Εγκύκλιον Σημείωμα – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΕΠΙ ΤΗ ΛΑΜΠΡΟΦΟΡΩ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ ΤΗ ΛΑΜΠΡΟΦΟΡΩ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ
ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Σήμερον σωτηρία τῷ κόσμῳ, ὅτι ἀνέστη Χριστός ὡς παντοδύναμος»
(Ἐκ τοῦ εἰρμοῦ τῆς δ’ ὠδῆς τοῦ Κανόνος τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα).

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Ἔφτασε καί πάλιν ἡ κοσμοπόθητος καί σωτήριος ἑορτή τῆς θείας Ἀναστάσεως πού φωτίζει καί ἁγιάζει τήν ζωή μας. Ὁ οὐρανός, ἡ γῆ καί τά καταχθόνια πλημμυρίζουν ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ ἀναστάντος Κυρίου μας, πού ὡς ἥλιος ὁλόλαμπρος ἀνέτειλε ἀπό τήν σκιώδη χώρα τοῦ θανάτου. Ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς, ἡ ἀέναος πηγή τῆς ἄρρητης αὐτῆς φωτοχυσίας, μέ τήν ἔνδοξη ἐκ τῶν νεκρῶν Ἀνάστασή Του, ἀφάνισε τήν ὑπαρξιακή νύκτα τοῦ θανάτου, συνέτριψε τήν φθορά, κατέκρινε τήν ἁμαρτία, λαφυραγώγησε τόν ἅδη, αἰχμαλώτισε τόν αὐτοθαυμαζόμενο ὡς θεό τῶν ἀνθρώπων διάβολο, ἐλευθέρωσε τόν ἄνθρωπο, ἀνεκαίνισε καί ζωοποίησε τήν φύση μας, ἀπαθανάτισε τό πρόσλημα. Ἑορτή ἑορτῶν καί πανήγυρις πανηγύρεων ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασις, διαφέρουσα ἀπό τίς ἄλλες ἑορτές ὅσον ὁ ἥλιος ἀπό ὅλους τούς ἀστέρας. (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεολόγος). Πάσχα ἑορτάζουμε σήμερα, ἀδελφοί! Πάσχα τερπνόν, ἅγιον, ἱερόν, καινόν, μυστικόν καί αἰώνιον. Πάσχα τῆς ἀφθαρσίας, καθάρσιον τοῦ κόσμου. Πάσχα σωτήριον. Πάσχα τῶν θυρῶν τοῦ Παραδείσου ἀνοικτήριον. Πάσχα τῶν πιστῶν. Πάσχα τῆς χάριτος πού ἁγιάζει τούς πιστούς καί καινοποιεῖ τά σύμπαντα. Πάσχα, δηλαδή πέρασμα ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή, ἀπό τήν ἄφατη ὑπαρξιακή ὀδύνη στήν ἀνείπωτη χαρά, ἀπό τό σκότος στό φῶς. Ὁ Κύριός μας, «τό ἡμέτερον Πάσχα», ὁ νέος Ἀδάμ, συνέτριψε ὡς Θεός παντοδύναμος τίς δυνάμεις τοῦ χάους και τοῦ θανάτου καί συνανέστησε μαζί Του σέ μία καινούργια καί ἀτελεύτητη ζωή τό ἀνθρώπινο γένος, τό ὁποῖο κατέστησε ὁμόθρονο τῆς θείας μεγαλοσύνης, χαρίζοντας σέ ὅλους μας, ὄχι μόνον τήν βεβαιότητα τῆς ἀναστάσεως, στήν διπλή της μάλιστα διάσταση, πνευματική καί σωματική, ἀλλά κυρίως τήν δύναμη τῆς ἀναστάσεως μέ τήν ὁποία, ἐφόσον τό θελήσουμε, νικοῦμε τήν ἁμαρτία, τήν φθορά, τόν θάνατο καί κυρίως «τόν ἔχοντα τό κράτος τοῦ θανάτου» (Ἑβρ. 2, 14) διάβολο. Μέ τήν ἐκ νεκρῶν θεοπρεπεστάτη καί αὐτεξούσιο ἀνάστασή Του ὁ Κύριός μας, ντύνει τόν ἄνθρωπο μέ θεϊκή εὐπρἐπεια, δόξα, μεγαλεῖο, ἀθανασία, δικαίωση.

Ἡ ἀνάστασις τοῦ θεανθρώπου Σωτῆρος μας συνιστᾶ τό κορυφαῖο καί θεμελιώδες κεφάλαιο τῆς πίστεως καί τῆς ζωῆς μας. Χωρίς τήν πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ τά πάντα ἀδυνατίζουν, στενεύουν, ἀσφυκτιοῦν καί παραλύουν. Πάνω στήν ἀπόλυτη βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, ἔχει θεμελιωθεῖ ἡ ἁγία ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, ἡ μία καί μόνη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία δικαίως καί εἶναι καί ὀνομάζεται, Ἐκκλησία τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως. Γι’ αὐτόν τόν λόγο ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία, μέσα στήν ὁποία γεννιόμαστε πνευματικῶς, τρεφόμεθα μέ τήν ἀθάνατη τροφή, χριστοποιούμεθα, ἁγιαζόμεθα, πορευόμεθα, ἀγωνιζόμεθα, θεραπευόμεθα, παρακαλούμεθα, ἀποκτοῦμε πεῖρα αἰωνιότητος, δύο χιλιάδες χρόνια τώρα μᾶς καλεῖ νά γίνουμε κοινωνοί τῶν πολυτίμων δώρων τῆς Ἀναστάσεως καί νά γνωρίσουμε βιωματικῶς «τόν Χριστόν καί τήν δύναμιν τῆς Ἀναστάσεως αὐτοῦ» (Φιλ. 3, 10).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Τό ζωηφόρο καί ἐλπιδοφόρο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας στίς δύσκολες καί ἀποκαλυπτικές ἡμέρες μας ἀποκτᾶ μία συγκλονιστική ἐπικαιρότητα. Οἱ πάντες ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι ὁ κόσμος μας εὑρίσκεται σήμερα σέ μιά πρωτοφανῆ σύγχυση, σέ μία συνεχῶς ἐπιδεινουμένη πνευματική παρακμή. Πολλοί ἄνθρωποι καί στήν πατρίδα μας δυστυχῶς, ἐπιδεικτικά στρέφουν τά νῶτα τους πρός τόν Σωτῆρα Χριστό καί τήν ἁγία Ἐκκλησία Του. Μιά βαθειά πνευματική κρίση δοκιμάζει σήμερα τίς ἀντοχές καί τά ὅρια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου πού εὐτελίζεται, ὑπονομεύεται καί κυρίως ἀποϊεροποιεῖται. Ὁ ὑπερόπτης καί αὐτοκαταστροφικός ἄνθρωπος μέσα στήν παραζάλη τῆς ἀντίθεης ἔπαρσής του ἐπιχειρεῖ καί πάλι ἀφρόνως νά «θανατώσει» τόν αἰώνιο καί ἀθάνατο Θεό. Τήν ἀπάντηση, σ’ αὐτήν τήν πρόκληση, δίδει ἡρέμως καί ἀγαπητικῶς καί πάλιν ἡ φιλόστοργη μητέρα μας Ἐκκλησία, ἡ ἔχουσα δισχιλιετῆ πείρα τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως, μέσα ἀπό τήν θεόπνευστη γραφίδα ἑνός συγχρόνου ἁγίου της: «Οἱ ἄνθρωποι κατεδίκασαν τόν Θεό σέ θάνατο. Αὐτός διά τῆς ἀναστάσεώς Του τούς καταδικάζει στήν ἀθανασία. Στά χτυπήματα ἀνταποδίδει ἐναγκαλισμούς, στίς ὕβρεις εὐλογίες, στόν θάνατο ἀθανασία. Οὐδέποτε οἱ ἄνθρωποι ἐπέδειξαν περισσότερο μῖσος ἀπέναντι στόν Θεό, παρά ὅταν τόν ἐσταύρωσαν, καί οὐδέποτε ὁ Θεός ἐπέδειξε περισσότερη ἀγάπη ἀπέναντι στούς ἀνθρώπους παρά ὅταν ἀναστήθηκε. Οἱ ἄνθρωποι ἤθελαν καί τόν Θεό νά τόν καταστήσουν θνητό, ἀλλά ὁ Θεός μέ τήν Ἀνάστασή Του κατέστησε ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀθανάτους» (Ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς).

Ἡ δε χάρις, τό ἄπειρον ἔλεος καί τό ἀνέσπερον φῶς τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εὔχομαι νά ἁγιάζουν τήν ζωή σας, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ

Διάπυρος πρός τόν Ἀναστάντα Κύριον εὐχέτης σας

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ