ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 253

Πρός τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

17-10-2019

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἀκένωτο πνευματικό θησαυροφυλάκιο τοῦ πλούτου τῆς παντοδυνάμου χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί διδακτήριο καί ἐργαστήριο ἁγιότητος εἶναι ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Ὁ ἁγιασμός, ὡς χαρισματική δωρεά καί κλῆσις τοῦ ἁγίου Θεοῦ, ἀποτελεῖ τόν τελικό προορισμό τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί συναρτᾶται ἄμεσα ἀπό τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, διά τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος καί τῶν λοιπῶν ἱερῶν μυστηρίων, ἐξαιρέτως δέ τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἐνσωμάτωση, παραμονή καί πρόοδο τοῦ ἀνθρώπου μέσα στό πανάγιο Σῶμα τοῦ Κυρίου, τήν Ἐκκλησία. Κατά τήν διδασκαλία τῶν θεοφόρων πατέρων μας, ἅγιος καλεῖται ὁ ἐν Χριστῷ ἀναγεννημένος ἄνθρωπος, πού βιώνει καί φανερώνει αὐθεντικῶς στόν κόσμο τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ.

Μέ τήν τιμή τῶν ἁγίων ὁ πιστός ὁδηγεῖται στήν γονιμότητα τῶν θείων ἀρετῶν, ἐμπνέεται στόν ἀγώνα του, ἐκκλησιαστικοποιεῖται καί πλησιάζει τόν Θεό στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀρχαιοπαράδοτος παράδοσις τῆς τιμῆς τῶν ἁγίων καλλιεργεῖται ἀπό τήν Ἐκκλησία καί διά τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέ σεμνοπρεπῆ καύχηση μπορεῖ ὡς μητέρα φιλόστοργος νά λέγει «ἐν γάρ Χριστῷ Ἰησοῦ διά τοῦ εὐαγγελίου ἐγώ ὑμᾶς ἐγέννησα». Οἱ ἐκκλησιαστικές ἑορτές ἀποτελοῦν πρωτίστως ἔκφραση τῆς κοινῆς λατρείας τῆς θρησκευτικῆς κοινότητος πρός τόν ἐν ἁγίοις θαυμαστόν Θεόν, τιμῆς καί σεβασμοῦ πρός τούς γνησίους Αὐτοῦ θεράποντες. Ἡ ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου ἤ τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεως ἑνός ἁγίου εἶναι ἡ γενέθλιος ἡμέρα του. Κατ’ αὐτήν τήν ἡμέρα ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ συνέρχεται λατρευτικῶς πρός δοξολογίαν τοῦ Θεοῦ, πρός ἔπαινον τοῦ μάρτυρος, πρός διδαχήν πνευματικήν, πρός στερέωσιν τῆς πίστεως, πρός ἁγιασμόν, πρός μαρτυρίαν «τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος».

Ἀκολουθοῦσα αὐτή τήν μακραίωνη ἐκκλησιαστική παράδοση ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἐγκαινιάζει ἀπό ἐφέτος τόν κοινό λειτουργικό ἑορτασμό, τήν δεύτερη Κυριακή τοῦ μηνός Νοεμβρίου ἑκάστου ἔτους, τῆς Συνάξεως ὅλων τῶν οὐρανίων προστατῶν της, οἱ ὁποῖοι μέ ἕναν ἰδιαίτερο τρόπο συνδέονται μέ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πού παροικεῖ στίς Σέρρες καί τή Νιγρίτα. Στήν κορυφή τῆς τιμητικῆς αὐτῆς Συνάξεως προκάθηται πρεσβευτικῶς καί φιλοστόργως ἡ παναμώμητος Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἡ ἁγία Θεοτόκος Πονολύτρια, τῆς ὁποίας τό πάντιμο, ἀρχαῖο καί θαυματουργό εἰκόνισμα, ἐνθρονισμένο ἀπό αἰῶνες στόν περικαλλῆ καί παλαίφατο Ἱερό Καθεδρικό Ναό τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Σερρῶν, ἀποτελεῖ τό ἱερό παλλάδιο τῶν Σερρῶν, τήν ἀστείρευτη πηγή τοῦ θείου ἐλέους καί τῶν οἰκτιρμῶν. Ὁ «φίλος τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ», ὁ θεῖος Ἰωάννης, ὁ Πρόδρομος καί Βαπτιστής, ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, κατέχει ἀξιοχρέως στήν λειτουργική καί ἑορτολογική μας παράδοση τά δευτερεῖα τῆς τιμῆς καί τοῦ σεβασμοῦ. Ἡ Ἐκκλησία τῶν Σερρῶν, στά ἱερώτατα πρόσωπα τῶν Σερραίων κατά τήν καταγωγή σεπτῶν κτητόρων τῆς περιφήμου Προδρομικῆς μάνδρας τοῦ Μενοικίου ὄρους, Ἰωαννικίου καί Ἰωάννου, διασώζει καί διαφυλάττει τό ἱερόν σέβας καί τήν ἀκοίμητη λειτουργική τιμή πρός τόν μέγιστο τῶν προφητῶν Ἰωάννη. Σεμνύνεται ὡσαύτως ἐν Κυρίῳ ἡ κατά Σέρρας καί Νιγρίτα Ἐκκλησία γιά τούς θείους Ἀρχιστρατήγους τῶν οὐρανίων δυνάμεων, Μιχαήλ καί Γαβριήλ, τούς διαχρονικούς προστάτες τῆς θαυμαστῆς πόλεως, ὅπως καί γιά τούς Ἀποστόλους Παῦλο καί Ἀνδρέα, πού ἐργάσθηκαν ἱεραποστολικῶς στήν Μακεδονία μας κατά τίς περιοδείες τους. Ἰδιαιτέρως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δικαίως ἀναγνωρίζεται ὡς ὁ πνευματικός πατέρας καί κατά Χριστόν θεμελιωτής καί φωτιστής της, ἀλλά καί ὁ οὐράνιος προστάτης της, ἀφοῦ ἡ μεγαλομάρτυς πόλις τῶν Σερρῶν ἀπελευθερώθηκε θαυμαστῶς ἔπειτα ἀπό 530 χρόνια σκληρῆς δουλείας τήν ἡμέρα τῆς ἱερᾶς μνήμης του, στίς 29 Ἰουνίου τοῦ 1913. Καυχᾶται ἐν Κυρίῳ τό θαυμαστό ἄστυ τῶν Σερρῶν καί γιά τόν Ἅγιο καί πανεύφημο Ἀπόστολο καί Εὐαγγελιστή Ἰωάννη τόν Θεολόγο, ἔνθερμο προστάτη καί σωτήρα τῆς πόλεως, καθώς μέ τίς ἰδικές του δραστικώτατες πρός Κύριον πρεσβεῖες, ἐσώθη τήν 8η Μαΐου 1821, ἡ πόλη ἀπό βεβαία σφαγή, σχεδιασθεῖσα ἀπό τούς Τούρκους.

Σεμνύνεται ἰδιαιτέρως ἡ Ἐκκλησία τῶν Σερρῶν καί γιά τούς δύο πανένδοξους μεγαλομάρτυρες Θεοδώρους, τόν Τήρωνα καί τόν Στρατηλάτη, τούς φιλόστοργους κηδεμόνες τῆς πόλεώς μας. Ὁ λαοφιλής ἅγιος Γεώργιος ὁ μεγαλομάρτυς καί τροπαιοφόρος τιμᾶται πανηγυρικῶς στή Νιγρίτα, τήν Ἀσπροβάλτα καί σέ πολλούς ναούς τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφερείας. Ἄγνωστος παραμένει ὁ ἀκριβής χρόνος καί ὁ τρόπος τοῦ μαρτυρίου τῶν τεσσάρων Σερραίων στρατιωτικῶν ἁγίων Ἀδριανοῦ, Πολυεύκτου, Πλάτωνος καί Γεωργίου, οἱ ὁποῖοι ἐθυσιάσθησαν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ στά Μέγαρα τόν 3ο ἤ 4ο μ. Χ. αἰώνα. Στήν ἴδια κατηγορία τῶν ἀρχαίων μαρτύρων καί ὁμολογητῶν ἀνήκουν ὁ ἅγιος Παράμονος ἐκ τῆς Βισαλτίας, καθώς καί ὁ Μᾶρκος Ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων. Ὁ ὅσιος Ἰωάννης διέπρεψε ὡς Ἐπίσκοπος Ζιχνῶν, παραιτηθείς δε ἐκ τῆς Ἐπισκοπῆς του, ἐμόνασε στήν Προδρομική μάνδρα. Εὐλογία μεγάλη γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία εἶναι καί ὁ λογιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἅγιος Κάλλιστος, ὁ ὁποῖος παρέδωσε τήν μακαρία ψυχή του στά χέρια τοῦ Κυρίου μας τήν 20ή Ἰουνίου τοῦ 1364 στίς Σέρρες.

Μία ξεχωριστή θέση μέσα στό πολύφωτο νοητό στερέωμα τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας κατέχουν οἱ πολύαθλοι νεομάρτυρες, οἱ ὁποῖοι στήν μακρά καί ἀσέληνη νύχτα τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου, ἀνεδείχθησαν τά ἔμψυχα ἐκεῖνα λυχνάρια πού ἐφώτισαν παρακλητικῶς καί ἀφυπνιστικῶς τήν ζωή τοῦ ὑπόδουλου Γένους. Ἀνάμεσά τους διακρίνεται τό εὐλογημένο βλάστημα τῶν Σερρῶν, ὁ νεομάρτυρας Ἰωάννης, πού μαρτύρησε μέ φρικτά βασανιστήρια γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία στά σκοτεινά χρόνια τῆς τουρκοκρατίας κατά τό τελευταῖο τέταρτο τοῦ 15ου αἰώνα. Ἡ ἱερά μνήμη του τιμᾶται τήν 12η Μαΐου ἑκάστου ἔτους. Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυρας Νικήτας ὁ νέος ἐπίσης γεννήθηκε τό τελευταῖο μισό τοῦ 18ου αἰῶνος στήν Ἤπειρο, ἐμόνασε στό Ἅγιον Ὄρος καί μαρτύρησε στήν πόλη τῶν Σερρῶν στίς 4 Ἀπριλίου τοῦ 1808. Μέ τό τίμιο αἷμα του ἁγίασε τήν πόλη καί ὁλόκληρη τήν ἐπαρχία μας. Στήν ἴδια περίλαμπρη χορεία τῶν νεομαρτύρων ἀνήκει καί ὁ ἱερομάρτυς Βενέδικτος ὁ Κωνσταμονίτης, ὁ ἐξ Ἐζεβῶν καταγόμενος, ὁ ὁποῖος ἐμαρτύρησε γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ στίς 12 Ἰουνίου 1821 στή Θεσσαλονίκη. Μέ τήν Ἐκκλησία τῶν Σερρῶν συνδέονται πνευματικῶς ὁ ἅγιος ἱερομάρτυρας Ραφαήλ ὁ θαυματουργός, ὁ ὁποῖος ἐκάρη μοναχός καί χειροτονήθηκε διάκονος στήν πόλη μας, ὁ ὁσιομάρτυρας Ἀκάκιος ὁ Ἀσβεστοχωρίτης, οἱ Σερραῖοι Πάτρουλας, Μανόλης Μποσταντζόγλης καί Ἀλεξανδρῆς Ταταρχάνης πού ὑπέστησαν μαρτυρικό θάνατο ἐπί Τουρκοκρατίας στήν πόλη τῶν Σερρῶν. Στό πάντιμο χορό τῶν Σερραίων νεομαρτύρων συναριθμεῖται καί ὁ ἐθνοϊερομάρτυς Μητροπολίτης Κυδωνιῶν Γρηγόριος, ὁ ὁποῖος ἐπί ἑπταετίαν ὑπηρέτησεν ὡς ἱεροκήρυξ καί διδάσκαλος στήν Ἐκκλησία καί τήν πόλη τῶν Σερρῶν. Σφαγιάσθηκε ὡς γνήσιος καί καλός ποιμένας καί προστάτης τοῦ χειμαζομένου ποιμνίου του τήν 3η Ὀκτωβρίου 1922 ἀπό τίς ὀρδές τῶν νεοτούρκων κατά τήν Μικρασιατική καταστροφή. Μέ τήν τοπική μας Ἐκκλησία συνδέεται πνευματικῶς καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος Καλλίδης, ὁ ὁποῖος χειροτονήθηκε διάκονος στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Σερρῶν στίς 26 Φεβρουαρίου 1862 καί ἐδόξασε τήν Ἐκκλησία μέ τήν ὁσία βιοτή, τήν σύνεση καί τό ἁγιοπνευματικό του ἦθος. Ἀπότμημα τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων του φυλάσσεται στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Σερρῶν πρός εὐλογία καί ἁγιασμό τοῦ φιλάγιου λαοῦ.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ λειτουργική ζωή εἶναι ὁ βαρύτιμος καί ἀνεξάντλητος πνευματικός θησαυρός τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητος καί ζωῆς. Οἱ ἅγιοι, πού ἀποτελοῦν φανερώσεις τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ, ἔζησαν τό μυστήριο τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως καί σωτηρίας ἐντός τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὁ κοινός συνεορτασμός τους, πού ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἐγκαινιάζει ἀπό ἐφέτος, εὔχομαι νά ἀποτελέσει μία εὐλογημένη ἀφορμή γιά ὅλους μας, ὥστε, γνωρίζοντας τόν χριστοειδῆ βίο, τό μαρτύριο, τήν ὁσιακή πορεία καί μαρτυρία τους, νά ἐμπνευσθοῦμε στήν ζωή μας, νά στηριχθοῦμε στόν πνευματικό μας ἀγώνα καί νά ἀγαπήσουμε ὡς ἐκείνοι τόν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Κύριον καί Σωτῆρα μας. Ὡς Ἐπίσκοπος σᾶς καλῶ ὅλους, τό εὐλογημένο πλήρωμα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, νά τιμήσουμε κατά τήν ἁγιασμένην παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τούς καθ’ οἱονδήποτε τρόπον συνδεθέντας μέ τήν τοπικήν μας Ἐκκλησίαν ἁγίους. Ὁ ἑορτασμός τῆς Συνάξεως πάντων τῶν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει Σερρῶν καί Νιγρίτης ἁγίων θά τελεῖται κατ’ ἔτος τήν δεύτερη Κυριακή τοῦ μηνός Νοεμβρίου. Ἐφέτος ἡ ἑορτή θά τιμηθεῖ τό Σάββατο 9 καί τήν Κυριακή 10 Νοεμβρίου ἐ. ἔ. στόν Ἱερό Καθεδρικό καί Προσκυνηματικό Ναό τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Σερρῶν. Κατά τίς δύο αὐτές λατρευτικές συνάξεις, που θά ξεκινήσουν μέ τήν τέλεση τοῦ πανηγυρικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἑσπερινοῦ τό Σάββατο 9 Νοεμβρίου στίς 6:00 τό ἀπόγευμα καί θά ὁλοκληρωθοῦν τήν Κυριακή 10 Νοεμβρίου ἐ. ἔ. μέ τό Ἀρχιερατικό Συλλείτουργο, θά εὑρίσκονται στόν παλαίφατο Καθεδρικό Ναό μας ὅσα ἱερά Λείψανα ὑπάρχουν ἀπό τούς ἁγίους προστάτας τῆς Ἐκκλησίας τῶν Σερρῶν καί φυλάσσονται στούς Ἱερούς Ναούς καί τίς Ἱερές Μονές τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, καί συγκεκριμένως τῶν ἁγίων: Τιμίου Προδρόμου, Ἀποστόλου Παύλου, Μεγαλομαρτύρων Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος καί Στρατηλάτου, Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος, Γεωργίου, Πλάτωνος, Πολυεύκτου καί Ἀδριανοῦ, Ἰωάννου τοῦ κτίτορος, Ραφαήλ τοῦ θαυματουργοῦ, Νικήτα τοῦ νεομάρτυρος καί Γρηγορίου Καλλίδου, πρός ἁγιασμόν καί πνευματικήν ἐνίσχυσιν τῶν πιστῶν.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία φροντίζει μέ πολύ ἐνδιαφέρον καί ἀγάπη γιά τήν πνευματική τροφοδοσία καί ἐνίσχυση ὅλων μας, ὥστε μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ καί τήν σκέπη τῶν ἁγίων μας νά ἐπιτελοῦμε τόν προορισμόν μας, δηλαδή «ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ» (Β’ Κορ. ζ, 1), νά ὡριμάζουμε πνευματικῶς, νά ἀντιμετωπίζουμε νικηφόρα τά προβλήματα, τίς δυσκολίες, τίς δοκιμασίες καί τούς ποικίλους πειρασμούς τῆς παρούσης ζωῆς. Στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς ἐπαφίεται πλέον, ἐάν καί πῶς θά ἀξιοποιήσουμε αὐτήν τήν δυνατότητα πού μᾶς χαρίζεται ἀπό τήν φιλόστοργη μητέρα μας, Ἁγία Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία.

Μετ’ εὐχῶν πατρικῶν καί πολλῆς ἀγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος