administrator

Εἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον καὶ εὐαγγελιστὴν καὶ τῷ Χριστῷ ἐξόχως ἠγαπημένον Ἰωάννην τὸν θεολόγον

από

Εἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον καὶ εὐαγγελιστὴν
καὶ τῷ Χριστῷ ἐξόχως ἠγαπημένον
Ἰωάννην τὸν θεολόγον

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς εἶναι κυρίως γνωστὸς ὡς δογματικὸς θεολόγος, ὡς ὁ θεολόγος τοῦ ἀκτίστου φωτός. Ἀλλὰ διέπρεψε καὶ ὡς κήρυκας τοῦ θείου λόγου. Ἐξεφώνησε ὡραιότατες ὁμιλίες ἀπὸ τοὺς ἄμβωνες τῶν ἐκκλησιῶν ἰδίως τῆς μητροπολιτικῆς περιφερείας του, τῆς Θεσσαλονίκης. Οἱ ὁμιλίες τοῦ αὐτές, ἐφόσον ἐκφωνοῦνταν ὡς προφορικὸς λόγος θείου κηρύγματος τὴν ὥρα τῆς θείας λατρείας, δὲν καταγράφηκαν ὅλες. Κι ἀπὸ αὐτὲς ποὺ καταγράφηκαν χάθηκαν πολλές. Ἀλλὰ σώζονται ἑξήντα τρεῖς χαριέστατες ὁμιλίες του.

Ἡ τεσσαρακοστὴ τέταρτη εἶναι ἀφιερωμένη «Εἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον καὶ εὐαγγελιστὴν καὶ τῷ Χριστῷ ἐξόχως ἠγαπημένον Ἰωάννην τὸν θεολόγον» (ΕΠΕ 11, 4650). Ἐκφωνήθηκε στὶς 26 Σεπτεμβρίου, ἡμέρα ποὺ γιορτάζουμε τὴν ἑορτὴ τῆς μεταστάσεως τοῦ ἁγίου Ἰωάννου. Ἀπό τὴν ὁμιλία του αὐτὴ θὰ παραθέσουμε μερικὰ εὐώδη ἄνθη σὲ ἐλεύθερη ἀπόδοση ἐννοιῶν, γιὰ νὰ τὰ ἀφιερώσουμε κι ἐμεῖς στὴ μνήμη τοῦ ἀγαπημένου Ἁγίου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.

«Γιορτάζουμε σήμερα τὴ γιορτὴ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς προκρίτους Ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ. Του πλέκουμε ἐγκώμιο, γιατί τὸν θεωροῦμε πατέρα ὅλων ὅσοι φέρουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Τὸν θεωροῦμε πατριάρχη ὅσων γεννήθηκαν ὄχι ἀπὸ αἵματα, οὔτε ἀπὸ θέλημα σαρκός, οὔτε ἀπὸ θέλημα ἀνδρός, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Θεό. Δώδεκα γιοὺς εἶχε ὁ Ἰακώβ, ἀπὸ τοὺς ὁποίους δημιουργήθηκαν οἱ δώδεκα φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ. Δώδεκα μαθητὲς ἐπέλεξε καὶ ὁ Χριστός, γιὰ νὰ μαθητεύσουν τὸ Εὐαγγέλιο σὲ ὅλα τὰ ἔθνη καὶ νὰ κρίνουν τὶς δώδεκα φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ.

Ὁ Ἰωάννης ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους ἔχει ὅλα τὰ κοινὰ γνωρίσματα τῶν ἁγίων Ἀποστολῶν, ὅπως κοινὴ ἔχει καὶ τὴν ὑψηλὴ κλήση ποὺ τοὺς ἔκανε ὁ Κύριος νὰ τοὺς καλέσει στὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ γνωρίσματα ποὺ ἀποδίδονται μόνο στοὺς τρεῖς πρωτοκορυφαίους Ἀποστόλους, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη. Ὁ Ἰωάννης δὲν εἶναι μόνο κλητὸς Ἀπόστολος, ἀλλὰ συναριθμεῖται μὲ τοὺς ἐκλεκτούς, καὶ μάλιστα εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς τῶν ἐκλεκτῶν καὶ ὁ κορυφαῖος του κορυφαίου χοροῦ τῶν Ἀποστόλων, ὁμόστοιχος μὲ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰάκωβο, τοὺς τρεῖς προκρίτους καὶ πρωτοκορυφαίους Ἀποστόλους. Στὸ ὅρος Θαβὼρ τὸν Ἰωάννη ἐπέλεξε ὁ Χριστὸς μαζὶ μὲ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰάκωβο, γιὰ νὰ δοῦν «τὸ ὑπερφυὲς θέαμα» τῆς θείας Μεταμορφώσεώς του. Εἶδε «τὴν ὑπεραστράπτουσαν αἴγλην» τοῦ φωτὸς τῆς θεότητος τοῦ Υἱοῦ καὶ ἄκουσε τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατρὸς «οὗτος ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ὢ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Μάτθ. ἲζ 5)!

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης κοινὸ ἔχει καὶ τὸ γνώρισμα τοῦ εὐαγγελιστοῦ μαζὶ μὲ ἄλλους τρεῖς ποὺ συνέγραψαν ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ἂν καὶ στὴ μεγαλοφωνία καὶ στὸ ὕψος τῆς θεολογίας ὑπερτερεῖ κατὰ πολύ. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ γνωρίσματα ποὺ ἀποδίδονται μόνο στὸν Ἰωάννη. Μόνον αὐτὸς ἀπ’ ὅλους τους Ἀποστόλους καὶ ἀπ’ ὅλους τους φημισμένους ἄνδρες τῆς Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης καλεῖται «Παρθένος». Διότι φύλαξε παρθενία σώματος, ψυχῆς, νοῦ καὶ αἰσθήσεων. Φύλαξε «τὴν ἀκριβῆ παρθενίαν», ποὺ εἶναι «ἡ πρὸς πάσαν κακίαν ἀσυνδύαστος γνώμη».

Μόνον αὐτὸς ἀπ’ ὅλους τους Ἀποστόλους ὀνομάζεται «ἠγαπημένος». Διότι ζοῦσε ζωὴ καθαρότητος καὶ ἁγιασμοῦ καὶ ἀγαποῦσε τὸν ἅγιο Θεὸ μὲ ὅλη τὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά του. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀγαπήθηκε ἀπὸ τὸν Χριστὸ περισσότερο ἀπ’ ὅλους. Εἶναι «ὁ μαθητὴς ὂν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς», «ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνω ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ» (Ἰω. κὰ’ 20). Μόνον αὐτὸς ἀπ’ ὅλους τους Ἀποστόλους ὀνομάζεται «υἱὸς Παρθένου», καὶ μάλιστα τῆς μητροπαρθένου καὶ Θεομήτορος, ἀφοῦ ἔγινε γι’ αὐτὴν κατὰ χάριν ὅ,τι ὁ Χριστὸς τῆς εἶναι κατὰ φύσιν.

Ἐὰν δὲ μόνον αὐτὸς ἀπέκτησε τὴν ἴδια μὲ τὸν Χριστὸ μητέρα, εἶναι καὶ ὁ μόνος ἀδελφός του ἐπάνω ἀπὸ ὅλους καὶ συγγενὴς καὶ ἀφομοιωμένος μὲ τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ. Υἱὸς ἀγαπητός του Θεοῦ Πατρὸς ὁ Κύριος; Καὶ ὁ Ἰωάννης μαθητὴς ἀγαπητός του Κυρίου. Στὸν κόλπο τοῦ Πατρὸς ὁ Κύριος; Στὸν κόλπο τοῦ Υἱοῦ ὁ Ἰωάννης. Παρθένος ὁ Κύριος; Καὶ αὐτὸς διὰ τῆς χάριτος Ἐκείνου παρθένος. Παρθένου υἱὸς ὁ Κύριος; Τῆς ἰδίας υἱὸς κατὰ χάριν καὶ αὐτός, ἐφόσον ὁ Κύριος ἐπάνω ἀπὸ τὸν σταυρὸ στὸν Ἰωάννη ἐμπιστεύθηκε τὴν Παναγία μητέρα τοῦ λέγοντας «’Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου» (Ἰω. ἰθ’ 27). «Ἐβρόντησε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ὁ Κύριος»; Καὶ ὁ Ἰωάννης «βροντὴ» καὶ «υἱὸς βροντῆς» ὀνομάζεται (Μάρκ. γ’ 17). Καὶ μάλιστα εἶναι βροντὴ θεολογικότατη, ποὺ ἀντηχεῖ σὲ ὅλα τὰ πέρατα τῆς γὴς καὶ θεολογεῖ λέγοντας «Ἐν ἀρχὴ ἢν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἢν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἢν ὁ Λόγος.» (Ἰω. ἃ’ 1).

Εἶναι τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸ ὁ Κύριος ποὺ φωτίζει κάθε ἄνθρωπο ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο καὶ διὰ τοῦ Ὁποίου δημιουργήθηκαν τὰ πάντα; Καὶ ὁ Ἰωάννης γίνεται κάτοπτρο ποὺ ἀντανακλᾶ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶναι ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης ποὺ μᾶς διδάσκει νὰ ἀγαποῦμε τὸν ἅγιο Θεὸ ὄχι μόνο «ἐν λόγῃ καὶ γλώσση», ἀλλὰ καὶ «ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθεία» (Ἃ’ Ἰω. γ’ 18).

Εἴθε νὰ ἀγαποῦμε κι ἐμεῖς τὸν ἅγιο Θεό, ὅπως Τὸν ἀγαποῦσε ὁ Ἰωάννης! Νὰ τιμοῦμε κι ἐμεῖς τὸν ἀγαπημένο μαθητὴ τοῦ ἅγιο Ἰωάννη τὸν θεολόγο, ὅπως τὸν τιμοῦσε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς! Γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε κι ἐμεῖς τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν καὶ νὰ γίνουμε κληρονόμοι ζώνης αἰωνίου. Ἀμὴν.»

Δελτίο τύπου – Πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας (20-9-2018)

από

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

20-9-2018

Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Σερρῶν καί Νιγρίτης ἀνακοινώνονται τά ἑξῆς ἀναφορικά μέ τό πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Τό Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος θά χοροστατήσει στὴν θεία Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στὴν ἀνδρώα Ἱερὰ Μονὴ Ἁγ. Παρασκευῆς Σερρῶν. Στήν συνέχεια, στὸ ἀρχονταρίκι τῆς ὡς εἴρηται Ἱερᾶς Μονῆς, θὰ λάβει χώρα ἡ σύναξη τῶν συνεργατῶν, παραγωγῶν καί ἠχοληπτῶν τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας «Ράδιο Κιβωτός», πού μέσα ἀπό τήν συχνότητα τῶν 99,2 τῶν FM προσφέρει τόν πάντοτε σωστικό καί ἀληθινό λόγο τοῦ Κυρίου.

Τήν Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν Ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στό Ἱερό Ναό Ἁγ. Ἀθανασίου Χρυσοῦ, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὁποίας θὰ τελέσει τήν εἰδική ἀκολουθία «ἐπί σαλευθείσῃ ἁγίᾳ Τραπέζῃ».

Στίς 6:30 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας, μὲ ἀφορμὴ τὴν σύναξη τῆς ἱερᾶς εἰκόνος «Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης», θὰ χοροστατήσει στὸν πανηγυρικό, Ἀρχιερατικὸ Ἑσπερινὸ, πού θά τελεσθεῖ στήν Ἱερὰ Μονὴ Προφ. Ἡλιού Ἁγ. Πνεύματος.

Τήν Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου, στίς 8:00 τό ἀπόγευμα, ὁ Σεβ. θά τελέσει τόν ἁγιασμό γιά τήν ἔναρξη τῆς νέας χρονιᾶς τῶν Σχολῶν Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί Ἁγιογραφίας τοῦ Μαξιμείου Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας (Νικ. Νικολάου 21).

Τό Μαξίμειο Πνευματικό καί Πολιτιστικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ὑπό τήν ἀνύστακτη φροντίδα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἀποτελεῖ μία πνευματική κυψέλη, ὅπου ἐκτός τῶν παραπάνω Σχολῶν λειτουργοῦν ἡ Σχολή Γονέων, ἡ παιδική χορωδία – ὀρχήστρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ἡ χορωδία βυζαντινῆς καί παραδοσιακῆς μουσικῆς, τά μαθήματα κλασσικῆς παιδείας, ἡ Ἐκκλησιαστική Βιβλιοθήκη «Μυριόβιβλος», τό Κέντρο Συμπαραστάσεως Προβλημάτων Οἰκογένειας καί Νεότητας, τό Ἰατρεῖο καί τό Φαρμακεῖο Κοινωνικῆς Ἀλληλεγγύης.

Οἱ ἐγγραφές σέ ὅλα τά τμήματα τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί Ἁγιογραφίας συνεχίζονται καθημερινῶς στίς ἐργάσιμες ἡμέρες καί ὥρες στά γραφεῖα τοῦ Μαξιμείου Πνευματικοῦ Κέντρου (Ν. Νικολάου 21, τηλ. 23210-53765). Τμήματα ἐκμάθησης τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς θά λειτουργήσουν καί στήν πόλη τῆς Νιγρίτης.

Τήν Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου, στίς 6:30 τό ἀπόγευμα, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας θά χοροστατήσει στὸν πανηγυρικὸ, Ἀρχιερατικὸ Ἑσπερινὸ, πού θά τελεσθεῖ στόν ἑορτάζοντα Ἱερό Ναό Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Ψυχικοῦ.

Τήν Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν πανηγυρικὴ, Ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν ἑορτάζοντα Ἱερό Ναό Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Σερρῶν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Δελτίο τύπου – Πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας (13-9-2018)

από

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

13-9-2018

Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Σερρῶν καί Νιγρίτης ἀνακοινώνονται τά ἑξῆς ἀναφορικά μέ τό πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Σήμερα, Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου, στὶς 7:00 τὸ ἀπόγευμα, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος θὰ συμμετάσχει στὸν πανηγυρικὸ πολυαρχιερατικὸ Ἑσπερινό, πού θὰ τελεσθεῖ στὸν ἑορτάζοντα Ἱερὸ Ναὸ Τιμίου Σταυροῦ Σερρῶν, μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Καστορίας κ. Σεραφεὶμ καὶ Πολυανῆς καὶ Κιλκισίου κ. Ἐμμανουήλ.

Τήν Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου, ἡμέρα τιμῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ὁ Σεβ. θά συμμετάσχει στήν πανηγυρική πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία καί στήν τελετή Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πού θά τελεσθοῦν στόν ἑορτάζοντα Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ Σερρῶν.

Τήν Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας θά ἱερουργήσει στὴν θεία Λειτουργία, πού θὰ τελεσθεῖ στόν Ἱερό Ναό Ἁγ. Σοφίας Νέου Ψυχικοῦ Ἀττικῆς.

Τήν Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου, στίς 11:00 τό πρωΐ, ὁ Σεβ. θά τελέσει τόν Ἁγιασμό, μὲ ἀφορμὴ τήν ἔναρξη τῆς νέας χρονιάς, στό Δικαστικό Μέγαρο Σερρῶν.

Τήν Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου, στίς 11:00 τό πρωΐ, στήν αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας θά πραγματοποιηθεῖ Σύναξη τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, κατά τήν ὁποία ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας θά ὁμιλήσει γιά ἐπίκαιρα θέματα πού ἀφοροῦν τόν ἱερό Κλῆρο.

Ἡ Μονάδα Φροντίδος Ἡλικιωμένων «ΑΛΚΜΗΝΗ», παρὰ τὸ χωρίο Τερπνή τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, διοργανώνει ὑπὸ τὴν πνευματικὴ αἰγίδα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τὴν προσεχῆ Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου, στὶς 6:00 τὸ ἀπόγευμα, στοὺς χώρους τῆς Μονάδος, ἐπιστημονικὴ καὶ πνευματικὴ Ἑσπερίδα, μὲ θέμα: «Ἅγιος Λουκᾶς, Ἀρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως τῆς Κριμαίας. Ὁ Ἐπίσκοπος, ὁ καθηγητής, ὁ ἱατρός». Στὴν ὡς εἴρηται ἐπιστημονικὴ καὶ πνευματικὴ Ἑσπερίδα, τῆς ὁποίας θὰ προηγηθεῖ Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς στὸ ἐντός τῆς Μονάδος Ἱερὸ Παρεκκλήσιο, ὅπου θὰ μεταφερθεῖ τεμάχιο τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, φυλασσόμενο στὸ ἐν Σέρραις ὁμώνυμο Παρεκκλήσιο, θὰ ὁμιλήσουν, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας κ. Παντελεήμων, μὲ θέμα: «Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὡς Ἐπίσκοπός της Ἐκκλησίας» καὶ ἡ δ. Βασιλικὴ Κώστα, Ὁμότιμη Καθηγήτρια τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μὲ θέμα: «Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὡς ἱατρός».

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Τὸ θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς

από

Τὸ θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς

Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

«Πολλοὶ γὰρ περιπατοῦσιν, οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δὲ καὶ κλαίων λέγω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ» (Φιλ. 3, 18).

Ἀντίθετα στὴ ζωὴ ἐν Χριστῷ στέκει ἡ ζωὴ χωρὶς τὸν Χριστὸ καὶ ἐνάντια στὸν Χριστό. Αὐτὴ ζοῦν οἱ ἀντίπαλοι τοῦ Χριστοῦ, «οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ». Μποροῦν καὶ ὑπάρχουν τέτοιοι; Μὰ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου ἀπὸ τὸ θάνατο, ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀπὸ τὸ διάβολο, ἀπὸ τὴν κόλαση. Ὁ σταυρὸς εἶναι ἡ «δύναμη τοῦ Θεοῦ» καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ εἶναι καὶ ἀνθρώπινη δύναμη καὶ ἀνθρώπινη δόξα. Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς, τῆς αἰώνιας ζωῆς, θεμέλιο τῶν Ἀποστόλων, θεμέλιο τῶν Μαρτύρων, θεμέλιο τῶν Ὁμολογητῶν, θεμέλιο τοῦ ἀσκητισμοῦ, θεμέλιο τῆς ἁγιοσύνης, μὲ μία λέξη, θεμέλιο ὅλου τοῦ εὐαγγελίου καὶ τῆς πίστης καὶ τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας καὶ τῆς πραότητας καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης καὶ τῆς ἀπάθειας καὶ τῆς θεοποίησης. Ναί, εἶναι «ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ», μὲ τὴν ὁποία οἱ ἄνθρωποι νικοῦν ὅλους τοὺς θανάτους, ὅλες τὶς ἁμαρτίες, ὅλα τὰ κακά. Καὶ τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἐνάντιοι στὸ σταυρό, τοῦτο εἶναι πράγματι ἀξιοθρήνητο.

Γι’ αὐτὸ ὁ ἅγιος Ἀπόστολος κλαίγοντας μιλάει περὶ τῶν ἐχθρῶν τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ εἶναι πρωτίστως ἐχθροὶ τοῦ ἑαυτοῦ τους, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων, ἀφοῦ σκοτώνουν τὸν ἑαυτό τους ὄχι μ’ ἕνα θάνατο ἀλλὰ μ’ ἑκατοντάδες, καὶ ρίχνουν τὸν ἑαυτό τους ὄχι σὲ μία κόλαση ἀλλὰ σὲ χιλιάδες. Ὀφθαλμοφανῶς, ἐκεῖνοι εἶναι ἐχθροὶ τῆς ἀθανασίας τους, τοῦ παραδείσου τους, τῆς σωτηρίας τους, τοῦ θεϊκοῦ τους προορισμοῦ, καὶ μ’ αὐτὸ εἶναι ἐχθροὶ καὶ τῆς σωτηρίας ἀλλήλων καὶ τῆς ἀθανασίας ἀλλήλων, ἀφοῦ μποροῦν νὰ τοὺς σκανδαλίσουν καὶ νὰ τοὺς ἀποτρέψουν ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας καὶ νὰ τοὺς σπρώξουν στὸν γκρεμὸ τοῦ πνευματικοῦ θανάτου.

Συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ εἶναι πάντα μαθητὲς τοῦ διαβόλου, ἀφοῦ αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος ἐχθρὸς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ αὐτὸς παρακινεῖ τοὺς ἀνθρώπους σ’ αὐτὴ τὴν ἔχθρα καὶ μέσῳ τούτου τοὺς σκλαβώνει γιὰ τὸν ἑαυτό του. Ἔτσι τοὺς κρατᾶ στὴ σκλαβιὰ τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ κακοῦ. Αὐτός, ὁ «ἀνθρωποκτόνος» (Ἰωάν. η΄44), μέσῳ τῶν ἐχθρῶν τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ κάνει τὴν ἀπὸ καταβολῆς ἐργασία του, δηλαδὴ μὲ τὶς ἁμαρτίες σκοτώνει τὸν ἕναν ἄνθρωπο μετὰ τὸν ἄλλο. Μόνο τοὺς χριστιανοὺς δὲν μπορεῖ νὰ σκοτώσει, γιατὶ ἀμύνονται σ’ αὐτὸν μὲ τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, τὸν νικοῦν σ’ ὅλες τὶς μάχες, κι ἔτσι σώζουν τὸν ἑαυτό τους ἀπὸ κάθε ἁμαρτία, ἀπὸ κάθε κακό, ἀπὸ κάθε πειρασμό.

Ὁ Ἀντιόχειος Χρυσόστομος εὐαγγελίζεται: «Τίποτα δὲν εἶναι ἔτσι ἀνάρμοστο καὶ ξένο στὸν χριστιανὸ ἀπὸ τὸ νὰ ἐπιζητεῖ τὴν ἄνεση καὶ τὴν ἀνάπαυση. Τίποτε δὲν εἶναι τόσο ξένο ἀπὸ τὴν προσήλωση σ’ αὐτὴ τὴ ζωή. Ὁ Κύριός σου σταυρώθηκε κι ἐσὺ ἀναζητᾶς τὴν ἄνεση; Ὁ Κύριός σου καρφώθηκε στὸ σταυρὸ κι ἐσὺ ζεῖς στὴν πολυτέλεια; Καὶ ταιριάζουν αὐτὰ σ’ ἕνα γενναῖο στρατιώτη; Γιὰ αὐτὸ λέει ὁ Παῦλος: «Πολλοὶ ἔχουν ἀνάρμοστη συμπεριφορά, γιὰ τοὺς ὁποίους πολλὲς φορὲς σᾶς εἶπα καὶ τώρα κλαίγοντας σᾶς λέω! Ἀναφέρομαι στοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ». Τὰ λέει αὐτὰ ἐπειδὴ κάποιοι ὑποκρίνονταν τοὺς χριστιανούς, ζώντας μὲ ἀνέσεις καὶ πολυτέλεια, πράγμα ποὺ εἶναι ἐνάντια στὸ σταυρό, ἐπειδὴ ὁ σταυρὸς εἶναι γνώρισμα τῆς ψυχῆς ποὺ ἀγωνίζεται ἕτοιμη γιὰ τὸ θάνατο καὶ δὲν ψάχνει τὴν ἄνεση. Αὐτοὶ ὅμως συμπεριφέρονται ἀντίθετα.

Ἔτσι, ἂν καὶ λένε ὅτι εἶναι τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ, γιατί, ἐὰν ἀγαποῦσαν τὸν σταυρό, θὰ προσπαθοῦσαν νὰ ζοῦν τὴ ζωὴ τοῦ ἐσταυρωμένου. Δὲν σταυρώθηκε ὁ Κύριός σου; Ἐὰν δὲν μπορεῖς νὰ σταυρωθεῖς μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, μιμήσου Τον μὲ ἄλλο τρόπο· σταύρωσε τὸν ἑαυτό σου, ἔστω καὶ ἂν δὲν σὲ σταυρώσει κανείς· δὲν ἐννοῶ νὰ καταστρέψεις τὸν ἑαυτό σου (μακάρι κάτι τέτοιο νὰ μὴν γίνει, γιατὶ εἶναι ἀσέβεια), ἀλλὰ ὅπως ἔλεγε ὁ Παῦλος: «ὁ κόσμος νεκρώθηκε γιά μένα κι ἐγὼ γι’ αὐτόν».

Ἐὰν ἀγαπᾶς τὸν Κύριό σου, πέθανε ὅπως ἐκεῖνος. Μάθε πόση εἶναι ἡ δύναμη τοῦ σταυροῦ, πόσα κατόρθωσε, πόσα κατορθώνει⋅ μάθε ὅτι εἶναι ἡ ἀσφάλεια τῆς ζωῆς. Μέσῳ αὐτοῦ γίνονται τὰ πάντα, διὰ τοῦ σταυροῦ τὸ βάπτισμα (γιὰ νὰ λάβουμε τὴ σφραγίδα), διὰ τοῦ σταυροῦ ἡ χειροτονία. Εἴτε εἴμαστε στοὺς δρόμους, εἴτε στὸ σπίτι, εἴτε ὁπουδήποτε, ὁ σταυρὸς εἶναι μέγα ἀγαθό, ἀνίκητο ὅπλο, ἀκατανίκητη ἀσπίδα, ἀντίπαλος τοῦ διαβόλου. Πότε;

Ὅταν πολεμᾶς τὸ διάβολο κρατώντας τὸ σταυρό σου, ὄχι κάνοντάς τον ἁπλὰ σὰν σημεῖο, ἀλλὰ ὑποφέροντας τὶς συνέπειές του. Γνώριζε πὼς ὁ Χριστὸς ἀποκαλεῖ τὰ πάθη σταυρό, ὅταν λέει: «Ἐὰν κάποιος δὲν σηκώσει τὸν σταυρό του καὶ μὲ ἀκολουθήσει», δηλαδὴ ἐὰν κάποιος δὲν εἶναι ἕτοιμος γιὰ τὸ θάνατο. Αὐτοὶ ποὺ ἀγαποῦν τὴ ζωὴ καὶ τὸ σῶμα τους ὄντας ἐλεεινοί, εἶναι ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ. Καὶ καθένας ποὺ ἀρέσκεται στὶς ἀπολαύσεις καὶ τὴν ἐνταῦθα βεβαιότητα εἶναι ἐχθρὸς τοῦ σταυροῦ».