ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Η κάθε ένθεη μητέρα
αυτού του κόσμου είναι μία ‘’μικρή Παναγία’’»

02-02-2025

Στον εορτάζοντα ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, ιερούργησε σήμερα, Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2025, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, με την ευκαιρία της εορτής της Αγ. Υπαπαντής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Συνάξεως της χαριτοβρύτου εικόνος της Παναγίας της «Ιεροσολυμιτίσσης». Συμπροσευχητικώς παρόντες μεταξύ άλλων ήταν και ο νέος Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Αναστάσιος Χατζηβασιλείου, οι Βουλευτές του Ν. Σερρών κ. κ. Φωτεινή Αραμπατζή και Κωνσταντίνος Μπούμπας, η Δήμαρχος Σερραίων κ. Βαρβάρα Μητλιάγκα, καθώς και πλήθος πολύ του λαού του Θεού.

Εμπνεόμενος, ο Σεβασμιώτατος, από την σημερινή μεγάλη Δεσποτοθεομητορική εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου μας, ανέπτυξε σκέψεις ωφέλιμες και επιστηρικτικές για τον πνευματικό αγώνα των πιστών, σημειώνοντας μεταξύ άλλων και τα εξής: «Η σωτήριος υπακοή είναι το πρώτο πνευματικό σύνθημα, που λαμβάνουμε ως πολύτιμο εφόδιο ζωής, από την σημερινή εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου μας. Καθώς ζούμε σε καιρούς ασυδοσίας, πικρούς και παράξενους, το παράδειγμα της υπακοής και της ταπεινώσεως του ιδίου του Κυρίου μας, η προσφορά Του, δηλαδή, κατά τον Μωσαϊκό Νόμο, ως πρωτοτόκου άρρενος στον Ναό του Θεού, είναι ένα πολύ διδακτικό σύνθημα για την ζωή και τον πνευματικό μας αγώνα. Δυστυχώς, στις ημέρες μας προβάλλεται το ίδιον θέλημα ακόμη και μέσα στην Εκκλησία. Ο καθένας έχει το δικό του θέλημα, το οποίο και θέλει να επιβάλλει. Έρχεται, όμως σήμερα, ο Ιησούς Χριστός, ως τέλειος Θεός και άνθρωπος και υπακούει, κατά την ανθρωπίνη, βεβαίως φύσιν Του, κατ’ ακρίβειαν στον Μωσαϊκό Νόμο, του οποίου ο Ίδιος υπήρξε Νομοδότης και Νομοθέτης.

Εορτάζει σήμερον, επίσης, η Μάνα Παναγία, η Οποία προσέφερε τον Υιό και Θεό Της στον Ναό τον νομικό. Εορτάζουν, όμως, κατά την Ορθόδοξο παράδοση, οι μητέρες όλων μας, είτε αυτές ευρίσκονται κοντά μας και μας ενισχύουν με την στοργή και την θαλπωρή τους, είτε ευρίσκονται πλησίον της μεγάλης Μητέρας όλου του κόσμου, της Παναγίας και από εκεί μας σκεπάζουν με τις προσευχές και την αγάπη τους, καθώς η πιο δυνατή, φωτεινή και η πιο αγνή αγάπη σ’ αυτόν τον κόσμο, μετά την αγάπη του Θεού, είναι αυτή της μητέρας, η οποία είναι ισχυροτέρα και αυτού ακόμη του θανάτου. Εορτάζει και η πνευματική Μητέρα μας, Εκκλησία, η Οποία μας κρατά με αγάπη μέσα στην στοργική αγκάλη Της όλους μας, μας τρέφει πνευματικώς, διά των θείων μυστηρίων Της, μας μυσταγωγεί μακρόθυμα, παρά την ανθρώπινη ατέλειά μας, μας αγιάζει, μας κάνει ουρανοπολίτες, μας παρηγορεί, μας ενισχύει, μας συγχωρεί, μας περιμένει πάντοτε, μας εμπνέει, μας διδάσκει, μας θεραπεύει, μας χειραγωγεί στην αλήθεια, μας συγχωρεί, σκουπίζει τα δάκρυά μας και επουλώνει τις πληγές μας».

Σε άλλη αποστροφή του λόγου του, ο Σεβασμιώτατος ομίλησε, για την κεφαλαιώδη συνεισφορά της παραδοσιακής οικογενείας, του ιερού αυτού θεσμού, που ονομάζεται από την Εκκλησία μας και «κατ’ οίκον Εκκλησία» και αποτελεί το λίκνο της ζωής και της αναπτύξεως του ανθρώπου, με τεράστια και αναντικατάστατη προσφορά στην διαμόρφωση ακεραίων, ισορροπημένων και ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων.

«Σήμερον, η μεγάλη Μάνα Παναγία, συνοδευόμενη από τον προστάτη και μνήστορά της Ιωσήφ, οδηγεί τον μικρό Ιησού στον Ναό του Θεού. Πόσο όμορφη και ευλογημένη εικόνα! Αυτήν υιοθέτησε διαχρονικώς ο ευλογημένος ελληνικός λαός, στηρίζοντας στην οικογένεια τις καλύτερες ελπίδες του. Μέσα στην θαλπωρή της οικογενείας, στην πνευματική αυτή εστία της χαράς και της ευλογίας, ψελλίσαμε, με την γλυκιά καθοδήγηση της μητέρας μας, τα πρώτα λόγια προσευχής προς τον Θεό, με την απλότητα και καθαρότητα της παιδικής μας ψυχής, διδαχθήκαμε την χαρά της αγάπης, της πίστεως, της καλοσύνης, της ενσυναίσθησης, τις αρχές και τις αξίες της ελληνορθοδόξου παραδόσεώς μας.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας, η κιβωτός σωτηρίας και αγιασμού, η τροφός και Μητέρα του Έθνους των Ελλήνων, διέσωσε την αξία της χριστιανικής οικογενείας, του ιερού αυτού θεσμού, που ευλογήθηκε από τον Ίδιο τον Κύριό μας. Αυτός ο άγιος θεσμός έχει αποδεδειγμένη αξία και συνεισφορά στην κοινωνική πρόοδο και ευστάθεια. Αυτή η ευλαβής παράδοση επριμοδότησε με χάρη, δύναμη, αντοχές και διάρκεια την ζωή των Πατέρων μας, καθώς θεωρούσαν την οικογένεια, ως οίκον Θεού, όπερ και ήταν, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, λιμάνι της χαράς, της γαλήνης, της παρηγορίας, αποκούμπι στις θλίψεις και στους πειρασμούς, ορατό σημείο αγιασμού, τρόπο ζωής, τόπο φωτιστικής παρουσίας του Θεού στην ζωή τους».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος έκανε ειδική αναφορά και στην εξόχως θλιβερή και λίαν ανησυχητική επικαιρότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα από τα περιστατικά παιδικής κακοποιήσεως, από τους ίδιους τους γονείς, που δυστυχώς πολλαπλασιάζονται επικινδύνως και στην Ελλάδα. «Αυτά είναι τα θλιβερά αποτελέσματα της αποστασίας του ανθρώπου από τον Θεό, είπε ο Σεβασμιώτατος, γιατί χωρίς πίστη στον Θεό, ο άνθρωπος καταρρέει πνευματικώς και γίνεται ικανός να ξεπεράσει σε αγριότητα και τα άλογα ζώα». Στον αντίποδα αυτών αποτρόπαιων φαινομένων, που δεικνύουν την πνευματική και ηθική χρεωκοπία του συγχρόνου ανερμάτιστου ανθρώπου, ο Σεβασμιώτατος παρότρυνε τις χριστιανές μητέρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μητέρας του Κυρίου μας και αγωνιζόμενες τον καλό αγώνα να ανατρέφουν, να διδάσκουν και να καθοδηγούν εν Χριστώ τα παιδιά τους σ’ ό,τι καλό, δημιουργικό και ευλογημένο.

«Όπως η Παναγία Μητέρα, έλαβε στην αγκάλη Της τεσσαρακονθήμερον τον Ιησού και Τον προσήγαγε στον Ναό του Θεού, έτσι οφείλουν και οι γονείς, ιδίως οι μητέρες, να δείξουν στα παιδιά τους τον δρόμο προς τον Χριστό, την Εκκλησία, να ενσταλάξουν στις τρυφερές ψυχές τους το βάλσαμο της πίστεως, όχι με τρόπο καταναγκαστικό, αλλά διδακτικό, που θα επιβεβαιώνεται από την ίδια την ζωή τους, να προσέχουν διακριτικά, αλλά και με άγρυπνο βλέμμα, και να εμπνέουν ουσιαστικά την ζωή των παιδιών τους.

Και μόνον η μητρική προσφώνηση ‘’παιδί μου’’ μπορεί να ημερεύσει τις ανθρώπινες ψυχές, τα λάθη και τα πάθη αυτής της ζωής. Η μάνα μας μας μαθαίνει την αξία της καταλλαγής, της συγχωρητικότητος, της κατανοήσεως και της μετριοφροσύνης. Εκείνη μας μαθαίνει να αγαπούμε, να συγχωρούμε, να κατανοούμε, να προχωρούμε στην ζωή. Το ακριβό αυτό προνόμιο και την μεγάλη ευθύνη είναι ανάγκη οι μητέρες να υπηρετούν με φόβο Θεού, σεμνότητα, στοργή και αγάπη. Αυτό το ακριβό και μοναδικό έργο και λειτούργημα προσδίδει πρωτίστως στο πρόσωπο της μητέρας την ιερότητα, την γλυκύτητα, την ακτινοβολία και την ομορφιά.

Στο πρόσωπο της Μάνας Παναγίας, σήμερον, εορτάζουν οι μάνες όλου του κόσμου, οι οποίες φέρουν μέσα τους την ίδια την ζωή και κρατούν στην αγκάλη τους την ελπίδα του κόσμου, τα παιδιά τους. Μπροστά σ’ αυτές τις μάνες, τις ‘’μικρές Παναγίες’’ της ζωής μας, υποκλινόμεθα με βαθύτατο σεβασμό και ασπαζόμεθα με ευγνωμοσύνη το χέρι τους! Χρόνια πολλά κι ευλογημένα στις μάνες όλου του κόσμου!».

Ο Σεβασμιώτατος, στη συνέχεια, επικαλέσθηκε πατρικώς, την κραταιά σκέπη και προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου, τόσο στην Πρόεδρο κ. Δουκαίνη Ζαπριάνου, όσο και στα έντιμα μέλη της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Κυριών Σερρών «Η Εμμέλεια», με αφορμή την τέλεση ιερού μνημοσύνου, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των διατελεσάντων Προέδρων και μελών της ιστορικής αυτής Αδελφότητος, με την σπουδαιοτάτη, πολυετή, πολιτιστική και πνευματική προσφορά στην κοινωνία των Σερρών.

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος προέτρεψε το πυκνό εκκλησίασμα, να προσευχηθεί ιδιαιτέρως στην Κυρία Θεοτόκο, να σκεπάσει προστατευτικώς την ευρύτερη περιοχή της Σαντορίνης και των Κυκλάδων, όπου τελευταίως παρατηρούνται ανησυχητικά φαινόμενα μιας συνεχώς αυξανομένης σεισμικής δραστηριότητος.

«Ας προσευχηθούμε θερμώς, ετόνισε ο Σεβασμιώτατος, ο καλός Θεός, να σκεπάζει πάντοτε την Πατρίδα μας από κάθε κακό».

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Μητέρα, αξεπέραστο
πρότυπο θυσιαστικής και ανιδιοτελούς αγάπης»

02-02-2025

H Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης, με αφορμή την μεγάλη Δεσποτοθεομητορική εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, με επίκεντρο τον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, όπου φυλάσσεται το περίπυστο εικόνισμα της Θεοτόκου της «Ιεροσολυμιτίσσης», τιμά και εφέτος ιεροπρεπώς και αξιοχρέως το σεβάσμιο πρόσωπο της μητέρας.

Συγκεκριμένως, το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2025, στις 6:00 το απόγευμα, στον ως είρηται εορτάζοντα Μητροπολιτικό Ναό, τελέσθηκε ο μέγας πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατήσαντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου.

Μετά την ευλόγηση της εόρτιας αρτοκλασίας, ο Σεβασμιώτατος, πραγματοποίησε την κοπή της πατροπαράδοτης Αγιοβασιλειόπιτας για τους υπευθύνους κληρικούς και τα μέλη των Φιλοπτώχων Ταμείων της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης, των συνεργείων του «Εράνου Αγάπης» και για τα μέλη, που εθελοντικώς διακονούν στο Κοινωνικό Συσσίτιο, Ιατρείο, Φαρμακείο και Παντοπωλείο.

Ακολούθως, ο υπεύθυνος του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου της Εκκλησίας των Σερρών και της Νιγρίτης «Παναγία η Πονολύτρια», αιδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Ηλίας Βλάχος, αναφέρθηκε με γλαφυρό, δυνατό και τεκμηριωμένο λόγο στο φιλανθρωπικό έργο της Σερραϊκής Εκκλησίας, που πραγματοποιείται στο όνομα του Κυρίου και προς ανακούφιση των εμπεριστάτων αδελφών μας. Ομίλησε δε με «στοιχεία και αριθμούς» τόσο για τις δράσεις φιλανθρωπικού χαρακτήρος της τοπικής Εκκλησίας, που συνολικώς αγγίζουν τις 860.200,00 € για το έτος 2024, όσο και για την κατά πάντα επιτυχή και αυξητική, σε αποτέλεσμα, έκβαση του διενεργηθέντος «Εράνου Αγάπης».

«Και τον παρελθόντα χρόνο, είπε ο π. Ηλίας, με την χάρη του αγίου Θεού, παρά τις εξωτερικές αντίξοες συνθήκες, χορηγήθηκαν χρηματικά ποσά, τόσο από το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο, όσο και από τα Ενοριακά Φιλόπτωχα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, για τακτικά και έκτακτα οικονομικά βοηθήματα, για το Κοινωνικό Παντοπωλείο ‘’Κιβωτός Αγάπης’’, για το Διαμητροπολιτικό Συσσίτιο ‘’Ο Επιούσιος Άρτος’’, για την Κατασκήνωση ‘’Γαλιλαία’’, για τον Ξενώνα φιλοξενίας ‘’Στοργή’’, για την τράπεζα ενδύσεως και υποδήσεως ‘’Ο Άγ. Ιωάννης ο Ελεήμων’’, για το Κοινωνικό Ιατρείο και Φαρμακείο, για την Εξωτερική Ιεραποστολή, για αποφυλακίσεις κρατουμένων και για άλλες φιλανθρωπικές δράσεις, όπως αυτές κατεγράφησαν από τους υπευθύνους ιερείς των ενοριών τους. Επίσης, εδόθησαν υποτροφίες-φοιτητικά επιδόματα σε 48 συνολικώς φοιτητές και φοιτήτριες της περιοχής, που διακρίνονται για την πρόοδο στις σπουδές, το ήθος τους και αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, ως προσφορά της Εκκλησίας προς την σπουδάζουσα νεολαία του τόπου μας».

Ο Σεβασμιώτατος, προ της απολύσεως της ακολουθίας του Εσπερινού δεν παρέλειψε να απευθύνει τον δίκαιο έπαινο της Εκκλησίας τόσο στον υπεύθυνο του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου, π. Ηλία, ο οποίος έχει επωμισθεί με φόβο Θεού, φιλότιμο και αποτελεσματικότητα τον συντονισμό της φιλανθρωπικής διακονίας της τοπικής Εκκλησίας, όσο και στους λοιπούς κληρικούς και λαϊκούς αφοσιωμένους εργάτες της Εκκλησίας των Σερρών, που με ένθεο ζήλο, αυταπάρνηση, αρχοντικό φιλότιμο και ενθουσιασμό διακονούν το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας.

Ιδιαίτερους, επίσης, λόγους ευχαριστίας, απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος και στην Πρόεδρο κ. Στέλα Ελευθεριάδου και στα έντιμα μέλη του «Λυκείου Ελληνίδων» Σερρών, τόσο για την σπουδαιοτάτη, πολυετή, πολιτιστική και πνευματική προσφορά του ιστορικού αυτού Συλλόγου στην κοινωνία των Σερρών, όσο και για την προσφορά, όπως κάθε χρόνο, της εόρτιας αρτοκλασίας, σε ένδειξη τιμής και σεβασμού προς την Υπεραγία Θεοτόκο, που αποτελεί και το αξεπέραστο πρότυπο της χριστιανής μητέρας.

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος, ευχήθηκε έτη πολλά, ευλογημένα και παναγιοσκέπαστα στις μητέρες όλου του κόσμου, επικαλούμενος σ’ αυτές την κραταιά προστασία και σκέπη της μεγάλης Μητέρας, Υπεραγίας Θεοτόκου, σημειώνοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Στο πρόσωπο της Μητέρας Παναγίας, εορτάζουν κατά την Δεσποτική και Θεομητορική εορτή της Αγ. Υπαπαντής και οι μάνες όλου του κόσμου, οι οποίες φέρουν μέσα τους την ίδια την ζωή και κρατούν στην αγκάλη τους την ελπίδα του κόσμου, τα παιδιά τους. Χρόνια πολλά κι ευλογημένα σ’ όλες τις μάνες, ιδιαιτέρως στις πονεμένες και βασανισμένες, των οποίων τις καρδιές διαπερνά η δριμεία ρομφαία του πόνου για τα παιδιά τους, που χάνονται στον παραλογισμό των πολέμων, των τραγικών ατυχημάτων, των ναρκωτικών, του παρασιτικού βίου, ενός αβίωτου βίου χωρίς πίστη, όραμα, προοπτική, αγάπη και ελπίδα. Το αγιώτατο και προσφιλέστατο σ’ όλους μας πρόσωπο της μητέρας αποτελεί το αξεπέραστο πρότυπο της θυσιαστικής και ανιδιοτελούς αγάπης, φωτεινό μετέωρο ζωής και καταφύγιο ελπίδος και παρακλήσεως».

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

01-02-2025

Από την Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης ανακοινώνονται τα εξής αναφορικώς με το πρόγραμμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Τό Σάββατο 1 Φεβρουαρίου, στίς 6:00 τό ἀπόγευμα, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος, μὲ ἀφορμὴ τὴν Δεσποτοθεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου καὶ τῆς συνάξεως τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου τῆς «Ἱεροσολυμιτίσσης», θά χοροστατήσει στόν πανηγυρικό Ἀρχιερατικό Ἑσπερινό, πού θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Μετά τό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὁ Σεβ. θά εὐλογήσει τήν κοπή τῆς πρωτοχρονιάτικης Ἁγιοβασιλειόπιτας γιά τούς ὑπευθύνους καί τά μέλη τῶν Φιλοπτώχων Ταμείων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, τῶν συνεργείων τοῦ Ἐράνου Ἀγάπης καί γιά τά μέλη πού ἐθελοντικῶς διακονοῦν στό Κοινωνικό Συσσίτιο, Ἰατρεῖο, Φαρμακεῖο καί Παντοπωλεῖο. Ἐπίσης, θὰ ἀκολουθήσει ἐνημέρωση ἀναφορικῶς πρός τίς δράσεις φιλανθρωπικοῦ χαρακτῆρος τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὸν Ὑπεύθυνο τοῦ Γενικοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας Αἰδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερο Ἠλία Βλάχο.

Τήν Κυριακή 2 Φεβρουαρίου, ἡμέρα ἑορτασμοῦ τῶν παραπάνω ἑορτῶν, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας θά ἱερουργήσει στήν πανηγυρική Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Σ’ αποζητούμε,
Χριστόδουλε!… (Σ. Καργάκος)»

30-01-2025

Με την δέουσα ιεροπρέπεια εορτάσθηκε και στην Εκκλησία των Σερρών, η πανσεβάσμιος μνήμη των τριών μεγίστων φωστήρων της τρισηλίου Θεότητος και προστατών της ελληνικής παιδείας, Αγίων Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου και ετιμήθησαν οι μορφές του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, με την ευκαιρία της συπληρώσεως 17 ετών (+28/01/2008), από της προς Κύριον εκδημίας του και των αειμνήστων εκπαιδευτικών και μαθητών-τριών της Πατρίδος μας.

Σήμερα, Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025, τελέσθηκε η πανηγυρική θ. Λειτουργία στον ιερό Καθεδρικό και Προσκυνηματικό Ναό Αγ. Θεοδώρων Σερρών, ιερουργήσαντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, συμπροσευχητικώς παρόντων της Δημάρχου Σερραίων κ. Βαρβάρας Μητλιάγκα, των Διευθυντών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως Σερρών κ. κ. Ιωάννου Καραβασίλη και Δημητρίου Σωτηριάδη, εκπαιδευτικών, αντιπροσωπειών σχολικών μονάδων και ευλαβών χριστιανών.

Κατά την διάρκεια της θ. Μυσταγωγίας, ανεγνώσθη το Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος επί τη εορτή των Αγίων τριών Ιεραρχών. Προ της απολύσεώς της τελέσθηκε Αρχιερατικό μνημόσυνο υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως της ψυχής του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου και των ψυχών των κεκοιμημένων εκπαιδευτικών, μαθητριών και μαθητών της Πατρίδος μας, καθώς και των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας των κοιλάδος των Τεμπών.

Ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος με την θαυμάσια, δυναμικώτατη και επίκαιρη ομιλία του, συνεκίνησε, οικοδόμησε και ενεθάρυνε όλους τους εκκλησιασθέντες. Εκάλεσε τα παιδιά να μιμούνται τους καλούς διδασκάλους τους στην αρετή, την φιλέργια και την φιλομάθεια και να εντρυφούν στην πίστη και την σοφία των τιμωμένων Αγίων τριών Ιεραρχών, ώστε να κτίσουν ένα δυνατό, ισορροπημένο και κατά Θεόν άρτιο χαρακτήρα, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Μόλις ολίγα χρόνια μετά την απελευθέρωσή του, από την δυσβάσταχτη σκλαβιά στους οθωμανούς Τούρκους, με πρωτοβουλία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, το έτος 1841, καθιερώθηκε η τιμή στους τρείς μεγάλους Ιεράρχας και φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος, τους οποίους και ανέδειξε, ως προστάτας των ελληνικών γραμμάτων και της παιδείας, θέλοντας δι’ αυτού του τρόπου να αποτυπώσει με τον πλέον επίσημο τρόπο μία χειροπιαστή πραγματικότητα στην οποία στηρίχθηκε διαχρονικώς ο εθνικός μας βίος, ότι δηλαδή, ο ελληνικός πολιτισμός και τα ελληνικά γράμματα είναι αδιάσπαστα ζυμωμένα με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, την φιλοθεΐα, την φιλοπατρία, την φιλανθρωπία, το ελληνικό ‘’φιλότιμο’’, μία θαυμαστή ενότητα, που εκφράζει μ’ έναν δυνατό τρόπο την ιδιοπροσωπία και την ταυτότητα του ελληνικού Έθνους.

Μέσα απ’ αυτήν την θαυμαστή σύνθεση, της οποίας πρωτεργάτες υπήρξαν οι σήμερον λαμπρώς εορταζόμενοι άγιοι Τρεις Ιεράρχες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος, σφυρηλατήθηκε η δημιουργική συμπόρευση και συλλειτουργία του χριστιανισμού με το ελληνικό πνεύμα. Από τα ζωηφόρα νάματα αυτής της αειρόου και αθανάτου πηγής εποτίσθη, έζησε και ανεπτύχθη διαχρονικώς, όχι μόνον, το γένος των Ελλήνων, αλλά και ολόκληρος ο κόσμος. Η οικουμένη ολόκληρη εμπνεύσθηκε και ευεργετήθηκε πολλαπλώς από την θαυμαστή αυτή σύζευξη, που ονομάζεται ελληνοχριστιανικός πολιτισμός και παράδοση.

Ενώπιόν μας, στις ημέρες της μεγάλης πνευματικής κρίσεως, που διερχόμεθα, τίθεται το πάντοτε ουσιαστικό, δυνατό και επίκαιρο ερώτημα: Σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε; Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Ποία αγωγή προσφέρουμε στα παιδιά μας σήμερα; Προς ποία κατεύθυνση τα οδηγούμε; Έχει η σημερινή εκπαίδευση και σε τι βαθμό την αγωνία και τον αγώνα της αναδείξεως και καλλιέργειας των υψηλών αρετών μέσα στην ψυχή τους; Θέλουμε τελικώς έναν κόσμο, όπου θα κυριαρχεί κατ’ απόλυτο και μονιστικό τρόπο η νοησιαρχία, η ειδωλοποίηση των γνώσεων και των πληροφοριών χωρίς όμως γνώση και αρετή;

Δημιουργούνται, σήμερα, δυστυχώς οι συνθήκες εκείνες, από κέντρα και παράκεντρα, που προβάλλουν ένα μοντέλο ζωής, χωρίς Θεό, χωρίς αξίες, χωρίς κανόνες και αρχές, χωρίς άρωμα ζωής και αιωνιότητος. Προβάλλεται, δυστυχώς, συστηματικώς σήμερα, ένας τρόπος ζωής, όπου ο άνθρωπος και μάλιστα ο εμπαθής άνθρωπος γίνεται αυταξία, είδωλο, κακέκτυπο του ιδίου εαυτού του. Αναδύεται, σήμερα, με την συμμετοχή ή και την σιωπηρή ανοχή μας ένας κόσμος, όπου κυριαρχεί η έκπτωση των ηθών, το στυγνό συμφέρον, η καταπάτηση των θείων, ακόμη και των νόμων της φύσεως, όπου η παραβατικότητα, ο αμοραλισμός, ο μηδενισμός, η ισοπέδωση των πάντων, δημιουργούν παρακμιακές καταστάσεις, που μυρίζουν αποσύνθεση και θάνατο.

Στον αντίποδα της θλιβερής αυτής πραγματικότητος, οφείλουμε να αγωνισθούμε για μια παιδεία, όπου οι γνώσεις θα φωτίζονται από την πίστη στον Θεό, την γνώση, το ήθος, τα ιδανικά, τις αρετές, τις υψηλές πανανθρώπινες αξίες, οι οποίες ωραιοποιούν και ιεροποιούν τον άνθρωπο. Σήμερα, ο κόσμος έχει ανάγκη, πρωτίστως από ακεραίους και ισορροπημένους ανθρώπους, με πίστη, φως, ποιότητα, ήθος, καθαρή ψυχή και λόγο. Από τέτοια υγιή πρότυπα έχουν ανάγκη τα παιδιά μας. Και το ελληνικό σχολείο οφείλει, μέσα από το αδαπάνητο, πνευματικό και πολιτιστικό θησαυροφυλάκιό του, να τους τα διδάξει και να τους τα εμπνεύσει.

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αλλά και οι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι της πολιάς αρχαιότητος διεκήρυτταν ότι, όταν η επιστήμη χωρίζεται από την δικαιοσύνη και την άλλη αρετή, ‘’πανουργία και ου σοφία φαίνεται’’. Διότι, ο άνθρωπος δεν είναι μόνον νους, χρηστική ύλη, αποθήκη πληροφοριών, αλλά είναι εξ ίσου και ψυχή, κυρίως ψυχή αθάνατη, που έχει ανάγκη από την πίστη στον Θεόν για να επιβιώσει και να κατακτήσει την ομορφιά και το κάλλος που του αρμόζει.

Η τιμή είναι μεγάλη και η ευθύνη ακόμη μεγαλύτερη για τον δάσκαλο, που ‘’ιερουργεί’’ στο έμψυχο θυσιαστήριο της παιδικής και νεανικής ψυχής το μυστήριο της ζωής και της αξίας του ανθρωπίνου προσώπου. Σκοπός της παιδείας, κατά τον μεγάλο έλληνα ιστορικό και πανεπιστημιακό διδάσκαλο, Κωνσταντίνο Παπαρηγόπουλο (1815-1891), δεν είναι μόνον η παροχή γνώσεων, αλλά κυρίως και πρωτίστως, η διαμόρφωση χρηστών χαρακτήρων και η καλλιέργεια του έσω ανθρώπου. Γύρω από τους δύο αυτούς πόλους, την πίστη και την παιδεία, ετόνιζε ο μεγάλος αυτός ιστορικός και ακαδημαϊκός, περιστρέφεται η ανάπλαση και διαπαιδαγώγηση των νέων μας.

Μ’ αυτήν και σ’ αυτήν την τιμή, την ευθύνη και την κληρονομιά, την οποία μας εκληροδότησαν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι Έλληνες φιλόσοφοι της αρχαιότητος, αλλά και η εν γένει παράδοση του τόπου μας, πρέπει να αναμετρηθούμε και να ζυγισθούμε όλοι μας, διδάσκοντες και διδασκόμενοι, η κοινωνία ολόκληρη».

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε, επίσης, καταλλήλως με θερμούς λόγους και βαθιά συγκίνηση, στην πολυτάλαντη και φωτεινή προσωπικότητα του μακαριστού Πρωθιεράρχου κυρού Χριστοδούλου, αφιερώνοντας στην μνήμη του, τους τόσο αληθινούς και συγκλονιστικούς στην απλότητα και ειλικρίνειά τους λόγους, του μεγάλου έλληνος ιστορικού, δοκιμιογράφου και συγγραφέως Σαράντου Καργάκου (1937-2019), ο οποίος, σε δημοσίευμά του, μεταξύ άλλων, έγραφε για τον αείμνηστο, μεγάλο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο:

«Όταν έφυγε έγραψα: ‘’Σε κλαίει ο λαός!’’. Σήμερα, μετά από την παρέλευση τόσων ετών από τη θανή του είμαι υποχρεωμένος να γράψω: ‘’Σε θέλει ο λαός!’’. Στο διάστημα της επίγειας απουσίας του έφυγαν κι άλλοι πολλοί, μεγάλοι και τρανοί, που ήσαν πασίγνωστοι εδώ κι εκεί. Όλους όμως τους πήρε το ποτάμι της Λήθης. Μόνον ο Χριστόδουλος ζη άσβηστο καντήλι στην ψυχή του αγνού λαού που πονεί για την έρμη Πατρίδα.

Όσο ζούσε ο Χριστόδουλος, ο λαός είχε μιαν ελπίδα: είχε έναν ηγέτη! Ήταν για το λαό μας ό,τι και ο Χρυσόστομος για τον εγκαταλελειμμένο λαό της Σμύρνης. Και οι δύο οδηγήθηκαν στο μαρτύριο. Ο ένας πέθανε βασανισμένος, ο άλλος πέθανε φαρμακωμένος.

Κανείς δεν ήπιε τόσο φαρμάκι όσο ο Χριστόδουλος. Φαρμάκι από τους εγγύς και τούς μακράν! Γιατί είχε Παπαφλέσσειο ανάστημα και ύψωνε φωνή υπέρ πίστεως και Πατρίδος. Κουβαλούσε μέσα του την παράδοση του 1821. Με τον λόγο του ξαναζωντάνευε τ’ αρματολίκι, τους καιρούς της παλληκαριάς και της λεβεντιάς… . Τον έφαγε η χαμέρπεια και η κακομοιριά. Η χυδαία κακολογία και μικρολογία. Έπρεπε να πέσει για να πεισθούν οι κακόπιστοι πόσο μεγάλος ήταν! Δανείζομαι μια φράση του Παν. Κανελλόπουλου για να τον παραστήσω: ‘’Τον μικρό τον γνωρίζει κανείς από την άνοδό του• τον μεγάλο από την πτώση του’’. Ναι, όταν έπεσε ο Χριστόδουλος, ήταν σαν να έπεσε η Βασιλική Δρυς της Πατρίδας. Ο λαός έχασε τον άνθρωπο που του προσέφερε όραμα, δύναμη, αντιστασιακή διάθεση… .

Ο Χριστόδουλος χτυπούσε διαρκώς την καμπάνα του συναγερμού, διότι ‘’άκουε την βοήν των πλησιαζόντων γεγονότων’’. Γι’ αυτό είχε απέναντί του όλους αυτούς που απεργάστηκαν την σημερινή μας κατάντια. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, αντί να χτυπάμε αυτούς που βάζουν την φωτιά, χτυπάμε εκείνους που βαράνε την καμπάνα του συναγερμού.

Δεκάδες οι φαρέτρες με τα δηλητηριασμένα βέλη που στρέφονταν εναντίον του. Του έκαναν τη ζωή του φαρμάκι. Κι αυτός σαν τον μάρτυρα Χρυσόστομο συγχωρούσε και προχωρούσε… .

Στα χρόνια του η Εκκλησία ‘’έλαμπε από χαμόγελο’’, μπήκε το γέλιο στην Εκκλησία. Κέρδισε την παραπαίουσα νεολαία. ‘’Κι εγώ μαζί σας αλλά κι εσείς μαζί μου’’. Κι οι νέοι θα πήγαιναν μαζί του, έστω κι αν τους οδηγούσε στο Ζάλογγο. Θα έπεφταν, αλλά θα έπεφταν σαν τον Ίκαρο από ψηλά… .

Είχε Ικάρειο πνεύμα μέσα του ο Χριστόδουλος. Πετούσε πάνω από τα ευτελή και τους ευτελείς σαν τον βασιλικό αητό. Εκάλυπτε τους πάντες με την πίστη, την καλλιφωνία του, την πολυγνωσία του, την πολυγλωσσία του, με το ιλαρό φως του προσώπου του. Άγρυπνος σαν τον Άργο, μελετούσε τα πάντα κι ήταν ενήμερος για τα πάντα. Έγραφε ακατάπαυστα ακόμη κι όταν συνομιλούσε, ακόμη κι όταν τηλεφωνούσε.

Έτσι, με το χιούμορ, την ετοιμολογία, την λεκτική ευθυβολία, την ευθυφροσύνη και την μεγαλοφροσύνη ήξερε να κερδίζει καρδιές. Βέβαια οι μικρόψυχοι τον φθονούσαν. Τον φθονούσαν και όσοι είχαν βαλθεί να ξεριζώσουν τη γλώσσα μας, να ξεπατώσουν την παιδεία μας, να ξεδοντιάσουν την Εκκλησία μας, να σπιλώσουν την ιστορία μας, να ακρωτηριάσουν την Πατρίδα μας. Τον φθονούσαν όλοι αυτοί που προσπάθησαν και προσπαθούν να μετατρέψουν έναν γίγαντα λαό, σε λαό νάνων. Σε λαό θάμνων, κατά το δικό τους ανάστημα… .

Σήμερα μιλούν άλλοι, που κάποτε τον είχανε πικράνει.

Τώρα νιώθουν τι ‘’τζοβαϊρικό’’ πολυτίμητο χάσαμε. Σε μια πρόσφατη επίσκεψή μου στο Α’ Νεκροταφείο των Αθηνών, είδα τάφους γυμνούς επιφανών, ενώ ο τάφος του Χριστόδουλου ήταν πνιγμένος στα λουλούδια. Πήγα να κόψω ένα γαρύφαλλο κι από κάτω σ’ ένα χαρτάκι είδα γραμμένη τη φράση: ‘’Σ’ αποζητούμε, Χριστόδουλε!’’…».

Τέλος, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, ευχήθηκε χρόνια φωτισμένα και ευλογημένα στην εκπαιδευτική κοινότητα του τόπου και σε όλους τους συμπροσευχηθέντες πιστούς, που προσήλθαν για να τιμήσουν την μνήμη των Αγίων προστατών των ελληνικών γραμμάτων και της παιδείας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως