Σερρών Θεολόγος: «Στην αγία ορθόδοξο Εκκλησία μας, διαχρονικά, βρίσκει ο Έλληνας την έμπνευση, τη δύναμη, το απάγγιο» (25/03/2024)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Στην αγία ορθόδοξο Εκκλησία μας,
διαχρονικά, βρίσκει ο Έλληνας την έμπνευση, τη δύναμη, το απάγγιο»

25-03-2024

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και ιεροπρέπεια εορτάσθηκε λειτουργικώς και στην Εκκλησία των Σερρών το χαρμόσυνο θεϊκό άγγελμα για την σωτηρία του κόσμου, η εκ Πνεύματος αγίου, δηλαδή, σύλληψη του Υιού και Λόγου του Θεού, που ο Αρχάγγελος Γαβριήλ μετέφερε στην Θεοτόκο Μαριάμ, την Υπέρμαχο Στρατηγό, που ενδυνάμωνε κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας του 1821 τους ενδόξους προγόνους μας, ώστε να επιτελέσουν με συναίσθηση ευθύνης και απαράμιλλο ηρωϊσμό το καθήκον τους προς την Πατρίδα.

Η κατά Σέρρας Εκκλησία εορτάζει κατ’ έτος λαμπρώς την μεγάλη αυτή εθνικοθρησκευτική εορτή με επίκεντρο τον ιστορικό ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Σερρών, στο παλαιό κωδωνοστάσιο του οποίου έλαβε χώρα την 14η Ιουλίου 1907 η ηρωϊκή μάχη του Μακεδονικού αντάρτικου σώματος του Σερραίου οπλαρχηγού Δ. Γκογκολάκη, γνωστού ως «Καπετάν Μητρούση», κατά των οθωμανών κατακτητών.

Την παραμονή της μεγάλης εορτής, Κυριακή 24 Μαρτίου 2024, τελέσθηκε στον ως είρηται εορτάζοντα ιερό Ναό, ο μέγας πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου.

Εντυπωσιακή υπήρξε η συμπροσευχητική παρουσία των ευλαβών χριστιανών και πολλών νέων, οι οποίοι ποταμηδόν κατέκλισαν τόσο τον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό χώρο του ιερού Ναού, για να προσκυνήσουν και να λάβουν την χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Τον θείο λόγο, εκήρυξε, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου, ο Ιεροκήρυκας της Εκκλησίας των Σερρών, πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Ανδρέας Γκουζούνης, ο οποίος, με θεολογικές και ιστορικώς τεκμηριωμένες αναφορές, ομίλησε για την σημασία της μεγάλης θεομητορικής εορτής του Ευαγγελισμού για το έθνος μας, τους ενδόξους αγώνες, που έδωσαν οι ηρωϊκοί πατέρες μας για την διαφύλαξη της ελευθερίας, αψηφώντας τον κίνδυνο και την ίδια τους τη ζωή, ενώ υπεγράμμισε ιδιαιτέρως το μεγαλείο της πίστεώς τους προς τον Θεό, με την δύναμη του Οποίου ανεδείχθησαν νικητές στον φαινομενικώς άνισο αγώνα τους κατά του οθωμανού Τούρκου δυνάστη.

Σήμερα, Δευτέρα 25 Μαρτίου, τελέσθηκε η πανηγυρική θ. Λειτουργία στον εορτάζοντα ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Σερρών, ιερουργούντος του Σεβ. κ. Θεολόγου, ο οποίος, προ της απολύσεως της θ. Μυσταγωγίας, ευλόγησε, κατά το έθος, τα εόρτια κόλλυβα προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου και ετέλεσε ιερό μνημόσυνο υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως των υπέρ πίστεως και Πατρίδος αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων κατά την εθνεγερσία του 1821, κληρικών και λαϊκών ανδρών, γυναικών και παίδων.

Στον θεολογικώς μεστό και εθνικοπατριωτικώς ενθουσιώδη λόγο του, ο Σεβ. κ. Θεολόγος ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Εορτάζουμε σήμερον με αισθήματα χαράς, δοξολογίας και εθνικής ανατάσεως, την δύναμη του θαύματος στην διπλή του μάλιστα διάσταση.

Εορτάζουμε πρώτον το υπερμέγιστο θαύμα της πίστεως, ψηλαφούμε στον θείο Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου, τη δύναμη, τη δικαιοσύνη, τη σοφία και την αγάπη του Θεού για το πλάσμα Του, τον άνθρωπο. Ο φιλάνθρωπος Κύριος και Δεσπότης μας γίνεται άνθρωπος εκ της αγίας Θεοτόκου, ένα γεγονός ακατάληπτον, ανερμήνευτον, ανεπανάληπτον, ξένον προς την ανθρωπίνη λογική.

Στεκόμεθα έκθαμβοι, με αιώνιο σεβασμό και ευγνωμοσύνη ενώπιον της ολοφώτου καθαρότητος και του μεγαλείου της Υπεραγίας Θεοτόκου, της «νέας Εύας», της Χώρας του Αχωρήτου, της Πλατυτέρας των ουρανών, του λογικού Παραδείσου, του εμψύχου θρόνου και Ναού του Θεού του Υψίστου, της νοητής Κλίμακος δια της οποίας κατήλθε ο Θεός στη γη.

Στο σεπτό Της πρόσωπο, που είναι στολισμένο με όλες τις θεοειδείς αρετές, ως η αληθώς Κεχαριτωμένη, φανερούται το μεγαλείο, αλλά και η ευγένεια της ανθρωπίνης φύσεως, που αξιώνεται να κυοφορήσει και να γεννήσει τον ίδιο τον Θεό. Σήμερον, στην γαστέρα της αγνής θεόπαιδος ο Θεός σαρκούται και η σαρξ θεούται.

Χαράς ευαγγέλια σήμερον στον ουρανό και στη γη.

Το δεύτερον θαύμα το οποίον εορτάζουμε σήμερον είναι αυτό της αναστάσεως της Πατρίδος μας εκ δουλείας φρικτής, απαρακλήτου και πολυχρονίου στους τυράννους οθωμανούς Τούρκους.

Ο φιλάνθρωπος Θεός, κηδεμόνας και προστάτης του έθνους μας εσκέπασε σωστικώς και φιλοστόργως το καθημαγμένο Γένος μας και του εχάρισε την ελευθερίαν από την οθωμανική τυραννία. Εγνώριζαν καλώς οι οθωμανοί Τούρκοι, ότι εάν ο Έλληνας παύσει να είναι χριστιανός, πολύ σύντομα θα παύσει να είναι και Έλληνας.

Η φλόγα της ελευθερίας τεχνουργήθηκε και διαφυλάχθηκε, πρωτίστως, κάτω από τους ιερούς θόλους των Εκκλησιών. Ελληνισμός και Χριστιανισμός είναι δύο μεγέθη, που συμβαδίζουν και συλλειτουργούν σωστικά σ’ αυτόν τον αιματοβαμμένο τόπο. Μέσα από αυτή την κοινή λειτουργία και συμπόρευση, δοξάζεται το όνομα του Τρισαγίου Θεού, που μέσα στην πανσοφία και την φιλόστοργη πρόνοιά Του, επέλεξε το ευγενές και ηρωϊκό έθνος των Ελλήνων, ώστε να γίνει το όχημα για να μεταδοθεί το σωτήριο φως του Ευαγγελίου σ’ όλον τον κόσμο.

Ο Έλληνας στη διαχρονικότητα του ιστορικού του βίου ευεργετείται πολλαπλώς, καταφεύγοντας στη μάνα Εκκλησία, απ’ όπου λαμβάνει ανέσπερο φως, έμπνευση, κουράγιο, ευλογία και δύναμη, ώστε να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του παρελθόντος, του παρόντος και ασφαλώς τις πολλαπλάσιες προκλήσεις, που θα έλθουν στο μέλλον.

Η ελληνική Επανάσταση του 1821 υπήρξε το θαυμαστώς προετοιμασμένο αποτέλεσμα της συνέργειας της ορθοδόξου πίστεως, του πολιτισμού, της ευγένειας του λαού μας, της πολυτίμητης και διαχρονικής πνευματικής, αλλά και υλικής προσφοράς της Εκκλησίας μας, της φιλοπατρίας, του ηρωϊκού φρονήματος και της έως θανάτου προσηλώσεως των πατέρων μας στις υπερούσιες γι’ αυτόν τον τόπο έννοιες της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Διπλό θαύμα πίστεως και σωτηρίας εορτάζομεν σήμερον. Εορτάζει η Εκκλησία την πνευματική παλιγγενεσία του ανθρωπίνου γένους. Εορτάζει η Πατρίδα την ανάστασή της εκ της τέφρας, μετά από μία σκληροτάτη, πικροτάτη και τυραννικοτάτη σκλαβιά στους οθωμανούς Τούρκους. Κοινός ένδοξος παρονομαστής και στις δύο παλιγγενεσίες, ο άγιος χώρος, όπου τεχνουργήθηκε το θαύμα, είναι η μητέρα Εκκλησία.

Εκείνη, συντήρησε και ανέστησε την ελπίδα στο Γένος μας, προετοίμασε με θαυμαστή υπομονή και καρτερία τον αγώνα, διέσωσε την γλώσσα, τον πολιτισμό, την ιστορική μνήμη. Πληρώνουσα η Εκκλησία ακριβό τίμημα αίματος, κράτησε υψηλά το φρόνημα των Ελλήνων στα πρόσωπα, στον αγώνα, στο ήθος και εν τέλει στη θυσία των ηρωϊκών κληρικών Της κάθε βαθμού.

Καλούμεθα σήμερον, λοιπόν, ως έθνος ευεργετηθέν πλουσίως και διαρκώς από τον Σωτήρα Χριστό και την αγία Εκκλησία Του, να είμεθα πολύ προσεκτικοί στους λόγους και τις αποφάσεις μας συνετοί και ευγνώμονες, να αγαπούμε τη μητέρα μας Εκκλησία με τη ζωή, τον αγώνα και το ηθικό μας αποτύπωμα. Οφείλουμε να μην ξεχνούμε τις ιστορικές ρίζες μας και τον πνευματικό πλούτο της φυλής μας. Χρέος μας είναι να παραμείνουμε με βαθειά ευγνωμοσύνη μνήμονες των πολλών και μεγάλων ευεργεσιών του αγίου Θεού στη ζωή μας σε προσωπικό, κοινωνικό, εθνικό επίπεδο. Καθημερινός μας αγώνας ας είναι να σταθούμε δυνατοί, γενναίοι και ενωμένοι στις προκλήσεις, να προτάξουμε το ‘’εμείς’’ απέναντι στο πάντοτε ζημιογόνο ‘’εγώ’’, εμπνεόμενοι από την ένδοξη ιστορία μας, διδασκόμενοι από τα λάθη μας και συνεχώς αναβαπτιζόμενοι, εθνικώς και πνευματικώς στην αγία κολυμβήθρα της πνευματικής, πολιτιστικής και εθνικής μας κληρονομιάς.

Χρόνια πολλά στην ένδοξη Πατρίδα μας, την Ελλάδα! Χρόνια ευλογημένα συνέλληνες και πανέλληνες, Σερραίες και Σερραίοι!».

Ο Σεβασμιώτατος επικαλέσθηκε, επίσης, πατρικώς, την κραταιά σκέπη και μεσιτεία της Υπεραγίας Θεοτόκου στη ζωή των πιστών, επαίνεσε δε το κατά πάντα φιλότιμο, καρποφόρο και ανακαινιστικό έργο του προϊσταμένου του ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Σερρών, πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου π. Δαυΐδ Σταυρινού, του συνεφημερίου του, αιδεσιμ. Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Φωτιάδη και των εκλεκτών λαϊκών συνεργατών τους στον λειτουργικό, πνευματικό και φιλανθρωπικό τομέα της φιλέργου αυτής ενορίας των Σερρών.

Ακολούθως, στις 11:00 το πρωΐ, εψάλη η επίσημη Δοξολογία επί τη επετείω της ηρωϊκής Επαναστάσεως των Ελλήνων για την ελευθερία της Πατρίδος μας, στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, με την παρουσία του Εκπροσώπου του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Υφυπουργού Υγείας κ. Δ. Βαρτζόπουλου, των Βουλευτών του Νομού Σερρών κ. κ. Φ. Αραμπατζή, Θ. Λεονταρίδη, Κ. Μπούμπα και Αν. Χατζηβασιλείου, του Αντιπεριφερειάρχου Σερρών κ. Π. Σπυρόπουλου, της Δημάρχου Σερραίων κ. Β. Μητλιάγκα, της Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Σερρών κ. Χ. Δρίγκα, Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβούλων, του Διοικητού του 10ου Συντάγματος ΠΖ κ. Αδ. Σαρρή, του Αστυνομικού Διευθυντού Σερρών κ. Ευαγγ. Τσιώτα, του Διοικητού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σερρών κ. Αν. Θεοδωρίδη, των Διευθυντών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως Σερρών κ. κ. Ι. Καραβασίλη και Δ. Σωτηριάδη, του Προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Σερρών κ. Αθ. Μαλλιαρά, του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών κ. Π. Καρίπογλου, αντιπροσωπειών σχολικών τμημάτων με τις γαλανόλευκες σημαίες, καθώς και Πολιτιστικών Συλλόγων με τις παραδοσιακές φορεσιές και τα λάβαρά τους. Τον πανηγυρικό της ημέρας λόγο εξεφώνησε επιτυχώς ο κ. Κ. Διονυσίου, Καθηγητής Φιλολογίας του 1ου ΓΕ.Λ. Σερρών.

Μετά το πέρας της Δοξολογίας, εψάλη επιμνημόσυνη δέηση, κατετέθησαν στέφανοι, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη εκείνων, που θυσιάσθηκαν για την ελευθερία της Πατρίδος μας, εψάλη ο Εθνικός μας Ύμνος, ενώπιον του ανδριάντος του Σερραίου ήρωος της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, Αρχιστρατήγου Εμμ. Παπά, στον χώρο της πλατείας «Ελευθερίας» Σερρών και πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη παρέλαση με την συμμετοχή αντιπροσωπειών σχολικών τμημάτων, Πολιτιστικών Συλλόγων και τμημάτων του Στρατού.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΥ

«Ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»

Τήν Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καὶ καθὼς βρισκόμαστε ἤδη στὸ μέσο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει τὸ πολυτιμότερο κόσμημά της, τὸ ἀκαταμάχητο ὅπλο της, τὸν Τίμιον καὶ Ζωοποιὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς ὁ Τίμιος Σταυρὸς προβάλλεται ἐνώπιόν μας ὄχι μόνο γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ἀναλογιστοῦμε τὸ δικό μας χρέος· τὴν κλήση ποὺ κάνει ὁ Θεὸς σὲ κάθε πιστὸ μαθητή του: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι». Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψει κάθε σχέση μὲ τὸν κακὸ καὶ διεφθαρμένο ἑαυτό του, μὲ σταθερὴ τὴν ἀπόφαση νὰ σηκώσει σταυρό, νὰ ὑποστεῖ κάθε δοκιμασία, ἀκόμη καὶ θάνατο, καὶ τότε νὰ μὲ ἀκολουθήσει.

«Ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ»: Ὁ Κύριος ζητᾶ ἀπὸ τοὺς μαθητές του τὴν τέλεια αὐταπάρνηση· νὰ σηκώσουν τὸν σταυρό τους μὲ ἀπόφαση θανάτου. Ποιὸς ὅμως εἶναι αὐτὸς ὁ σταυρὸς ποὺ καλεῖται νὰ ἀναλάβει κάθε πιστὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ;

1. ΝΕΚΡΩΣΗ ΠΑΘΩΝ

Ὁ σταυρὸς ποὺ καλεῖται νὰ ἀναλάβει κάθε πιστὸς εἶναι ἡ νέκρωση τῶν παθῶν καὶ τῶν σαρκικῶν φρονημάτων. «Οἱ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλ. ε΄ 24), σημειώνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ὅσοι ἀνήκουν πραγματικὰ στὸν Χριστό, νέκρωσαν τὸ σαρκικὸ φρόνημα, τὰ πάθη καὶ τὶς κακὲς ἐπιθυμίες τους.

Τί σημαίνει ὅμως πρακτικὰ τὸ νὰ σταυρώνει κανεὶς τὸν ἑαυτό του μὲ ἀπόφαση νὰ πεθάνει; Σημαίνει ὅτι ἀγωνίζεται νὰ ἀποκόψει ὁριστικὰ τὶς ἁμαρτωλὲς συνήθειες, τὰ πάθη καὶ τὰ ἐλαττώματα ποὺ ἔχουν ριζώσει βαθιὰ μέσα στὴν ψυχή του. Ἀγώνας σκληρὸς καὶ ὀδυνηρός, ἀλλὰ καὶ σωτήριος! Πόσα πάθη μᾶς ταλαιπωροῦν καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὰ ξεριζώσουμε; Ἡ ζήλεια, ὁ φθόνος, τὸ ψέμα, ἡ ἀπάτη, ἡ κατάκριση, ἡ πλεονεξία, ἡ φιλαργυρία διατηροῦν μέσα μας ζωντανὸ τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ ἀφήνουν νὰ κυριαρχεῖ τὸ δικό μας ἐγώ.

Ὁ ἀγωνιζόμενος πιστός, ποὺ παίρνει ἀπόφαση νὰ νεκρωθεῖ ὡς πρὸς τὴν ἁμαρτία, στέκεται ἀπέναντι στὸ κακὸ σὰν νεκρός: Πῶς εἶναι ἕνα νεκρὸ καὶ ἄψυχο σῶμα; Ἔτσι καὶ ὁ πιστὸς ποὺ νέκρωσε τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτό του. Δὲν βλέπει, δὲν ἀκούει, δὲν λέγει ὁτιδήποτε ἁμαρτωλὸ κι ἀνήθικο. Δὲν ἀντιδρᾶ ὅταν θίγουν τὸν ἐγωισμό του. Δὲν ἐπιδιώκει νὰ ἐξυπηρετεῖ ἀποκλειστικὰ τὸ συμφέρον του, ἀλλὰ διακονεῖ μὲ ἀγάπη τὶς ἀνάγκες τοῦ πλησίον. Γενικὰ δὲν ἀκολουθεῖ τὰ ἐγωιστικὰ θελήματά του, ἀλλὰ ὑποτάσσεται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Δὲν τὸν ἑλκύει ἡ ματαιότητα τοῦ κόσμου, οὔτε τὸν συγκινεῖ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἐφήμερη δόξα. Ἐκεῖνο ποὺ θέλγει τὴν ψυχή του εἶναι ἡ αἰώνια δόξα καὶ ζωή, τὸ ἄφθαστο κάλλος τοῦ οὐρανοῦ.

2. Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ

Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὴ σταύρωση τῶν παθῶν, ποὺ εἶναι ἑκούσιος σταυρὸς γιὰ τὸν πιστό, ὑπάρχει καὶ ὁ ἀκούσιος σταυρός, ποὺ καλεῖται νὰ σηκώσει μὲ τὴν ἴδια ἀφοσίωση καὶ αὐταπάρνηση. Πρόκειται γιὰ τὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες τῆς ζωῆς. Μιὰ ξαφνικὴ ἀποτυχία, ἕνα ἀξεπέραστο πρόβλημα, μία ὁλοφάνερη ἀδικία, μία ἀνίατη ἀσθένεια, ἕνα ἀβάσταχτο πένθος… Πῶς νὰ ἀντιμετωπίσει κανεὶς τέτοιες ὀδυνηρὲς καταστάσεις; Καὶ ὅμως… Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ δέχεται νὰ σηκώσει τὸν σταυρὸ αὐτὸ ὄχι μὲ ἀντίδραση ἐσωτερικὴ οὔτε μὲ μία παθητικὴ ἀποδοχή, ἀλλὰ πρόθυμα καὶ καρτερικά, μὲ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Ἄλλωστε γνωρίζει ὅτι Αὐτὸς ποὺ τοῦ δίνει τὸν σταυρὸ ποὺ θὰ βαστάσει δὲν εἶναι κάποιος ποὺ ὁρίζει σταυρὸ γιὰ τοὺς ἄλλους μόνο, ἀλλὰ Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος πρῶτος βάστασε τὸν Σταυρό, καὶ μάλιστα Σταυρὸ τέτοιας ὀδύνης, ποὺ κανεὶς ἄνθρωπος δὲν ἔχει ἀναλάβει κι οὔτε πρόκειται ποτὲ νὰ ἀναλάβει.

Ἡ ἐποχή μας ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ μάρτυρες! Χριστιανοὺς ἀποφασισμένους νὰ σηκώσουν τὸν σταυρό τους καὶ νὰ ἀκολουθήσουν τὸν Χριστὸ μέχρι θανάτου. Μὲ τέτοιο ἡρωικὸ καὶ μαρτυρικὸ φρόνημα ἂς ἀναλάβουμε κι ἐμεῖς τὸν σταυρὸ τοῦ Κυρίου. Κι ἂς γνωρίζουμε ὅτι στὴ σταυρικὴ αὐτὴ πορεία δὲν εἴμαστε μόνοι. Ἔχουμε βοηθοὺς καὶ ἀντιλήπτορες τοὺς Ἁγίους: Ἀποστόλους, Μάρτυρες, Ὁσίους, Ἀσκητές, Ὁμολογητές, ὅλους ὅσοι ἀγωνίστηκαν νὰ εὐαρεστήσουν στὸν Θεό, αἴροντες τὸν δικό τους σταυρό. Ἔχουμε σύμμαχο καὶ προστάτιδα τὴν ὑπερευλογημένη Θεοτόκο, ἡ ὁποία στεκόταν κοντὰ στὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, στέκεται δὲ καὶ κοντὰ στὸν ἀγώνα, τὸν πόνο καὶ τὴ δοκιμασία κάθε πιστοῦ. Πρωτίστως ὅμως ἂς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἔχουμε δίπλα μας τὸν ἴδιο τὸν ἐσταυρωμένο Κύριο νὰ μᾶς ἐνισχύει μὲ τὴ χάρη του, νὰ μᾶς ἐμπνέει καὶ νὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία.

Δελτίο τύπου – Πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας (29-03-2024)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

29-03-2024

Από την Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης ανακοινώνονται τα εξής αναφορικώς με το πρόγραμμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Τήν Παρασκευή 29 Μαρτίου, στὶς 7:30 τὸ ἀπόγευμα, ὁ Σεβ. θὰ χοροστατήσει στὴν ἀκολουθία τῆς Β’ Στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πού θὰ τελεσθεῖ στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγ. Ἀναργύρων Νέων Κερδυλίων.

Τήν Κυριακή 31 Μαρτίου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Ναό Ἁγ. Ἀντωνίου Βαμβακιᾶς.

Στίς 6:00 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. θά χοροστατήσει στόν Γ’ Κατανυκτικό Ἑσπερινό τῆς ἁγίας καί μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Ναό Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Σερρῶν. Προσκεκλημμένος ὁμιλητής εἶναι ὁ πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης π. Γεράσιμος Βλατίτσης, κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δράμας, ὁ ὁποῖος θά ὁμιλήσει μέ θέμα: «Θεός καί ἄνθρωπος. Μία αἰώνια συνοδοιπορία».

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Σερρών Θεολόγος: «Οι περγαμηνές της Εκκλησίας δεν χαρίσθηκαν, αλλά κατακτήθηκαν με αίμα πολύ και θυσίες» (24/03/2024)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Οι περγαμηνές της Εκκλησίας δεν
χαρίσθηκαν, αλλά κατακτήθηκαν με αίμα πολύ και θυσίες»

24-03-2024

Πρώτη Κυριακή των Νηστειών της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής, γνωστή ως της «Ορθοδοξίας», σήμερα 24 Μαρτίου 2024, η κατά Σέρρας και Νιγρίτα συνεκλεκτή τίμησε ιεροπρεπώς τους ιερούς αγώνες των σεπτών και αγίων υπερασπιστών της ορθοδόξου πίστεως και τη νίκη της Εκκλησίας μας κατά των αιρετικών εικονομάχων, η οποία επισφραγίσθηκε λαμπρώς με την αναστήλωση των ιερών εικόνων (843 μ.Χ.), διά των οποίων διδάσκεται και φανερώνεται το μυστήριο της θείας Ενανθρωπήσεως.

Στο πλαίσιο της λειτουργικής και ευχαριστιακής συνάξεως στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, με Πράξη του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, καθιερώθηκε, κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας εκάστου έτους, η τέλεση ιερού Αρχιερατικού μνημοσύνου, υπέρ μακαρίας αναπαύσεως των ψυχών των 102 συνολικώς αοιδίμων Ιεραρχών, που από τα πρώτα ακόμη χριστιανικά χρόνια (5ος αιών.) εκοπίασαν για την σπορά του Ευαγγελικού λόγου, αγίασαν Αρχιερατικώς τον λαό του Θεού, διεποίμαναν ευαγγελικώς και αποστολομιμήτως τη Σερραϊκή Εκκλησία.

Συμπροσευχητικώς παρόντες ήταν μεταξύ άλλων και οι Βουλευτές του Νομού Σερρών κ. κ. Φ. Αραμπατζή και Θ. Λεονταρίδης, η Δήμαρχος Σερραίων κ. Β. Μητλιάγκα, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σερρών κ. Χ. Δρίγκα και λοιποί Δημοτικοί Σύμβουλοι, ο Διοικητής του 10ου Συντάγματος ΠΖ κ. Αδ. Σαρρής, εκπρόσωποι της Αστυνομικής και Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σερρών και μέγα πλήθος του λαού του Θεού.

Στον πάντα περιεκτικό και επιστηρικτικό λόγο του, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, ανέφερε ότι η σημερινή ημέρα προσφέρει ιδιαιτέρως δυνατά, διδακτικά και επίκαιρα μηνύματα για τη ζωή όλων μας, τονίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Πρώτη Κυριακή της αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, σήμερα και η μητέρα ορθόδοξος Εκκλησία μας, όρισε να τιμούμε λειτουργικώς και ευχαριστιακώς την μεγάλην εορτήν της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, η οποία έχει πολλά και ωφέλιμα να μας διδάξει για το χθες, αλλά και το σήμερα της ζωής μας.

Το ιστορικό γεγονός, το οποίο έχει ως βάση η σημερινή εορτή είναι η αναστήλωση των ιερών εικόνων, η οποία πραγματοποιήθηκε το έτος 843 μ.Χ., επί Αυτοκράτειρας Θεοδώρας και του υιού της, Μιχαήλ Γ’. Η οριστική αναστήλωση των ιερών εικόνων έθεσε τέλος σε μία μακροχρόνια και λίαν ζημιογόνο για το Γένος διαμάχη, η οποία είχε ξεσπάσει, όχι ασφαλώς με υπαιτιότητα της Εκκλησίας και εταλαιπώρησε την Βυζαντινή Αυτοκρατορία για έναν ολόκληρο αιώνα. Η διαμάχη αυτή προκλήθηκε από την απαίτηση της τότε κοσμικής εξουσίας, του Αυτοκράτορος Λέοντος Γ’ του Ισαύρου, να αποκαθηλωθούν και να εξοστρακισθούν οι ιερές εικόνες από τη λατρεία, αλλά και από τη ζωή των χριστιανών. Αυτό βεβαίως συνιστούσε μίαν ωμήν, ασεβή και βλαπτικοτάτη, για την ευστάθεια και ενότητα της αυτοκρατορίας, παρέμβασιν του ‘’Καίσαρος’’ στα εσωτερικά του ιερού Σώματος της Εκκλησίας.

Η εικονομαχία δεν ήταν μόνον μία επίδειξη αλαζονείας και δυνάμεως του ‘’Καίσαρος’’, όπως αυτές που έχει συνηθίσει στη ζωή της η Εκκλησία να υφίσταται, αλλά ήταν μία ασεβεστάτη επέμβασις στη διαμόρφωση του ορθοδόξου δόγματός Της, το οποίο αποτελεί όρο σωτηρίας. Η μεγάλη αυτή ταραχή και ακαταστασία, είχε ασφαλώς τραγικές συνέπειες και στην ενότητα, την ειρήνη και την ακεραιότητα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Αυτά συνέβησαν τότε, αλλά επαναλαμβάνονται δυστυχώς κατά καιρούς μέσα στην ιστορική πορεία του γένους μας. Η Εκκλησία μας έχει πικράν πείραν ακαίρων και θλιβερών παρεμβάσεων και επεμβάσεων της κρατικής εξουσίας στα εσωτερικά της, που την επίκραναν και τραυμάτισαν την εμπιστοσύνη Της στην κοσμική εξουσία, αλλά και την ενότητα του λαού.

Η Εκκλησία μας, η σώτειρα του Γένους μας, ευρισκόμενη πάντοτε σε θέση αμύνης, αναγκάζεται κατά καιρούς να υψώνει λόγον διαμαρτυρίας όταν διαπιστώνονται προσπάθειες απομειώσεως, χειραγωγήσεως και περιθωριοποίησεώς Της.

Κάνουν λάθος εκείνοι, οι οποίοι θεωρούν, ότι η Εκκλησία είναι ένα εγκόσμιο μέγεθος. Το αγιώτατο μυστήριον της Εκκλησίας μας έχει την αρχή του στον υπέρφωτο γνόφο του μυστηρίου της Παναγίας Τριάδος.

Η μητέρα μας Εκκλησία, ως το θεανθρώπινο Σώμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, πορεύεται δύο χιλιάδες χρόνια στην ανθρώπινη ιστορία, παραμένουσα όρθια, υπηρετούσα το μυστήριον του Χριστού, δεικνύουσα τον δρόμον για τον ουρανόν και αναπαύουσα τις ανάγκες του λαού μας.

Η Εκκλησία, η οποία πάντοτε ενδύεται το λέντιον της διακονίας, της θυσίας και της προσφοράς, είναι όντως η αληθής και γνησία θεραπαινίδα, όχι όμως των ανθρωπίνων επιδιώξεων και ιδιοτελειών, αλλά του μυστηρίου της σωτηρίας των ανθρώπων. Κατέκτησε τις περγαμηνές Της, όχι με κάποιον χαριστικόν ή προνομιακόν τρόπον, αλλά με βαρύ κάθε φορά φόρον αίματος. Η οφειλομένη τιμή δεν της χαρίσθηκε, ούτε είναι προϊόν ευκαιριακών σκοπιμοτήτων, αλλά είναι μία κατάκτηση και μία ευθύνη, την οποία κατέκτησε με ποταμούς αιμάτων, δακρύων, θυσιαστικής προσφοράς.

Οι τωρινές ημέρες είναι αποκαλυπτικές και βαθειά κρίσιμες και το τελευταίο, που θα χρειαζόταν ο τόπος μας, είναι ένας αχρείαστος και βλαπτικός διχασμός, ο οποίος θα πλήγωνε τον τόπο μας, αλλά και τις ψυχές των ανθρώπων.

Η Εκκλησία μας συνειδητώς επιλέγει, κατά μίμησιν του Κυρίου Της, να ταπεινώνεται, από εκείνους, που θα Της όφειλαν περισσότερον σεβασμόν και να υπομένει πικρές συμπεριφορές, έχουσα πλατυσμόν καρδίας και αγάπη, αναμένουσα πάντοτε την επιστροφή εκείνων των παιδιών Της, που επιλέγουν δρόμους αδιέξοδους.

Το ζητούμενον είναι πάντοτε η ενότητα του λαού μας, γι’ αυτό και η Εκκλησία μας είναι διατεθειμένη να υπηρετήσει, όπως και έως τώρα το πράττει, αυτόν τον ευλογημένο λαό. Δεν υπάρχει καιρός για διχοστασίες και διχόνοιες! Οι ακοές πολέμων, των τρομοκρατικών κτυπημάτων, της ανασφάλειας, της οικονομικής κρίσεως, της πνευματικής και ηθικής ανεστιότητος, μιας γενικότερης παρακμής, πληθαίνουν παγκοσμίως και στην γειτονιά μας. Αυτό θα πρέπει να μας καταστήσει πολύ προσεκτικούς και αποφασισμένους να σφυρηλατήσουμε εκείνους τους τρόπους και τους δεσμούς, που θα μας κρατήσουν ενωμένους.

Η πολύτιμη ορθοδοξία μας, ο πνευματικός και εθνικός μας πλούτος, δεν είναι θεωρητικό αφήγημα, ούτε μουσειακό είδος, αλλά αποτελεί δύναμη, τρόπο και ποιότητα ζωής. Ό,τι πιστεύουμε αυτό και αγωνιζόμεθα να ζούμε. Η ορθόδοξη πίστις μας είναι η βάσις και το θεμέλιον ολόκληρης της ζωής μας.

Σήμερα, ανάγκη υπάρχει να κτίσουμε γέφυρες, να αγωνισθούμε ώστε να κλείσουν τα χάσματα, να σταματήσουν οι προκλήσεις και να πορευθούμε ενωμένοι. Οι απειλές έσωθεν και έξωθεν πληθαίνουν και ο λαός μας πρέπει να παραμείνει ενωμένος και δυνατός. Η Εκκλησία μας θα συνεχίσει να αληθεύει εν αγάπη, αλλά και να αγαπά εν αληθεία».

Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος, με την ευκαιρία της εις αναγνώστη χειροθεσίας, του 8χρονου Πέτρου Αραμπατζή, μαθητή Δημοτικού με ιδιαίτερη αγάπη για την Εκκλησία, ευχήθηκε να αγωνισθούμε όλοι μας ώστε να κρατήσουμε ως πολυτίμητο θησαυρό στην ζωή μας το άδολο φρόνημα, την ακακία, την καθαρότητα και την αθωότητα των μικρών παιδιών, καθώς σ’ αυτά και σ’ εκείνους, που «νηπιάζουν στην κακία» ανήκει η Βασιλεία των ουρανών. Το νου μας να έχουμε στο παιδί, ετόνισε χαρακτηριστικώς ο Σεβασμιώτατος, να υπερασπισθούμε το παιδί, «γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα».

Τέλος, μετά την απόλυση της θ. Λειτουργίας, πραγματοποιήθηκε η πέριξ του ιερού Μητροπολιτικού Ναού λιτάνευση των πανσεβασμίων εικόνων, κατά την οποία ανεγνώσθησαν υπό του Σεβασμιωτάτου το «Σύμβολο της Πίστεως» και το «Συνοδικό της Ορθοδοξίας», συμφώνως προς την εκκλησιαστική τάξη και παράδοση.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως