Εγκύκλιοι

ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει καί πάλιν σήμερα, μέσα στήν ἀλληλουχία τῶν χρόνων καί τῶν καιρῶν, νά διαβαίνουμε τό κατῶφλι τοῦ νέου πολιτικοῦ ἔτους 2019, πρός τό ὁποῖο προσβλέπουμε μέ χρηστές ἐλπίδες. Ἐλπίδες πού λαμβάνουν ὑπόσταση πρωτίστως ἀπό τήν πίστη μας στήν ἀγάπη τοῦ τρισαγίου Θεοῦ μας. Τήν σημερινή ἐμβληματική ἡμέρα, ὅπως ἐξάλλου καί κάθε ἡμέρα πού μᾶς χαρίζει ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὀφείλουμε νά τήν ἀξιοποιοῦμε μέ σύνεση καί σεβασμό. Ἄς ἀφουγγρασθοῦμε μέ προσοχή τί ὁ θεηγόρος Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς διδάσκει σχετικῶς: «Βλέπετε πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μή ὡς ἄσοφοι ἀλλ’ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσί» (Ἐφ. 5,15-16). Ὁ χρόνος εἶναι ἕνα μεγάλο κεφάλαιο στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου, πού ὅμως κυλᾶ ἀσταμάτητα σάν ποταμός, μέσα στόν ὁποῖο ταξιδεύει ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα μέ τελικό προορισμό τόν ὠκεανό τῆς αἰωνιότητος, ὅπου κυριαρχεῖ τό ὑπερούσιο καί ζωογόνο φῶς τῆς τρισηλίου Θεότητος. Στήν τρισευδαίμονα αὐτή πατρίδα τοῦ οὐρανοῦ, «οἱ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον» θά προσορμιστοῦν μέ ἀνακούφιση καί χαρά ὡς εἰς τόν γαλήνιο λιμένα τῆς προσωπικῆς τους «Ἰθάκης». Ἄλλοι πάλι θά καταποντιστοῦν μέ πάταγο μέσα στίς ἀδυσώπητες δίνες τῶν παθῶν τους μέ τά ὁποῖα ἔζησαν ἀμετανόητα μέχρι τέλους τῆς ζωῆς τους, πλανῶντες καί πλανώμενοι.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Αὐτή τήν γιορτινή ἡμέρα, τήν πρώτη τοῦ νέου ἔτους, πού ἡ ἐσώτερη ψυχική ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου ἔθεσε ὡς ὁρόσημο μέ τά χαρακτηριστικά μιᾶς καινούργιας ἀρχῆς, καλούμεθα νά κάνουμε μέ θάρρος καί εἰλικρίνεια τόν πνευματικό μας ἀπολογισμό. Σήμερα νά κάνουμε μία νέα ἀρχή στήν ζωή μας. Νά ἐργασθοῦμε φιλοτίμως στόν παρόντα χρόνο μέ πίστη καί ὅραμα, ἀρχές καί ἀξίες. Νά ἱεραρχήσουμε μέ φρόνηση καί σοφία τίς προτεραιότητές μας σ’ αὐτήν τήν ζωή. Νά διδαχθοῦμε ἀπό τά λάθη μας. Νά φωτισθοῦμε καί νά ἀγιασθοῦμε ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ ἄνθρωποι ὅπου γῆς πάντοτε ἐπιθυμοῦμε ἕνα καλύτερο μέλλον. Τό αἴτημα ὅμως αὐτό θά παραμείνει οὐτοπικό καί ἀνεκπλήρωτο, ἄν ἡ ζωή μας δέν φωτισθεῖ ἀπό τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πού ἱεροποιεῖ, ἁγιάζει, ὡραιοποιεῖ, καί καταξιώνει τόν ἄνθρωπο καί τά ἔργα του. Μέσα στήν ἁγία Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία μας, ὅπου τά πάντα καταυγάζονται, μεταμορφώνονται καί καινοποιοῦνται ἀπό τήν εὐλογημένη παρουσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἄς ἀγωνισθοῦμε φιλοτίμως, μαζί μέ ὅλους τούς ἀδελφούς μας, γιά τήν περιφρούρηση καί ἀνάδειξη τῆς εὐγένειας καί ὡραιότητος τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ, ζητοῦντες πρῶτον τήν «βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ» (Μτθ. 6,33), μέ τήν βεβαιότητα ὅτι καί ὅλα τά ὑπόλοιπα πού εἶναι ἀναγκαῖα γιά τήν ζωή μας, θά μᾶς τά χαρίσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Ἄς γίνει, λοιπόν, βασικός στόχος καί προτεραιότητα ζωῆς, γιά τήν νέα χρονιά, ἡ προτροπή τῶν σοφῶν πατέρων μας, ὅπως αὐτή μέ ἁπλοϊκό τρόπο ἔχει ἀποτυπωθεῖ στά κάλαντα τῆς σημερινῆς ἑορτῆς:«Τοῦ χρόνου μας καλή ἀρχή καί ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ, τήν κακίαν ν’ ἀρνηθῶμεν, μ’ ἀρετάς νά στολισθῶμεν».

Εὔχομαι ὁλοψύχως ὁ φιλάνθρωπος Κύριος, νά εὐλογήσει δαψιλῶς τό νέο ἔτος 2019 ἀπό τόν ἀκένωτο πλοῦτο τῆς χάριτός Του, ὥστε νά εἶναι γιά ὅλους μας, τόν ἱερό κλῆρο, τίς μοναστικές ἀδελφότητες, τόν φιλόχριστο λαό τῆς θεοφυλάκτου ἐπαρχίας μας, τήν πατρίδα μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο, ἔτος εὐλογίας, μετανοίας, ἁγιασμοῦ, σωτηρίας, ἀγάπης, εἰρήνης, ὑγείας καί προκοπῆς.

Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα
Δημιουργικό καί σωτήριο τό νέο ἔτος 2019
Διάπυρος εὐχέτης σας πρός Κύριον

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος

ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ

«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε·
Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε·
Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε».
(Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος, Λόγος εἰς τά Θεοφάνεια,
εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Τό ἀνέκφραστο μυστήριο τῆς ἐν χρόνῳ γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ φωτίζει καί πάλι χαρμόσυνα τήν ζωή μας. Ὁ οὐρανοδρόμος καί φωτολαμπής ἀστέρας μᾶς προσκαλεῖ νά ὁδεύσουμε νοερῶς στήν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας, ὅπου «ὁ Χριστός γεννᾶται», γιά νά προσκυνήσουμε τό «ἐν τῇ φάτνῃ ἐσπαργανωμένον θεῖον Βρέφος» (Λκ. 2,12). «Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν», ὀνομάζει τά ἅγια Χριστούγεννα ὁ θεῖος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, «γενέθλιο ἡμέρα τῆς ἀνθρωπότητος, καί κοινή ἑορτή πάσης τῆς κτίσεως» ὁ Μέγας Βασίλειος, «ἑορτή τῆς ἀναδημιουργίας» καί «σεισμόν γῆς» ὁ ἱερός Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.

Ἡ ἐκ τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου γέννησις τοῦ Κυρίου μας συνιστᾶ, τό μέγα καί μόνο «καινό ὑπό τόν ἥλιον» γεγονός, τό θαῦμα τῆς ἀπειροδυνάμου ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ, «τό μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον» (Α’ Τιμ. 3,16), τοῦ ὁποίου οἱ διαστάσεις ξεπερνοῦν τόν χρόνο καί τέμνουν τήν ἀνθρωπίνη ἱστορία. Ὁ μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Εἷς τῆς Παναγίας Τριάδος, εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός καί συνεργίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, «δι’ ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν» γίνεται υἱός τοῦ ἀνθρώπου, «ἵνα τήν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» (Γαλ. 4,5). Ἐκεῖνος ἐνηνθρώπησε ὥστε ἐμεῖς νά γίνουμε κατά χάριν θεοί. Ἐκεῖνος ἐπτώχευσεν ὥστε ἐμεῖς νά πλουτίσουμε, πλουτισμόν θεογνωσίας καί ζωῆς. Ὁ Κύριός μας, μέ τήν γέννησή Του ἀναπλάθει τόν ἄνθρωπο, ἀναδημιουργεῖ φιλόστοργα τήν διαφθαρεῖσα ἀπό τήν ἁμαρτία φύση μας, φωτίζει ὁλόκληρη τήν κτίση, ὁρατή καί ἀόρατη.

Τά ἅγια Χριστούγεννα μᾶς φανερώνουν τό μυστήριο τῆς ἐλευθέρως προσφερομένης, διακριτικῆς καί εὑρύχωρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Αὐτή ἡ θεία ἀγάπη γεφύρωσε τά διεστῶτα. Σήμερα ὁ ὑπέρχρονος καί αἰώνιος Θεός εἰσοδεύει κενωτικῶς μέσα στόν ἱστορικό χρόνο γιά νά χαρίσει στόν ἄνθρωπο πληρότητα ζωῆς καί προοπτική σωτηρίας καί αἰωνιότητος. Τό μέγα θαῦμα τῶν αἰώνων, ἡ ὑπέρλογος, ἐκ τῆς ἁγίας Παρθένου, γέννησις τοῦ Κυρίου μας, πού συνιστᾶ τόν πυρήνα τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, ξεπερνᾶ σέ μεγαλεῖο καί θάμβος πάντα «ὅσα ἐποίησεν ὁ Κύριος». Ὑπερβαίνει ἀκόμη καί αὐτό τό θαῦμα τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου. Τότε ὁ Θεός δημιουργεῖ ἀπό τό μηδέν «δι’ ἄκραν ἀγαθότητα» τόν ἀόρατο καί ὁρατό κόσμο. Τώρα ὁ Ἴδιος «ταπεινούμενος δι’ εὐσπλαγχνίαν» γίνεται δημιούργημα. Ὁ Δημιουργός γίνεται δημιούργημα καί ὁ Κτίστης κτῖσμα. Τί μεγαλύτερο καί ἁγιώτερο εἶδε ποτέ ὁ κόσμος; Τό αἰώνιο καί ἀνέσπερο ζωαρχικό Φῶς, πού φωτίζει κάθε ἄνθρωπο πού ἔρχεται στόν κόσμο (Ἰω. 1,9), ἔλαμψε σωματικῶς μέσα στήν ἀχλύ τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας χαρίζοντας ἀπλώχερα ἐλπίδα, παρηγοριά, δύναμη, εἰρήνη, χαρά, ἁγιασμό, ζωή, θεία υἱοθεσία (Ἰω. 1,12-13), στόν «ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου» διαβιοῦντα ἄνθρωπο. Δέν ἔρχεται ὡς Θεός δικαστής καί τιμωρός τοῦ ἀποστάτου καί ἀρνησιθέου ἀνθρώπου, ἀλλ’ ὡς Θεός τῆς ἀγάπης, τοῦ ἐλέους καί τῆς καταλλαγῆς.

Ὁ Χριστός, ἀδελφοί μου, «ἀεί γεννᾶται» μυστικῶς μέσα στίς καρδιές τῶν «ταπεινῶν τῇ καρδίᾳ» ἀνθρώπων πού ζώντας μέσα στό θάμβος τοῦ μυστηρίου τῆς νέας Βηθλεέμ, τῆς ἁγίας δηλαδή Ἐκκλησίας μας, ἀγωνίζονται νά ἔχουν στή ζωή τους τό ἡσυχαστικό φρόνημα τῶν ποιμένων, τόν ἔνθεο ζῆλο καί τήν ἁγία ὑπομονή τῶν Μάγων, τήν θαυμαστή πίστη, τή στοργή καί τήν ἐγκαρτέρηση τοῦ μνήστορος Ἰωσήφ, τήν ἡλιόφωτη καθαρότητα καί τήν τελεία ὑπακοή τῆς ἁγίας Παρθένου. Καί σήμερα ὁ Χριστός, ὁ νέος Ἀδάμ, ὁ γενάρχης τῆς νέας κτίσεως, γεννᾶται στίς καρδιές ὅσων δέν προσκύνησαν τά κάθε λογῆς εἴδωλα πού ὑψώνει ἡ ἀνθρώπινη παραφροσύνη καί ἀλλαζονία. Τά εἴδωλα, πού δημιουργοῦν καί ἀνακυκλώνουν κρίσεις καί περιπέτειες μέσα στήν ἀνθρώπινη ἱστορία. Καί σήμερα ὁ Χριστός γεννᾶται, μέσα στίς καρδιές ἐκείνων πού ἀντιστέκονται σθεναρῶς στήν εὐτέλεια, τήν ἀποιεροποίηση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, τήν ἁμαρτία, τήν ἐγωπαθῆ αὐτάρκεια, τό ψεῦδος, τήν ἀδικία. Ἐκείνων πού δέν ἀκολούθησαν τήν προκλητική γοητεία καί λάμψη τοῦ παροδικοῦ, τοῦ κίβδηλου, τοῦ ἁμαρτωλοῦ καί ἐφήμερου. Καί σήμερα ὁ Χριστός γεννᾶται στίς καρδιές ἐκείνων πού βαδίζουν ὅπως Ἐκεῖνος, ἥσυχα καί ταπεινά, πού ἐπιλέγουν νά ἀσφαλίσουν καί νά ἁγιάσουν τήν ζωή τους μέσα στήν φιλόστοργη ἀγκαλιά τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὡς Σῶμα Χριστοῦ, ὡς θυσιαστική διακονία ἀγάπης, ἁγιασμοῦ καί σωτηρίας, μαρτυρεῖ καθημερινῶς μέσα σέ ἕνα κόσμο, ὅπου ὁ ἀντίθεος Ἡρώδης πάλιν μαίνεται κατά τοῦ Χριστοῦ, ὅτι «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν». Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν ἀσφαλεστάτη ἐγγύηση πώς δέν βρισκόμεθα μόνοι σ’ ἕνα κόσμο συγκρούσεων καί παθῶν, ὅπου ὁ ἄνθρωπος πορεύεται χωρίς φῶς καί ἐλπίδα. Ὁ θεῖος Ἐμμανουήλ, εἶναι ἀνάμεσά μας «ὡς ὁ πρωτότοκος ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς», μοιράζεται τήν ζωή μας, τίς ἀγωνίες καί τούς πόνους μας, μᾶς ἁγιάζει καί μᾶς σώζει.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Μέσα στήν παγκόσμια πνευματική σύγχυση, τήν οἰκονομική κρίση, τήν ταραχή τῶν πολέμων, τήν ἀπειλή τῆς τρομοκρατίας, τήν γενικευμένη ἠθική καί πνευματική ἀκαταστασία, ἀκούγεται καί πάλιν ἐφέτος ἀπό τῶν ὀρέων τῆς Βηθλεέμ, ὡς ἀπό ἄμβωνος ὑψηλοῦ, ἡ ἀγγελολάλητος εἰρηνοφόρος εἴδησις: «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἔστιν Χριστός Κύριος». Ἡ ἁγία Μητέρα μας, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νά γίνουμε κοινωνοί καί συμμέτοχοι μέ ὅλο τόν ὁρατό καί ἀόρατο κόσμο στήν ὑπέρτατη καί ὑπερκόσμια αὐτή χαρά καί εὐλογία. Ἔχοντες στραμμένα τά μάτια τῆς ψυχῆς μας πρός τήν ταπεινή φάτνη ὅπου ἀνεκλίθη δι’ ἡμᾶς ἡ ἐνυπόστατη ἐλπίδα, ὁ θεῖος Ἰησοῦς, ἄς τόν παρακαλέσουμε θερμῶς νά ἐπισκεφθῇ τήν ζωή μας, νά μᾶς φωτίσει, νά μᾶς ἁγιάσει, νά μᾶς εἰρηνεύσει, νά μᾶς σώσει. Ἀμήν. Σᾶς εὔχομαι μέσα ἀπό τήν καρδιά μου εὐλογημένα καί ἅγια Χριστούγεννα.

Ἡ χάρις καί τό πλούσιον ἔλεος τοῦ δι’ ἡμᾶς γεννηθέντος Σωτῆρος Χριστοῦ εἴθε νά εἶναι πάντοτε μαζί μας. Ἀμήν.

Μέ ἐγκάρδιες εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος