ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σερρών Θεολόγος: «Έχουμε Θεόν
φιλάνθρωπον και παντοδύναμον!»
17-01-2025
Με την δέουσα ιεροπρέπεια και εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάσθηκε και στην Εκκλησία των Σερρών η πανσεβάσμιος ιερά μνήμη του οσίου πατρός ημών Αντωνίου του μεγάλου.
Την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2025, αγιώνυμος ημέρα της εορτής του Αγ. Αντωνίου, τελέσθηκε η Αρχιερατική, πανηγυρική θ. Λειτουργία στον εορτάζοντα, ομώνυμο ιερό Ναό της πόλεως των Σερρών, όπου φυλάσσεται, ως πολυτίμητος πνευματικός θησαυρός η άφθαρτος δεξιά χειρ της Αγ. μεγαλομάρτυρος Μαρίνης. Το άφθορο λείψανο της πανευφήμου μάρτυρος, εδωρήθη το έτος 1787, υπό του Μητροπολίτου Βοδενών (Εδέσσης) κυρού Τιμοθέου, στον προαναφερθέντα ιστορικό ιερό Ναό, που μνημονεύεται στην πόλη των Σερρών, από τον 12ο αιώνα μ.Χ. και έκτοτε αποτελεί για την πόλη και την Μητρόπολη των Σερρών, μόνιμο και απτό σημείο αγιασμού, άμισθο ιατρείο ψυχών και σωμάτων, ακένωτο δοχείο, χωρητικό και παρεκτικό της θείας χάριτος.
Ο Σεβασμιώτατος, απευθυνόμενος με εμπνευσμένο λόγο στο πυκνό εκκλησίασμα, ετόνισε, μεταξύ άλλων και τα εξής: «Η αγία μητέρα μας Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά σήμερον λειτουργικώς, με ευγνωμοσύνη και πνευματική αγαλλίαση τον μέγα καθηγητή της ερήμου, Αγ. Αντώνιο, τον υφηγητή της ισαγγέλου μοναχικής πολιτείας, τον εκκλησιαστικό άνδρα και απλανή διδάσκαλο της αληθείας του Χριστού, τον κήρυκα της μετανοίας, τον υπερασπιστή της πίστεως. Έζησε τον 4ο μ.Χ. αιώνα, σε χρόνους δυσκόλους, αλλά και ενδόξους για την Εκκλησία, η Οποία μόλις είχε εξέλθει από την φοβερά δοκιμασία των διωγμών κατά της χριστιανικής πίστεως και μετ’ ολίγον θα εκλυδωνίζετο από την αίρεση του Αρειανισμού.
Ο μέγας Αντώνιος, ως εύχυμος καρπός του δένδρου, που ονομάζεται Εκκλησία, που εφύτευσε ο ίδιος ο Κύριος και Σωτήρας του κόσμου, Ιησούς Χριστός και επότισε με το ζωογόνο Του αίμα, αντέστη με δύναμη και ομολογιακό φρόνημα στην φρικτή αυτή αίρεση, αφήνοντας προς καιρόν τον ησύχιον τρόπον της μοναχικής του ασκήσεως και βιοτής και κατήλθε στην τύρβη της μεγαλουπόλεως Αλεξανδρείας, για να προσφέρει και ο ίδιος την δική του πνευματική συνεισφορά, έτσι ώστε, να λάμψει η αλήθεια και να ανακοπεί η καταστρεπτική πορεία της αρειανικής αιρέσεως, που οδηγούσε τους ανθρώπους στην απώλεια και την πνευματική τελμάτωση. Πίσω από κάθε αίρεση κρύπτεται ο ανθρώπινος εγωϊσμός, ο οποίος θεωρεί ότι το έργο του Χριστού πρέπει να συμπληρωθεί, από την ανθρώπινη σοφία. Ο Δεσπότης, όμως, Χριστός δεν επέλεξε την πεπερασμένη και αυτοαναιρούμενη, πολλές φορές, ανθρώπινη σοφία, για να σώσει τον άνθρωπο, αλλά την ‘’μωρία’’ του Σταυρού, την εσχάτη δηλαδή ταπείνωση, έτσι ώστε, δι’ αυτού του τρόπου, να ταπεινώσει την επηρμένη οφρύν του διαβόλου και να σώσει τον άνθρωπο.
Αυτήν την μεγάλη αλήθεια γνώριζαν οι άγιοι της πίστεώς μας, όπως και ο σήμερον λαμπρώς εορταζόμενος Άγ. Αντώνιος, ο οποίος, συν τοις άλλοις, μας διδάσκει ότι μόνον μέσα στην Εκκλησία, στο Σώμα του Χριστού, παρέχεται η σωτηρία. Αυτή η Εκκλησία, ως το μυστήριο του Χριστού, δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, παραμένει ζωντανή, θαλερή, ορθία, δυνατή, αγιάζουσα τους ανθρώπους και την κτίση, αποτελεί την κιβωτό της σωτηρίας μας, το εργαστήριο της αγιοσύνης, τον κρατήρα της ζωής, το νοητό εκείνο θεραπευτήριο στο οποίο εισερχόμεθα βεβαρημένοι, κοπιώντες και πεφορτισμένοι και δια της καθάρσεως και του φωτισμού του νοός, εξερχόμεθα φωτισμένοι, αγιασμένοι, λουσμένοι στο φως του Χριστού. Εκείνη, σώζει τον κόσμο και δεν σώζεται από τον κόσμο, αγιάζει τα σύμπαντα και δεν αγιάζεται από το κτιστό, κατευθύνει προς νομάς σωτηρίους και δεν κατευθύνεται από καμία ανθρώπινη δύναμη και σκοπιμότητα. Και όταν ακόμη φαίνεται στους ανθρώπους ότι ο Χριστός καθεύδει, Εκείνος ενεργεί, αφυπνίζει και σώζει τον άνθρωπο.
Όλα τα έργα της σωτηρίας μας είναι Θεού δωρήματα, καρποί της αγάπης και της φιλοστοργίας Του. Οι άνθρωποι αγωνιζόμεθα πνευματικώς, διότι επιποθούμε την σωτηρία μας, αγωνιζόμεθα για να δηλοποιήσουμε ότι αυτός ο αγώνας είναι η δική μας ελεύθερη συμμετοχή στο γεγονός της σωτηρίας μας, το οποίο, ιερουργείται από τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, έτσι ώστε, να μην καυχάται κανείς άνθρωπος ότι σώζεται χάριν στην δική του δήθεν αξιοσύνη.
Σωζόμεθα, όχι για τις αρετές και την σοφία μας, αλλά γιατί είμεθα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, σωζόμεθα, όχι γιατί το αξίζουμε ή περισσότερον το δικαιούμεθα, αλλά γιατί μας αγαπά υπεβαλλόντως ο Θεός. Ο πανυπερτέλειος και παντοδύναμος Θεός έγινε άνθρωπος στο θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, Εκείνος σήκωσε επί του Σταυρού τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, που έζησαν, ζουν ή και θα ζήσουν επάνω στην γη, Εκείνος νίκησε την φθορά και τον θάνατο, έτσι ώστε κι εμείς ενωμένοι μαζί Του, μέσα στην Εκκλησία Του, στο θεανθρώπινο Σώμα Του, να νικούμε την αμαρτία και το φρικτό αποτέλεσμά της, τον θάνατο. Η εν Χριστώ σωτηρία μας αποτελεί θεία δωρεά, φανέρωση της πατρικής Του μέριμνας για τα παιδιά Του, εκδήλωση της παντοδυναμίας, σοφίας, δικαιοσύνης και άμετρης αγάπης Του.
Ο ίδιος ο Δεσπότης Χριστός, ο μέγας ιατρός της ανθρωπίνης ασθενείας γίνεται ο Ίδιος και το παντοδύναμο φάρμακο, που μας σώζει από το φαρμάκι της αμαρτίας. Εκείνος είναι ο μόνος αξιόπιστος εγγυητής της σωτηρίας μας. Αυτή ακριβώς η υπαρξιακή μας θεραπεία δεν είναι προϊόν ανάγκης ή φόβου ή ακόμη και αμοιβής, αλλά είναι η ευλογημένη συνέργεια και συλλειτουργία του Θεού με τον άνθρωπο, έργο αγάπης και πίστεως, δώρο και χάρισμα της θείας αγάπης στον άνθρωπο.
Ας εγκαταλείψουμε, αδελφοί, τον αδιέξοδο δρόμο της απελπισίας και της αποστασίας από τον Θεόν. Έχουμε Θεόν φιλάνθρωπον και παντοδύναμον! Γνωρίζουμε τον τρόπο και τον τόπο της σωτηρίας μας, την αγία Ορθόδοξο Εκκλησία μας, έχουμε το φάρμακο, την μετάνοια, που μας καθιστά τέκνα ευλογίας και χάριτος, φώτα μέσα σ’ ένα κόσμο τόσο σκοτεινό και πικρό. Ας παρακαλέσουμε τον Κύριό μας, διά πρεσβειών του σήμερον τιμωμένου Αγ. Αντωνίου και πάντων των αγίων, να μας αγιάζει και να μας οδηγεί από δόξης εις δόξαν, ώστε να γινόμεθα άνθρωποι φωτεινοί, να ωριμάζουμε πνευματικώς, καταθέτοντας το τεκμήριο της εις Χριστόν πίστεως, που είναι το θεμέλιο της ζωής και της σωτηρίας μας. Αμήν!».
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
