Δελτίο τύπου – Σερρών Θεολόγος: «Το έργο της κατηχήσεως είναι πρώτη και βασική προτεραιότητα της Εκκλησίας» (16-10-2021)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Το έργο της κατηχήσεως είναι
πρώτη και βασική προτεραιότητα της Εκκλησίας»

16-10-2021

 

Με την χάρη του αγίου Θεού και τις ευχές του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, έλαβε χώρα η πρώτη εφετεινή Σύναξη ιερέων υπευθύνων νεότητος, κατηχητών και κατηχητριών και ραδιοφωνικών παραγωγών, συνεργατών και ηχοληπτών του Ρ/Σ «Ράδιο Κιβωτός» της Εκκλησίας των Σερρών και της Νιγρίτης, σήμερα Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2021, στον ιερό Ναό Αγ. Σπυρίδωνος Σερρών, με αφορμή την έναρξη του νέου ιεραποστολικού και κατηχητικού έτους 2021-2022.

Το πρωΐ, τελέσθηκε η θ. Λειτουργία, μετά το τέλος της οποίας οι προσκεκλημένοι γεύθηκαν το κέρασμα που δόθηκε σε όλους.

Στη συνέχεια τελέσθηκε υπό του Σεβ. κ. Θεολόγου, η ακολουθία του αγιασμού για τα στελέχη των κατηχητικών δράσεων και των ραδιοφωνικών εκπομπών της Εκκλησίας των Σερρών.

Ακολούθως, ο Υπεύθυνος του Γραφείου Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Νικήτας Χαλέμης, ανέπτυξε εισήγηση, στην οποία, αφού ευχαρίστησε υιικώς τον Σεβ. κ. Θεολόγο, για την ιδιαίτερη ευλογία – τιμή, στην συγκεκριμένη διακονία, τόνισε αφενός μεν την μοναδική και διαρκή αξία του κατηχητικού έργου στην Εκκλησία και μάλιστα στα ελληνικά νιάτα της σύγχρονης ταραγμένης εποχής, αφετέρου δε την ανάγκη ενίσχυσης του έργου ευαγγελισμού και κατηχήσεως του λαού μας στα ζωηφόρα νάματα του ευαγγελικού λόγου και της κατά Χριστόν ζωής.

Έπειτα, ο Διευθυντής του Ρ/Σ «Ράδιο Κιβωτός» της Εκκλησίας των Σερρών, Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Αναστάσιος Καμπουρίδης, ομίλησε για την δυναμική μαρτυρία της Εκκλησίας, η οποία προσφέρει μέσα από την συχνότητα των 99,2 των FM τον πάντα σωστικό και αληθινό λόγο του Κυρίου. Ανέπτυξε τις προοπτικές τεχνολογικής εξελίξεως του Ρ/Σ, ο οποίος μετρά 17 έτη συνεχούς λειτουργίας. Ευχαρίστησε δε τον σεπτό Ποιμενάρχη της κατά Σέρρας και Νιγρίτα Εκκλησίας κ. Θεολόγο, τον εμπνευστή και δημιουργό του πνευματικού αυτού άμβωνος της Εκκλησίας για το ανύστακτο ενδιαφέρον και την πατρική του μέριμνα για την εύρυθμη λειτουργία του, τονίζοντας εκ παραλλήλου την πολύτιμη πνευματική προσφορά του «Ράδιο Κιβωτός» στον χρόνο της παρούσης υγειονομικής κρίσεως. Ήταν προσφορά ελπίδος, παρηγοριάς και δυνάμεως.

Στην συνέχεια, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, με τον μεστό αγιοπνευματικό του λόγο, βγαλμένο μέσα από τον πλούτο της πατρικής του αγάπης και εμπειρίας, από την πολύχρονη διακονία του και στους νεανικούς και εν γένει κατηχητικούς τομείς, επανέλαβε τις βασικές πνευματικές και εκκλησιολογικές αρχές αυτού του έργου πρώτης προτεραιότητας της Εκκλησίας μας, τον σκοπό της κατηχητικής διακονίας προς την νεότητα αλλά και όλο το χριστεπώνυμο πλήρωμα.

Μεταξύ άλλων ο Σεβ. ανέφερε, «Η κατηχητική διακονία της Εκκλησίας μας, η οποία ανήκει στον εσώτατο πυρήνα του έργου και της αποστολής Της ως και η αγιοπνευματική και παρακλητική μαρτυρία Της μέσω και του Ραδιοφωνικού μας Σταθμού, αφορούν στην δόξα του Θεού και στην οικοδομή του Εκκλησιαστικού Σώματος και ως εκ τούτου πρέπει να υπηρετούνται με δοξολογική διάθεση, ταπεινό φρόνημα και υψηλή συναίσθηση της τιμής, της ευλογίας αλλά και της ευθύνης έναντι του Κυρίου μας και της Εκκλησίας Του. Το άγιο αυτό έργο προϋποθέτει, προς ευόδωσίν του, βαθειά και καθαρή πίστη και αγάπη στον θείο Οικοδεσπότη Χριστόν, ολόθυμη προσευχή, λειτουργική ζωή και εμπειρία, υπακοή στην Εκκλησία, θυσιαστικό φρόνημα, εκκλησιαστικό ήθος, έμπνευση, ταπείνωση, πρωτοτυπία, σοβαρότητα, πνεύμα συνεργατικότητος, υπομονή στις επώδυνες στιγμές αγωνίας και αγώνος.

Το κατηχητικό έργο όταν επιτελείται με αυτές τις προϋποθέσεις είναι πράγματι μια δυνατή προσευχή προς τον Θεό. Ο άγιος Θεός, είναι Εκείνος που ευλογεί τους κόπους και τις αγωνίες αυτού του έργου και το κάνει να καρποφορεί. Μαζί με τον Αρχηγό της ζωής μας, τον Κύριό μας Ιησού Χρι­στό, ο άνθρωπος αγιάζεται, φωτίζεται, θεραπεύεται, ελευθερώνεται και νιώθει ασφαλής και ικανός να αντιμετωπίσει απο­τελεσματικά την ζωή, τις ανά­γκες και τις προ­κλήσεις της».

Μετά το πέρας των ομιλιών, ο Σεβ. επέδωσε τα διοριστήρια έγγραφα στους υπευθύνους ιερείς, τους κατηχητές, κατηχήτριες και τους συνεργάτες του Εκκλησιαστικού Ρ/Σ «Ράδιο Κιβωτός», καθώς και μία ευλογία ιδιαίτερη, ένα πνευματικό βιβλίο, ευχόμενος σε όλους πλούσια την ευλογία του Θεού στη ζωή και την διακονία τους.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Δελτίο τύπου – Πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας (14-10-2021)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

14-10-2021

Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Σερρῶν καί Νιγρίτης ἀνακοινώνονται τά ἑξῆς ἀναφορικά μέ τό πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Στό πλαίσιο τῆς συνεχοῦς στοργικῆς φροντίδας πού ἐπιδεικνύει ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, μέ φόβο Θεοῦ καί ὑψηλό αἴσθημα εὐθύνης, γιά τήν διά βίου κατήχηση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἰδιαίτερα γιά τήν νεολαία μας στίς ἀλήθειες καί τά διδάγματα τῆς πίστεώς μας, συγκαλεῖ τό Σάββατο 16 Ὀ­κτω­βρί­ου, στίς 10:30 τό πρωΐ, Γενική Σύναξη Κατηχητῶν καί Κατηχητριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, στόν ἱερό Ναό Ἁγ. Σπυρίδωνος Σερρῶν, κα­τὰ τὴν ὁ­ποῖα θά ἐπιδοθοῦν, ἀπό τόν Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Θεολόγο, τά διοριστήρια ἔγγραφα στούς Κατηχητές καί Κατηχήτριες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Ἀπό αὐτό τό Σάββατο 16 Ὀκτωβρίου, στίς 6:00 τό ἀπόγευμα, στόν ἱερό Ναό Τιμ. Σταυροῦ Σερρῶν, ἀρχίζουν οἱ καθιερωμένοι κατ’ ἔτος Ἀρχιερατικοί Ἑσπερινοί. Στήν διάρκεια τῶν Ἀρχι­ερατικῶν Ἑσπερινῶν θά προσφέρεται ἀπό δόκιμο κάθε φορά κήρυκα τοῦ θείου Λόγου σύντομος λόγος πνευματικῆς οἰκοδομῆς καί παρακλήσεως στόν λαό τῆς πόλεώς μας. Ἡ ποιμαντική αὐτή πρωτοβουλία ἀποσκοπεῖ στήν ἐντονωτέ­ρα κατά Χριστόν κατάρτιση τοῦ πληρώματος τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Πρῶτος ὁμιλητής στόν Ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου θά εἶναι ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης π. Γαβριήλ Παλιούρας, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Τήν Κυριακή 17 Ὀκτωβρίου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν θ. Λειτουργία καί θά χοροστατήσει στήν Δοξολογία, πού θά τελεσθοῦν στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν, μέ ἀφορμή τήν ἡμέρα μνήμης τοῦ Μα­κε­δο­νι­κοῦ Ἀ­γῶ­νος. Κατά τήν διάρκεια τῆς θ. Λειτουργίας, ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης π. Γαβριήλ Παλιούρας, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, θά ἐκφωνήσει χαριστήριον λόγον, μέ ἀφορμή τήν εὐλογητή συμπλήρωση 20 ἐτῶν ἀπό τῆς εἰς Ἐπίσκοπον ἐκλογῆς καί χειροτονίας τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Θεολόγου (12/14-10-2001).

Στίς 6:00 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. θά τελέσει τόν Ἁγιασμό στήν Γ.Ε.Χ.Α. Σερρῶν, γιά τήν ἔναρξη τῆς νέας ἱεραποστολικῆς χρονιᾶς καί θά ὁμιλήσει ἐποικοδομητικῶς.

Τήν Δευτέρα 18 Ὀκτωβρίου, στις 6:00 τό ἀπόγευμα, ὁ Σεβ. θά τελέσει τόν Ἁγιασμό στόν ἱερό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Σερρῶν, γιά τήν ἔναρξη τῶν μαθημάτων Ἀντιαιρετικῆς Διακονίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Για μια γνήσια μαρτυρία για το Χριστό

Για μια γνήσια μαρτυρία για το Χριστό

Ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο καὶ ἡ ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἀναφέρεται στὸν Θεὸ εἶναι χαρακτηριστικὸ ἰδίωμα τῆς ἀνθρώπινης φύσεως. Ἡ πνοὴ τοῦ Θεοῦ – Δημιουργοῦ κατὰ τὴ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἔκανε τὸ προνομιοῦχο αὐτὸ πλάσμα Του νὰ γεννηθεῖ εἰς «ψυχὴν ζῶσαν», αἰτιολογεῖ τὴ διαπίστωση αὐτή. Οἱ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις ἀτόμων καὶ λαῶν, ἐπιβεβαιώνουν τὴν προαναφερθεῖσα πραγματικότητα. Ὅμως, ἡ θρησκευτικὴ προαίρεση τοῦ ἀνθρώπου δὲν πρέπει νὰ ἐκληφθεῖ ὡς κάτι τὸ ἀόριστο καὶ ἀφηρημένο, ὡς κάτι τὸ αὐστηρῶς προσωπικό, ὡς μία μονομερῶς ἐσωτερικὴ κατάσταση τοῦ πιστοῦ. Ἡ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ ἐκκινεῖ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς του, τὴν ὁποία ζητᾶ ἀπὸ τὸν Κύριο καθαρή, «καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός», περνᾶ στὸν ὁμολογιακὸ ἢ καὶ ἀπολογητικὸ λόγο τῶν χειλέων καὶ σφραγίζεται μὲ ἔργα ἀγαθά, μὲ τὰ ὁποῖα «εὐαρεστεῖται ὁ Θεός».

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μᾶς διαβεβαιώνει ὁτι ἡ ὁμολογία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀναντίρρητο σημεῖο τοῦ ἀληθινοῦ συνδέσμου μὲ τὸν Θεό: «Πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι» (Α΄ Ἰωάν. δ΄ 2-3).

Μὲ παρρρησία «ἐνώπιον βασιλέων καὶ Ἡγεμόνων» στάθηκαν οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ὁμολόγησαν τὸν θεῖο Ἱδρυτή της. «Οὐ δυνάμεθα γὰρ ἡμεῖς ὃ εἴδομεν καὶ ἠκούσαμεν μὴ λαλεῖν» (Πράξ. δ΄ 20) διακήρυξαν οἱ ἀπόστολοι Πέτρος καὶ Ἰωάννης ἐνώπιον τοῦ Συνεδρίου. «Χριστιανός εἰμι» ἦταν ἡ δυναμικὴ ὁμολογία τῶν μαρτύρων τῆς πίστεώς μας.

Φυλακισμένος ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γράφει μὲ πόνο στὸν Τιμόθεο, ἐκλεκτὸ συνεργάτη του, τὴν δεύτερη ἐπιστολή του. Μεταξῦ τῶν ἄλλων, τὸν πληροφορεῖ ὅτι ταλαιπωρεῖται καὶ πάσχει πρὸς χάριν τοῦ Εὐαγγελίου· «… κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος ἀλλ’ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται».

Εἶναι δεμένος μὲ ἁλυσίδες σὰν κακοῦργος μέσα στὴ φυλακή, ἀλλὰ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ δεθεῖ. Δὲν ἐμποδίζεται ἀπὸ τίποτε, στὸ νὰ διαδίδεται καὶ νὰ κατακτᾶ ψυχές. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸν προτρέπει στὴν ἴδια ἐπιστολή, νὰ κακοπαθεῖ καὶ ἐκεῖνος ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀκόμη τοῦ παραγγέλλει αὐτὰ ποὺ ἔχει ἀκούσει καὶ διδαχθεῖ ἀπὸ τὸν ἴδιο, νὰ τὰ παραθέσει καὶ νὰ τὰ ἐμπιστευθεῖ ὡς ἀνεκτίμητο θησαυρὸ σὲ ἀξιόπιστους ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι ἱκανοί, τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ νὰ τὸν διδάξουν καὶ σὲ ἄλλους.

Ἔτσι ἔκαναν καὶ οἱ χριστιανοὶ ποὺ ἔζησαν τοὺς πρώτους μετὰ Χριστὸν αἰῶνες καὶ ὁ ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλύτης, τοῦ ὁποίου τὴ μνήμη γιορτάζουμε τοῦτο τὸ μήνα. Εἶναι ἕνας τροπαιοῦχος ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ. Μπῆκε στὸ στάδιο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, γαλουχημένος ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς γονεῖς του, καὶ «ἤθλησε» σ’ αὐτὸ «νομίμως». Ἔτσι ἔγινε σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ «θείων καὶ ἀνθρωπίνων χαρίτων ἑστία» καὶ ζωντανὸ «ἄγαλμα» κάθε ἀρετῆς. Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος ποὺ μὲ τὴ δική του ἐλεύθερη γνώμη ἐξάσκησε κάθε ἀρετή, συνέλαβε μέσα στὴν καρδιά του τὴν πίστη καὶ ἐμβάθυνε στὴ ζωὴ τοῦ Πνεύματος. Ἔτσι ἔγινε κατοικητήριο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ ἔλαβε ἀποστολικὴ καὶ προφητικὴ χάρη.

Ἀδέλφια μου, «ὁ Θεὸς τοῦ Δημητρίου», ποὺ ἐνδυνάμωσε τὸ Νέστορα ἀπέναντι στὸ Λυαῖο καὶ τοῦ ἔδωσε, ὅπως καὶ στὸ δάσκαλό του Δημήτριο, τὸ «στέφανο τοῦ μαρτυρίου», εἶναι ὁ Θεὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ὁ Θεὸς τῶν ἁγίων Πατέρων μας. Αὐτὸς ὁ Θεὸς μᾶς καλεῖ σὲ ἀγῶνες πνευματικούς. Ἀνοίγει στάδιο καὶ προτρέπει τοὺς «βουλομένους ἀθλῆσαι» νὰ εἰσέλθουν. Ἡ ἀθλητικὴ ὁμολογία εἶναι πολὺ προσφιλὴς στοὺς ὑμνογράφους τῆς Ἐκκλησίας καὶ γενικὰ στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς συγγραφεῖς. Μέσα στοὺς ὕμνους καὶ στὰ κείμενά τους, οἱ διάφορες μορφὲς καὶ φάσεις τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς παρομοιάζονται συχνὰ μὲ ἀθλητικοὺς ἀγῶνες, γιὰ τοὺς ὁποίους χρειάζεται ἐπιμελὴς προπόνηση καὶ γνώση τῶν «ἀθλητικῶν κανόνων», ὥστε στὴν κρίσιμη στιγμὴ τῶν ἀγώνων νὰ ἔχουμε τὴ δύναμη καὶ τὴ γνώση ποὺ εἶναι ἀπαραίτητες γιὰ τὴ νίκη.

Σήμερα δὲν ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ποὺ ἦταν ἐποχὴ σκληρῶν διωγμῶν. Οὔτε βρισκόμαστε κάτω ἀπὸ ἀθεϊστικὰ καθεστῶτα. Κι ὅμως ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας συκοφαντεῖται, περιφρονεῖται, διώκεται μὲ ὕπουλα μέσα. Ἀναπνέουμε μολυσμένο ἀέρα ἀπιστίας καὶ αἱρέσεων. Διαφαίνεται μάλιστα καὶ μία τάση νὰ ἀποστερήσουν ἀπὸ μᾶς τὸ δικαίωμα τῆς ἐξωτερικεύσεως τοῦ «Πιστεύω» μας. Ἐμεῖς, ὅμως, ὀφείλουμε μὲ διάθεση ἀκόμη καὶ μαρτυρικὴ νὰ τὸ πράττουμε. Ἐλπίδα μας ἡ διαβεβαίωση τοῦ Χριστοῦ μας. «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. ι΄ 32-33).

Ὅταν πιστεύω κάτι μὲ τὴν καρδιά μου, τὸ ὑποστηρίζω καὶ θυσιάζομαι γι’ αὐτὸ μέχρι θανάτου. Δὲν κρύβω τὴν πίστη μου στὸν Σωτήρα Κύριο «ὑπὸ τὸν μόδιον», ἀλλὰ τὴν θέτω «ἐπὶ τὴν λυχνίαν». Τὴν χριστιανικὴ ἀλήθεια τήν ὁμολογῶ, τὴν διαδίδω μὲ ὅλους τοὺς τρόπους καὶ τὰ μέσα ποὺ διαθέτω.

Μέσα στὸν κόσμο ποὺ ζῶ, προσφέρω ἁπλά, ταπεινά, μὲ ἀγάπη καὶ ἀνδρεία τὸν ζωντανὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη καταθέτω τὴ μαρτυρία μου μὲ ἑτοιμότητα καὶ βεβαιότητα. Ἀλλὰ ἡ μαρτυρία ποὺ μετράει πάρα πολὺ καὶ ἀποστομώνει τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή μας.

Μπορεῖ κανεὶς νὰ ἔχει τὶς καταπληκτικὲς ἱκανότητες τοῦ Ὠριγένη καὶ τὴν φιλοσοφικὴ δεξιότητα τοῦ Αὐγουστίνου, ἀλλὰ σὲ τίποτε δὲν θὰ ὠφελήσουν ὅλα αὐτὰ ἂν δὲν εἶναι «φῶς καὶ ἅλας». Ἂν δηλαδὴ δὲν ἔχει ὁ Χριστιανὸς φωτεινὸ παράδειγμα. Γιὰ νὰ καταθέσει κανεὶς μιὰ γνήσια μαρτυρία ὀρθόδοξη γιὰ τὸν Χριστό, χρειάζεται πρὸ παντὸς τὸ φωτεινὸ παράδειγμα τῆς ζωῆς του. Γιὰ νὰ εἶναι μάρτυρας Χριστοῦ «στῆς γαλήνης τοὺς καιροὺς» χρειάζεται νὰ ἔχει τὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ εἶχε ὁ ἅγιος Δημήτριος. Τὸ ἡρωικὸ στοιχεῖο, τὴ συνέπεια τοῦ πιστεύω του, τὴν ἀρετὴ καὶ τὴ μεγάλη ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό.

Ὁ ἅγιος Δημήτριος ἔδωσε δυναμικὰ τὴ μαρτυρία του γιὰ τὸν Χριστό. Καὶ ἀξιώθηκε νὰ σφραγίσει τὴν ἁγία ζωή του μὲ μαρτύριο. Ὁ ἅγιος Δημήτριος διήνυσε τὴν τελικὴ φάση τοῦ ἀγώνα του λογχιζόμενος στὰ πλευρά. Ἐμεῖς δὲ γνωρίζουμε ἀκόμη τὴν τελικὴ φάση τοῦ δικοῦ μας ἀγώνα. Στὴν ἐξέλιξή του πάντως ἀγωνιζόμαστε νὰ κρατηθοῦμε στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μὲ ταπεινὸ πνεῦμα, ὀρθὴ πίστη καὶ ἀγάπη γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους.

Της Κατερίνας Τσακίρη – Απόσπασμα από το Περιοδικό “Πειραϊκή Εκκλησία”, Τεύχος Οκτωβρίου 2014

Δελτίο τύπου – Σερρών Θεολόγος: «Μεγάλη ευλογία ότι διακονώ σ´ αυτόν τον τόπο» (2-10-2021)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Μεγάλη ευλογία ότι διακονώ σ´ αυτόν τον τόπο»

02-10-2021

 

Με την αγιαστική παρουσία της αφθάρτου δεξιάς χειρός της «στερρῶς ἀθλησάσης», Αγίας μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, τελέσθηκε σήμερα Σάββατο, 2 Οκτωβρίου 2021, η θ. Λειτουργία στο ομώνυμο, ιερό, κοιμητηριακό παρεκκλήσιο Βαλτοτοπίου, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου.

Κατά την διάρκεια δε της θ. Μυσταγωγίας, ιερολογήθη, συμφώνως προς την εκκλησιαστική τάξη, η ειδική ακολουθία «ἐπί σαλευθείσῃ ἁγίᾳ Τραπέζῃ» του ως είρηται ιερού ενδιαιτήματος της «ἀσπίλου ἀμνάδος τοῦ Θεοῦ», Μαρίνης, καθώς, οι στατικής κυρίως φύσεως, σοβαρότατες υλικές φθορές, τις οποίες επέφερε σ’ αυτό ο πανδαμάτωρ χρόνος, κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη της εκ βάθρων ανακαινίσεώς του, εσωτερικώς και εξωτερικώς.

Προϊούσης της ιεράς ακολουθίας, ο Σεβ. κ. Θεολόγος ερμήνευε στους πιστούς τα τελούμενα και τον θεολογικό συμβολισμό τους. Μετά την τελετουργική ολοκλήρωση της εκπλύσεως δι’ ύδατος αγιασμένου και αρωμάτων, της μυρώσεως και της ενδύσεως διά του κατασαρκίου και των λοιπών ιερών αμφίων της αγίας Τραπέζης και του καθαγιασμού διά του αγίου Μύρου των ιερών αντιμηνσίων, εσυνεχίσθη η Αρχιερατική θ. Λειτουργία.

Ως μάλιστα αρχικώς εσημειώθη, στο πλαίσιο της λειτουργικής αυτής πράξεως της Εκκλησίας μας, μετεφέρθη, προς προσκύνηση και πνευματική ενίσχυση των ευλαβών Βαλτοτοπινών, η εκ του παλαιφάτου ιερού Ναού Αγ. Μαρίνης και Αντωνίου Σερρών, προερχομένη θαυματόβρυτος και αδιάφθορος δεξιά χείρα της καλλιπαρθένου νύμφης του Χριστού, Μαρίνης. Το ευωδιάζον «τῷ τῆς ἁγίας Ἀναστάσεως ἔαρι» άφθορο λείψανο της πανευφήμου μάρτυρος, εδωρήθη το έτος 1787, υπό του Μητροπολίτου Βοδενών (Εδέσσης) κυρού Τιμοθέου, στον προαναφερθέντα ιερό Ναό και έκτοτε αποτελεί δι’ αυτόν και δι’ ολόκληρο την Εκκλησία των Σερρών, τιμαλφέστατο πνευματικό θησαυρό, μόνιμο και απτό σημείο αγιασμού, «δοχεῖον, χωρητικόν και παρεκτικόν τῆς θείας χάριτος».

Προ της απολύσεως της θ. Ιερουργίας, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της κατά Σέρρας και Νιγρίτα συνεκλεκτής, κ. Θεολόγος, απένειμε το οφφίκιο του Σταυρ. Οικονόμου, στον Αιδεσιμ. εφημέριο του χωρίου Βαλτοτοπίου, π. Γεώργιο Μπομπότα, επιβραβεύοντας πατρικώς, δι’ αυτού του τρόπου, την κατά πάντα φιλότιμη ανάληψη και εκ πάσης επόψεως άριστη περάτωση του ιερού έργου της ριζικής ανακαινίσεως του παρεκκλησίου της Αγίας Μαρίνης. Απένειμε δε τον δίκαιο της Εκκλησίας έπαινο στους μεγάλους ευεργέτες του ιερού παρεκκλησίου κ. κ. Κ. Ασανακίδη, Π. Ζαχαρίου, Σ. Ανθουλάκη, Αθ. Δριγκόπουλο και σε όλους εκείνους, που με την αρχοντική χορηγία τους, εστήριξαν οικονομικώς και ηθικώς, διά του ευλογημένου οικονομικού υστερήματος και του συγκινητικού ψυχικού περισσεύματός τους, τα έργα αποκαταστάσεως και ευπρεπείας του Οίκου του Θεού.

Συγκεκριμένως, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, ανέφερε, μεταξύ άλλων, στον λόγο του, «Η τοπική των Σερρών Εκκλησία σεμνύνεται εν Κυρίω και διά σε, αγαπητέ μου π. Γεώργιε, όπως και για όλους τους καλούς κληρικούς μας, οι οποίοι σε καιρούς δυσκόλους και πικρούς ακτινοβολούν στον σύγχρονο κόσμο μας το φως του Χριστού, εμπνέουν και υπηρετούν τον άνθρωπο στην ολότητά του. Το έργο του κληρικού έχει σταυροαναστάσιμο πρόσημο, είναι έργο Θεού, αποστολή και διακονία του ανθρώπου.

Οι πρεσβύτεροι της Εκκλησίας μας είναι συνεχιστές του έργου των αγίων Αποστόλων, οι οποίοι ως αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες του Λόγου παρέλαβαν από τον Κύριό μας την σώζουσα αλήθεια και μετέφεραν στον κόσμο την ζωηφόρο και αγιαστική ευλογία Του, της οποίας φύλαξ, ταμειούχος και οικονόμος είναι η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Ο Κύριός μας, επιβραβεύει, όχι μόνο κάθε αγαθή προσπάθεια και προσφορά στην Εκκλησία Του, αλλά και την διάθεση ακόμη της καρδιάς μας και χαρίζει πλουσίως την ευλογία και την χάρη Του. Όλα τα έργα μας στην Εκκλησία, έχουν ως βάση τους, την ολόθερμη αγάπη μας για τον Χριστό και την ευλογημένη εικόνα Του, τον άνθρωπο.

Οι πατέρες και πρόγονοί μας, κάτω από δυσμενείς εξωτερικές συνθήκες, σκλαβιά, φτώχια, πολέμους, προσφυγιά, εκληροδότησαν σ’ εμάς, ωραίους και μεγαλόπρεπους Ναούς, ενδιαιτήματα άγια του Θεού, διδασκαλεία αρετής, εργαστήρια αγιασμού και εγχριστώσεως, λιμάνια σωτηρίας και ακτινοβόλους φάρους πίστεως, ζωής, πνεύματος και πολιτισμού. Εμείς οι επίγονοι, τέτοιων θαυμαστών πατέρων, έχουμε χρέος ιερό, όχι μόνο να τους ονοματίζουμε με ευγνωμοσύνη, αλλά κυρίως να μιμούμεθα με την ζωή και τον αγώνα μας την πίστη, την φιλοθεΐα, την αρετή, την φιλοπατρία και φιλανθρωπία τους, να μην υστερούμε σε ευσέβεια και φιλότιμο έναντι εκείνων! Είναι για εμέ εξαιρετική ευλογία να διακονώ σε ένα τέτοιο τόπο, με ευσέβεια, ένδοξη ιστορία, ευγενικούς, ευπροσήγορους και φιλοπρόοδους ανθρώπους. Ειλικρινώς, δοξάζω, για την μεγάλη αυτή ευλογία, που πολύ αναπαύει την ψυχή μου, τον άγιο Θεό.

Έχομεν δι’ ελπίδος, ότι τόσον οι Άρχοντές μας, όσο και ο πιστός λαός του Θεού, θα συνεχίσουν να στηρίζουν τα έργα της Εκκλησίας μας, που υπηρετούν και αναπαύουν τον άνθρωπο.

Στη ζωή μας είναι ανάγκη να εργαζόμεθα με όραμα, να είμεθα μέσα σε πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού και ενότητος, συνδημιουργοί όλων των μεγάλων, αγίων και ευγενών έργων, που έχει ανάγκη ο τόπος μας για να προοδεύσει».

Τέλος, διενεμήθη σε όλους η ευλογία της ιεράς ακολουθίας και παρετέθη το καθιερωμένο κέρασμα.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως