Δελτίο τύπου – Πρόγραμμα Αρχιερατικών Χοροστασιών και Θείων Λειτουργιών Μεγάλης Εβδομάδος και Πάσχα 2022

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ (17-4-2022)

  • Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Βασιλείου Κάτω Λευκῶνος. Ὥρα: 07:00 – 10:30 π.μ.
  • Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγάλης Δευτέρας εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Βασιλείου Κάτω Λευκῶνος. Ὥρα: 19:30 – 21:30.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ (18-4-2022)

  • Ὥρες, Ἑσπερινός καί Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίας Παρασκευῆς Σερρῶν. Ὥρα: 07:00 – 10:00 π.μ.
  • Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου Μεγάλης Τρίτης εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου Σερρῶν. Ὥρα: 19:30 – 21:30.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ (19-4-2022)

  • Ὥρες, Ἑσπερινός καί Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Τιμίου Προδρόμου Σερρῶν. Ὥρα: 07:00 – 10:00 π.μ.
  • Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου Μεγάλης Τετάρτης εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγ. Δημητρίου Σερρῶν. Ὥρα: 19:30 – 21:30.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ (20-4-2022)

  • Ὥρες, Ἑσπερινός καί Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Προφήτου Ἠλιού Σερρῶν. Ὥρα: 07:00–10:00 π.μ.
  • Ἱερόν Εὐχέλαιον εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Εἰσοδίων Θεοτόκου Σερρῶν. Ὥρα: 17:00 μ.μ.
  • Ἀκολουθία Ἱεροῦ Νιπτῆρος εἰς τόν Ναόν Κοιμήσεως Θεοτόκου Σερρῶν. Ὥρα: 19:30 – 21:30 μ.μ.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ (21-4-2022)

  • Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Καθεδρικόν καί Προσκυνηματικόν Ναόν Ἁγίων Θεο­δώρων Σερρῶν. Ὥρα: 07:30 – 10:30 π.μ.
  • Ἀκολουθία Ἁγίων Παθῶν εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Παμμεγί­στων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ὥρα: 19:00 – 23:00.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (22-4-2022)

  • Μεγάλες Ὥρες καί Μέγας Ἑσπερινός τῆς Ἀποκαθηλώσεως εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ὥρα: 08:00 π.μ. – 12:00 μ.
  • Ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου Θρήνου εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ζωοδόχου Πηγῆς Β’ Κοιμητηρίου Σερρῶν. Ὥρα: 12:30 μ.μ.
  • Ἀκολουθία τῆς Ἀποκαθηλώσεως καί τοῦ Ἐπιταφίου Θρήνου εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Α’ Κοιμητηρίου Σερρῶν. Ὥρα: 15:00 μ.μ.
  • Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τοῦ Ἁγίου καί Μεγάλου Σαββάτου καί Ἐπιτά­φιος Θρῆνος εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Παμμεγί­στων Τα­ξιαρ­χῶν Σερρῶν. Ὥρα: 19:00 μ.μ. Ἔξοδος Ἐπιταφίου Μητροπο­λιτικοῦ Ναοῦ: Ὥρα: 21:00 μ.μ.

ΑΓΙΟΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ (23-4-2024)

  • Ἑσπερινός τοῦ Ἁγίου καί Μεγάλου Σαββάτου καί Θεία Λειτουργία (Α’ Ἀνάστασις) εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ὥρα 08:00 – 10:30 π.μ.
  • Ὑποδοχή τοῦ ἁγίου Φωτός. Ὥρα: 22:45 μ.μ.
  • Παννυχίς. Ἀκολουθία Ἀναστάσεως εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Παμμεγί­στων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ὥρα: 23:00 μ.μ.
  • Ἀνάστασις. Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως. 00:00 – 02:15 π.μ.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (24-4-2022)

  • Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Παμμε­γίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ὥρα: 11:00 π.μ.
  • Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Τιμίου Προδρόμου Σερρῶν. Ὥρα: 19:00 μ.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΙΑΚΑΙΝΙΣΙΜΟΥ (25-4-2022)

  • Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Γεωργίου Νιγρίτης. Ὥρα: 7:30 – 10:00 π.μ.

ΤΡΙΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΙΣΙΜΟΥ (26-4-2022) – Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης

  • Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νικήτα Σερρῶν. Ὥρα: 7:30-10:30 π.μ.

ΠΕΜΠΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΙΣΙΜΟΥ (28-4-2022)

  • Πανηγυρικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Εἰσοδίων Θεοτόκου Σερρῶν, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Συνάξεως τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας «Ρόδον τό Ἀμάραντον». Ὥρα: 19:00 μ.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΔΙΑΚΑΙΝΙΣΙΜΟΥ (29-4-2022) – Ζωοδόχου Πηγῆς

  • Θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίας Παρασκευῆς Σερρῶν. Ὥρα: 7:30-10:30 π.μ.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΔΙΑΚΑΙΝΙΣΙΜΟΥ (30-4-2022)

  • Μέγας Πανηγυρικός πολυαρχιερατικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νικήτα τοῦ Νέου Σερρῶν. Ὥρα: 19:00 μ.μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (1-5-2022) – Ἁγίου ἐνδόξου Νεομάρτυρος Νικήτα

  • Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νικήτα τοῦ Νέου Σερρῶν. Ὥρα: 7:30 – 11:00 π.μ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα: Ἀνάσταση: τὸ συγκλονιστικότερο γεγονὸς τῆς ἱστορίας

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα:
Ἀνάσταση: τὸ συγκλονιστικότερο γεγονὸς τῆς ἱστορίας

Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ κατανοήσουμε τὴν ψυχικὴ διάθεση τῶν ἁγίων μυροφόρων γυναικῶν τὸ πρωινὸ τῆς πρώτης Κυριακῆς τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Ξάγρυπνες καὶ πονεμένες ἐπισκέφθηκαν τὸν Τάφο τοῦ Κυρίου γιὰ νὰ Τοῦ προσφέρουν τὰ μύρα τῆς λατρείας τους· κι ἀντὶ γι᾿ αὐτό, βρῆκαν ἕναν ἀνοιχτὸ καὶ ἄδειο Τάφο κι ἕναν ἄγγελο νὰ τὶς πληροφορεῖ τὸ ἀπίστευτο, ὅτι ἀναστήθηκε ὁ Κύριος… «Καὶ ἐξεθαμβήθησαν» ἀπὸ τὴ θεωρία τοῦ ἀγγέλου· «τρόμος καὶ ἔκστασις» τὶς κατέλαβε στὸ ἄκουσμα τῆς παράδοξης ἀναγγελίας (βλ. Μάρκ. ις´ 5-8)!

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς πίστεώς μας, ποὺ γιορτάζουμε τόσο λαμπρά, μὲ τόση διάρκεια, ὅση καμία ἄλλη ἑορτή, καὶ μὲ σταθερὴ ἑβδομαδιαία ἐπανάληψη, εἶχε ἀσύλληπτες εὐεργετικὲς συνέπειες στὸ ἀνθρώπινο γένος. Ἦταν μία ἔκρηξη ζωοποιοῦ φωτὸς ποὺ φώτισε τὰ σύμπαντα, σύνολη τὴν ὁρατὴ καὶ ἀόρατη Δημιουργία· μία ἔκρηξη ποὺ σκόρπισε ὄχι τὸν θάνατο, ἀλλὰ τὴ ζωὴ καὶ νέκρωσε τὸν θάνατο, κατέλυσε τὸ βασίλειο τοῦ σκότους καὶ ἐκμηδένισε ὁριστικὰ τὴν κυριαρχία τοῦ διαβόλου ἐπάνω στὸν ἄνθρωπο· ἕνα γεγονὸς ποὺ ἐκτείνεται στὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ τὴν Ἀνάστασή του ἐπιτέλεσε σωτήρια διάβαση γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος: Βρισκόμασταν κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ θανάτου καὶ μᾶς ὁδήγησε στὴν ἀληθινὴ ζωή· ἤμασταν μέσα στὸ σκοτάδι τῆς κάθε εἴδους ἁμαρτίας, τῆς ἄγνοιας, τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀπελπισίας καὶ μᾶς ὁδήγησε στὸ «θαυμαστὸν αὐτοῦ φῶς» (Α´ Πέτρ. β´ 9). Ἀδιαπέραστη ἄβυσσος χωρίζει τὶς δύο καταστάσεις, τὴν ἔσχατη ἀθλιότητα ἀπὸ τὴν ἀπόλυτη μακαριότητα. Κανεὶς δὲν μποροῦσε νὰ μᾶς περάσει, οὔτε ἄγγελος οὔτε ἄνθρωπος. Ὁ Κύριος μᾶς ἐλέησε καὶ μᾶς πέρασε διὰ τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεώς του.

Μὲ τὸν σωματικὸ θάνατο διασπάσθηκε ἡ φύση μας: ἡ ψυχὴ χωριζόταν ἀπὸ τὸ σῶμα καὶ κατερχόταν στὸν Ἅδη, ἐνῶ τὸ σῶμα γινόταν «σκωλήκων βρῶμα (=τροφή) καὶ δυσωδία». Ἀνθρωπίνως δὲν ὑπῆρχε καμία προοπτικὴ ἐπανενώσεώς τους. Διὰ τῆς Ἀναστάσεως ὅμως ἀποκαταστάθηκε ἡ ἀνθρώπινη φύση ὡς ψυχοσωματικὴ ἑνότητα· διότι ὁ ἀναστὰς Κύριος ἔγινε «ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων» (Α´ Κορ. ιε´ 20), ὁ πρῶτος ἀπὸ τοὺς νεκροὺς ποὺ ἀναστήθηκε, ἐξασφαλίζοντας τὴν ἀνάσταση ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν νεκρῶν! Θὰ ἔλθει δὲ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποία θ᾿ ἀδειάσουν ὅλοι οἱ τάφοι, ὅλα τὰ ὀστεοφυλάκια! Θὰ ἑνωθοῦν ὅλα τὰ νεκρὰ σώματα, τὸ καθένα μὲ τὴν ψυχὴ ἐκείνου στὸν ὁποῖο ἀνήκει, σὲ μιὰ ἑνότητα ἀδιάλυτη πλέον στὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα! Τότε πιὰ τὰ σώματα δὲν θὰ ἐπιδέχονται θάνατο! Τότε θὰ ἐκπληρωθεῖ ἡ προφητεία: «Κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος (=ὁλοκληρωτικά)» (Α΄ Κορ. ιε΄ 54)!

Τὸ συγκλονιστικότερο καὶ οὐσιαστικότερο ὡστόσο εἶναι ὅτι μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος ἀποκαταστάθηκε ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό, αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο δημιουργηθήκαμε, αὐτὸ ἀκριβῶς στὸ ὁποῖο ἔγκειται ἡ εὐτυχία μας, τὸ νὰ ἐντρυφοῦμε δηλαδὴ στὸν Θεό, νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι μαζί Του. Καὶ αὐτὸ εἶναι πραγματικότητα, διότι μᾶς συγχωρήθηκαν οἱ ἁμαρτίες, τὸ μόνο ἐμπόδιο γι᾿ αὐτὴ τὴν κοινωνία. «Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα», διακηρύσσει πανηγυρικὰ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος· «συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε». Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀπόδειξη ὅτι ἄδικα Τὸν σταύρωσαν οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραήλ· ὅτι ἑκουσίως σταυρώθηκε «δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων» (Α´ Πέτρ. γ´ 18)· ὅτι ὁ Θεὸς Πατὴρ ἔκανε δεκτὴ τὴ θυσία τοῦ Υἱοῦ του γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἁμαρτωλῶν· ὅτι παρέχεται πλέον ἄφεση ἁμαρτιῶν.

Ὅμως ἐὰν ἡ ἀνάσταση τῶν σωμάτων ἐκτείνεται σὲ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, ἡ ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ παρέχεται μὲν ἀπὸ τὸν Ἀναστάντα, ἀλλὰ χωρὶς νὰ παραβιάζεται ἡ ἐλευθερία του· προϋποθέτει τὴ συμμετοχὴ τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ὁλόθερμη πίστη του, ποὺ μεταφράζεται σὲ ἀγώνα μετανοίας καὶ ἁγιασμοῦ. Ἐὰν δὲν ἀνοίξει τὴν καρδιά του στὸν Κύριο ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἡ ἀνάστασή του κατὰ τὴν ἔσχατη ἡμέρα θὰ εἶναι ἀνάσταση κρίσεως καὶ καταδίκης καὶ ὄχι ζωῆς. Σὲ αὐτὸ ἀκριβῶς ἔγκειται ἡ ὅλη προσπάθειά μας: νὰ μὴ μείνουμε ξένοι πρὸς τὴν ἀναγεννητικὴ δύναμη τῆς Ἀναστάσεως.

«Χριστὸς ἀνέστη», ἀδελφοί, «Χριστὸς ἀνέστη»! Ἂς ἐπαναλαμβάνουμε τὸν συγκλονιστικὸ χαιρετισμὸ μὲ νόημα, μὲ πίστη, μὲ ἐνθουσιασμό, ἐμβαθύνοντας στὴ σημασία του· προσμένοντας πότε θὰ ἔλθει ν᾿ ἀναστήσει καὶ τὴ δική μας ὕπαρξη. Τότε δὲν θὰ χορταίνουμε νὰ δοξάζουμε τὸν Ἀναστάντα σὲ ὅλη μας τὴ ζωὴ καὶ στοὺς ἀπέραντους αἰῶνες!

Πηγή: https://www.osotir.org/

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα: Ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας!

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα:
Ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας!

Τὴν ὀνομασία «Νυμφίος» δὲν τὴ δώσαμε ἐμεῖς στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Ἴδιος ἐπανειλημμένως ὀνόμασε τὸν Ἑαυτό του ἔτσι· εἴτε μιλώντας μὲ παραβολές, σὰν αὐτὴν τῶν δέκα παρθένων ποὺ περιμένουν τὸν νυμφίο, τὸν γαμπρό, γιὰ νὰ εἰσέλθουν μαζί του στὸ γαμήλιο τραπέζι· εἴτε ἀποκαλώντας ἀπευθείας τὸν Ἑαυτό του μὲ τὴν ὀνομασία αὐτή (βλ. Ματθ. θ΄ 15).

Ἀλλὰ καὶ ὁ τίμιος Πρόδρομος εἶχε ὀνομάσει τὸν Χριστὸ Νυμφίο. Αὐτὸς εἶναι ὁ Νυμφίος, εἶχε πεῖ στοὺς μαθητές του. Ἐγὼ εἶμαι ὁ φίλος τοῦ Νυμφίου, ὁ παράνυμφος, ὁ νυμφαγωγός. Ὁ Νυμφίος, ὁ Χριστός, Αὐτὸς εἶναι ποὺ ἔχει τὴ Νύμφη (βλ. Ἰω. γ΄ 29).

Ἀλλὰ ποιὰ εἶναι αὐτή;

Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴ δίνει πάλι ὁ Κύριος. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ὁμιλώντας διὰ στόματος τῶν προφητῶν, ὀνομάζει τὸν Ἑαυτό του νυμφίο, μνήστορα, ποὺ ἔχει μνηστευθεῖ τὴ Σιών, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴ Συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων. Ἀλλὰ ἐπειδὴ αὐτὴ δὲν Τοῦ ἔδειξε πίστη συζυγική, γι᾿ αὐτὸ διαρρηγνύει τὴ σχέση του μ᾿ αὐτὴν καὶ συνάπτει τὸν Ἑαυτό του μὲ τὴ νέα Σιών, τὴ νέα Συναγωγή, δηλαδὴ τὴν Ἐκκλησία. Μάλιστα στὸν Ἡσαΐα (ξβ΄ [62] 5) ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἀγάπη, τὴ στοργή, τὴν εὐφροσύνη του κοντὰ στὴ Νύμφη του, τὴ νέα Ἱερουσαλήμ: «καὶ ἔσται ὃν τρόπον εὐφρανθήσεται νυμφίος ἐπὶ νύμφῃ, οὕτως εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ σοί».

Ἐκεῖ ὅμως ποὺ δίδεται ἡ κατεξοχὴν περιγραφὴ τοῦ Νυμφίου, τοῦ βασιλέως Χριστοῦ, καὶ μὲ ἀπαράμιλλο τρόπο ἐμφανίζεται ἡ ὡραιότητά του, εἶναι στὸ μυστικὸ βιβλίο «ᾎσμα ᾈσμάτων» ἀλλὰ καὶ στὸν 44ο Ψαλμό. Αὐτὸς εἶναι Ψαλμὸς Μεσσιακός, ὁ ὁποῖος φέρει τὴν ἐπιγραφὴ «ᾨδὴ ὑπὲρ τοῦ ἀγαπητοῦ» καὶ εἰκονίζει τὸν Νυμφίο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὴ Νύμφη του Ἐκκλησία: «Ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων». Εἶσαι ὁ πιὸ ὄμορφος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. «Ἐξεχύθη χάρις ἐν χείλεσί σου» (στίχ. 3). Ἡ Χάρις ποὺ πλημμυρίζει τὸ ἐσωτερικό σου ξεχύνεται καὶ στὰ χείλη σου, ποὺ αἰχμαλωτίζουν μὲ τὴ γοητευτικὴ πειθὼ καὶ τὴν εὐγενὴ γλυκύτητα καὶ προσήνεια. Ἐξωτερικὴ ἀποτύπωση τῆς ἀπαράμιλλης ἁγιότητος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, τοῦ Νυμφίου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ «κάλλει ὡραίου», τοῦ ὡραιότερου, θελκτικότερου, ἑλκυστικότερου, ἀγαπητότερου, ἁγιότερου Νυμφίου!

Γοητευμένη ἡ Νύμφη Ἐκκλησία ἀπὸ ὅλα αὐτά, ἔχοντας μπροστά της τὸν Νυμφίο της νὰ πάσχει γιὰ τὴ δική της ἀγάπη, Τοῦ μελωδεῖ ὅλα αὐτὰ τὰ γλυκύτατα, ἐράσμια, περιπαθὴ μελωδήματα τώρα, κατὰ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Τώρα ποὺ ὁ Χριστὸς βρίσκεται στὴν ἔσχατη ταπείνωσή του, στὴν τέλεια ἀδοξία του, στὸν πυθμένα τῆς ἀμορφίας του.

Συμβαίνει ὅμως αὐτὸ τὸ παράδοξο, διότι ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει ὅτι ὁ Νυμφίος της περιῆλθε σ᾿ αὐτὴ τὴν οἰκτρὴ κατάσταση, προκειμένου νὰ ἀνακαινίσει τὴν ἴδια. Γνωρίζει ὅτι ἡ ἴδια ἦταν ἡ ἄσχημη, ἡ ἐξευτελισμένη, ἡ ρυτιδωμένη, ἡ γηρασμένη, ἡ ἀτιμασμένη λόγῳ τῆς ἁμαρτίας. Ἀλλὰ ὁ Κύριος ἔπαθε, «ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ… ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ᾿ ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος» (Ἐφ. ε΄ 26-27). Πῶς νὰ μὴν Τὸν θεωρεῖ ὡς τὸν ὡραιότατο καὶ γλυκύτατο Νυμφίο της;

Αὐτὸς εἶναι ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Τῆς Ἐκκλησίας γενικά, καὶ τῆς κάθε ψυχῆς εἰδικά. Καὶ τῆς δικῆς μας ψυχῆς Νυμφίος, μὲ τὴν ὁποία θέλει νὰ συναφθεῖ σὲ γάμο πνευματικό, σὲ ἄρρηκτη ἕνωση αἰώνιας πίστεως καὶ ἀφοσιώσεως ἀποκλειστικῆς· γιὰ νὰ τὴν καταστήσει ἔνδοξη καὶ αὐτὴν καὶ περικαλλή, τιμημένη βασιλικῶς κοντά Του.

Γι᾿ αὐτὸ ἔπαθε στὸν Σταυρὸ ὁ Νυμφίος Χριστός. Γι᾿ αὐτὸ κι ἐμεῖς, βλέποντάς Τον στὸ ἄχραντο Πάθος του καὶ ἐννοώντας τὴν ἀπύθμενη πρὸς ἐμᾶς ἀγάπη του, Τοῦ ὑποσχόμαστε αἰώνια πίστη καὶ ἀφοσίωση πλησίον Του!

Πηγή: https://www.osotir.org/

Δελτίο τύπου – Σερρών Θεολόγος: «Η Ορθόδοξος Εκ­κλησία είναι ένα αειθαλές φυτώριο αγίων και ηρώων» (04-04-2022)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Η Ορθόδοξος Εκ­κλησία
είναι ένα αειθαλές φυτώριο αγίων και ηρώων»

04-04-2022

Δύο γεγονότα, ιδιαιτέρας πνευματικής βαρύτητος, κατεγράφησαν, την Κυριακή Δ’ εβδομάδος των Νηστειών της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην ποιμαντική διακονία της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης.

Συγκεκριμένως, την Κυριακή, 3 Απριλίου 2022, κατά την οποία τιμήθηκαν εθνοϊεροπρεπώς οι θυσίες των προσφύγων του Θρακικού Ελληνισμού, προέκρινε ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος και προσέφερε, κατ’ ιδίαν φιλοτιμία και προαίρεση, τεμάχιο εκ του ιερού λειψάνου του Αγίου ενδόξου εθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου του Ε’, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, στον ιερό Μητροπολιτκό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, ως μόνιμο σημείο ευλογίας και αγιασμού των πιστών.

Το σπανιότατο αυτό, χαριτόβρυτο ιερολειψανικό θησαύρισμα, κτήμα του αειμνήστου Μητροπολίτου Σερρών Μαξίμου (+2003), φυλασσόμενο στο ιερό Επισκοπικό Παρεκκλήσιο Σερρών, αποτελεί απότμημα από τα μετακομισθέντα, από την πόλη της Οδησσού, κατά το έτος 1871 και αποθησαυρισθέντα έκτοτε στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών, ιερά λείψανα του από Δημητσάνης μάρτυρος Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’.

Προ της απολύσεως της Αρχιερατικής θ. Λειτουργίας, στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Σερρών, τελέσθηκε επίσης με πρωτοβουλία της «Πανελληνίου Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων» και της «Θρακικής Εστίας Νομού Σερρών», ιερό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αδίκω και μαρτυρικώ θανάτω τελειωθέντων Θρακών αδελφών μας.

Ο Σεβ. κ. Θεολόγος, αναφερόμενος στην θλιβερά επέτειο συμπληρώσεως 108 ετών από το «Μαύρο Πάσχα» των Θρακών (6 Απριλίου 1914), κατά το οποίο συνετελέσθησαν βίαιοι διωγμοί, δολοφονίες, απελάσεις, διαρπαγές, εμπρησμοί και λεηλασίες κατά των Ελλήνων των περιοχών της Ανατολικής Θράκης, από τα τάγματα των Νεοτούρκων, υπεγράμμισε μεταξύ άλλων:

«Η σημερινή θλιβερά επέτειος αποτελεί μία ευκαιρία αποδόσεως της οφειλομένης τιμής προς τους ηρωϊκούς Θρακιώτες πατέρες μας, που δοκίμασαν το πικρό ποτήριο της προσφυγιάς, της λεηλασίας και του μαρτυρικού θανάτου.

Παραλλήλως όμως αυτή η επέτειος καλείται να λει­τουργήσει και ως ένα ισχυρό πνευματικό ανάχωμα στην ισοπεδωτική λήθη των καιρών μας, που απεργάζεται την αποδυνάμωση των συνεκτικών και υπαρκτικών στοιχείων αυτού του Έθνους. Μας δίδει την αφορμή να εμβαθύνουμε με γόνιμο τρόπο στα γεγονότα, να διδαχθούμε από αυτά, διορθώνοντας τα λάθη μας και αυξάνοντας τις αρετές μας, αλλά και να θυμηθούμε τις κακουχίες και τα βάσανα που έζησαν οι ένδοξοι πατέρες μας.

Η Θράκη ανέκαθεν από τους μυθικούς μέχρι τους βυζαντινούς και τους νεώτερους χρόνους της ιστορίας μας υπήρξε ένα κομβικής σημασίας πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο ολοκλήρου του Ελληνισμού.

Ο φιλοπρόοδος και θεοσεβής θρακιώτικος λαός δεν έχασε ποτέ την ιστορική του αυτοσυνειδησία, την ζωντάνια και την ορθόδοξη πίστη του. Έμαθε να υπομένει και να περιμένει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, μεταλαμπαδεύοντας την φλόγα της αγίας ορθοδόξου πίστεως, που σιγόκαιγε στην καρδιά του και της πλουσιωτάτης και ελληνικωτάτης παραδόσεώς του, από γενιά σε γενιά».

Ακολούθως, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, έκανε ειδική αναφορά στην πανσεβάσμιο και εμβληματική προσωπικότητα του Αγίου ενδόξου εθνοϊερομάρτυρος, Γρηγορίου του Ε’, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος ανήμερα της Κυριακής της Αναστάσεως του έτους 1821, υπέμεινε τον διά αγχόνης θάνατο υπέρ πίστεως και πατρίδος, υπό των οθωμανών Τούρκων.

Ο Σεβ., αναφερόμενος στην ουσιαστική συμμετοχή της Εκκλησίας μας στην μεγαλειώδη αντίσταση κατά του Τούρκου δυνάστη και την πνευματική προσφορά Της στην διαφύλαξη της ενότητος και της συνέχειας του Γένους μας, είπε μεταξύ άλλων:

«Η πνευματική αντίσταση του Γένους και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Εκκλησίας μας κατά την περίοδο της σκοτεινής σκλαβιάς στον Τούρκο δυνάστη, αναδεικνύονται κυρίως στους τομείς της διαφυλάξεως της πίστεως, της διασώσεως της εθνικής και πολιτιστικής αυτοσυνειδήσεως και ταυτότητος του σκλαβωμένου λαού και της συνέχειας του Γένους των Ελλήνων.

Καθ’ όλην την διάρκεια της δουλείας στους οθωμανούς Τούρκους η ορθόδοξη Εκ­κλησία, υπήρξε ένα μεγάλο και διαρκές σχολείο πίστεως, ελληνικής παιδείας, ελπίδος, υπομονής, πνευ­ματικής αντιστάσεως, ηθικής ελευθερί­ας, διατηρήσεως και καλλιεργείας της εθνικής και πνευματικής ταυτότητος του λαού Της, εθνικής αφυπνίσεως και προετοιμασίας του εθνικού αγώνα για την ελευθερία, αλλά και ένα θαλερό φυτώριο αγίων και ηρώων.

Η αναγνώριση, η απονομή τιμής και ευ­γνωμοσύνης στους νέους μάρτυρες της Εκκλησίας μας, ως ο εθνοϊερομάρτυς Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’, οι οποίοι, στις κρίσιμες στιγμές του εθνικού μας βίου, επετέλεσαν με συναίσθηση ευθύνης το ιερό καθήκον τους προς το Γένος και την ορθό­δοξη Εκκλησία μας, αποτελεί χρέος όλων μας.

Η απαλλαγμένη από προκαταλήψεις, φανα­τισμούς και στρεβλώσεις γνώση της ιστορίας μας είναι ιερά υποχρέωσις και καίριο μέλημα κάθε εχέφρονος λαού, που πορεύεται μέσα στο συνε­χώς μεταβαλλόμενο και συγκρουσιακό σύγχρονο ιστορικό γίγνεσθαι, όπου το σύνθημα του αναθεωρητισμού σε πολλές εκφάνσεις της ζωής, προβάλλεται όλο και πιο συχνά».

Τέλος, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, προσέφερε μετά βαθείας συγκινήσεως το, εντός περιτέχνου αργυράς λειψανοθήκης, ιερό απότμημα εκ του χαριτοφόρου ιερού λειψάνου του αγίου Γρηγορίου του Ε’, το οποίο θα παραμείνει ως μόνιμη πηγή ευλογίας και αγιασμού των πιστών στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών.

Το απόγευμα της ιδίας ημέρας, προς πνευματική ενίσχυση και αγιασμό του φιλομάρτυρος λαού του Θεού, μετεφέρθη στον ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νιγρίτης, απότμημα εκ της τιμίας Κάρας του Αγίου ενδόξου μεγαλο­μάρτυρος Γεωργίου του Τρο­παιοφόρου, από την ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

Η επίση­μη υποδοχή πραγματο­ποιήθηκε πανδήμως στα προπύ­λαια του ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Νιγρίτης, από τον ιερό κλήρο της Εκκλησίας των Σερρών, με επικεφαλής τον Σεβ. Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγο, τις αρχές του τόπου καθώς και από ευσεβείς χριστιανούς, που προσήλθαν για να προσκυνήσουν και να λάβουν την χάρη και την ευλογία του μεγάλου Αγίου.

Προ της απολύσεως της Δοξολογίας, που τελέσθηκε επί τη υποδοχή του ιερού λειψάνου, ο Σεβ. κ. Θεολόγος ευχα­ρί­στησε εγκαρδίως τον Καθηγούμενο της ιεράς Μονής Ξενοφώντος, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη π. Αλέξιο, καθώς και τους προσκομίσαντες το ιερό λείψανο οσιωτάτους πατέρες, για την μεγίστη ψυχοστηρικτική αυτή ευλογία.

Να σημειωθεί ότι το ιερό λείψα­νο του Αγίου Γεωργίου θα ευρίσκεται προς τιμη­τική προ­σκύ­νηση στον ομώνυμο ιερό Ναό Νιγρίτης μέχρι το Σάβ­βατο 9 Απριλίου, όπου καθημερι­νώς θα τελού­νται ιερές ακολουθίες, προς αγια­σμό και πνευματι­κή ενί­σχυση των πι­στών.

Αμέσως μετά την υποδοχή του ιερού λειψάνου, ακολούθησε η τέλεση του κατανυκτικού Εσπερινού, στο τέλος του οποίου ομίλησε διδακτικότατα και με αγιοπατερική τεκμηρίωση ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Ιωάννης Καλαϊτζής, Ιεροκήρυξ και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου, με θέμα: «Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου».

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως