Δελτία Τύπου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Η Εκκλησία έχει μεγάλη πείρα
και των δυσκολιών, αλλά και των απαντήσεων,
που δίδει ο Θεός στον κατάλληλο χρόνο!»

18-02-2024

Στον ιστορικό ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Σερρών, στο παλαιό κωδωνοστάσιο του οποίου έλαβε χώρα την 14η Ιουλίου 1907 η ηρωϊκή μάχη του Μακεδονικού  Σώματος του Σερραίου οπλαρχηγού Δ. Γκογκολάκη, γνωστού ως «Καπετάν Μητρούση», κατά των οθωμανών κατακτητών, ιερούργησε, την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος.

Στις ευλογημένες στιγμές της ευχαριστιακής Συνάξεως, στην οποία συμμετείχαν συμπροσευχητικώς και η Βουλευτής Σερρών κ. Φ. Αραμπατζή, καθώς και μέγα πλήθος του λαού του Θεού, προσετέθη και η χαρά του μυστηρίου της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας του επί τριετία ιερολογ. πρωτοδιακόνου, π. Καλλινίκου Ματσαρόκη, πτυχιούχου της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης.

Βαθύτατα συγκινημένος, ο νέος Πρεσβύτερος της Εκκλησίας, προ της χειροτονίας του, απηύθυνε λόγους δοξολογίας προς τον άγιο Θεό, αλλά και ευχαριστίας προς τον σεπτό Ποιμενάρχη της Εκκλησίας των Σερρών, τους κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες της τοπικής Εκκλησίας, τη σεμνή του σύζυγο, τους κατά σάρκα οικογενείς και κατά πνεύμα εν Χριστώ αδελφούς του και τον πιστό λαό της περιοχής, οι οποίοι συνήργησαν στην κατά Θεόν προκοπή του.

Στην αντιφώνησή του, προς το νέο Πρεσβύτερο, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, απηύθυνε πατρικές νουθεσίες και πνευματικές προτροπές, τονίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής: «Αγαπητό μου παιδί, π. Καλλίνικε, ιδού ότι επέστη διά σε η μεγάλη και επιφανής ημέρα του Κυρίου, κατά την οποία βιώνεις εν πληθούση και αγαλλομένη Εκκλησία, το αγιώτατο μυστήριο της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας σου, μυστήριον Ευαγγελισμού και Πεντηκοστής, την είσοδό σου, δηλαδή, στον γνόφο της θείας μεγαλειότητος.

Σήμερον, λαμβάνεις επιπλέον χάριν Θεού και δύναμιν ουράνιον, ώστε να υπηρετήσεις το μυστήριον της εις Χριστόν πίστεως στις αποσταμένες ψυχές των ανθρώπων.

Ιδού, ότι μετά από παρέλευση τριών και πλέον ετών, επέστη ο καιρός και του δικού σου ευαγγελισμού, κατά τον οποίον καλείσαι υπό του Κυρίου μας, από σήμερον, να λάβεις χάριν και να ακολουθήσεις τα βήματά Του, τα οποία είναι γεμάτα χάριν ουράνιον, αλλά και αίμα πολύ, το οποίον έχυσε ο Ίδιος επί του Σταυρού, αλλά και οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας, δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια τώρα, για χάρη της Ευαγγελικής αλήθειας.

Από σήμερον, παιδί μου, θα βαδίζεις στα χνάρια του Χριστού και των Αγίων Αποστόλων Του, σε έναν δρόμον ανηφορικόν, δύσκολον, αιματηρόν, θα ανεβαίνεις έναν δρόμον, ο οποίος οδηγεί σε έναν Σταυρό, μέσα από τον οποίον θα ατενίζεις και θα προγεύεσαι την χαράν της Αναστάσεως. Γιατί, πράγματι το μυστήριον της ιερωσύνης, παιδί μου Καλλίνικε, είναι το μυστήριον του Σταυρού και της Αναστάσεως. Ο Κύριός μας, αυτόν τον Σταυρόν έθεσε επί των ασθενικών ώμων μας, ο οποίος μας αγιάζει, μας καθαρίζει, μας φωτίζει, μας οδηγεί στην χαράν της Αναστάσεως, την οποίαν κανείς δεν μπορεί να κλέψει από την ψυχή μας.

Αγαπητέ μου διάκονε Καλλίνικε, τρία ολόκληρα χρόνια στάθηκες φιλόπονα και αξιοπρεπώς δίπλα στον Επίσκοπόν σου, διακονώντας το μυστήριον του Χριστού και της Εκκλησίας μας και πράγματι είχες την δυνατότητα, όπως το απέδειξε ο λόγος σου πριν λίγες στιγμές, να ψηλαφήσεις, μέσα από τους πολλούς κόπους, τους αγώνες και τις αγωνίες μας, την μαρτυρία ενός ταπεινού Ποιμένος της Εκκλησίας, σε μια εποχή, όπου πολλά μεταβάλλονται, πολλά ωφέλιμα και αναγκαία ανατρέπονται μετά πατάγου. Αυτά, που μέχρι εχθές εθεωρούντο δεδομένα και αυτονόητα στη ζωή της Πατρίδος μας, βλέπεις πόσο απερίσκεπτα, ορισμένοι επιθυμούν να τα κρημνίσουν, να τα υποκαταστήσουν. Με τι άραγε; Και τούτο, επειδή εθεώρησαν τόσο πρόχειρα το σκοτάδι ως πρόοδον και την αμαρτία ως δικαίωμα και απελευθέρωση από τα δεσμά και την καταπίεση, δήθεν, που επιβάλλει ο Χριστός και η Εκκλησία στον κόσμο. Κατ’ αυτούς, ο Χριστός πρέπει να μπει στο περιθώριο της κοινωνίας, ως ένα μουσειακό είδος μίας άλλης εποχής. Μα, ο Χριστός, αγαπητοί μου, είναι ζωή και φως και αλήθεια, και φάρμακο. Δεν είναι μουσειακό έκθεμα! Ό,τι οι άνθρωποι άκριτα κρημνίζουν, η χάρις του Θεού θα βρει τρόπο να το ξαναχτίσει!

Όλες αυτές τις τελευταίες ιδίως ημέρες ακούσαμε και είδαμε πράγματα, ιδιαιτέρως στενάχωρα, προερχόμενα από ανθρώπους, οι οποίοι θέλουν μία Εκκλησία άνευρη, άφωνη, απομεινάρι ενός ενδόξου μεν, αλλά όχι απαραίτητου πλέον παρελθόντος. Κάνουν λάθος μέγα! Λησμονούν, αδικούντες την αλήθεια και τον εαυτό τους τον ίδιο, ότι η πίστις μας δεν είναι αφήγημα, δεν είναι ιδεολογία, δεν είναι εργαλείο και θεραπαινίδα ουδενός συστήματος, αλλά είναι φως, ήθος, ζωή και μάλιστα πληρότητα ζωής. Αυτή τη ζωή και αυτή την αλήθεια, που ελευθερώνει, θεραπεύει, σώζει, θα προσφέρεις και εσύ ως ιερεύς από σήμερα εις την διακονίαν σου και δια της διακονίας σου στους ανθρώπους. Σε όλους τους ανθρώπους. Και αν σήμερα κάποιοι μας ξεχωρίζουν, η Εκκλησία δεν ξεχωρίζει κανένα.

Καθώς μάλιστα το μυστήριο της ανομίας ενεργείται, οι συνθήκες της διακονίας μας θα γίνονται ακόμη δυσκολότερες. Η Εκκλησία έχει πείρα και των δυσκολιών, αλλά και των απαντήσεων, που δίδει ο Θεός στην κατάλληλη εποχή και την κατάλληλη στιγμή. Μας πικραίνουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές, αλλά επειδή έχομε την ελπίδα μας, όχι εις τους ανθρώπους, αλλά εις τον Θεόν, εις τον θεάνθρωπον Κύριον και μοναδικό Σωτήρα μας, γι’ αυτό πορευόμεθα με ελπίδα, αισιοδοξία και χαρά στη ζωή μας. Αυτά σου τα λέγω παιδί μου, εν είδει, πνευματικών συμβουλών και υποθηκών, επειδή από σήμερα κιόλας, ως ιερεύς θα κληθείς, όπως ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μας είπε και μας έγραψε, να επιτελέσεις το εκκλησιαστικό έργο σου, να αρπάξεις, δηλαδή, με την δύναμη του Χριστού, τις ψυχές των ανθρώπων από τα νύχια του διαβόλου και του κόσμου της αμαρτίας χαρίζοντας σ’ αυτές δυνατές πτέρυγες, τις πτέρυγες της πίστεως και της αγάπης, για να ανεβαίνουν στον ουρανόν προς συνάντησιν και ανάκρασιν μετά του Θεού μας. Το ιερό σου λειτούργημα σου υπαγορεύει από σήμερον να εργάζεσαι «πτερώσαι ψυχήν, αρπάσαι κόσμου και δούναι Θεώ».

Διά σε και διά τα υπόλοιπα παιδιά μου, τους κληρικούς της τοπικής μας Εκκλησίας, τους καρπούς των κόπων και των αγωνιών μου, προσεύχομαι νύκτα και ημέρα για την κατά Θεόν προκοπή σας και την ευλογημένη πορεία σας στην Εκκλησία.

Είσελθε, λοιπόν, παιδί μου, στην χαρά του Κυρίου σου, μη φοβηθείς, μη δειλιάσεις, μη υποστρέψεις εις τα οπίσω, εργάσου με αυταπάρνηση και αγάπη και έσο βέβαιος ότι το έλεός Του θα καταυγάσει τη ζωή σου.

Δόξασε τον Θεόν, τίμησε την μεγάλη ευθύνη και την κλίση Του.

Να είσαι αυθεντικός, ταπεινός, ακέραιος, εργατικός και υπάκουος στην Εκκλησία και τότε Εκείνος θα σου χαρίσει απλόχερα αγιασμόν, ευλογία και πληρότητα χαράς.

Να ζήσεις παιδί μου, να διακονήσεις την Εκκλησία μας με αποστολικό φρόνημα, αγάπη και ένθεο ζήλο και να αγιάσεις. Αμήν!».

Μετά το πέρας του μυστηρίου της χειροτονίας και της απολύσεως της θ. Μυσταγωγίας, ο νέος Πρεσβύτερος της Σερραϊκής Εκκλησίας, π. Καλλίνικος, με την ευλογία του Σεβ. Ποιμενάρχου κ. Θεολόγου, διένειμε το αντίδωρο στο πολυπληθές εκκλησίασμα, το οποίο ευχήθηκε καρδιακώς κάθε από Θεού ευλογία στην ιερατική του ζωή και διακονία στον Αμπελώνα του Κυρίου.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Δυστυχώς, επλεόνασε
στον ανευχαρίστητο και στενόκαρδο
κόσμο μας η ανθρώπινη αχαριστία!»

11-02-2024

Στον ιερό Ναό Αγ. Δημητρίου Τερπνής, ιερούργησε, την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, ημέρα κατά την οποία, η αγία μητέρα μας ορθόδοξος Εκκλησία, τιμά λειτουργικώς την ιερά μνήμη του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Βλασίου, Επισκόπου Σεβαστείας.

Στον εμπνευσμένο, από την σημερινή Ευαγγελική περικοπή «των ταλάντων», λόγο του, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης της Σερραϊκής Εκκλησίας κ. Θεολόγος, προσέφερε χριστοκεντρικές σκέψεις, ωφέλιμες και επιστηρικτικές για τον πνευματικό αγώνα των πιστών, αναφερόμενος στα τρία διαφορετικά πρόσωπα των δούλων, που παρουσιάζονται στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, τα οποία ενσαρκώνουν τις δύο πνευματικές καταστάσεις της πιστότητος, της ευχαριστίας και της φιλοπόνου εργασίας, από την μία πλευρά και της πονηράς ραθυμίας, αχαριστίας και πνευματικής τελματώσεως από την άλλη.

«Η σημερινή παραβολή ‘’των ταλάντων’’, είπε ο Σεβασμιώτατος, προβάλει ενώπιόν μας, ως μία ευκαιρία πνευματικού αναστοχασμού και αγώνος κατά της αγνωμοσύνης και της πονηρίας, που ως μία βαθειά υπαρξιακή τραγωδία μας χωρίζουν από τον Θεό.

Σήμερον, ο σωστικός Κυριακός λόγος θέτει ενώπιόν μας δύο παραδείγματα, το ένα προς μίμηση και το άλλο προς αποφυγή, των καλών και αγαθών υπηρετών του Κυρίου μας και του πονηρού και αχαρίστου δούλου, ο οποίος έμεινε τραγικά άπρακτος και ασυγκίνητος μπροστά στην θεία δωρεά του Κυρίου του.

Στα πρόσωπα των δούλων, οι οποίοι έλαβαν από τον Κύριό μας την δωρεά των ταλάντων, συμφώνως προς το μέτρο των δυνατοτήτων τους, ψηλαφούμε δυο ανθρώπινες συμπεριφορές. Από την μία πλευρά ο φιλότιμος και εργατικός άνθρωπος, που ευχαριστιακά και με ευγνώμονα διάθεση δέχεται τα δώρα του Θεού, τα οποία πολλαπλασιάζει με τον προσωπικό του κόπο και τα αντιπροσφέρει στον Θεό και την εικόνα Του. Στην άλλη πλευρά βρίσκεται ο μονίμως ανευχαρίστητος, αγνώμων, κουτοπόνηρος και οκνηρός άνθρωπος, που ακυρώνει τα θεία τάλαντα με την ζωή του και αδικεί τον εαυτό του, πρωτίστως, και την κοινωνία ευρύτερον.

Η μνημόνευση των δύο αυτών προτύπων έχει μία ιδιάζουσα σημειολογία και για τον ιδικόν μας πνευματικόν αγώνα, προσφέρεται ως μία πνευματική ευκαιρία πρώτου μεγέθους πνευματικής αφυπνίσεως, αναβαπτισμού και αποφάσεων.

Όλοι μας είμεθα αποδέκτες των θείων δωρεών και ταλάντων, τα οποία ο ίδιος ο Κύριος φιλοστόργως και φιλανθρώπως μοιράζει στον καθένα μας, σύμφωνα με την δυνατότητα που έχουμε. Αυτά τα τάλαντα – χαρίσματα δεν δικαιούμεθα να τα κρύπτουμε στη γη του εγωϊσμού, της αυτάρκειας, της ιδιοτέλειας και του συμφέροντος, αλλά καλούμεθα διαρκώς να τα πολλαπλασιάζουμε για χάριν της ιδικής μας σωτηρίας, αλλά και των αδελφών μας.

Αναφερόμενος ο Κύριός μας στον οκνηρό δούλο της εποχής του, επεκτείνει τον λόγο Του και στους απράγμονες, αχαρίστους, πονηρούς και πνευματικώς αδιάφορους της κάθε εποχής. Σ’ αυτούς, οι οποίοι εγκλωβισμένοι μέσα στην εγωμανή πολυπλοκότητα των ιδικών τους μέτρων και σκοπιμοτήτων, θεωρούν τους εαυτούς τους το κέντρο του κόσμου, εξυπηρετούν τις ιδικές τους ιδιοτέλειες και επιθυμίες, μεταβάλουν την ζωή τους σ’ ένα αλληλοαναιρούμενο σύνολο ανούσιων αμφιβολιών, μικροψύχου διαθέσεως και απαιτήσεων. Η πνευματική οκνηρία και στενόκαρδη διάθεση λειτουργούν ως κλέπτες της ψυχής μας, λεηλατούν τους κόπους και την ικμάδα του πνευματικού μας αγώνος, στεγνώνουν την ψυχή ολίγον κατ’ ολίγον και οδηγούν τον άνθρωπο στην πνευματική αδιαφορία, την πώρωση και την αναισθησία. Η αχαριστία, ως συνέπεια του εγωκεντρικού φρονήματος και της οκνηρίας περί τα πνευματικά ”φορτώνει” με αμφιβολίες, άγχος, ανασφάλειες, φοβίες και πνευματικά βαρίδια την ανθρώπινη ψυχή, η οποία τελικά καταλήγει να ζει έναν βίον αβίωτον.

Ο αγαθός και πιστός άνθρωπος του Θεού, από την άλλη πλευρά, είναι αγωνιστής, εργατικός, φιλότιμος, αληθινός, ευγνώμων, με ελπίδα και εμπιστοσύνη στο έλεος του Θεού. Ο Κύριός μας ήλθε στον κόσμο για να ελευθερώσει, να αναπαύσει, να συγχωρήσει και να σώσει τους ”κοπιώντας και πεφορτισμένους”, από την αμαρτία ανθρώπους, να προσφέρει ζωή και περίσσεια ζωής.

Στην πνευματική πορεία μας, λοιπόν αδελφοί, ας αποφύγουμε τον “σκόπελο” της αχαριστίας και της πονηρίας, που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους πνευματικών ναυαγίων. Ας παραμείνουμε φίλεργοι και ευγνώμονες στις ευεργεσίες του Κυρίου μας. Ας είναι τα στοιχεία αυτά, που θα πιστοποιούν και θα φανερώνουν, ως αύρα λεπτή και δροσιστική, την ποιότητα της πίστεως και του ήθους μας, σ’ έναν κόσμο ανευχαρίστητο και στενόκαρδο, όπου πλεόνασε και η ανθρώπινη αχαριστία και η απιστία».

Ο Σεβασμιώτατος, τέλος, δεν παρέλειψε να επαινέσει την πολυπληθή παρουσία των ευλαβών ενοριτών, οι οποίοι από νωρίς το πρωΐ, προσήλθαν στον οίκο του Θεού, για να εκκλησιασθούν και να μεταλάβουν από το Ποτήριον της Ζωής, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι, η Θεία Κοινωνία αποτελεί βραβείο ενθαρρύνσεως για τους αγωνιζομένους χριστιανούς και φάρμακο αθανασίας του «μή ἀποθανεῖν».

Προ του «Δι’ εὐχῶν» της θ. Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφφίκιο του Σταυροφόρου Οικονόμου στον πολύ φιλότιμο και εργατικό εφημέριο της ενορίας Αγ. Δημητρίου Τερπνής, π. Δημήτριο Μεργιανιώτη, σε επιβράβευση των κόπων του, αλλά και παρότρυνση για ακόμη μεγαλύτερη πνευματική εργασία, προς δόξαν Θεού και χαρά της Εκκλησίας μας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

15-02-2024

Από την Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης ανακοινώνονται τα εξής αναφορικώς με το πρόγραμμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Συνεχίζονται στίς 6:00 τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου οἱ καθιερωμένοι Ἀρχιερατικοί Ἑσπερινοί μετά θείου κηρύγματος, πού τελοῦνται στήν ἀνδρώα ἱερά Μονή Ἁγ. Παρασκευῆς Σερρῶν. Τόν θεῖο λόγο στόν Ἑσπερινό αὐτοῦ τοῦ Σαββάτου 17 Φεβρουαρίου, θά κηρύξει ὁ αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Κόρμπος, Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Ἀντωνίου καὶ Μαρίνης Σερρῶν.

Τὴν Κυριακὴ 18 Φεβρουαρίου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν Ἀρχιερατική θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Ναό Εὐαγγελιστρίας Σερρῶν, στήν διάρκεια τῆς ὁποίας θά τελέσει τήν εἰς πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ διακόνου Καλλινίκου Ματσαρόκη.

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση εἴκοσι χρόνων λειτουργίας τοῦ Ραδιοφωνικοῦ της Σταθμοῦ «Ράδιο Κιβωτός» διοργανώνει ἐκδήλωση λόγου καί μουσικῆς, μέ τήν συμμετοχή τοῦ Μουσικοῦ Σχολείου Σερρῶν τήν Κυριακή 18 Φεβρουαρίου στίς 6:00 τό ἀπόγευμα στό ἀμφιθέατρο τῆς Δημόσιας Βιβλιοθήκης Σερρῶν, μέ σκοπό τήν παρουσίαση τοῦ ἔργου σέ πνευματικό, ἐκκλησιαστικό, πολιτιστικό, ἐνημερωτικό, καί ἐθνικό ἐπίπεδο πού ἐπιτελεῖ τό Ραδιόφωνο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως