Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πού παροικεῖ στίς Σέρρες σέ καλωσορίζει μέ αἰσθήματα τιμῆς καί ἀγάπης στόν διαδικτυακό της οἶκο, στόν ὁποῖο φιλοξενοῦνται πτυχές τῆς ἱστορικῆς της διαδρομῆς ἀλλά καί τῆς ποιμαντικῆς της διακονίας.
Οἱ νέες τεχνολογίες προσφέρουν στήν ἁγία Ἐκκλησία μας μία ἐπιπλέον δυνατότητα ἀσκήσεως τοῦ πολυποίκιλου πνευματικοῦ της ἔργου μέσα στόν ραγδαίως μεταβαλλόμενο σύγχρονο κόσμο. Τό διαδίκτυο, μέ ὅλες τίς δυσκολίες καί τούς κινδύνους του, μπορεῖ νά γίνη ἕνα ἰδιαιτέρως χρήσιμο ἐργαλεῖο πίστεως, μορφώσεως, ἐνημερώσεως καί πραγματικῆς ψυχαγωγίας, ὅταν βρίσκεται σέ ὑπεύθυνα χέρια πού γνωρίζουν νά το χειρίζονται μέ μέτρο καί σύνεση.
Γι’αὐτό τόν λόγο γιά τό διαδίκτυο μποροῦν νά ἰσχύσουν ἐπακριβῶς οἱ παρακάτω πάντα ἐπίκαιροι καί παιδαγωγικοί λόγοι τοῦ μεγάλου πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἱεροῦ Βασιλείου:
“Καθάπερ τῆς ροδωνιᾶς τοῦ ἄνθους δρεψάμενοι τάς ἀκάνθας ἐκκλίνομεν, οὕτω καί ἐπί τῶν τοιούτων λόγων (σελίδων, ἰστοχώρων κτλ) ὅσον χρήσιμον καρπωσάμενοι, τό βλαβερόν φυλαξώμεθα.”
Εὐχόμεθα ὁ διαδικτυακός οἶκος τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ὑπό τή σκέπη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά σκορπίζει ἀπλώχερα άνά τόν κόσμο τήν εὐωδία τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς ἐλπίδος και τῆς ζωῆς.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
WebTV
Εγκύκλιοι
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ Τῌ ΠΑΝΕΝΔΟΞῼ ΚΟΙΜΗΣΕΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
Η Κοίμηση της Θεοτόκου. Τοιχογραφία καθολικού Ι.Μ. Βατοπαιδίου (1312 μ.Χ.)
«Ὁμολογοῦμεν τήν Δέσποιναν ἡμῶν, τήν ἁγίαν Μαρίαν, κυρίως καί ἀληθῶς Θεοτόκον, ὡς τεκοῦσαν σαρκί τόν ἕνα τῆς ἁγίας Τριάδος, Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν, …τέλειον αὐτόν Θεόν καί τέλειον ἄνθρωπον γινώσκοντες». Δογματικός ὅρος τῆς 7ης ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. (787 μ.Χ.).
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Οὐρανός καί γῆ σήμερα, μέσα στόν ἐτήσιο λειτουργικό καί ἑορτολογικό χρόνο τῆς Ἐκκλησίας μας, πανηγυρίζουν μέ πνευματική ἀγαλλίαση τήν μεγάλη θεομητορική ἑορτή τοῦ καλοκαιριοῦ, τήν Κοίμηση τῆς Κυρίας τῶν Ἀγγέλων καί Μητέρας τῶν ἀνθρώπων. Πλήθη πιστῶν συρρέουν σήμερα στούς ναούς τῆς Παναγιοσκεπάστου πατρίδος μας μέ θερμή πίστη καί ἀγαθές ἐλπίδες, γιά νά προσφέρουν τά εὐγνώμονα μύρα τῆς καρδιᾶς τους καί τά δάκρυα τῆς εὐχαριστίας τους σ’ Ἐκείνη, τήν ταπεινή κόρη τῆς Ναζαρέτ, τήν ὑπερευλογημένη καί κεχαριτωμένη Θεοτόκο Μαρία, ἡ ὁποία κατά τρόπο ὑπέρλογο, θαυμαστό καί μοναδικό στήν ἀνθρώπινη ἱστορία κράτησε στά πανάγια σπλάγχνα της καί τήν τρυφερή ἀγκαλιά της τόν θεάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Τήν μακαρία κοίμησή Της ἑορτάζουμε σήμερον. Κοίμηση ἀθάνατη, ζωηφόρο, χαροποιό! Ὁ εὐλογημένος θεομητορικός τάφος της γίνεται πηγή θείων χαρίτων, κλίμακα πρός τόν οὐρανόν, σημεῖον χαρᾶς, προάγγελος τῆς κοινῆς ἀναστάσεως καί κρουνός ἀστείρευτης εὐλογίας. Οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς μετακληθέντες, σήμερον τιμητικῶς καί υἱοπρεπῶς τήν Μητέρα τοῦ μεγάλου Θεοῦ προπέμπουν στήν ἄνω φωτοφορία. Ἄγγελοι, μετά δόξης πολλῆς, τήν ὁλόφωτη εἴσοδο τῆς Δέσποινας τοῦ κόσμου καί τήν ἄνοδο τοῦ ζωαρχικοῦ καί θεοδόχου σώματος καί τῆς πανακηράτου ψυχῆς της στά οὐράνια βασίλεια εὐπρεπίζουν. Χαρᾶς μεγάλης σήμερον ἡ γῆ πληροῦται καί τό ἀνθρώπινο γένος ἱκέτιδα ἀκοίμητη πρός τόν οὐρανό προπέμπει. Ἡ λαμπάδα ἡ ἄσβεστη, ἡ πυρί τοῦ θείου Πνεύματος ἀναφθεῖσα, ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ παμβασιλέως Θεοῦ μετατίθεται καί τοῦ κόσμου τά πέρατα καταυγάζει μέ τό ἱλαρόν της φῶς. Ἑνός κόσμου ταραγμένου, σπαρασσομένου, ἀγωνιῶντος, κλυδωνιζομένου στά κύμματα μιᾶς βαθειᾶς, πολύπλευρης καί συνεχῶς ἀνακυκλούμενης κρίσεως.
Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, τό ἀμόλυντο κειμήλιο τῆς παρθενίας, ὁ λογικός παράδεισος τοῦ δευτέρου Ἀδάμ, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, τό θεότευκτο ἐργαστήριο ὅπου ἑνώθηκαν ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως καί ἀδιαιρέτως οἱ δύο φύσεις Του, ἡ θεία καί ἡ ἀνθρωπίνη, ἡ μυστική ἐκείνη κούφη νεφέλη πού ἐβάστασε ἀκόπως Ἐκεῖνον πού ἀναπαύεται ἐπί τῶν Χερουβίμ, μᾶς ἐσύναξε σήμερον πλησίον της, γιά νά λάβουμε κατά τό μέτρο τῆς πίστεώς μας ἀπό τόν Κύριό μας, μέ τήν δική Της μεσιτεία, χάρη καί ἔλεος, παρηγοριά καί δύναμη, ἐνίσχυση καί ἐλπίδα. Ἡ ἁγία ἀειπάρθενος Κόρη καί Μήτηρ πρός τόν ὑπέρ φύσιν Υἱόν της μεταβαίνουσα, ὑπέρ τῶν κατά χάριν παιδιῶν της, ὅλων μας δηλαδή, ἀκαταπαύστως πρεσβεύει. Ἡ «θυγάτηρ Ἀδάμ» καί «ἀδελφή ἡμῶν Μαρία», εἶναι τό μοναδικό ἐκεῖνο πρόσωπο στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, πού μέ ἁγιότητα βίου, ἀταλάντευτη πίστη, καθαρότητα σώματος καί ψυχῆς, ταπείνωση, ὑπακοή, σεμνότητα, σιωπή, ἐλευθέρα βούληση, ἐβίωσε καί ὑπηρέτησε τό φοβερό καί ἀκατάληπτο μυστήριο τῆς θείας Οἰκονομίας, ἀπό τό ὁποῖο προέρχεται ἡ ἀναγέννηση καί σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ἡ Παναγία μας εἶναι ὅτι ἁγιώτερο, ὀμορφότερο, εὐγενέστερο καί σεπτότερο καρποφόρησε τό ἀνθρώπινο γένος καί διά τοῦτο ἐκείνη ὡς ἡ ὄντως Κεχαριτωμένη ἀξιώθηκε νά γίνη ἡ ἁγία Μητέρα τοῦ Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ τοῦ κόσμου, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Στήν ὑπερευλογημένη Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ἰδική μας κατά χάρη μητέρα, σκέπη καί ἐγγυήτρια τῆς σωτηρίας μας, ὀφείλουμε αἰώνια εὐγνωμοσύνη καθώς μέ τήν δική Της ἰσχυρότατη πρεσβευτική καί μητρική δύναμη οἱ πιστοί δεχόμεθα τήν σώζουσα θεία χάρη καί τό μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Αὐτήν τήν ἁγία καί φωτοφόρο σκέπη Της ἐπιζητοῦμε καί ἐμεῖς ὅλοι, πάντοτε καί ἰδιαιτέρως σήμερον, τήν χαριτώνυμο ἡμέρα τῆς πανσέπτου ἑορτῆς Της, πού εἶναι στεφανωμένη μέ θεία δόξα καί τιμή, κατακλύζοντες τίς Ἐκκλησίες της καί ψάλλοντες ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας πρός ἐκείνη ὕμνους εὐχαριστίας καί ὡδές εὐγνωμοσύνης. Ἄς προπέμψουμε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μέ ἄσβεστες ἐλπίδες τήν ἀκοίμητη μεσίτρια τοῦ κόσμου στήν οὐράνια κατοικία Της. Ἄς καταφιλήσουμε μέ εὐγνωμοσύνη ἀπέραντη νοερῶς τό θεολαμπές μητρικό Της σκήνωμα, παρακαλώντας τήν δεδοξασμένη Παντάνασσα, ἀπό τήν ἄφθονον ἐκείνην ἡλιοβολίαν τοῦ θείου φωτός, ὅπου Ἐκείνη χαίρεται παρισταμένη ἐκ δεξιῶν τοῦ Μονογενοῦς της Υἱοῦ στήν αἰώνια Βασιλεία Του, νά στείλει καί σέ ἐμᾶς τά πνευματικά της παιδιά μίαν μακαρίαν ἀκτῖνα χάριτος, εὐλογίας καί παρακλήσεως. Ἄς τήν ἱκετεύσουμε νά μᾶς ἀξιώσει, καθώς ἐδῶ στόν Ναό Της εὐλαβῶς κατασπαζόμεθα τήν ἁγία καί σεπτή της εἰκόνα, ἔτσι καί ἐκεῖ, στόν Παράδεισο νά δοῦμε, χαίροντες καί λάμποντες τήν καλήν καί εὐπρεπεστάτην ἀλλοίωσιν, τό ὁλόφωτό Της πρόσωπο, δοξάζοντες μαζί Της, λατρευτικῶς καί προσκυνητῶς τόν ἄναρχο Πατέρα, τόν συνάναρχο Υἱόν καί τό Πανάγιον Πνεύμα, τήν ἀδιαίρετον καί ἄκτιστον Θεότητα, τήν ὁμοούσιον Τριάδα, τήν βασιλεύουσαν εἰς αἰῶνα αἰῶνος. Ἀμήν.
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα!
Ἡ χάρις τοῦ ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου τεχθέντος Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἄς ἐπισκιάζει πλουσίως τήν ζωήν ὅλων σας.
Μετ’ εὐχῶν ἐγκαρδίων καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
Δελτία Τύπου
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σερρών Θεολόγος: «Χριστός και Ελλάδα!
Όρος επιβιώσεως σήμερα και πάντοτε!»
24-08-2025
Στον ιερό Ναό Αγ. Αναργύρων Χιονοχωρίου, στις πλαγιές του Μενοικίου Όρους, όπου υπάρχει και το αρχαίο σπηλαιώδες ασκητήριο του 13ου μ.Χ. αιώνος του πρώτου κτίτορος της ιεράς Μονής Τιμ. Προδρόμου Σερρών, Επισκόπου Εζεβών Ιωαννικίου, ιερούργησε, σήμερα, Κυριακή 24 Αυγούστου 2025, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, ο οποίος προ της απολύσεως της θ. Μυσταγωγίας, εκήρυξε, απευθυνόμενος με εμπνευσμένο λόγο στο εκκλησίασμα του γραφικού πετρόκτιστου χωρίου της Μητροπολιτικής περιφερείας των Σερρών, που προσήλθε να μετάσχει της θ. Λειτουργίας, τονίζοντας ότι, η τέλεση του μυστηρίου της θ. Ευχαριστίας με την διδαχή του λόγου του Θεού, του θείου κηρύγματος, προβάλλει ενώπιον μας, ως μία αφορμή για τον προσωπικό μας αγιασμό, την πνευματική οικοδομή και τον πνευματικό μας αναβαπτισμό, για την βίωση του μυστηρίου της Εκκλησίας, ως Σώματος Ιησού Χριστού και ως οικογενείας του Θεού, αλλά και ως ευκαιρία για αδελφική αναστροφή και κοινωνία. Παρετήρησε ότι, σήμερα υπάρχει έλλειμμα ουσιαστικής γνώσεως περί της ζωής της Εκκλησίας μας, με αρκετούς χριστιανούς μας να έχουν αναγάγει την θ. Ιερουργία σε μία περιστασιακή, ευλαβική συνήθεια εθιμικού χαρακτήρος, μένοντας στην επιφάνεια των πραγμάτων και αφήνοντας την ψυχή και την ζωή τους ακαλλιέργητη, πεινασμένη και διψασμένη πνευματικώς. «Ο Ίδιος ο Δεσπότης Χριστός, είπε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος, σε κάθε θ. Λειτουργία ‘’στρώνει’’ το ψυχοτρόφο Τραπέζι της Βασιλείας Του και μας προσκαλεί όλους να γίνουμε συνδαιτημόνες στο Δείπνο της Ζωής. Είναι ο προσφέρων και ο προσφερόμενος στην πνευματική Του Τράπεζα, καλώντας τον καθένα από εμάς να γίνει μέτοχος Ζωής αιωνίου. Η αδιαφορία μας, όμως, μας κάνει δυσκίνητους προς την αρετή και την αγιότητα. Ο Χριστός όλους μας θέλει, όλους μας αγαπά, για όλους μας ήλθε στον κόσμο, για να καθαρίσει τα λάθη, να θεραπεύσει τις αμαρτίες μας, να μας αναστήσει από τον πνευματικό θάνατο, να μας χριστοποιήσει και να μας οδηγήσει στον ουρανό, στον πατρικό μας Οίκο, στην πρώτη Πατρίδα μας. Μας καλεί να μετάσχουμε ελευθέρως και με καθαρή συνείδηση στο άγιο Ποτήριο της Ζωής, διά του οποίου γινόμεθα σύσσωμοι και σύναιμοι με Εκείνον, χριστοφόροι, θεοφόροι, ναοφόροι».
Στον εμπνευσμένο, από την σημερινή Ευαγγελική περικοπή «των μυρίων ταλάντων», λόγο του, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της Σερραϊκής Εκκλησίας κ. Θεολόγος, προσέφερε χριστοκεντρικές σκέψεις, ωφέλιμες και επιστηρικτικές για τον πνευματικό αγώνα των πιστών, αναφερόμενος στα δύο διαφορετικά πρόσωπα, που παρουσιάζονται στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, τα οποία ενσαρκώνουν τις δύο πνευματικές καταστάσεις˙ της αγάπης, της συγχωρητικότητος, της ενσυναίσθησης, από την μία πλευρά και της πονηρίας, της αχαριστίας, σκληροκαρδίας, της πνευματικής τελματώσεως, από την άλλη.
«Η σημερινή παραβολή, είπε ο Σεβασμιώτατος, προβάλει ενώπιόν μας, ως μία ευκαιρία πνευματικού αναστοχασμού και αγώνος κατά της αγνωμοσύνης, της σκληροκαρδίας και της πονηρίας, που ως μία βαθιά υπαρξιακή τραγωδία μας χωρίζουν από τον Θεό.
Το παράδειγμα του σκληρόκαρδου δούλου της Ευαγγελικής περικοπής, επεκτείνεται και στους αχαρίστους και πονηρούς της κάθε εποχής. Σ’ αυτούς, οι οποίοι εγκλωβισμένοι μέσα στην εγωμανή πολυπλοκότητα των ιδικών τους μέτρων και σκοπιμοτήτων, θεωρούν τους εαυτούς τους το κέντρο του κόσμου, εξυπηρετούν τις ιδικές τους ιδιοτέλειες και επιθυμίες, μεταβάλουν την ζωή τους σ’ ένα αλληλοαναιρούμενο σύνολο μικροψύχου διαθέσεως και απαιτήσεων. Η ασπλαχνία και η στενόκαρδη διάθεση λειτουργούν ως κλέπτες της ψυχής μας, λεηλατούν τους κόπους και την ικμάδα του πνευματικού μας αγώνος, στεγνώνουν την ψυχή ολίγον κατ’ ολίγον και οδηγούν τον άνθρωπο στην πνευματική αδιαφορία, την πώρωση και την αναισθησία. Η σκληροκαρδία, ως συνέπεια του εγωκεντρικού φρονήματος ‘’φορτώνει’’’ με πνευματικά βαρίδια την ανθρώπινη ψυχή, η οποία τελικά καταλήγει να ζει έναν βίον αβίωτον.
Ο αγαθός και πιστός άνθρωπος του Θεού, από την άλλη πλευρά, είναι φιλότιμος, αληθινός, ευγνώμων, με ενσυναίσθηση στον πόνο του αδελφού, ελπίδα και εμπιστοσύνη στο έλεος του Θεού, ο Οποίος ήλθε στον κόσμο για να ελευθερώσει, να αναπαύσει, να συγχωρήσει και να σώσει τους ‘’κοπιώντας και πεφορτισμένους’’, από την αμαρτία ανθρώπους, να προσφέρει Ζωή και περίσσεια Ζωής.
Στην πνευματική πορεία μας, λοιπόν αδελφοί, ας αποφύγουμε την στενοκαρδία του ευεργετηθέντος, αλλά αχαρίστου δούλου, που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους πνευματικών ναυαγίων. Ας παραμείνουμε ευγνώμονες στις ευεργεσίες του Κυρίου μας. Ας είναι το στοιχείο αυτό, που θα πιστοποιεί και θα φανερώνει την ποιότητα της πίστεως και του ήθους μας, σ’ έναν κόσμο ανευχαρίστητο και στενόκαρδο, όπου πλεόνασε και η ανθρώπινη απληστία, αχαριστία και σκληροκαρδία».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος, επαίνεσε τους παρευρικομένους Χιονοχωρίτες, οι οποίοι τελευταίως επιδίδονται σε μία συγκινητική προσπάθεια αναβιώσεως του μαρτυρικού χωρίου τους με την μακραίωνη ιστορία και παράδοση, που προ αρκετών δεκαετιών εγκαταλείφθηκε ολοκληρωτικώς λόγω των δυσμενών ιστορικών περιπετειών (βουλγαρικές επιδρομές), αλλά και των πολύ σκληρών οικονομικών συνθηκών. «Οφείλουμε, είπε ο Σεβασμιώτατος, να μην ξεχνούμε τις ρίζες μας, τον πνευματικό, αξιακό και πολιτιστικό πλούτο της ενδόξου και πολύπαθούς φυλής μας. Χρέος μας είναι να παραμείνουμε, με βαθιά ευγνωμοσύνη, μνήμονες των πολλών και μεγάλων ευεργεσιών του αγίου Θεού στην ζωή μας, σε προσωπικό, κοινωνικό, εθνικό επίπεδο. Καθημερινός μας αγώνας, ας είναι να σταθούμε δυνατοί, αληθινοί Χριστιανοί και γνήσιοι πατριώτες, εμπνεόμενοι από την ένδοξη ιστορία μας, διδασκόμενοι από τα λάθη του παρελθόντος και συνεχώς αναβαπτιζόμενοι, εθνικώς και πνευματικώς στην αγία κολυμβήθρα της ορθοδόξου πίστεώς μας, της πολιτιστικής μας ταυτότητος και της εθνικής μας κληρονομιάς. Αυτά τα μεγάλα και υπερούσια για την ζωή μας εδίδαξε ο σήμερον εορταζόμενος μεγάλος άγιος και διδάσκαλος του Έθνους μας, ο Άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός. Χριστός και Ελλάδα μας χρειάζονται! Πάνω σε αυτό το ιερό δίπολο θεμελιώνεται και από αυτό εξασφαλίζεται η πνευματική, υπαρξιακή και εθνική μας επιβίωση και πρόοδος, σε ένα κόσμο, όπου πολλά από τα ουσιώδη υπονομεύονται, ενώ άλλα, ερήμην της γνώσεως και της θελήσεως του λαών, αναθεωρούνται, επανασχεδιάζονται και ανακατανέμονται με απρόβλεπτες συνέπειες».
Να σημειωθεί, ότι κατά την διάρκεια της θ. Μυσταγωγίας ανεγνώσθη η Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος «Περί των καταστρεπτικών πυρκαϊών», που αποτέφρωσαν μεγάλο μέρος του δασικού πλούτου της Πατρίδος μας, αφάνισαν περιουσίες συνανθρώπων μας, αλλά το και χειρότερον, έθεσαν σε κίνδυνο ζωές αδελφών μας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Προσκύνημα στελεχών της εκκλησιαστικής
Κατασκηνώσεως «ΓΑΛΙΛΑΙΑ» της Εκκλησίας των Σερρών
24-08-2025
Με την χάρη του αγίου Θεού, την σκέπη της υπεραγίας Θεοτόκου και την πατρική ευχή και ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, εικοσαμελής ομάδα κληρικών και λαϊκών στελεχών της Κατασκηνώσεως «ΓΑΛΙΛΑΙΑ» της Εκκλησίας των Σερρών, πραγματοποίησε προσκυνηματική επίσκεψη στην εν Άθω ιερά πολιτεία, από 20 έως 23 Αυγούστου 2025.
Η ως είρηται ιεραποδημία, έλαβε χώρα, με την ευκαιρία λήξεως της εφετεινής κατασκηνωτικής περιόδου, ως έκφραση ευγνώμονος ευχαριστίας των συνεργατών της Σερραϊκής Εκκλησίας, προς την Κυρία Θεοτόκο, για όσα πνευματικά και ωφέλιμα απεκόμισαν, από την διακονία τους στον ευαίσθητο αυτόν τομέα της νεότητος.
Καθ’ οδόν προς τον ιερό προορισμό, την Τετάρτη 20 Αυγούστου, το πρωί, η ομάδα των νέων σταμάτησε δι’ ολίγον στην ιερά Μονή Ιβήρων για να προσκυνήσει την θαυματουργό εικόνα της «Πορταϊτίσσης» και να λάβει την χάρη της υπεραγίας Θεοτόκου.
Επόμενος σταθμός του προσκυνήματος υπήρξε η Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή του οσ. Φιλοθέου, όπου οι νέοι της Εκκλησίας των Σερρών διανυκτέρευσαν το διήμερο 20 και 21 Αυγούστου. Κατ’ αυτό είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στο πλούσιο λειτουργικό και λατρευτικό μοναστηριακό πρόγραμμα, να προσκυνήσουν πολυάριθμα τεμάχια ιερών λειψάνων, μεταξύ των οποίων και την δεξιά χείρα του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τεμάχιο εκ του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας, αυτοκρατορικό δώρο του Νικηφόρου Γ’ Βοτανειάτη, τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας «Γλυκοφιλούσης και «Γεροντίσσης», καθώς επίσης, να απολαύσουν την παραδοσιακή αρχοντική φιλοξενία των πατέρων της Μονής. Στο πλαίσιο της ευλογημένης αυτής διαμονής ο άγιος Καθηγούμενος, πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος, ομίλησε στους νέους βιωματικώς, αναφερόμενος, μεταξύ άλλων και σε θαυμαστά γεγονότα πνευματικών μορφών του αγιωνύμου Όρους, όπως του γέροντος Εφραίμ του Αριζονίτου (1928-2019), ο οποίος διετέλεσε Ηγούμενος και της αθωνικής μάνδρας του οσ. Φιλοθέου (1973-1991).
Διασχίζοντας το κατάφυτο μονοπάτι και σε απόσταση μισής μόλις ώρας, από την Μονή Φιλοθέου, τα στελέχη της «ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ» των Σερρών, έφθασαν, το εσπέρας της 21ης Αυγούστου, στην ιερά Μονή Καρακάλλου, την κτισμένη με την αρχιτεκτονική των κάστρων του 16ου μ.Χ. αιώνος, με τον περισπούδαστο πύργο των επάλξεων και της αγέρωχης όψης. Εκεί, ο ευγενής μοναχός Νεκτάριος ξενάγησε αρχικώς τους προσκυνητές στο Καθολικό της Μονής επ’ ονόματι των Πρωτοκορυφαίων Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, όπου προσκύνησαν τις περίπυστες εικόνες της Θεομήτορος και των Αγ. Αποστόλων, τις θαυματόβρυτες κάρες του Αγ. Αποστόλου Βαρθολομαίου, του Αγ. Χριστοφόρου και του Αγ. Μερκουρίου, την δεξιά χείρα του Αγ. Θεοδώρου του Στρατηλάτου, τεμάχια εκ των ιερών λειψάνων των Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου, Ιωάννου του Ελεήμονος, Χαραλάμπους, Ορέστου, Αβερκίου και του οσιομάρτυρος Γεδεών του Καρακαλληνού, ο οποίος, αφού ασκήτεψε επί 35 χρόνια στο μοναστήρι, σφαγιάσθηκε το έτος 1818, από τους οθωμανούς Τούρκους στον Τύρναβο Λαρίσης, του οποίου τυγχάνει πολιούχος. Ακολούθως, τα παιδιά και οι συνοδοί τους κληρικοί γνώρισαν από κοντά τους ανεκτίμητους πνευματικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς και θαύμασαν το πλήθος των ιερών θησαυρισμάτων θρησκευτικής λατρείας και τέχνης, που αποτελούν καρπούς της πολιτιστικής και φιλοκαλικής αγιορειτικής μερίμνης και είναι αποθησαυρισμένοι στο νεωστί εγκαινιασθέν (Ιούνιος 2025) εκκλησιαστικό Κειμηλιαρχείο της Μονής.
Το πρωί της Παρασκευής 22ας Αυγούστου, οι ευλαβείς προσκυνητές επισκέφθηκαν την Πρωτεύουσα του Αγ. Όρους, τις Καρυές, όπου ασπάσθηκαν με ευλάβεια την θαυματόβρυτο εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί», στον Ναό του «Πρωτάτου», τον αρχαιότερο όλων των Καθολικών του Αγ. Όρους, που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του 14ου μ.Χ. αιώνος, έργα του Μανουήλ Πανσέληνου, βασικότερου εκπροσώπου της Μακεδονικής Σχολής.
Αμέσως μετά, ο Γέρων Πρωτεπιστάτης π. Αβραάμ Λαυριώτης, προσέφερε στο κτίριο της Ιεράς Επιστασίας ολιγόλεπτη δοχή και φιλοξενία στους νεαρούς βλαστούς της Εκκλησίας, ευχόμενος πατρικώς, ευλογημένο και καρποφόρο προσκύνημα στο «Περιβόλι» της Παναγίας Μητέρας μας.
Η Ιερά Μονή Ξενοφώντος στην παραθαλάσσια, νοτιοδυτική πλευρά της χερσονήσου του Αγ. Όρους, που είναι αφιερωμένη στον Άγ. μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον τροπαιοφόρο, ήταν η τελευταία στάση του ευλογημένου ταξιδιού προσκυνηματικού χαρακτήρος των νέων της εκκλησιαστικής Κατασκηνώσεως των Σερρών. Ευλογία μεγίστη για την Μονή και τους προσκυνητές αποτελεί η παρουσία των δύο εφεστίων εικόνων του Αγ. Γεωργίου του τροπαιοφόρου (9ου μ.Χ. αιών.) και της Παναγίας «Οδηγητρίας» (14ου μ.Χ. αιών.). Το παλαιό Καθολικό της Μονής είναι ένα μνημείο τέχνης, αλλά και χώρος ιδιαιτέρως κατανυκτικός και υποβλητικός. Διακρίνονται σ’ αυτό, οι πρωτοχριστιανικοί κίονες του 6ου μ.Χ. αιώνος, το περίφημο ψηφιδωτό δάπεδο του 10ου μ.Χ. αιώνος, το πρώτο μαρμάρινο τέμπλο του 11ου μ.Χ. αιώνος, με τα περίτεχνα θωράκια και το επιστύλιό του, το επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 17ου μ.Χ. αιώνος, αλλά και οι τοιχογραφίες του μοναχού Αντωνίου (6ος μ.Χ. αιών.). Το μεγάλο Καθολικό του 19ου μ.Χ. αιώνος θαυμάζεται για την μεγαλοπρέπειά του, τους οκτώ τρούλλους και το μαρμάρινο τέμπλο του Τηνίου μαρμαρογλύπτου Αντωνίου Λύτρα.
Το εσπέρας της 22ας Αυγούστου, μετά το πέρας της ακολουθίας του Εσπερινού και της μοναστιριακής τραπέζης, ο σεπτός Καθηγούμενος της Μονής, πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Αλέξιος καλωσόρισε στην σεβασμία μάνδρα του οσ. Ξενοφώντος τα παιδιά και τους κληρικούς, από τις όμορφες, όπως χαρακτηριστικώς είπε, Σέρρες. Ο πολιός γέροντας Αλέξιος αναφέρθηκε με ιερά νοσταλγία στα χρόνια κατά τα οποία και εκείνος, από της θέσεως του νεαρού ομαδάρχου διηκόνησε το κατηχητικό και νεανικό έργο της Εκκλησίας. Επαίνεσε τα στελέχη της Κατασκηνώσεως «ΓΑΛΙΛΑΙΑ», που με την εμπνευσμένη, όπως εσημείωσε, πατρική μέριμνα και καθοδήγηση του σεπτού Ποιμενάρχου της Εκκλησίας των Σερρών κ. Θεολόγου, επιτελούν ένα θαυμαστό έργο στον τομέα της νεότητος. «Χαιρόμαστε όλως ιδιαιτέρως, είπε μεταξύ άλλων ο γέροντας Αλέξιος, που εσείς οι νέοι της Εκκλησίας μας, επιλέξατε να διακονήσετε στην εκκλησιαστική Κατασκήνωση της Ιεράς Μητροπόλεώς σας! Όσοι είχαμε την ευλογία, από τον άγιο Θεό και αξιωθήκαμε να διακονήσουμε, ως νέοι, από της θέσεως του ομαδάρχου, γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι μέσα από την ζωή της εκκλησιαστικής κατασκηνώσεως διδάσκεται η πίστη στον Χριστό, το ήθος, πλάθεται χαρακτήρας χριστιανικός, γνωρίζεται το μυστήριο της Εκκλησίας, η ιερά εξομολόγηση, η μελέτη της Αγίας Γραφής, ο εκκλησιασμός, η προσευχή, το μεγαλείο της χριστιανικής ορθόδοξης οικογένειας, ο σεβασμός κάθε συνανθρώπου μας».
Το Σάββατο 23 Αυγούστου, μετά το πέρας της θ. Λειτουργίας στο νέο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος, τελέσθηκε η ακολουθία του «μεγάλου σχήματος» του μοναχού Ιακώβου. Μετά το πέρας των ιερών ακολουθιών, οι νεαροί συνεργάτες της Εκκλησίας των Σερρών, βιώνοντας όλες αυτές τις ημέρες στιγμές ανεπανάληπτες, μοναδικές, ευλογημένες, μέσα στην φιλόξενη αγκαλιά της μεγάλης Μητέρας Παναγίας, ανεχώρησαν για τον δρόμο της επιστροφής με πόθο ιερό, αλλά και την ευχή όλων, να αξιωθούν να επισκεφθούν και πάλι τον επίγειο αυτόν Παράδεισο της χάριτος και της σκέπης της Θεοτόκου, εφόρου και προστάτιδος του ιερού Άθωνος και όλων των πιστών.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Οδοιπορικό στην Ιταλία
Προσκύνημα στην Κρήτη
Προσκύνημα στην Κύπρο
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ
Περιοδικό Άγιος Νικήτας
Ροή Ειδήσεων
Νέες Εκδόσεις
Ενημερωτικά Φυλλάδια
Ορθόδοξη Πνευματικότητα
Πατερικά άνθη στην
κοίμηση της Θεοτόκου
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας μας. Όλοι οι πιστοί καταφεύγουμε με τις θαυμάσιες «Παρακλήσεις» στη Χάρη της και νοιώθουμε, ανάλογα με την πίστη μας, τη βοήθειά της και την παρουσία της στη ζωή μας.
Η φράση του Απολυτικίου της εορτής της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» «ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε» επαληθεύεται διαρκώς στη ζωή της Εκκλησίας και επιβεβαιώνεται καθημερινά από την προσωπική εμπειρία μας. Δεν μας εγκατέλειψε αναχωρώντας με τον θάνατο από τον κόσμο. Είναι μαζί μας, με τα θαύματα που επιτελεί με τη μεσολάβησή της στον Υιό και Θεό της χάριν εκείνων οι οποίοι ζητούν ταπεινά και με πίστη τις πανίσχυρες πρεσβείες της.
Ως έκφραση θερμής ευγνωμοσύνης για την πολυποίκιλη βοήθειά της στον καθένα μας προσωπικά, και γενικότερα στον φιλόχριστο και θεοτοκόφιλο λαό μας, παραθέτουμε λίγα πνευματικά άνθη από θαυμάσιες ομιλίες στην εορτή της κοιμήσεως ορισμένων αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.
«Ὤ πῶς ἡ πηγή τῆς ζωῆς πρός τήν ζωήν διά μέσου θανάτου μετάγεται», αναφωνεί ο ιερός Δαμασκηνός…
«Τί τοίνυν τό περί σέ τοῦτο μυστήριον ὀνομάσωμεν· θάνατον; ἀλλά καί φυσικῶς ἡ πανίερος καί μακαρία σου ψυχή τοῦ πανολβίου καί ἀκηράτου σου χωρίζεται σώματος, ὅμως οὐκ ἐναπομένει τῷ θανάτῳ οὐδ’ ὑπό τῆς φθορᾶς διαλύεται. Ἧς γάρ τικτούσης ἀλώβητος ἡ παρθενία μεμένηκε, ταύτης μεθισταμένης ἀδιάλυτον τό σῶμα πεφύλακται καί πρός κρείττονα καί θειοτέραν σκηνήν μετατίθεται».
Ω πώς εκείνη που γέννησε την Πηγή της ζωής μεταφέρεται διά μέσου του θανάτου προς την ζωή! Να ονομάσουμε θάνατο αυτό το μυστήριο που συμβαίνει με σε; Αλλ’ εάν και εχωρίσθη η παναγία και μακαρία ψυχή σου από το πανευτυχές και αμόλυντο σώμα σου, όπως συμβαίνει με τον θάνατο κάθε ανθρώπου, όμως το σώμα σου δεν παραμένει μόνιμα στον θάνατο, ούτε διαλύεται από την φθορά. Διότι αυτής της οποίας η παρθενία έμεινε άθικτη, όταν γεννούσε τον θεάνθρωπο, αυτής και το σώμα, όταν ήλθε η ώρα να αναχωρήσει από τον παρόντα κόσμο, φυλάχθηκε αδιάλυτο και μετετέθη προς καλυτέρα και θειοτέρα ζωή (PG 96, 713-716).
«Σέ τάφος ἔχειν οὐ δύναται», προσθέτει ο άγιος Ανδρέας Κρήτης …
«Ἅδης κρατεῖν οὐκ ἰσχύει σου… Ἄπιθι τοίνυν, ἄπιθι σύν εἰρήνῃ. Μεταναστεύου τῶν ἐν τῇ κτίσει μονῶν· ἐξιλάσκου τόν Κύριον ὑπέρ τοῦ κοινοῦ πλάσματος».
Δεν μπορεί να σε κρατήσει ο τάφος. Δεν έχει δύναμη να σε έχει φυλακισμένη ο Άδης… Φύγε λοιπόν, φύγε ειρηνική. Αναχώρησε από τις γήινες διαμονές και ικέτευε και εξιλέωνε τον Κύριο για όλους εμάς τους συνανθρώπους σου. (PG 97, 1100).
«Ὅν τρόπον καί ὁ σός Υἱός καί πάντων Θεός», συμπληρώνει ο άγιος Γερμανός, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, «… τοῦ ὁμοίου σαρκικῶς ἀπεγεύσατο θανάτου· παραδοξάσας δηλαδή, κατά τόν ἴδιον αὐτοῦ καί ζωοποιόν τάφον καί τό σόν τῆς κοιμήσεως ζωοπαράδεκτον μνῆμα· ὥστε ἀμφοτέρων σώματα μέν ἀφαντάστως ὑποδεξαμένων, διαφθοράν δέ μηδαμῶς ἐνεργησάντων. Οὐδέ γάρ ἐνεδέχετό σε θεοχώρητον οὖσαν ἀγγεῖον, τῆς ἀναλύσεως νεκροφθόρῳ διαρρυῆναι χοΐ: Ἐπειδή γάρ ὁ κενωθείς ἐν σοί, Θεός ἦν ἀπ’ ἀρχῆς, καί ζωή προαιώνιος, καί τήν Μητέρα τῆς Ζωῆς σύνοικον ἔδει τῆς Ζωῆς γεγονέναι…».
Όπως δηλαδή ο Υιός σου και Θεός των όλων εγεύθη κατά την σάρκα του τον ίδιο θάνατο και όπως δόξασε τον δικό του ζωοποιό τάφο, έτσι δόξασε και το δικό σου μνήμα, που εδέχθη κατά την κοίμησή σου Σε την Μητέρα της ζωής. Και οι δύο τάφοι δέχθηκαν μεν, χωρίς να φαντάζονται, κάτι ξεχωριστό, τα σώματα και των δύο, αλλά δεν ενήργησαν καμιά διαφθορά σ’ αυτά. Διότι δεν ήταν δυνατόν συ που ήσουν δοχείο που εχώρησε τον Θεό να διαλυθείς στο χώμα της νεκρώσεως. Επειδή Αυτός που εταπεινώθη και εκυοφορήθη μέσα σου ήταν εξ αρχής Θεός και ζωή προαιώνιος, έπρεπε και συ, η Μητέρα της Ζωής, να γίνεις σύνοικος με την Ζωή, με τον Υιό σου, στα ουράνια (PG 98, 345-8).
Το σώμα της υπεραγίας Θεοτόκου, σημειώνει και ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας, «μικρόν παραμεῖναν τῇ γῇ καί αὐτό συναπῆλθε… Καί τοίνυν ἐδέξατο μέν ὁ τάφος ἐπί μικρόν, ἐξεδέχετο δέ καί ὁ οὐρανός τήν καινήν γῆν ἐκείνην, τό πνευματικόν σῶμα… τό ἁγιώτερον ἀρχαγγέλων».
Το ιερό σώμα της, αφού παρέμεινε για λίγο στη γη, έφυγε κατόπιν κι αυτό στους ουρανούς με την ψυχή της. Δέχθηκε λοιπόν το σώμα της ο τάφος για μικρό χρονικό διάστημα, δέχθηκε δε τελικώς και ο ουρανός το σώμα της, την καινή εκείνη γη, που ανεκαινίσθη από τον Υιό και Θεό της που κατοίκησε μέσα της, το πνευματικό και άγιο εκείνο σώμα… που είναι αγιότερο από τους αρχαγγέλους («Η Θεομήτωρ», έκδοση Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, Αθήναι 1968, σελ. 214-216).
«Μόνη αὕτη νῦν μετά τοῦ θεοδοξάστου σώματος σύν τῷ Υἱῷ τόν οὐράνιον ἔχει χῶρον», τονίζει και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς· «οὐ γάρ εἶχε κατέχειν εἰς τέλος γῆ καί τάφος καί θάνατος ζωαρχικόν σῶμα καί θεοδόχον».
Μόνη η Θεοτόκος τώρα, προ της Δευτέρας δηλαδή Παρουσίας, βρίσκεται με το θεοδόξαστο σώμα της μαζί με τον Υιό της στον ουράνιο Παράδεισο. Διότι δεν μπορούσαν να κρατούν παντοτινά η γη, ο τάφος και ο θάνατος το σώμα εκείνο, που έγινε δοχείο του Θεού και πηγή της Ζωής (PG 151, 465).
Ας την ικετεύουμε να ενθυμείται και εμάς εκεί στη δόξα της την ανέκφραστη και να πρεσβεύει και υπέρ ημών στον παντοκράτορα Υιό της.
Εἰς τὴν Πάνδοξον Κοίμησιν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καὶ Παναχράντου Θεοτόκου
Εἰς τὴν Πάνδοξον Κοίμησιν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καὶ Παναχράντου Θεοτόκου Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας Κανεὶς νομίζω δὲν ἀγνοεῖ ὅτι σπουδαιότερος ἀγώνας ρητορικῆς ἐγκωμιαστικοῦ λόγου δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξη ἀπὸ αὐτὸν ἐδῶ, ἐὰν βέβαια ἤθελε προσπαθήσει κανεὶς νὰ τηρήση τὰ καθιερωμένα καὶ πρέποντα. Ἐγὼ προσωπικὰ δυσκολεύομαι τόσο περισσότερο νὰ ἐπιδιώξω στὴν προκειμένη περίσταση τὸν πρέποντα λόγο, ὅσο νομίζω ὅτι ὅλοι μὲν οἱ ἄνθρωποι ὀφείλουν ἀσφαλῶς αὐτὸ…
Ἐγκώμιο στὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου
Ἐγκώμιο στὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός Τί εἶναι αὐτὸ τὸ μυστήριο τὸ μέγα, ποὺ συντελεῖται γύρω ἀπὸ τὸ πρόσωπό σου, ἱερὴ Μητέρα καὶ Παρθένε; «Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου». Ὅσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι θὰ σὲ μακαρίζουν, γιατί μονάχα Σὺ εἶσαι ἄξια γιὰ μακαρισμό! Καὶ νὰ ποὺ ὅλες οἱ γενιὲς Σὲ μακαρίζουν. Ἐσένα εἶδαν οἱ θυγατέρες τῆς Ἱερουσαλήμ,…
Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου
Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής Tώρα μὲ τὴν Χάριν της θὰ ὁμιλήσωμε περὶ τῆς ἐξόδου καὶ τῆς Μεταστάσεως αὐτῆς ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμον εἰς τὴν αἰώνιον Βασιλείαν τοῦ Υἱοῦ της. Εἶναι ὄντως φαιδρὰ καὶ χαρμόσυνος γιὰ τὴν ἀκοὴν τῶν φιλοθέων ἡ τοιαύτη διήγησις. Ὅταν, λοιπόν, ὁ Χριστός, ὁ Θεός μας, εὐδόκησε νὰ μεταθέση τὴν παναγίαν καὶ πανάμωμον μητέρα του ἀπὸ τὸν κόσμον…
«Χαρᾶς μου τὴν καρδίαν πλήρωσον, Παρθένε»
«Χαρᾶς μου τὴν καρδίαν πλήρωσον, Παρθένε» Τὶς πρῶτες δεκατέσσερις ἡμέρες τοῦ Αὐγούστου συναζόμαστε οἱ πιστοὶ στὶς ἐκκλησίες κάθε ἀπόγευμα γιὰ νὰ τιμήσουμε τὴ Μητέρα τοῦ Θεοῦ μὲ τὶς δύο πολὺ γνωστὲς καὶ ἀγαπητὲς σὲ ὅλους μας Ἀκολουθίες τοῦ Μικροῦ καὶ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος· Ἀκολουθίες ποὺ περιέχουν πλῆθος εὐχαριστήριων καὶ ἱκετήριων ὕμνων πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τοὺς ὁποίους καλὸ θὰ ἦταν ὄχι μόνο νὰ ἀπευθύνουμε στὴν…
«Τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε»
«Τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε» «Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ» ὀνομάζει ὁ πιστὸς Ὀρθόδοξος λαός μας τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τὸ ἴδιο μὲ ἄλλες λέξεις τονίζουν καὶ ὅσοι ἅγιοι Πατέρες μᾶς ἄφησαν ὑπέροχους «Λόγους» γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Χαρακτηριστικὰ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὸ λόγο του «εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου» λέγει μὲ ἱερὸ ἐνθουσιασμό: «Καὶ ὁ θάνατος αὐτῆς ζωηφόρος καὶ…
Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου
Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Τὸν καθένα ἀπὸ μᾶς τὸν βασανίζει τὸ ἐρώτημα: τί θὰ γίνει μέ μᾶς καὶ τί μᾶς περιμένει μετὰ τὸ θάνατο; Μία σαφῆ ἀπάντηση σ’ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα μόνοι μας δὲν μποροῦμε νὰ τὴν βροῦμε. Ἀλλὰ ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ πρῶτα ἀπ’ ὅλα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς ἀποκαλύπτουν αὐτὸ τὸ μυστικό. Μᾶς…
Πατερικό Θησαύρισμα
Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας
Οἱ ἄνθρωποι καταχρηστικά λέγονται λογικοί. Δεν εἶναι λογικοὶ ὅσοι ἔμαθαν ἀπλῶς τὰ λόγια καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλ’ ὅσοι ἔχουν τὴ λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καἰ ποιὸ τὸ κακό καὶ ἀποφεύγουν τὰ πονηρὰ καὶ βλαβερὰ στὴν ψυχή, τὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ ψυχωφελῆ, τὰ ἀποκτοῦν πρόθυμα μὲ τὴ μελέτη καὶ τὰ ἐφαρμόζουν μὲ πολλὴ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Αὐτοὶ μόνοι πρέπει νὰ λέγονται ἀληθινὰ λογικοὶ ἄνθρωποι.
Ἰουστῖνος Πόποβιτς
Ἡ αἰωνιότητα εἶναι φρικιαστικὴ δίχως Θεάνθρωπο, γιατὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι φοβερὸς δίχως τὸν Θεάνθρωπο. Καθετὶ τὸ ἀνθρώπινο, μονάχα στὸν Θεάνθρωπο ἔχει τὴν τελικὴ καὶ λογικὴ του ἑρμηνεία. Δίχως τὸν θαυμαστὸ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅλα τὰ ἀνθρώπινα μεταβάλλονται ἀναπόφευκτα σὲ χάος, σὲ φρίκη, σὲ θάνατο, σὲ κόλαση: ἡ φρόνηση σὲ ἀφροσύνη, ἡ αἴσθηση σὲ ἀπόγνωση, ἡ ἐπιθυμία σὲ αὐτοδιάσπαση μέσα ἀπὸ τὴν αὐτοθέωση ἤ τὴν αὐτοεξουθένωση.
Ἀλφαβητάριον παραινέσεων
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου
• Ἀρχὴν νόμιζε τῶν ὅλων εἶναι Θεόν.
• Βέβαιον οὐδὲν ἐν βίῳ δόκει πέλειν.
• Γονεῖς τιμῶν μάλιστα Θεὸν φοβοῦ.
• ∆ίδασκε σαυτὸν μὴ λαλεῖν ἃ μὴ θέμις.
• Ἔργοις δ’ ἀρέσκειν σπεῦδε καὶ λόγοις Θεῷ.
• Ζωὴν πόθησον τὴν ἔχουσαν μὴ τέλος.
• Ἡττῶν σεαυτὸν τοῖς φίλοις νικῶν ἔσῃ.
• Θνητὸς δ’ ὑπάρχων μηδόλως μέγα φρόνει.
• Ἰχνηλάτει μὲν τῶν σοφῶν ἀεὶ θύρας.
• Καὶ νοῦν δὲ καλλώπιζε τῆς μορφῆς πλέον.
• Λόγῳ Θεοῦ ἄνοιγε σόν, τέκνον, στόμα.
• Μνήμης δὲ αὐτοῦ μηδαμῶς λάθῃ ποτέ.
• Νήφων προςεύχου τῷ Θεῷ καθ’ ἡμέραν.
• Ξένους ξένιζε, μὴ ξένος γένῃ Θεοῦ.
• Ὁρμὰς χαλίνου τῶν παθῶν ψυχοφθόρους.
• Πέδαις τὸ σῶμα ἀσφαλίζου σωφρόνως.
• Ῥάβδον σεαυτῷ τὴν συνείδησιν φέρε.
• Σαφῶς σχόλαζε ἐν Γραφαῖς ταῖς ἐν θέοις.
• Τὰς τῶν πενήτων ψυχαγώγησον λύπας.
• Ὑπὲρ σεαυτὸν τοὺς πέλας καλῶς θέλε.
• Φίλους ἔχειν σπούδαζε, ἢ πλοῦτον πολύν.
• Χρυσοῦ γὰρ αὐτοὶ εὐκλεέστεροι λίαν.
• Ψεῦδος μίσησον, τὴν δ’ ἀλήθειαν φίλει.
• Ὦ παῖ, φυλάσσων ταῦτα σώζῃ ἐνθέως.
Φωτοθήκη
Η Ορθόδοξος Φωτογραφική Συλλογή της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης περιλαμβάνει πληθώρα ψηφιακών εικόνων, στις οποίες αποτυπώνεται η πολυποίκιλη δραστηριότητα και σημαντικά γεγονότα της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Πατριαρχική επίσκεψις στην Εκκλησία των Σερρών (17-21 Απριλίου 2015)
Επίσκεψη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄ στην Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης (7-9 Μαΐου 2016)
Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης (7-11-2016)
Βιντεοθήκη
Η ορθόδοξος βιντεοθήκη της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης περιλαμβάνει μία ψηφιακή συλλογή από βίντεο, η οποία προσφέρεται για περιήγηση και ενημέρωση σχετικά με την Ορθόδοξη πίστη και τις δραστηριότητες της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
1ο και 2ο μέρος
(Διάρκεια: 61′ – 67′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
3ο, 4ο και 5ο μέρος
(Διάρκεια: 57′ – 54′ – 60′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
6ο, 7ο και 8ο μέρος
(Διάρκεια: 57′ – 50′ – 59′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
9ο μέρος
(Διάρκεια: 67′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
10ο μέρος
(Διάρκεια: 120′) (ΒΙΝΤΕΟ)
20 χρόνια ‘Ράδιο Κιβωτός’
(18/02/2024) (ΒΙΝΤΕΟ)
Συναξάρι της Ημέρας
Ὀρθόδοξος Συναξαριστής - Τετάρτη 27 Αυγούστου 2025
Σήμερα τιμοῦνται οἱ Ἅγιοι:
Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν
Μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα ἀδέλφια του ἔκαναν μικρὴ μοναχικὴ ἀδελφότητα σὲ μία μικρὴ σκήτη στὴν Αἴγυπτο. Ἡγούμενος αὐτῆς τῆς ἀδελφότητας ἦταν ὁ Ποιμήν, ποὺ εἶχε ὅλα τὰ προσόντα πραγματικοῦ ποιμένα ψυχῶν. Ἡ φήμη του εἶχε φθάσει σὲ μακρινὲς περιοχὲς καὶ πολὺς κόσμος ἐρχόταν νὰ τὸν δεῖ καὶ νὰ τὸν συμβουλευθεῖ. Αὐτός, ὅμως, δεχόταν μόνο τοὺς μικροὺς καὶ ταπεινούς. Ὅσοι ἔρχονταν ἀπὸ περιέργεια, δὲν τοὺς δεχόταν, ἔστω καὶ ἂν ἦταν ἄρχοντες. Κάποτε ἕνας ἀπ᾿ αὐτοὺς θύμωσε ποὺ δὲν τὸν δέχθηκε. Καὶ ἐπειδὴ ἦταν δικαστής, συνέλαβε τὸ μοναχογιὸ τῆς ἀδελφῆς τοῦ ὁσίου, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι τώρα θὰ ἐρχόταν ὁ ἴδιος ὁ Ποιμὴν σ᾿ αὐτόν. Ὁ ὅσιος, ὅμως, ἔγραψε πρὸς αὐτόν: «Ἐξέτασον τὸν ἀνεψιόν μου κατὰ τοὺς νόμους. Εἶναι ἔνοχος; Τιμώρησέ τον. Ἐὰν ὅμως δὲν εἶναι, κᾶμε ὅπως θέλεις». Ὁ δικαστὴς θαύμασε τὰ γραφόμενα τοῦ ὁσίου καὶ ἀμέσως ἀπέλυσε τὸν ἀνεψιό του. Ὅλα αὐτά, βέβαια, τὰ κατάφερνε ὁ Ποιμήν, διότι καλλιεργοῦσε τὸ θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, τὴν ταπεινοφροσύνη. Συχνὰ μάλιστα ἔλεγε: «Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ταπείνωσιν, ὅσην ἀπὸ τὸν ἀέρα τὸν ὁποῖον εἰσπνέει. Ἡ ταπεινοφροσύνη τοῦ πνεύματος εἶναι ἡ ζωὴ τῆς ψυχῆς». Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν πέθανε εἰρηνικά, προκύπτοντας σὲ ὅλες τὶς χριστιανικὲς ἀρετές.
Ὁ Ἅγιος Λιβέριος ὁ Ὁμολογητής, Πάπας Ρώμης
Διαδέχτηκε στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο τῆς Ρώμης τὸν Πάπα Ἰούλιο. Ὅπως αὐτὸς ἔτσι καὶ ὁ Αἰθέριος, ἦταν συνήγορος τοῦ Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου στοὺς ἀγῶνες, ποὺ ὁ πρόμαχος ἐκεῖνος τῆς ὀρθοδοξίας διεξήγαγε κατὰ τοῦ Ἀρειανισμοῦ καὶ ὑπὲρ τοῦ Ὀρθοδόξου Συμβόλου. Ἀκόμα, ὁ Αἰθέριος προστάτεψε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Παῦλο τὸν Α´, ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Κωνστάντιος (337 μ.Χ.) ἐπανειλημμένα καταδίωξε γιὰ τὴν ὀρθόδοξη συμπεριφορά του. Καὶ ὅταν ὁ Πάπας Λιβέριος ἦλθε τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ διαφώνησε στὰ ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα μὲ τὸν προστάτη τοῦ Ἀρειανισμοῦ αὐτοκράτορα Κωνστάντιο, αὐτὸς τὸν ἐξόρισε στὴ Θεσσαλονίκη. Κατόπιν ὅμως ἐπανῆλθε στὸ θρόνο του, καὶ ὁ θάνατος τὸν βρῆκε νὰ ποιμαίνει πάντοτε θεάρεστα τὴν ἐκκλησία του. Ὁ δὲ Σ. Εὐστρατιάδης, γιὰ τὸν ἅγιο Αἰθέριο, ἀναφέρει ὅτι ἦταν «ἐκ τῶν ὀρθοδόξων παπῶν τῆς Ρώμης, τῶν πολεμησάντων τὸν Ἀρειανισμόν. Ἀπὸ τοῦ 352 ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης, συνετέλεσε νὰ καταλάβωσι τοὺς οἰκείους θρόνους οἱ πρὸς αὐτὸν καταφυγόντες Ἀλεξανδρείας Ἀθανάσιος καὶ Παῦλος ὁ ὁμολογητής· ἀλλ᾿ ὁ Ἀρειανὸς αὐτοκράτωρ Κωνστάντιος μετὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Κώνσταντος, μετεκάλεσεν αὐτὸν εἰς Κωνσταντινούπολη καὶ προσεπάθησε νὰ τὸν ἑλκύση εἰς τὴν αἵρεσιν τοῦ Ἀρείου, καὶ μὴ πεισθέντα ἐξώρισεν εἰς Θρᾴκην (354) ἐπανῆλθεν εἰς τὸν θρόνον τῷ 358, τῇ ἀξιώσει τῶν χριστιανῶν τῆς Ρώμης, καὶ ἀπέθανεν ἐν εἰρήνῃ τῷ 365 (κατ᾿ ἄλλους τὸ 366)».
Ὁ Ἅγιος Ὅσιος ἐπίσκοπος Κορδούης τῆς Ἱσπανίας
Ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν γενναία συμμετοχή του στοὺς ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας. Πῆρε μέρος στὴν Α´ Οἰκ. Σύνοδο, ποὺ ἔγινε στὴ Νίκαια, καθὼς καὶ σ᾿ αὐτὴ τῆς Σαρδικῆς τὸ ἔτος 347. Ἐπίσης συνέπραξε στὸ ν᾿ ἀθῳωθεῖ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἀπὸ τὶς ἐναντίον του κατηγορίες ἐκ μέρους τῶν Ἀρειανῶν. Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ ὁ αὐτοκράτορας Κωνστάντιος καταδίωκε ἀμείλικτα τὸν Ἀθανάσιο, τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ στὸν Ἱεράρχη τῆς Κορδούης Ὅσιο, ποὺ ὑπέβαλε σὲ πολλὲς ἐξορίες καὶ κακοπάθειες. Ὁ Ὅσιος ὅμως, κράτησε ὄρθιο τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά του μέχρι τέλους. Δίκαια λοιπὸν τὸν ἐγκωμιάζει γι᾿ αὐτὰ ὁ Θεοδώρητος, ὁ δὲ Μέγας Ἀθανάσιος τὸν τιτλοφορεῖ πατέρα τῶν Ἐπισκόπων.
Βάπτιση τοῦ Αἰθίοπα Εὐνούχου, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Φίλιππο
Βλέπε Η´ Κεφάλαιο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, στίχοι 5 ἕως 12.
Ἡ Ἁγία Ἀνθοῦσα ἡ νέα
Μαρτύρησε, ἀφοῦ τῆς ἔβαλαν τρίχινο κουρέλι καὶ μία μεγάλη πέτρα στὸ λαιμὸ καὶ τὴν ἔριξαν μέσα σ᾿ ἕνα πηγάδι.
Ὁ Ἅγιος Φανούριος ὁ Νεοφανής, ὁ Μεγαλομάρτυρας
Ἄγνωστος στοὺς ἀρχαίους Συναξαριστές. Ἔγινε γνωστὸς ἀπὸ τυχαία εὕρεση τῆς εἰκονας του τὸν 14ο αἰῶνα στὴ Ρόδο, ὅταν ἔσκαβαν παλιὰ σπίτια στὸ νότιο μέρος τοῦ παλιοῦ τείχους. Ἐκεῖ βρέθηκε ἀρχαῖος ναὸς μὲ πολλὲς κατεστραμμένες εἰκόνες καὶ μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἡ καλὰ διατηρημένη εἰκόνα ἐπὶ τῆς ὁποίας ὁ τότε μητροπολίτης Ρόδου Νεῖλος ὁ Β´ ὁ Διασπωρινός(;) (1355-1369) διάβασε τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου «ὁ ἅγιος Φανῶ». Ὁ Ἅγιος παριστανόταν σὰν νεαρὸς στρατιώτης, κρατώντας στὸ δεξιό του χέρι σταυρό, πάνω στὸν ὁποῖο ἦταν λαμπάδα ἀναμμένη, γύρω δὲ ἀπὸ τὴν εἰκόνα τὰ 12 μαρτύρια του. Τὸν ἀρχαῖο αὐτὸ ναὸ ἀνοικοδόμησε ὁ Νεῖλος καὶ τὸν ἀφιέρωσε στὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου Φανουρίου, ποὺ ὅπως φαίνεται συνέταξε καὶ τὴν Ἀκολουθία του. (Ἡ ἀναφορὰ στὸ Νέο Λειμωνάριο ὅτι ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου βρέθηκε τὸ 1500, εἶναι λανθασμένη. Διότι ὁ ἐπίσκοπος Ρόδου Νεῖλος ἔζησε τὸν 14ο αἰῶνα).
Ὁ Ἅγιος Ἀρκάδιος ὁ βασιλιάς
Κανεὶς ἀπὸ τοὺς Συναξαριστὲς δὲν ἀναφέρει τὸν βασιλιὰ Ἄρκαδιο (395-408) σὰν Ἅγιο. Συναντᾶται ἡ μνήμη του μόνο στὸ Ἱεροσολυμιτικὸ Κανονάριο (σελ. 105 ἔκδ. Καλλίστου ἀρχιμ.) μαζὶ μὲ τὸν ἅγιο Μαρτύριο. Ἴσως ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων νὰ εἶχε κάποιους σημαντικοὺς λόγους νὰ τὸν κατατάξει μεταξὺ τῶν Ἁγίων της.
Ὁ Ὅσιος Θεόκλητος
Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστές. Συναντᾶται στὸν Πατμιακὸ Κώδικα 266 ὡς ἑξῆς: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τοῦ ὁσίου Θεοκλήτου. Οὗτος ἦν ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως, ἀξίαν ἔχων μαγίστρου, καὶ καταλιπῶν τὸν κόσμον ἀνῆλθεν ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ὀλύμπου, κακεῖσε ἀποταξάμενος καὶ ἀσκήσας ἔτεσι πλείστοις ἐκοιμήθη».
Ημερολόγιο 2025
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
Τοπικό Αγιολόγιο
Τοπικοί άγιοι στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης είναι ο Ιερομάρτυς Άγιος Νικήτας ο νέος, ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Σερραίος, οι εν Μεγάροις Άγιοι Τέσσαρες Μάρτυρες, ο Άγιος Νεομάρτυς Βενέδικτος ο εξ Εζεβών, ο Όσιος Ιωάννης κτίτορας της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κάλλιστος Α'
Ιεροί Ναοί
Στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης υπάγονται 114 Ενοριακοί Ναοί, που κατανέμονται σε 4 Αρχιερατικές Περιφέρειες, 66 Παρεκλήσια και 22 Ναοί Κοιμητηρίων.
Προσκυνηματικοί Ναοί
Οι Προσκυνηματικοί Ναοί της Ιεράς Μητροπόλεως μας είναι ο Ιερός Καθεδρικός Ναός καί Προσκυνηματικός των Αγίων Θεοδώρων Σερρών και ο Ιερός Προσκυνηματικός Ναός Αγίου Αντωνίου Στρυμονικού Σερρών.
Ιερές Μονές
Τα πάνσεπτα Ιερά Μοναστήρια που στολίζουν πνευματικώς την Ιερά μας Μητρόπολη είναι η Ιερά Ανδρώα Μονή της Αγίας Παρασκευής Σερρών, η Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών, η Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Αγίου Πνεύματος Σερρών, η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου "Βύσσιανης", η Ιερά Μονή Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Αγίου Πνεύματος και η η Ιερά Μονή Αγίου Πνεύματος του ομώνυμου χωριού.
Πρωτοσύγκελλος
Αρχιμ. Γαβριήλ Παλιούρας
Τηλ.: +30 23210 68115
E-Mail: [email protected]
Γενικ. Αρχιερ. Επίτροπος
Πρωτοπρ. Θωμάς Τσιάγγας
Τηλ.: +30 23210 68102
Ιδιαίτερο Γραφείο
Αρχιμ. Νεκτάριος Καϊμακάμης
Τηλ.: +30 23210 68100
Γραμματεία
Αρχιμ. Νικήτας Χαλέμης, Θεολόγος
Πρωτ. Χριστόδουλος Καμπερίδης
Αλέξανδρος Αναγνωστόπουλος, Θεολόγος
Τηλ.: +30 23210 68103
Φαξ: +30 23210 68117
Επικοινωνία
Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης
Κύπρου 10, 62122 Σέρρες
Τηλ.: +30 23210 68100
Φαξ: +30 23210 68119
E-Mail: [email protected]