Τῆ ΚΖ' τοῦ μηνός Ἰουλίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος καί ἰματικοῦ Παντελεήμονος
Ὁ Ἅγιος Παντελεήμων τιμᾶται σήμερα ἀπό τήν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας. Ἔζησε στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ καί καταγόταν ἀπό τή Νικομήδεια. Τόν πατέρα του τόν ἔλεγαν Εὐστόργιο καί τή μητέρα του, πού ἦταν εὐσεβέστατη χριστιανή, Εὐβούλη. Ὁ Παντελεήμων γρήγορα στερήθηκε τίς φροντίδες τῆς μητέρας του, διότι πέθανε πρόωρα. Ἀλλά ὁ Θεός τόν ἀξίωσε νά διδαχθεῖ τή χριστιανική πίστη ἀπό ἕνα διακεκριμένο λειτουργό τῆς Ἐκκλησίας, τόν Ἱερέα Ἑρμόλαο. Τότε ὁ Παντελεήμων εἴχε τελειώσει τίς ἰατρικές του σπουδές, κοντά στό φημισμένο Εὐφρόσυνο. Τήν ἐπιστήμη του χρησιμοποίησε ἰδιαίτερα γιά τούς ἀπόρους ἀσθενεῖς καί ἔτρεχε μέ μοναδική προθυμία στίς καλύβες τους, βοηθώντας τους ὄχι μόνο ἰατρικά, ἀλλά καί χρηματικά.
Σέ κάθε σπίτι πού ἔμπαινε δίδασκε τό Εὐαγγέλιο καί ἔφερνε σ’αὐτό πολλές ψυχές. Ἦταν εὐσπλαχνικός σέ ἀκρότατο βαθμό γιά ὅλους τούς πάσχοντες, γι’αὐτό καί ὁ Θεός τοῦ δώρησε τό χάρισμα νά θεραπεύει ἀσθενεῖς μέ μόνη τήν προσευχή του. Ἔτσι θεράπευσε πολλούς, μεταξύ αὐτῶν καί ἕνα τυφλό πού ἔγινε ἀφορμή νά συλλάβει ὁ Διοκλητιανός καί τόν Ἅγιο.
Τόν τυφλό τόν θανάτωσε διότι πίστεψε στό Χριστό καί τόν Παντελεήμονα ὑπέβαλε σέ φρικτά βασανιστήρια, ὥσπου στο τέλος τόν ἀποκεφάλισε. Ὁ Παντελεήμων, ὅμως ἀνήκει σ’αὐτούς, γιά τούς ὁποίους ὁ Κύριος εἶπε: “μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται”. Μακάριοι, δηλαδή, εἶναι οἱ εὐσπλαχνικοί πού συμπονοῦν στή δυστυχία τοῦ πλησίον, διότι αὐτοί θά ἐλεηθοῦν ἀπό τό Θεό τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Στήν πόλη τῶν Σερρῶν ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου τιμᾶται καί πανηγυρίζεται στόν ὁμώνυμο Ναό του.
Τή σημερινή μέρα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τή μνήμη τῶν Ἁγίων Ἑρμολάου, Ἑρμίππου καί Ἑρμοκράτη. Ἰδιαίτερα ὅμως τιμοῦμε τή μνήμη τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Παρασκευῆς στό ὁμώνυμο Παρεκκλήσι πού ὑπάρχει στήν πόλη τῶν Σερρῶν.
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τή σημερινή μέρα τιμᾶ τή μνήμη τοῦ προφ. Ηλιού τοῦ θεσβίτου. Ὁ προφήτης Ἠλίας ἧταν γιός τοῦ Σωβάκ καί καταγόταν ἀπό τήν θέσβη, γι’ αὐτό καί ὀνομάστηκε θεσβίτης. Κατοικοῦσε στή γῆ Γαλαάδ καί ἔδρασε στά χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαάβ πρίν 816 χρόνια πρό Χριστοῦ.
Τήν σημερινή μέρα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τῆς Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, ἡ ὁποία γεννήθηκε στήν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας, στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα κλαυδίου τοῦ Β’, τό 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τή γέννησή της, ἡ μητέρα της πέθανε, καί ὁ πατέρας της Αἰδέσιος, πού ἧταν ἱερέας τῶν εἰδώλων, τήν ἀνέθεσε σέ μιά χριστιανή γυναίκα, ἀπό τήν ὁποία ἡ Μαρίνα διδάχθηκε τό Χριστό. Ὅταν ἔγινε 15 χρονῶν, ἀποκαλύπτει στόν πατέρα της ὅτι εἷναι χριστιανή. Ἔκπληκτος αὐτός ἀπ’αὐτό πού ἄκουσε, μέ μίσος τή διέγραψε ἀπό παιδί του. Μετά ἀπό καιρό, ἔμαθε γιά τή Μαρίνα καί ὁ ἔπαρχος Ὀλύμβριος, πού διέταξε νά τή συλλάβουν γιά ἀνάκριση. Ὅταν τήν εἴδε μπροστά του, θαύμασε τήν ὀμορφιά της καί προσπάθησε νά τήν πείσει μέ κάθε τρόπο νά ἀρνηθεῖ τό Χριστό καί νά γίνει σύζυγος του. Μάταια, ὅμως. Ἡ Μαρίνα σέ κάθε προσπάθεια τοῦ Ὀλύμβριου ἀντέτασσε τή φράση: “Εἷμαι χριστιανή”. Τότε ὁ σκληρός ἔπαρχος διέταξε νά τήν ξαπλώσουν στή γῆ καί τήν καταξέσχισε ἄσπλαχνα μέ ραβδιά τόσο, ὥστε ἡ γῆ ἔγινε κόκκινη ἀπό τό αίμα πού ἔτρεξε. Ἔπειτα, ενῶ αἰμορραγοῦσε, τήν κρέμασε γιά πολλή ὥρα καί μετά τή φυλάκισε. Ὅταν γιά δεύτερη φορά τήν ἐξέτασε καί διαπίστωσε ὅτι ἡ πίστη τῆς Μαρίνας ἧταν ἀμετακίνητη στό Χριστό, τήν ἔκαψε μέ ἀναμμένες λαμπάδες. Ἀλλά οἱ πληγές της μέ θαῦμα ἔκλεισαν, καί αὐτό εἷχε σάν ἀποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ’αὐτόν τόν κίνδυνο ὁ ἔπαρχος τελικά ἀποκεφάλισε τή Μαρίνα, πού ἔτσι πῆρε “τόν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον”, τό ἄφθαρτο στεφάνι τῆς αἰώνιας δόξας.