Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πού παροικεῖ στίς Σέρρες σέ καλωσορίζει μέ αἰσθήματα τιμῆς καί ἀγάπης στόν διαδικτυακό της οἶκο, στόν ὁποῖο φιλοξενοῦνται πτυχές τῆς ἱστορικῆς της διαδρομῆς ἀλλά καί τῆς ποιμαντικῆς της διακονίας.
Οἱ νέες τεχνολογίες προσφέρουν στήν ἁγία Ἐκκλησία μας μία ἐπιπλέον δυνατότητα ἀσκήσεως τοῦ πολυποίκιλου πνευματικοῦ της ἔργου μέσα στόν ραγδαίως μεταβαλλόμενο σύγχρονο κόσμο. Τό διαδίκτυο, μέ ὅλες τίς δυσκολίες καί τούς κινδύνους του, μπορεῖ νά γίνη ἕνα ἰδιαιτέρως χρήσιμο ἐργαλεῖο πίστεως, μορφώσεως, ἐνημερώσεως καί πραγματικῆς ψυχαγωγίας, ὅταν βρίσκεται σέ ὑπεύθυνα χέρια πού γνωρίζουν νά το χειρίζονται μέ μέτρο καί σύνεση.
Γι’αὐτό τόν λόγο γιά τό διαδίκτυο μποροῦν νά ἰσχύσουν ἐπακριβῶς οἱ παρακάτω πάντα ἐπίκαιροι καί παιδαγωγικοί λόγοι τοῦ μεγάλου πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἱεροῦ Βασιλείου:
“Καθάπερ τῆς ροδωνιᾶς τοῦ ἄνθους δρεψάμενοι τάς ἀκάνθας ἐκκλίνομεν, οὕτω καί ἐπί τῶν τοιούτων λόγων (σελίδων, ἰστοχώρων κτλ) ὅσον χρήσιμον καρπωσάμενοι, τό βλαβερόν φυλαξώμεθα.”
Εὐχόμεθα ὁ διαδικτυακός οἶκος τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ὑπό τή σκέπη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά σκορπίζει ἀπλώχερα άνά τόν κόσμο τήν εὐωδία τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς ἐλπίδος και τῆς ζωῆς.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
WebTV
Εγκύκλιοι
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ ΤΗ ΛΑΜΠΡΟΦΟΡΩ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ
ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
«Οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ’ ἠγέρθη» (Λουκ. κδ’, 5-6).
Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,
Ἔχοντας διαπλεύσει ἀσφαλῶς μέ τήν χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ «τό τῆς νηστείας μέγα καί ψυχωφελές πέλαγος», ἀξιωνόμεθα σήμερα νά φθάσουμε στή μεγάλη καί χαρμόσυνη νύχτα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Ὅλα γέμισαν μέ φῶς. Τό φῶς τοῦ ἀναστάντος Κυρίου μας! Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προσκαλεῖ ὅλους μας νά ἑορτάσουμε τήν θριαμβευτική νίκη τοῦ θεανθρώπου Σωτῆρος μας κατά τοῦ θανάτου, τῆς φθορᾶς, τῆς ἁμαρτίας. Εὐαγγελιστής καί μυσταγωγός μας στή μεγάλη αὐτή πνευματική χαρά εἶναι ὁ μέγας οὐράνιος Ἀρχιστράτηγος, ὁ ὁποῖος μέ λαμπρή φωνή ἀναφωνεῖ: «Ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε».
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας εἶναι γεγονός πού ξεπερνᾶ τά πεπερασμένα ὅρια τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς. Εἶναι ἕνα θαῦμα! Μέγα θαῦμα, πού φωτίζει καί στερεώνει ὀντολογικῶς τήν ἴδια τήν ὕπαρξή μας, ἀλλά καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Τό θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας δέν εἶναι ἰδέα, ἤ ἰδεολογία, ἤ ἀφήγημα, ἀλλά πρόταση καί ἐπιλογή ζωῆς, τῆς χριστοζωῆς! Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι πίστεψαν σ’ αὐτό τό θαῦμα καί ἔτσι μπόρεσαν τελικά νά τό ψηλαφήσουν καί μέ τίς αἰσθήσεις τους καί νά τό κηρύξουν ἀφόβως στά πέρατα τῆς οἰκουμένης λέγοντες: «Οὐ δυνάμεθα γάρ ἡμεῖς ἅ εἴδομεν καί ἠκούσαμεν μή λαλεῖν» (Πρξ. δ’, 20).
Ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μᾶς ὁδηγεῖ στήν μέθεξη τοῦ μυστηρίου τῆς νέας ἐν Χριστῷ ζωῆς. Αὐτήν τήν ἀθάνατη ζωή καί μάλιστα στήν πληρότητά της ὁ Χριστός τήν καθιστᾶ μεθεκτή μέσα ἀπό τά χαριτοφόρα καί ζωογόνα μυστήρια τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀνυψώνει, φωτίζει, ἁγιάζει, αἰωνίζει ὅλη τήν ζωή τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου, κάνοντας τά πάντα νέα, ἁγιασμένα, μοσχομυρισμένα μέ τό ἄρωμα τῆς ἀθανασίας. Ὁ ἀναστάς Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ πρωτουργός τῆς σωτηρίας μας, ἑκουσίως ὑπέστη φρικτά βασανιστήρια, ἐσταυρώθη, ἐτάφη καί διά τῆς θεοπρεποῦς Ἀναστάσεώς Του, ἐθριάμβευσε καί ἐνίκησε, καί ὄχι μόνο ἐνίκησε, ἀλλά καί συνέτριψε τόν θάνατο, τόν ἀδυσώπητο τύραννο καί ἐχθρό τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί τόν διάβολο. Τά τρόπαια δέ αὐτῆς τῆς νίκης τά ἐχάρισε στόν ἄνθρωπο. «Μηδείς φοβείσθω θάνατον», ἀναφωνεῖ τό χρυσό στόμα τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ θεῖος Χρυσόστομος, «ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς τοῦ Σωτῆρος ὁ θάνατος. Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος! Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται!». Ὁ θάνατος, ὁ ἀνίκητος ἕως τότε ἐχθρός, μετεβλήθη σέ πέρασμα, διάβαση ἀπό τήν παροῦσα ζωή στήν πραγματική ζωή, στό φῶς, στήν χαρά, στήν θεοκοινωνία. Ὁ ἴδιος ὁ Ἀναστάς Κύριος γίνεται γιά τόν καθένα μας τό μυστικό καί αἰώνιο Πάσχα -διάβαση-, ἀπό τόν θάνατο στή ζωή. Ἰδού γιατί σήμερα λαμπροφοροῦμε. Πανηγυρίζουμε τόν θάνατο τοῦ θανάτου. Ἑορτάζουμε τήν ἀπαρχή τῆς νέας αἰωνίου βιοτῆς. Αὐτή ἡ νέα ζωή ἀναβλύζει ἀπό τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας καί στερεώνεται στό κενό μνημεῖο τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ.
Οἱ πιστοί ζοῦμε στήν Ἐκκλησία ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὅλο τό φιλάνθρωπο μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας, βέβαιοι ὅτι ὁ Ἀναστάς Κύριος, στόν Ὁποῖο δόθηκε «πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καί ἐπί γῆς» (Μτθ. 28,18), ἐλευθερώνει καί ἐμᾶς ἀπό τά δεσμά τοῦ Ἅδου καί ἀπό ἕναν βίο χωρίς οὐσιαστικό νόημα, σκοπό, προοπτική. Ἡ πανένδοξος Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ τό θεμέλιο, τήν ἀπαρχή, τήν ἐγγύηση καί τό θριαμβευτικό προανάκρουσμα καί τῆς δικῆς μας προσωπικῆς ἀναστάσεως, τῆς ὁποίας μέτοχοι καλούμεθα νά γίνουμε ὅλοι.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μέσα στήν ἀναστάσιμη χαρά ἄς πλατυνθοῦν σήμερα οἱ ψυχές μας, ὥστε νά ζήσουμε τήν ὀμορφιά καί τό μεγαλεῖο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Μέ τόν λόγο, τήν ζωή μας, τό συνολικό ἦθος μας, ἄς φυλάξουμε πάντοτε θαλερό τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Χριστοῦ μας στίς καρδιές μας, στήν κοινωνία μας, στήν Πατρίδα, στόν κόσμο.
Ἡ εἰρήνη, ἡ χαρά, ἡ χάρις καί τό μέγα ἔλεος τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας, εὔχομαι νά νοηματοδοτοῦν, νά φωτίζουν, νά ἁγιάζουν, νά χαριτώνουν καί νά χαρακτηρίζουν διαρκῶς τήν ζωή σας.
Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Μέ ὅλην τήν ἀγάπη μου καί ἐγκάρδιες ἀναστάσιμες εὐχές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
Δελτία Τύπου
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σερρών Θεολόγος: «Βαθειά προκλητική και ακατανόητη
η απόφαση της Τουρκίας να μετατρέψει και την Μονή της Χώρας
(11ος μ.Χ. αιώνας) στην Κωνσταντινούπολη σε μουσουλμανικό τέμενος!»
06-05-2024
Στον πανηγυρίζοντα ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου Νιγρίτης, ιερούργησε, κατά το ειωθός, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, σήμερα, 6 Μαΐου 2024, δευτέρα από του αγίου Πάσχα ημέρα, κατά την οποία, τελείται λειτουργικώς, υπό της ορθοδόξου Εκκλησίας μας, η ιερά μνήμη του Αγίου ενδόξου, μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, του Τροπαιοφόρου.
«Ο Αγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος, ο αριστέας της πίστεως, το πανένδοξο παλληκάρι του Χριστού, ετόνισε ο Σεβασμιώτατος, είναι ιδιαιτέρως λαοφιλής στην πανορθοδοξία, αλλά και στην Πατρίδα μας, ιδιαιτέρως, όπου, προς τιμήν του είναι αφιερωμένοι πολλοί ιεροί Ναοί.
Σήμερα, δεύτερη ημέρα του αγίου Πάσχα, στρέφουμε με βαθειά συγκίνηση και αγάπη τον νουν και την προσευχή μας στην ευσεβή πηγή του Γένους, το ολόφωτο και αειφεγγές Φανάριον, όπου εορτάζει ο επ’ ονόματι του μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, πάνσεπτος, Πατριαρχικός Ναός. Και μαζί με την ιερά συγκίνηση, νιώθουμε για μία ακόμη φορά θλίψη και αποτροπιασμό για την όλως ακατανόητη και προκλητική απόφαση της Τουρκικής Κυβερνήσεως, να μετατρέψει, οσονούπω, μετά την Αγία Σοφία και την περίφημη Μονή της Χώρας (11ος μ.Χ. αιώνας) στην Κωνσταντινούπολη, από μουσείο σε μουσουλμανικό τέμενος! Δυστυχώς, φαίνεται ότι, με αυτόν τον προκλητικό και βαθειά προσβλητικό τρόπο, η Τουρκία εννοεί την περιλάλητη προσπάθεια οικοδόμησης μέτρων για την ελληνοτουρκική φιλία. Κρίμα!».
Ο Σεβ. κ. Θεολόγος, με την ευκαιρία της εις αναγνώστην χειροθεσίας του Αγγέλου Κουτσούρα, μαθητού Δημοτικού, γόνου ιερατικής οικογενείας και του Αθανασίου Παρασκευά, μαθητού Γυμνασίου, με ιδιαίτερη αγάπη για την Εκκλησία, ευχήθηκε να αγωνισθούμε όλοι μας, ώστε να κρατήσουμε, ως πολυτίμητο θησαυρό στη ζωή μας, το άδολο φρόνημα, την ακακία, την καθαρότητα και την αθωότητα των μικρών παιδιών, καθώς σ’ αυτά και σ’ εκείνους, που νηπιάζουν στην κακία, ανήκει η Βασιλεία των ουρανών.
Ο Σεβασμιώτατος, επικαλέσθηκε, επίσης, πατρικώς την κραταιά προστασία και σκέπη του Αγ. Γεωργίου, στον άγοντα τα ονοματήριά του, Πρόεδρο του Εκκλ. Συμβουλίου του ομωνύμου ιερού Ναού της Νιγρίτης, αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Κελεμπέκη, που μαζί με τον φιλόκαλο συνεφημέριό του, αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο Κουτσούρα και τους καλούς, λαϊκούς συνεργάτες τους, εργάζονται φιλοτίμως για την πνευματική προκοπή του ευσεβούς λαού της φιλοπροόδου αυτής ενορίας, με τις πολλές και ποικίλες προοπτικές και δυνατότητες, όπως χαρακτηριστικώς ετόνισε.
Ακολούθως, στις 11:00 το πρωΐ, ο Σεβ. κ. Θεολόγος ετέλεσε τον Αγιασμό επί τη ενάρξει των εργασιών της εκ βάθρων αναστηλώσεως, συντηρήσεως και αναδείξεως του εμβληματικού κτιρίου της κλειστής αγοράς, ιδιοκτησίας του ιερού Ναού Αγ. Γεωργίου Νιγρίτης. Παρόντες στην ακολουθία του Αγιασμού, μεταξύ άλλων, ήταν και ο Αντιπεριφερειάρχης Σερρών κ. Π. Σπυρόπουλος, ως Πρόεδρος της Αναπτυξιακής Εταιρίας Σερρών «ΑΝ.Ε.ΣΕΡ.», η Δήμαρχος Βισαλτίας κ. Ευαν. Πλιάκου, Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Νιγρίτης, αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Κελεμπέκης, ως Πρόεδρος του «Σωματείου Φίλων ιερού Ναού Αγ. Γεωργίου Νιγρίτης», μέλη του ως είρηται Σωματείου και λοιποί υπηρεσιακοί παράγοντες.
Για την υλοποίηση του ως είρηται έργου, που αποτελεί έναν από τους ευγενείς οραματισμούς της Σερραϊκής Εκκλησίας, αλλά και του συνόλου της κοινωνίας της επαρχίας Βισαλτίας, η Αναπτυξιακή Εταιρία Σερρών «ΑΝ.Ε.ΣΕΡ.» ενέκρινε, κατόπιν σχετικού αιτήματος και ολοκληρωμένου φακέλλου των απαραιτήτων μελετών, την ένταξη του έργου στα επενδυτικά σχέδια δημοσίου χαρακτήρος του προγράμματος CLLD/LEADER, ΠΑΑ 2014-2020, εξασφαλίζοντας παραλλήλως και την χρηματοδότηση του έργου, ύψους 600.000,00€.
Ο Σεβασμιώτατος, εμνημόνευσε, κατά λόγον δικαιοσύνης, όπως χαρακτηριστικώς εσημείωσε, των ονομάτων του Αντιπεριφερειάρχου Σερρών κ. Π. Σπυρόπουλου, της Δημάρχου Βισαλτίας κ. Ευαν. Πλιάκου και όλων εκείνων, που συνήργησαν αποτελεσματικώς για την υλοποίηση του μεγαλόπνοου αυτού έργου, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Κατά την εύσημον αυτήν ημέραν και ώραν, κατά την οποίαν, η πρόνοια του αγίου Θεού και η χάρις του προστάτου και εφόρου αυτής της πόλεως, Αγίου Γεωργίου, μας αξιώνουν να τελέσουμε τον Αγιασμό επί τη ενάρξει των εργασιών ανακαινίσεως του εμβληματικού αυτού κτιρίου της πόλεως της Νιγρίτης, είναι ανάγκη να σταθούμε με διάθεση ευγνώμονος ευχαριστίας σε όλους εκείνους, που με τον δικό τους συγκινητικό τρόπο συνέβαλαν τα μέγιστα για την υλοποίηση αυτού του εμβληματικού για την Νιγρίτα έργου.
Στα φίλτατα πρόσωπα του Αντιπεριφερειάρχου Σερρών κ. Π. Σπυρόπουλου και της Δημάρχου Βισαλτίας κ. Ευαν. Πλιάκου, η τοπική μας Εκκλησία αναγνωρίζει τα πιστά Της τέκνα, που αγαπούν και σέβονται το έργο και την αποστολή Της στον σύγχρονο απαιτητικό κόσμο, βλέπει τους συναντιλήπτορες και τους συνοδοιπόρους σε κάθε καλό Της έργο.
Πρότυπο προς μίμησιν και γόνιμο αναστοχασμό η ευγενής αυτή χειρονομία, την οποία είναι ανάγκη και να επαινέσουμε, αλλά και να προβάλουμε. Είναι μία απτή απόδειξις των καλών καρπών, που δύναται να έχει, επ’ ωφελεία του λαού μας, η αγαστή συνεργασία των αρχών του τόπου με την Εκκλησία.
Η Εκκλησία μας, ως μητέρα του λαού μας, συνολικώς και όχι των ολίγων, λειτουργεί πάντοτε συνεργατικώς, ως αγαθοποιός και ενοποιός δύναμις μέσα στην ελληνική κοινωνία, επ’ ωφελεία πάντοτε των ανθρώπων, διακονεί με πιστότητα το όραμα της ενότητος, της προόδου και της ομοψυχίας του λαού μας, μέσα από την καθαρότητα και τη δυναμική της χριστιανικής μας πίστεως και αλληλεγγύης, που αποτελούν θεμελιακό στοιχείο της ταυτότητος του τόπου μας. Αληθεύει πάντοτε εν αγάπη και αγαπά εν αληθεία!».
Να αναφερθεί, τέλος, ότι το ιστορικό κτίριο της κλειστής αγοράς Νιγρίτης, προβλέπεται να παραδοθεί ολοκληρωμένο, συν Θεώ, έως τα μέσα του έτους 2025 στον ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου, με σκοπό την αξιοποίησή του ως πολυδυνάμου πνευματικού και πολιτιστικού κέντρου, που η πόλις της Νιγρίτης, δυστυχώς, εστερείτο εδώ και πολλά χρόνια.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σερρών Θεολόγος: «Η σημερινή λαμπρή εορτή
μας καλεί να γνωρίσουμε τον Χριστό
και τη δύναμη της Αναστάσεως Αυτού»
05-05-2024
Με την παρουσία πλήθους ευλαβών χριστιανών, τελέσθηκε, σήμερα το πρωΐ, αγία και Μεγάλη Κυριακή του Πάσχα, 5 Μαΐου 2024, η ακολουθία του Εσπερινού της «Αγάπης», χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών.
Συγκεκριμένως, σήμερα, στις 11:00 το πρωΐ, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της Σερραϊκής Εκκλησίας κ. Θεολόγος, ενδύθηκε, κατά το εκκλησιαστικό τυπικό, τα Αρχιερατικά του άμφια, στον σολέα του ιερού Μητροπολιτικού Ναού, με την παρουσία του ευαγούς κλήρου της πόλεως των Σερρών, του Βουλευτού Σερρών κ. Κ. Μπούμπα, της Αντιδημάρχου Σερρών κ. Χ. Παλάζη, του Αστυνομικού Διευθυντού Σερρών κ. Ευαγγ. Τσιώτα και πλήθους πιστών, που προσήλθαν για να συμμετάσχουν συμπροσευχητικώς στην αναστάσιμη ακολουθία και να ζήσουν τη χαρά της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, την χριστιανική ελπίδα, που ανέτειλε από το ζωηφόρο μνήμα του Χριστού.
Προϊούσης της ιεράς ακολουθίας, ανεγνώσθη υπό του Σεβασμιωτάτου και υπό ετέρων γλωσσομαθών κληρικών, το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της μεγάλης σημερινής ημέρας, στα Ελληνικά και σε έξι ακόμη ξένες γλώσσες, ήτοι, Λατινικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά και Βουλγαρικά, σε ένδειξη της χριστιανικής ενότητος, αλλά και της οικουμενικότητος του χαρμοσύνου μηνύματος της Αναστάσεως του Κυρίου.
Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος και το φιλευσεβές εκκλησίασμα κατευθύνθηκαν, εν πομπή, προς το Επισκοπείο Σερρών, όπου εψάλη για μία ακόμη φορά ο νικηφόρος παιάνας «Χριστός Ανέστη…» και διενεμήθησαν, σε όλους, υπό του Σεβασμιωτάτου, τα πατροπαράδοτα κόκκινα αυγά, με την ευχή, να γνωρίσουμε μέσα στην αγία Εκκλησία μας τον Σωτήρα Χριστό και τη δύναμη της Αναστάσεως Αυτού, ώστε να μην σβήσει, αλλά να κρατηθεί αναμμένο και θαλερό, μέσα στις ψυχές όλων, το ανέσπερο φως της Αναστάσεως του Χριστού, που είναι για μεν τους πιστούς θεμέλιο ζωής, για δε ολόκληρο τον κόσμο, βεβαία ελπίδα, προοπτική και δυνατότητα σωτηρίας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
02-05-2024
Από την Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης ανακοινώνονται τα εξής αναφορικώς με το πρόγραμμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:
Τήν Μεγάλη Πέμπτη, 2 Μαΐου, τό πρωΐ, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος θά ἱερουργήσει στήν θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Καθεδρικό καί Προσκυνηματικό Ναό Ἁγ. Θεοδώρων Σερρῶν.
Στίς 7:00 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. θά χοροστατήσει στήν ἀκολουθία τῶν Ἀχράντων Παθῶν τοῦ Κυρίου μας, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν.
Τήν Μεγάλη Παρασκευή, 3 Μαΐου, ὁ Σεβ. θά χοροστατήσει:
- Στίς 10:00 π.μ. στόν Ἑσπερινό τῆς Ἀποκαθηλώσεως, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν.
- Στίς 12:30 μ.μ. στήν ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου Θρήνου, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Ναό Ζωοδόχου Πηγῆς Β’ Κοιμητηρίου Σερρῶν.
- Στή 1:30 μ.μ. στήν ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου Θρήνου, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Ναό Ἁγ. Αἰκατερίνης Γεν. Νοσοκομείου Σερρῶν.
- Στίς 3:00 μ.μ. στήν ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου Θρήνου, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Ναό Ἁγ. Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Α’ Κοιμητηρίου Σερρῶν.
- Στίς 7:00 μ.μ. στήν ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου Θρήνου, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ἡ συνάντηση τῶν Ἐπιταφίων τῶν κεντρικῶν Ναῶν τῆς πόλεως θά πραγματοποιηθεῖ, ἐφόσον οἱ καιρικές συνθῆκες τό ἐπιτρέψουν, στήν πλατεία «Ἐλευθερίας» Σερρῶν στίς 9:30 μ.μ.
Τό πρωΐ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, 4 Μαΐου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν θεία Λειτουργία τῆς Α’ Ἀναστάσεως, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν.
Στίς 10:45 τό βράδυ τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. θά ὑποδεχθεῖ στά προπύλαια τοῦ ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν τό Ἅγιον Φῶς, προερχόμενο ἐξ Ἱεροσολύμων καί στήν συνέχεια θά χοροστατήσει στήν ἀκολουθία τῆς Παννυχίδος, στήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως καί θά ἱερουργήσει στήν Ἀναστάσιμη θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθοῦν στόν ὡς εἴρηται ἱερό Μητροπολιτικό Ναό.
Τήν ἁγία καί Μεγάλη Κυριακή τοῦ Πάσχα, 5 Μαΐου, ὁ Σεβ. θά ἐνδυθεῖ κατά τήν τάξιν τά Ἀρχιερατικά του ἄμφια στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν, ὅπου στίς 11:00 τό πρωΐ θά τελεσθεῖ ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Ἀγάπης, κατά τήν διάρκεια τοῦ ὁποίου θά ἀναγνωσθεῖ τό ἱερὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ἀναστάσεως σέ πολλές ξένες γλώσσες.
Στίς 7:00 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. θά χοροστατήσει στόν Ἑσπερινό τῆς Ἀγάπης, πού θά τελεσθεῖ στήν ἱερά Μονή Τιμ. Προδρόμου Σερρῶν.
Τήν Δευτέρα τῆς Διακαινισίμου, 6 Μαΐου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Ναό Ἁγ. Γεωργίου Νιγρίτης.
Στίς 7:00 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. θά χοροστατήσει στόν πανηγυρικό Ἑσπερινό, πού θά τελεσθεῖ στό ἑορτάζον ἱερό Παρεκκλήσιο Ἁγ. Ραφαήλ Νικολάου καὶ Εἰρήνης, πού βρίσκεται στόν ἱερό Ναό Ἁγ. Νικήτα Σερρῶν.
Τήν Τρίτη 7 Μαΐου καί τήν Τετάρτη 8 Μαΐου τῆς Διακαινισίμου, ἡμέρα μνήμης τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου, πανευφήμου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, οὐρανίου προστάτου τῆς πόλεως τῶν Σερρῶν, ἑορτάζει τά σεπτά ὀνομαστήριά του καί ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος, ἀλλά καί ἡ μαρτυρική πόλις τῶν Σερρῶν τήν ἐπέτειο διασώσεώς της ἀπό τήν Ὀθωμανική θηριωδία. Ὁ Σεβασμιώτατος μέ τήν εὐκαιρία αὐτή θά χοροστατήσει, τό ἑσπέρας τῆς Τρίτης 7 Μαΐου καί περί ὥρα 7:00 μ. μ., στόν πανηγυρικό πολυαρχιερατικό Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς, στόν ἑορτάζοντα ἱερό Ναό Ἁγ. Ἰωάννου Θεολόγου Σερρῶν, ἐνῶ τήν ἁγιώνυμο ἡμέρα, Τετάρτη 8 Μαΐου, θά ἱερουργήσει στήν πολυαρχιερατική θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν, ὅπου θά τελεσθεῖ καί ἡ δοξολογία γιά τήν διάσωση τῆς πόλεώς μας (8 Μαΐου 1821).
Στίς 8:00 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, θά πραγματοποιηθεῖ ἑόρτιος ἐκδήλωση στήν αἴθουσα «ΑΣΤΕΡΙΑ» τοῦ ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρῶν, ὑπό τόν τίτλο: «Ἀρσένιος Μενεξές, ἄνθος εὐῶδες: Ἀπό τῆς Δοβίστας τά ἀπόκρημνα, στοῦ Ἀϊβαλιοῦ, στῆς Λέσβος τά ἀκρογιάλια…». Ἡ ἐκδήλωση θά περιλαμβάνει θεατρικό δρώμενο σέ σενάριο καί σκηνοθεσία τῆς ἐκπαιδευτικοῦ κ. Θεοδώρας Τζιντζῆ -Βουτσᾶ, μέ κεντρικό ἄξονα ἀναφορᾶς τήν ζωή καί τό φιλανθρωπικό ἔργο τοῦ συντοπίτου μας, Ἀρχιμ. Ἀρσενίου Μενεξέ, Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυδωνιῶν τῆς Μ. Ἀσίας, τοῦ ὀρφανοτρόφου (+1923). Τήν ἐκδήλωση θά διανθίσει καλλιτεχνικῶς ἡ Νεανική Χορωδία «Ἀγγέλων Φωνές» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας, ὑπό τήν διεύθυνση τῆς χοράρχου κ. Μαρίας Κουβακλῆ.
Τό Μέγα Σάββατο, 4 Μαΐου, στίς 12:00 τό μεσημέρι, στό Ἐπισκοπεῖο Σερρῶν, ὁ Σεβ. θά κάνει γνωστό στά τοπικά μέσα Ἐνημερώσεως τό Μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Προσκύνημα στην Κύπρο
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ
Περιοδικό Άγιος Νικήτας
Νέες Εκδόσεις
Ενημερωτικά Φυλλάδια
Ορθόδοξη Πνευματικότητα
Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα:
Πορεία πρὸς τὴν Ἀνάσταση
Ή ἑβδομάδα πρὶν τὸ Πάσχα ὀνομάστηκε Μεγάλη ἀπὸ τοὺς πρώτους κιόλας χριστιανικοὺς αἰῶνες κι αὐτὸ γιατί, ὅπως μας ἐξηγεῖ ὁ Ἅγ. Ἰω. ὁ Χρυσόστομος, μεγάλα καὶ κοσμοσωτήρια γεγονότα συνέβησαν στὴ διάρκειά της. Κέντρο αὐτῶν τῶν γεγονότων εἶναι βεβαίως τὰ Ἅγια καὶ ἄχραντα Πάθη, ἡ θεόσωμη Ταφῆ καὶ ἡ ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.
Γιὰ τὴ διευκόλυνση τῶν πιστῶν οἱ ἀκολουθίες τῆς Μ. Ἑβδομάδος τελοῦνται ἀντίστροφα τοῦ κανονικοῦ, δηλ. οἱ Ὄρθροι τελοῦνται τὸ ἀπόγευμα καὶ οἱ Ἑσπερινοὶ τὸ πρωί. Παλαιότερα οἱ ὄρθροι τελοῦνταν λίγο μετὰ τὰ μεσάνυχτα, ὅμως ἡ ὥρα αὐτὴ δὲν ἦταν κατάλληλη γιὰ τὴν προσέλευση τῶν πιστῶν. Ἔτσι λοιπὸν σήμερα οἱ ἱερὲς Ἀκολουθίες τελοῦνται ὡς ἑξῆς:
Κυριακὴ Βαΐων ἀπόγευμα: Ὄρθρος Μ. Δευτέρας
Μ. Δευτέρα πρωί: Ἑσπερινὸς Μ. Δευτέρας
Μ. Δευτέρα απόγευμα: Ὄρθρος Μ. Τρίτης
Μ. Τρίτη πρωί: Ἑσπερινὸς Μ. Τρίτης
Μ. Τρίτη απόγευμα: Ὄρθρος Μ. Τετάρτης
Μ. Τετάρτη πρωί: Ἑσπερινὸς Μ. Τετάρτης
Μ. Τετάρτη απόγευμα: Ὄρθρος Μ. Πέμπτης
Μ. Πέμπτη πρωί: Ἑσπερινὸς Μ. Πέμπτης
Μ. Πέμπτη απόγευμα: Ὄρθρος Μ. Παρασκευῆς
Μ. Παρασκευὴ πρωί: Ἑσπερινὸς Μ. Παρασκευῆς
Μ. Παρασκευὴ απόγευμα: Ὄρθρος Μ. Σαββάτου
Μ. Σάββατο πρωί: Ἑσπερινὸς Μ. Σαββάτου
Μ. Σάββατο βράδυ: Ὄρθρος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα
Κυριακή του Πάσχα πρωὶ ἢ ἀπόγευμα: Ἑσπερινός της Ἀγάπης
Ἡ ὑμνολογία καὶ τὰ ἁγιογραφικὰ ἀναγνώσματα τῆς Μ. Ἑβδομάδας εἶναι ἰδιαιτέρως κατανυκτικὰ καὶ μᾶς βοηθοῦν νὰ κατανοήσουμε καὶ νὰ ζήσουμε κυριολεκτικὰ τὰ Πάθη καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Λέει χαρακτηριστικὰ ἕνας ὕμνος: «Συμπορευθῶμεν αὐτῶ καὶ συσταυρωθῶμεν… ἶνα καὶ συζήσωμεν αὐτῶ…»
Κυριακὴ τῶν Βαΐων: Τὴν τελευταία Κυριακὴ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἑορτάζουμε τὴ θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου στὰ Ἱεροσόλυμα κατὰ τὴν ὁποία ὁ λαὸς ἔκπληκτος ἀπὸ τὸ θαῦμα τῆς ἀνάστασης τοῦ Λαζάρου ποὺ εἶχα προηγηθεῖ ὑποδέχτηκε τὸν Χριστὸ κρατώντας κλαδιὰ φοινίκων καὶ βάγια. Σὲ ἀνάμνηση ἐκείνης τῆς ὑποδοχῆς κρατᾶμε κι ἐμεῖς αὐτὴ τὴ μέρα κλαδιὰ δάφνης ὑποδεχόμενοι τὸν Κύριο ὄχι σὰν ἕνα θριαμβευτή, κοσμικὸ βασιλιά, ὅπως τὸν φαντάζονταν οἱ Ἰουδαῖοι, ἀλλὰ σὰν αἰώνιο, πνευματικὸ βασιλιά. Ἡ εἴσοδος, ὅμως, τοῦ Κυρίου στὰ Ἱεροσόλυμα ἦταν καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς πορείας Του πρὸς τὸ Πάθος. Ἤδη οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι εἶχαν ἀποφασίσει τὴ θανάτωσή Του καὶ ὁ Ἰούδας τὴν προδοσία. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων εἶναι ταυτόχρονα καὶ ἡ ἔναρξη τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας.
«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσω τῆς νυκτός` καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὐρήσει γρηγορούντα` ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὐρήσει ραθυμούντα. Βλέπε οὔν, ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθης, ἶνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῆς καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθής` ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα∙ Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεός` διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἠμᾶς.»
Μεγάλη Δευτέρα: Εἶναι ἀφιερωμένη στὴ μνήμη τοῦ Ἁγ. Ἰωσὴφ τοῦ παγκάλου, γιοῦ τοῦ πατριάρχη Ἰακώβ. Τὰ ἀδέλφια τοῦ Ἰωσὴφ τὸν φθονοῦσαν, γι’ αὐτὸ τὸν ἔριξαν μέσα σ’ ἕνα λάκκο καὶ κατόπιν τὸν πούλησαν σὲ Αἰγυπτίους ἐμπόρους. Ὑπέφερε πολλά, ὅμως στὸ τέλος δοξάστηκε κι ἔγινε ἄρχοντας τῆς Αἰγύπτου. Ὁ Ἰωσὴφ θεωρεῖται τύπος τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὰ παθήματα, τὴν ἀρετή του, τὴν πραότητα καὶ τὴν ἀνεξικακία του. Καὶ ὁ Κύριος φθονήθηκε ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς, τοὺς Γραμματεῖς καὶ τοὺς Φαρισαίους καὶ ἀφοῦ ὑπέφερε πολλὰ γιὰ τὴ σωτηρία μας δοξάστηκε μὲ τὴν Ἀνάστασή Του.
Ἐπίσης τὴ Μ. Δευτέρα τελεῖται ἀνάμνηση τῆς ξηρανθείσας συκῆς. Σύμφωνα μὲ τὴν εὐαγγελικὴ διήγηση τὸ θαῦμα αὐτὸ ἔγινε τὴν ἑπομένη τῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου στὰ Ἱεροσόλυμα. Ὁ Χριστὸς βλέποντας στὸ δρόμο μία συκιά, πῆγε κοντά της, μὰ δὲ βρῆκε παρὰ μόνο φύλλα` καὶ τῆς λέει: «Ποτὲ πιὰ μὴν ξαναβγάλεις καρπό!» Κι ἀμέσως ξεράθηκε ἡ συκιά. Ἐκείνη ἡ ἄκαρπη συκιὰ συμβόλιζε τὴ συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων ποὺ δὲν εἶχε νὰ παρουσιάσει πνευματικοὺς καρποὺς καὶ γι’ αὐτὸ καταδικάστηκε ἀπὸ τὸν Κύριο. Συμβόλιζε ἀκόμα καὶ κάθε ἄνθρωπο ποὺ δὲν ἔχει πνευματικὴ καρποφορία. Τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Δευτέρας ἀφηγεῖται ὄχι μόνο τὸ ἐπεισόδιο τῆς συκῆς ἀλλὰ καὶ τὶς παραβολὲς τῶν δυὸ γιῶν (Ματθ. 21, 28-32) καὶ τῶν κακῶν γεωργῶν (Ματθ. 21, 33-46) μέσο τῶν ὁποίων ὁ Κύριος προεῖπε τὴν ἀπόρριψη Τοῦ ἰσραηλιτικὸ λαό. Οἱ παραβολὲς αὐτὲς ἐλέχθησαν τὴν ἡμέρα μετὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων καὶ γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία ὅρισε νὰ διαβάζονται τὴν Μ. Δευτέρα.
Μεγάλη Τρίτη: Εἶναι ἀφιερωμένη στὴν παραβολὴ τῶν δέκα παρθένων (Ματθ. 25, 1 – 13). Ὅμως οἱ ὕμνοι τῆς ἡμέρας ἀναφέρονται καὶ στὴν παραβολὴ τῶν ταλάντων (Ματθ. 25, 14 – 30) καθὼς καὶ στὴ μέλλουσα κρίση (Ματθ. 25, 31 – 46). Οἱ τρεῖς αὐτὲς παραβολὲς ἀποτελοῦν μέρος μιᾶς μεγάλης διδασκαλίας ποὺ ἔκανε ὁ Χριστὸς κατ’ ἰδὶαν στοὺς μαθητὲς Τοῦ στὸ Ὅρος τῶν Ἐλαιῶν λίγες μέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάθος Του. Σ’ αὐτὴ τὴν ὁμιλία περιλαμβάνονται σπουδαῖες καὶ βαρυσήμαντες προβλέψεις γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴ συντέλεια τοῦ κόσμου. Ὁ Κύριος τόνισε ἀκόμα πὼς πρέπει νὰ ἤμαστε πάντα ἕτοιμοι νὰ Τὸν ὑποδεχτοῦμε γιατί θὰ ἔρθει σὲ ἄγνωστο χρόνο. Ἀπὸ τὴν παραβολὴ τῶν δέκα παρθένων εἶναι ἐμπνευσμένο τὸ τροπάριο «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσω τῆς νυκτός…» καὶ ὁ ἀκόλουθος ὕμνος:
«Τὸν νυμφῶνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ∙ λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, φωτοδότα, καὶ σῶσον με».
Μεγάλη Τετάρτη: Τὸ συναξάρι τῆς Μ. Τετάρτης ἀναφέρει ὡς θέμα τὴν ἄλειψη τοῦ Κυρίου μὲ μύρο ἀπὸ μία γυναῖκα πόρνη, γεγονὸς ποὺ συνέβη λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος Του. Ἡ ὑμνογραφικὴ παράδοση συγκρίνει τὴν μετάνοια τῆς πόρνης μὲ τὸ φοβερὸ ὀλίσθημα τοῦ Ἰούδα καὶ παραλληλίζει τὶς δυὸ ψυχικὲς καταστάσεις. Ἡ πόρνη ἐλευθερώνεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ μετανοεῖ, ἐνῷ ὁ Ἰούδας αἰχμαλωτίζεται ἀπὸ τὴ φιλαργυρία καὶ ἀποχωρίζεται ἀπ’ τὸ Θεό. Ἰδιαίτερα συγκινητικὸ εἶναι τὸ γνωστὸ «τροπάριο τῆς Κασσιανῆς» (γραμμένο ἀπὸ τὴ μοναχὴ Κασσιανή) ποὺ ἐκφράζει τὴ θερμὴ μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση τῆς ἁμαρτωλῆς γυναίκας:
Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη μύρα σοὶ πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νὺξ μοὶ ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τὲ καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τᾶς πηγᾶς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ` κάμφθητι μοὶ πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τὴ ἀφάτω σου κενώσει. Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοὶς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχης ὦν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὕα τὸ δειλινὸν κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους τὶς ἐξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μὴ μὲ τὴν σὴν δούλην παρίδης, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.
Τὴ Μ. Τετάρτη ἡ ὑμνολογία φέρνει στὴ μνήμη μας καὶ τὴ σύγκλιση τοῦ Συνεδρίου, δήλ. τοῦ ἀνώτατου δικαστηρίου τῶν Ἰουδαίων, τὸ ὁποῖο καὶ ἀποφάσισε τὴ σύλληψη καὶ τὴν καταδίκη τοῦ Κυρίου. Οἱ ὕμνοι τῆς Μ. Τετάρτης ἀναφέρονται ἐπίσης στὴν ἀπόφαση τοῦ Ἰούδα νὰ παραδώσει τὸν Κύριο καὶ στὴ συμφωνία του μὲ τοὺς ἀρχιερεῖς.
Μεγάλη Πέμπτη: Τὰ γεγονότα τῆς Μ. Πέμπτης εἶναι κατὰ σειρὰ τὰ ἑξῆς: 1. Ὁ Ἱερὸς Νιπτῆρας, δηλ. τὸ πλύσιμο τῶν ποδιῶν τῶν Ἀποστόλων ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο. 2. Ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος, δηλ. ἡ παράδοση τοῦ μυστηρίου τῆς Θ. Εὐχαριστίας ἀπὸ τὸ Χριστό. 3. Ἡ «ὑπερφυὴς προσευχή», δήλ. ἡ ἀγωνιώδης προσευχὴ τοῦ Κυρίου στὴ Γεσθημανὴ πρὶν τὴ σύλληψή Του. 4. Ἡ προδοσία τοῦ Ἰούδα, δηλ. ἡ παράδοση τοῦ Κυρίου στοὺς Ἰουδαίους μὲ φίλημα.
Μεγάλη Παρασκευή: ἐπιτελοῦμε ἀνάμνηση τῆς Σταύρωσης τοῦ Κυρίου. Ἡ ἀκολουθία τῶν Ἁγίων καὶ Ἀχράντων Παθῶν τοῦ Κυρίου, ὅπως ὀνομάζεται, μᾶς φέρνει στὴ μνήμη ὅσα ὑπέμεινε γιὰ χάρη μας ὁ Κύριος: «τοὺς ἐμπτυσμούς, τὰ ραπίσματα, τὰ κολαφίσματα, τάς ὕβρεις, τοὺς γέλωτας, τὴν πορφυρὰν χλαῖναν, τὸν κάλαμον, τὸν σπόγγον, τὸ ὄξος, τοὺς ἥλους, τὴν λόγχην` καὶ πρὸ πάντων τὸν σταυρὸν καὶ τὸν θάνατον».
Γίνεται ἐπίσης μνεία τοῦ εὐγνώμονος λῃστοῦ ποὺ ἔλαβε συγχώρηση ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ μὲ τὴ μετάνοιά του «πρῶτος παραδείσου πύλας ἀνοίξας εἰσῆλθεν».
Τὸ ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό τῆς ἀκολουθίας εἶναι ἡ ἀνάγνωση δώδεκα Εὐαγγελίων. Ἀπὸ αὐτά, τὸ πρῶτο (τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Διαθήκης) περιλαμβάνει τὶς ὑποθῆκες τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητὲς καὶ τὴν Ἀρχιερατικὴ προσευχή Του. Τὰ ὑπόλοιπα Εὐαγγέλια ἐξιστοροῦν τὴ σύλληψη, τὴ δίκη, τὰ πάθη, τὸ σταυρικὸ θάνατο, τὴν ταφὴ τοῦ Κυρίου καθὼς καὶ τὴν ἀσφάλιση τοῦ τάφου μὲ τὴ βοήθεια τῆς κουστωδίας. Μετὰ τὴν ἀνάγνωση τοῦ πέμπτου Εὐαγγελίου γίνεται ἡ λιτάνευση τοῦ Ἐσταυρωμένου, ἡ τοποθέτησή Του στὸ μέσο τοῦ Ναοῦ καθὼς ὁ χορὸς ψάλλει ἀργὰ καὶ κατανυκτικὰ τὸ ἑξῆς τροπάριο: «Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας. Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται ὁ τῶν ἀγγέλων Βασιλεύς. Ψεύδη πορφύραν περιβάλλεται ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ. Ἤλοις προσηλώθη ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Λόγχη ἐκεντήθη ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου. Προσκυνοῦμεν σου τὰ πάθη, Χριστέ. Δεῖξον ἠμὶν καὶ τὴν ἔνδοξόν σου ἀνάστασιν».
Μέγα Σάββατο: Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἑορτάζουμε «τὴν θεόσωμον ταφὴν καὶ τὴν εἰς ᾅδου κάθοδον» τοῦ Κυρίου. Ὁ Χριστὸς ἀναπαύεται μέσα στὸν τάφο, ὅπως «ἀναπαύθηκε» ὅταν πρωτοδημιούργησε τὸν κόσμο τὴν ἕβδομη μέρα. Ὅμως ἀναπαύεται ὡς θεάνθρωπος. Τὸ πανάχραντο σῶμα Του θάπτεται στὸν τάφο, ἀλλὰ πνευματικὰ ὁ ἴδιος μεταβαίνει στὸν Ἅδη καὶ συνεχίζει τὸ σωτηριῶδες ἔργο Του. Καλεῖ κοντὰ Του ὅλους τους δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα μέχρι τοὺς ἔσχατους ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ μὴν λείψει κανεὶς ἀπὸ τὸ παγκόσμιο προσκλητήριο τῆς σωτηρίας, ποὺ εἶναι τελικὰ μιὰ ἀναδημιουργία τοῦ κόσμου καὶ ὁλοκλήρωσης τῆς ἀνθρωπότητας. Ἡ κάθοδος αὐτὴ ἦταν τὸ τελειωτικὸ χτύπημα κατὰ τοῦ θανάτου. Γι’ αὐτὸ ψέλνουμε χαρακτηριστικά: «Ὄτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ἄδην ἐνέκρωσας τὴ ἀστραπὴ τῆς θεότητος».
Στὸν ὄρθρο τοῦ Μ. Σαββάτου ψάλλονται τὰ Ἐγκώμια, δήλ. σύντομα τροπάρια ποὺ ἐξιστοροῦν τὰ πάθη τοῦ Κυρίου, ἐξυμνοῦν τὴν ταφή του καὶ διασαλπίζουν τὴ νίκη Τοῦ κατὰ τοῦ θανάτου. Πρὸς τὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου γίνεται καὶ περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου γύρω ἀπὸ τοὺς δρόμους τῆς ἐνορίας.
Ὁ Ἑσπερινός τοῦ Μ. Σαββάτου ποὺ τελεῖται τὸ πρωὶ μαζὶ μὲ τὴ θ. Λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου εἶναι ἐξ’ ὁλοκλήρου ἀναστάσιμος. Εἶναι ὁ Ἑσπερινός του Πάσχα. Ψάλλονται ὕμνοι ἀναστάσιμοι, διαβάζεται ἡ προφητεία τοῦ Ἰωνᾶ τοῦ ὁποίου τὸ πάθημα προτύπωνε τὴν ταφὴ καὶ τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Μετὰ ἀπὸ λίγο ἀντηχεῖ σὰν νικητήρια ἰαχὴ ὁ ψαλμικὸς ἦχος: «Ἀνάστα ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πάσι τοῖς ἔθνεσι».
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Τὸ Πάσχα ἦταν ἀρχαιότατη ἰουδαϊκὴ γιορτὴ ποὺ τελοῦνταν τὴ νύχτα τῆς 14ης πρὸς τὴ 15η τοῦ μηνὸς Νισᾶν. Οἱ Ἰουδαῖοι γιόρταζαν τὴν ἀπελευθέρωσή τους ἀπὸ τὴν δουλεία τῶν Αἰγυπτίων κατόπιν τῆς σφαγῆς τῶν πρωτότοκων τῶν Αἰγυπτίων, ἀπ’ τὴν ὁποία διέφυγαν τὰ δικά τους πρωτότοκα χάρη στὸ αἷμα τοῦ ἀμνοῦ μὲ τὸ ὁποῖο ἄλειψαν τὶς πόρτες τῶν σπιτιῶν τους. Ἡ λέξη πάσχα ὑπενθυμίζει τὴ θαυμαστὴ διάβαση τῆς Ἐρυθρᾶς θάλασσας ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ γενικότερα τὴ διάβασή τους ἀπὸ τὴ δουλεία στὴν ἐλευθερία. Ὅμως τὰ γεγονότα ἐκεῖνα ἦταν συμβολικὰ καὶ προφητικά. Τὸ ἰουδαϊκὸ Πάσχα ἦταν τύπος τοῦ χριστιανικοῦ. Ὁ πασχάλιος ἀμνὸς τῶν Ἰουδαίων ἦταν σύμβολο καὶ τύπος τοῦ ἀληθινοῦ πασχάλιου ἀμνοῦ, τοῦ Χριστοῦ, ποὺ θυσιάστηκε γιὰ μᾶς καὶ μὲ τὸ αἷμα τοῦ ἐξαγόρασε τὴν ἐλευθερία μας ἀπὸ τὴν δουλεία τῆς ἁμαρτίας. Κατὰ δὲ θεία οἰκονομία ἡ θυσία τοῦ Κυρίου συνέπεσε μὲ τὸ ἰουδαϊκὸ πάσχα, ποὺ ἐκεῖνο τὸ ἔτος ἔτυχε νὰ εἶναι Σάββατο. Ὁ Κύριος σταυρώθηκε καὶ πέθανε τὴν Παρασκευή, τὸ βράδυ ὅπου οἱ Ἰουδαῖοι ἔτρωγαν τὸν πασχάλιο ἀμνὸ καὶ ἀναστήθηκε μετὰ τὸ Σάββατο, δηλ. τὴν πρώτη μέρα τῆς ἑβδομάδας ἡ ὁποία γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ὀνομάστηκε Κυριακή. Ἡ πασχαλινὴ ἀκολουθία εἶναι ἰδιαιτέρως λαμπρή. Ξεκινᾶ στὶς 12, μεσάνυχτα τοῦ Μ. Σαββάτου μὲ τὸν Ὄρθρο καὶ συνεχίζει μὲ τὴν θ. Λειτουργία. Τὸ ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα τελεῖται ὁ Ἑσπερινός της Ἀγάπης. Κατὰ τὴ διάρκειά του διαβάζεται ἡ εὐαγγελικὴ περικοπῆ ποὺ ἐξιστορεῖ τὴν ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου στοὺς δώδεκα μαθητὲς τὴν ἡμέρα τῆς Ἀνάστασής Του. Τὸ Εὐαγγέλιο αὐτὸ διαβάζεται σὲ ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες γλῶσσες γιὰ νὰ κηρυχθεῖ σ’ ὅλα τὰ ἔθνη ὅτι «Χριστὸς ἐγερθεῖς ἐκ νεκρῶν ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. Αὐτῶ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν».
Πηγή: https://neotita.gr/
Στόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό
Στόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ Ὁ Παῦλος καυχᾶται γιά τόν Σταυρό καί λέει, ὅτι δέν γνωρίζει τίποτε ἐκτός ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καί Αὐτόν ἐσταυρωμένον. Τί λέει λοιπόν; Σταυρός εἶναι τό νά σταυρώσωμε τήν σάρκα μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες (Γαλ. 5, 24). Νομίζετε ὅτι εἶπε τοῦτο μόνο γιά τήν τρυφή καί τά ὑπογάστρια; Πῶς τότε γράφει στούς Κορινθίους ὅτι, «ἐπειδή ὑπάρχουν ἔριδες ἀνάμεσά σας, εἶσθε ἀκόμη σαρκικοί καί περιπατεῖτε κατά τό ἀνθρώπινο φρόνημα» (Α’ Κορ. 3, 3); Ὥστε καί αὐτός πού ἀγαπᾶ δόξα ἤ χρήματα, ἤ ἁπλῶς θέλει νά ἐπιβάλη τό θέλημά…
Οἱ ἑπτὰ φράσεις τοῦ Χριστοῦ στὸν σταυρό.
Οἱ ἑπτὰ φράσεις τοῦ Χριστοῦ στὸν σταυρό. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Θέλετε νὰ µάθετε τὴ σηµασία ἐκείνων τῶν ἑπτὰ φράσεων τὶς ὁποῖες εἶπε ὁ Κύριος πάνω στὸν σταυρό. Δὲν εἶναι σαφεῖς; Πρώτη φράση: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς˙ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. 23, 34). Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ Χριστὸς ἔδειξε τὸ ἔλεός του ἀπέναντι στοὺς ἐκτελεστές Του, τῶν ὁποίων ἡ µοχθηρία δὲν ὑποχώρησε οὔτε ὅταν ὑπέφερε στὸν σταυρό. Τὸ δεύτερο εἶναι ὅτι βροντοφώναξε ἀπὸ τὴν κορυφὴ τοῦ βράχου τοῦ Γολγοθᾶ µία ἀποδεδειγµένη ἀλλά ποτὲ καλὰ συνειδητοποιηµένη ἀλήθεια, δηλαδὴ ὅτι αὐτοὶ ποὺ πράττουν τὸ κακὸ ποτὲ δὲν ξέρουν τί κάνουν. Σκοτώνοντας…
Στὸν Σταυρὸ καὶ τὸν Ληστή
Στὸν Σταυρὸ καὶ τὸν Ληστή Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Σήμερα ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς βρίσκεται πάνω στὸ σταυρὸ καὶ ἐμεῖς ἑορτάζουμε, γιὰ νὰ μάθεις ὅτι ὁ σταυρὸς εἶναι ἑορτὴ καὶ πανήγυρη πνευματική. Γιατί προηγουμένως ὁ σταυρὸς ἦταν ἡ λέξη ποὺ σήμαινε καταδίκη, τώρα ὅμως ἔγινε ἀντικείμενο τιμῆς. Προηγουμένως ἦταν σύμβολο καταδίκης, τώρα ὅμως εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς σωτηρίας μας. Γιατί αὐτὸς ὁ σταυρὸς μᾶς προξένησε ἄπειρα ἀγαθά, αὐτὸς μᾶς ἀπάλλαξε ἀπὸ τὴν πλάνη τῆς εἰδωλολατρίας, αὐτὸς μᾶς φώτισε ἐνῶ ζούσαμε μέσα στὸ σκοτάδι, αὐτὸς μᾶς συμφιλίωσε μὲ τὸν Θεό, ἐνῶ εἴχαμε γίνει ἐχθροί του, αὐτὸς μᾶς ἔκανε φίλους του, ἐνῶ…
Λόγος εις την Μεγάλη Παρασκευή
Λόγος εις την Μεγάλη Παρασκευή Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως – Κριμαίας «Ἦν δὲ ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης» (Λκ. 23, 44). Ο ήλιος από τον τρόμο για το τι έκαναν οι δολοφόνοι, σκοτώνοντας στη γη τον Υιό του Θεού, έκρυψε τις ακτίνες του, για να μην δει κανείς το πιο φρικτό από όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν ποτέ πάνω στη γη. Από φόβο και τρόμο εσιώπησαν τα καταραμένα χείλη αυτών που δολοφόνησαν τον Σωτήρα του κόσμου, που λίγο πριν Τον ενέπαιζαν, λέγοντας: «Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι· εἰ βασιλεὺς Ἰσραήλ ἐστι, καταβάτω…
Ὁμιλία εἰς τὴν Μεγάλην Παρασκευὴν
Ὁμιλία εἰς τὴν Μεγάλην Παρασκευὴν Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς Ποτέ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δέν εἶχε λιγώτερο Θεό μέσα του ὁ ἄνθρωπος ἀπό σήμερα. Ποτέ λιγώτερος Θεός ἀπό σήμερα. Σήμερα ὁ διάβολος “σαρκώθηκε” μέσα στόν ἄνθρωπο, γιά νά ἀποσαρκώσῃ τόν Θεάνθρωπο. Σήμερα ὅλο τό κακό μπῆκε στό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά ἀποδιώξῃ τόν Θεό ἀπό τό σῶμα. Σήμερα ὅλος ὁ Ἅδης μεταφέρθηκε στήν γῆ. Ποιός νά θυμᾶται ὅτι ἡ γῆ κάποτε ἦταν παράδεισος; Ἡ σημερινή πτῶσις τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀσυγκρίτως μεγαλύτερη ἀπό τήν πρώτη πτῶσι [τοῦ Ἀδάμ]. Τότε ὁ ἄνθρωπος ἀποστάτησε ἀπό τόν Θεό, ἀλλά σήμερα ἐσταύρωσε τόν Θεό, σκότωσε τόν…
Στὴν Μεγάλη Παρασκευὴ
Στὴν Μεγάλη Παρασκευὴ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Ὁλοκληρώθηκε λοιπόν ὁ ἀγώνας μας τῆς νηστείας καί τελείωσε στό Σταυρό. Καί ποῦ ἔπρεπε νά καταλήξει τό τέλος τῆς νίκης, ἄν ὄχι στό τρόπαιο τοῦ Χριστοῦ; Γιατί ὁ Σταυρός εἶναι τό τρόπαιο τοῦ Χριστοῦ, πού ἔγινε βέβαια μιά φορά, ἀλλά τρέπει πάντοτε σέ φυγή τούς δαίμονες. Πράγματι, ποῦ εἶναι τά εἴδωλα καί οἱ μάταιοι φόνοι τῶν ζώων; Ποῦ εἶναι οἱ ναοί καί ἡ φωτιά τῆς δυσσέβειας; Σβήστηκαν ὅλα ἀπό ἕνα Ἅγιο Αἷμα καί γκρεμίστηκαν, καί μένει ὁ Σταυρός πολυδύναμη δύναμη, ἀόρατο βέλος, ἄυλο φάρμακο, παυσίπονο πλῆγμα, δόξα γεμάτη ὄνειδος. Ὥστε, καί ἄν μύρια…
Ὁ Νικητής τοῦ θανάτου
Ὁ Νικητής τοῦ θανάτου Ἁγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου Σήμερα λοιπὸν ὁ Κύριός μας περιοδεύει στὸν Ἅδη. Σήμερα συνέτριψε τὶς χάλκινες πύλες καὶ τοὺς σιδερένιους μοχλούς του. Πρόσεξε τὴν ἀκριβολογία. Δὲν εἶπε, ἄνοιξε τὶς πύλες, ἀλλὰ «συνέτριψε τὶς χάλκινες πύλες», γιὰ νὰ ἀχρηστεύσει τὸ δεσμωτήριο. Δὲν ἀφαίρεσε τοὺς μοχλούς, ἀλλὰ τοὺς συνέτριψε, γιὰ νὰ ἀχρηστεύσει τὴ φυλακή. Ὅπου βέβαια δὲν ὑπάρχει οὔτε μοχλὸς οὔτε θύρα, καὶ ἂν κάποιος εἰσέλθει, δὲν ἐμποδίζεται νὰ ἐξέλθει. Ὅταν λοιπὸν συντρίψει ὁ Χριστός, ποιὸς θὰ μπορέσει νὰ διορθώσει; Οἱ βασιλεῖς ὅταν πρόκειται νὰ ἀφήσουν ἐλεύθερους τούς φυλακισμένους, δὲν κάνουν αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός, ἀλλὰ δίνουν διαταγὲς…
Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη
Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη Ἁγίου Ἐπιφανίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίας Κύπρου 1.-. Ἐκεῖνος πού χθές, μέσα στήν ἄπειρη συγκατάβασί Του, δέν ἐκαλοῦσε νά τόν βοηθήσουν οἱ λεγεῶνες τῶν Ἀγγέλων, λέγοντας στόν Πέτρο, ὅτι εἶναι στό χέρι μου νά παρατάξω τώρα ἀμέσως, περισσότερες ἀπό δώδεκα λεγεῶνες Ἀγγέλων (Ματθ. κστ´ 53), σήμερα κατέρχεται μέ τόν θάνατό Του κατά τοῦ ἅδου καί τοῦ θανάτου, τοῦ τυράννου, ὅπως ταιριάζει σέ Θεό καί Κυρίαρχο, ἐπί κεφαλῆς τῶν ἀθανάτων καί ἀσωμάτων στρατευμάτων καί τῶν ἀοράτων ταγμάτων, ὄχι μέ δώδεκα μόνο λεγεῶνες, ἀλλά μέ μύριες μυριάδες καί χίλιες χιλιάδες Ἀγγέλων, Ἀρχαγγέλων, Ἐξουσιῶν, Θρόνων, Ἐξαπτερύγων, Πολυομμάτων, οὐρανίων ταγμάτων,…
Λόγος στό ἅγιο Πάσχα
Λόγος στό ἅγιο Πάσχα Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου 1. Εἶναι κατάλληλη στιγμή σήμερα ν᾿ ἀναφωνήσουμε ὅλοι ἐμεῖς ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ μακάριος Δαυΐδ.«Ποιός μπορεῖ νά διηγηθεῖ τή δύναμη τοῦ Κυρίου, νά ἐξυμνήσει ὅλες τίς δόξες του;» (Ψαλμ. 105, 2). Νά λοιπόν ἔφθασε ἡ ποθητή γιά μᾶς καί σωτήρια ἑορτή, ἡ ἀναστάσιμη ἡμέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ προϋπόθεση τῆς εἰρήνης, ἡ ἀφορμή τῆς συμφιλίωσης, ἡ ἐξαφάνιση τῶν πολέμων, ἡ κατάργηση τοῦ θανάτου, ἡ ἥττα τοῦ διαβόλου. Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀναμείχθηκαν μέ τούς ἀγγέλους καί αὐτοί πού ἔχουν σῶμα προσφέρουν τή δοξολογία τους μαζί μέ τίς ἀσώματες δυνάμεις. Σήμερα καταργεῖται…
Λόγος εἰς τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασιν
Λόγος εἰς τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασιν Ἁγίου Ἐπιφανίου Κύπρου Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης ὁ τριήμερος ἀνέτειλε σήμερα κι᾽ ὁλόκληρη ἐφώτισε τήν πλάση. Ὁ τριήμερος καί προαιώνιος Χριστός, τό τσαμπί τοῦ σταφυλιοῦ, βλάστησε καί τόν κόσμο πλημμύρισε ἀπό χαρά. Τήν ἀβασίλευτην αὐγή ἄς δοῦμε. Πρίν ἔρθη ἡ αὐγή, ἄς τή δοῦμε σήμερα καί ἀπ᾽ τή φωτοπλημμύρα ἄς γεμίσουμε ἀπό χαρά. Τίς πόρτες τοῦ Ἅδη ἀνοίγει ὁ Χριστός καί οἱ νεκροί σηκώθηκαν σά νά κοιμοῦνταν. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστός πού ἀνασταίνει τούς πεσμένους καί ἀνάστησε μαζί Του τόν Ἀδάμ. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, Αὐτός πού ἀνασταίνει ὅλους καί ἐλευθέρωσε τήν Εὔα ἀπ᾽ τήν κατάρα….
Λόγος εἰς τὸ Πάσχα
Λόγος εἰς τὸ Πάσχα Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου 1. «Θά σταματήσω εἰς τόν φυλάκιόν μου», λέγει ὁ θαυμάσιος Ἀββακούμ (Ἀββακ. 2, 1). Καί ἐγώ θά σταματήσω μαζί του σήμερα ἐπάνω εἰς τήν ἐξουσίαν καί τήν διορατικήν ἱκανότητα τήν ὁποίαν μοῦ ἔχει δώσει τό Πνεῦμα, καί θά κατοπτεύσω καί θά ἀναγνωρίσω ὅ,τι θά μοῦ φανερωθῇ καί ὅ,τι θά λεχθῇ πρός ἐμέ. Καί ἐσταμάτησα καί κατόπτευσα. Καί νά ἄνδρας ὁ ὁποῖος κάθεται ἐπάνω εἰς τά νέφη καί ὁ ὁποῖος εἶναι πανύψηλος. Ἡ ὄψις του εἶναι ὁμοία πρός τήν ὄψιν ἀγγέλου καί ἡ στολή του ὡσάν λάμψις ἀστραπῆς ἡ ὁποία σχίζει τόν οὐρανόν…
Πατερικό Θησαύρισμα
Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας
Οἱ ἄνθρωποι καταχρηστικά λέγονται λογικοί. Δεν εἶναι λογικοὶ ὅσοι ἔμαθαν ἀπλῶς τὰ λόγια καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλ’ ὅσοι ἔχουν τὴ λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καἰ ποιὸ τὸ κακό καὶ ἀποφεύγουν τὰ πονηρὰ καὶ βλαβερὰ στὴν ψυχή, τὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ ψυχωφελῆ, τὰ ἀποκτοῦν πρόθυμα μὲ τὴ μελέτη καὶ τὰ ἐφαρμόζουν μὲ πολλὴ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Αὐτοὶ μόνοι πρέπει νὰ λέγονται ἀληθινὰ λογικοὶ ἄνθρωποι.
Ἰουστῖνος Πόποβιτς
Ἡ αἰωνιότητα εἶναι φρικιαστικὴ δίχως Θεάνθρωπο, γιατὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι φοβερὸς δίχως τὸν Θεάνθρωπο. Καθετὶ τὸ ἀνθρώπινο, μονάχα στὸν Θεάνθρωπο ἔχει τὴν τελικὴ καὶ λογικὴ του ἑρμηνεία. Δίχως τὸν θαυμαστὸ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅλα τὰ ἀνθρώπινα μεταβάλλονται ἀναπόφευκτα σὲ χάος, σὲ φρίκη, σὲ θάνατο, σὲ κόλαση: ἡ φρόνηση σὲ ἀφροσύνη, ἡ αἴσθηση σὲ ἀπόγνωση, ἡ ἐπιθυμία σὲ αὐτοδιάσπαση μέσα ἀπὸ τὴν αὐτοθέωση ἤ τὴν αὐτοεξουθένωση.
Ἀλφαβητάριον παραινέσεων
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου
• Ἀρχὴν νόμιζε τῶν ὅλων εἶναι Θεόν.
• Βέβαιον οὐδὲν ἐν βίῳ δόκει πέλειν.
• Γονεῖς τιμῶν μάλιστα Θεὸν φοβοῦ.
• ∆ίδασκε σαυτὸν μὴ λαλεῖν ἃ μὴ θέμις.
• Ἔργοις δ’ ἀρέσκειν σπεῦδε καὶ λόγοις Θεῷ.
• Ζωὴν πόθησον τὴν ἔχουσαν μὴ τέλος.
• Ἡττῶν σεαυτὸν τοῖς φίλοις νικῶν ἔσῃ.
• Θνητὸς δ’ ὑπάρχων μηδόλως μέγα φρόνει.
• Ἰχνηλάτει μὲν τῶν σοφῶν ἀεὶ θύρας.
• Καὶ νοῦν δὲ καλλώπιζε τῆς μορφῆς πλέον.
• Λόγῳ Θεοῦ ἄνοιγε σόν, τέκνον, στόμα.
• Μνήμης δὲ αὐτοῦ μηδαμῶς λάθῃ ποτέ.
• Νήφων προςεύχου τῷ Θεῷ καθ’ ἡμέραν.
• Ξένους ξένιζε, μὴ ξένος γένῃ Θεοῦ.
• Ὁρμὰς χαλίνου τῶν παθῶν ψυχοφθόρους.
• Πέδαις τὸ σῶμα ἀσφαλίζου σωφρόνως.
• Ῥάβδον σεαυτῷ τὴν συνείδησιν φέρε.
• Σαφῶς σχόλαζε ἐν Γραφαῖς ταῖς ἐν θέοις.
• Τὰς τῶν πενήτων ψυχαγώγησον λύπας.
• Ὑπὲρ σεαυτὸν τοὺς πέλας καλῶς θέλε.
• Φίλους ἔχειν σπούδαζε, ἢ πλοῦτον πολύν.
• Χρυσοῦ γὰρ αὐτοὶ εὐκλεέστεροι λίαν.
• Ψεῦδος μίσησον, τὴν δ’ ἀλήθειαν φίλει.
• Ὦ παῖ, φυλάσσων ταῦτα σώζῃ ἐνθέως.
Φωτοθήκη
Η Ορθόδοξος Φωτογραφική Συλλογή της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης περιλαμβάνει πληθώρα ψηφιακών εικόνων, στις οποίες αποτυπώνεται η πολυποίκιλη δραστηριότητα και σημαντικά γεγονότα της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Πατριαρχική επίσκεψις στην Εκκλησία των Σερρών (17-21 Απριλίου 2015)
Επίσκεψη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄ στην Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης (7-9 Μαΐου 2016)
Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης (7-11-2016)
Βιντεοθήκη
Η ορθόδοξος βιντεοθήκη της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης περιλαμβάνει μία ψηφιακή συλλογή από βίντεο, η οποία προσφέρεται για περιήγηση και ενημέρωση σχετικά με την Ορθόδοξη πίστη και τις δραστηριότητες της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
1ο και 2ο μέρος
(Διάρκεια: 61′ – 67′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
3ο, 4ο και 5ο μέρος
(Διάρκεια: 57′ – 54′ – 60′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
6ο, 7ο και 8ο μέρος
(Διάρκεια: 57′ – 50′ – 59′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
9ο μέρος
(Διάρκεια: 67′) (ΒΙΝΤΕΟ)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ
Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
10ο μέρος
(Διάρκεια: 120′) (ΒΙΝΤΕΟ)
Συναξάρι της Ημέρας
Ὀρθόδοξος Συναξαριστής - Τετάρτη 08 Μαΐου 2024
Σήμερα τιμοῦνται οἱ Ἅγιοι:
Ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
Ἡ πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔγινε στὸ Μεγάλο Κωνσταντῖνο, μὲ τὸ θριαμβευτικὸ ἔμβλημα τῆς νίκης: «ἐν τούτῳ νίκα». Ἐδῶ ἔχουμε μία ἄλλη ἐμφάνιση, ποὺ ἔγινε στὴν Ἱερουσαλήμ, περίπου τὸ 346 μ.Χ. Τότε ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων ἦταν ὁ Κύριλλος καὶ βασιλιὰς ὁ Κωνσταντῖνος, γιὸς τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ἡ ἐμφάνιση αὐτὴ ἔγινε στὶς 7 Μαΐου. Ἦταν ἡ ὥρα (βυζαντινή) τρίτη, ὅταν ξαφνικὰ στὸν οὐρανὸ φάνηκε ὁ Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς Σταυρός, σχηματισμένος ἀπὸ ἐκθαμβωτικὸ φῶς, πάνω ἀπὸ τὸ Γολγοθᾶ, μέχρι καὶ τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Τὸ ὑπερφυσικὸ αὐτὸ θέαμα προκάλεσε μεγάλο θαυμασμὸ καὶ συγκίνηση σὲ ὅλους τοὺς εὑρισκομένους στὴν Ἱερουσαλήμ. Νέοι καὶ γέροι, γυναῖκες καὶ παιδιά, ὅλοι μαζί, ἔτρεξαν στὴν ἐκκλησία καὶ μὲ πολλὴ χαρὰ καὶ θερμὴ κατάνυξη εὐχαρίστησαν καὶ δόξασαν τὸ Θεό, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ ἁγίασε τὸ ξύλο τοῦ σταυροῦ καὶ κατέστησε τὸ σημεῖο αὐτοῦ ἰσχυρότατο ὅπλο τῶν ἀγωνιζομένων χριστιανῶν κατὰ τοῦ διαβόλου.
Ὁ Ἅγιος Ἀκάκιος
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καππαδοκία καὶ ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου μ.Χ. αἰῶνα. Ἔλαμψε καὶ αὐτὸς μεταξὺ τῶν ἀπειραρίθμων ἡρῴων τῆς χριστιανικῆς πίστεως, στὸν διωγμὸ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ Γαλερίου Μαξιμιανοῦ. Ὑπηρετοῦσε στὶς στρατιωτικὲς τάξεις, καὶ εἶχε διοικητὴ τὸν ἑκατόνταρχο Φῆρμο. Κάποια μέρα αὐτός, μὲ ἀνωτέρα διαταγή, ἀνέκρινε τοὺς στρατιῶτες του γιὰ νὰ ἐξακριβώσει, πόσοι καὶ ποιοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς ἦταν χριστιανοί. Μεταξὺ αὐτῶν ποὺ ὁμολόγησαν τὸ Χριστό, ἦταν καὶ ὁ Ἀκάκιος. Ὁ Φῆρμος προσπάθησε νὰ τὸν μεταπείσει, ἀλλ᾿ ὁ Ἀκάκιος ἀπάντησε μεγαλόφωνα: «Ἐγὼ χριστιανὸς γεννήθηκα, καὶ εἶμαι καὶ θὰ εἶμαι. Διότι ἔτσι μὲ διατάσσει καὶ ἔτσι τὸ θέλει ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Καὶ καυχῶμαι μάλιστα, ποὺ κατάγομαι ἀπὸ γενιὰ χριστιανική». Ὁ Φῆρμος τότε, τὸν ἔστειλε στὸν ἀνθύπατο Βιβιανό. Αὐτὸς προσπάθησε μὲ πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους - καλοὺς καὶ σκληρούς- νὰ ἀλλαξοπιστήσει τὸν Ἀκάκιο. Μάταια ὅμως. Τὸν ἔστειλε τότε στὴν πιὸ σκοτεινὴ φυλακὴ τοῦ Βυζαντίου, ἀφοῦ ἀνελέητα τὸν μαστίγωσε. Ἀλλὰ καὶ πάλι δὲν κατάφερε τίποτα. Κατόπιν, ἀνέλαβε τὸν Ἀκάκιο ὁ ἀνθύπατος Φλακκῖνος. Αὐτὸς στὴν ἀρχὴ τὸν φυλάκισε, ἀλλ᾿ ὅταν εἶδε τὴν ἄκαμπτη ἐμμονή του, διέταξε καὶ τὸν ἀποκεφάλισαν. Ἦταν ὁ Ἀκάκιος τότε 25 χρονῶν.
Ὁ Ἅγιος Κοδρᾶτος καὶ οἱ μαζὶ μ᾿ αὐτὸν μαρτυρήσαντες
Ἔζησε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Δεκίου (249-251) καὶ Οὐαλεριανοῦ (251-259) στὴ Νικομήδεια. Συνελήφθη σὰν Χριστιανός, ὁδηγήθηκε στὸν ἀνθύπατο Περίνιο καὶ ὅταν τὸν ἀνέκρινε, ὁ Κοδρᾶτος, ὁμολόγησε μὲ θάῤῥος ὅτι εἶναι χριστιανός. Τότε τὸν ἅπλωσαν κατὰ γῆς, τὸν μαστίγωσαν μὲ μαστίγια ἀπὸ νεῦρα βοδιῶν καὶ αἱμόφυρτο τὸν ἔριξαν στὴ φυλακή. Ἀπὸ τὴν Νικομήδεια, μὲ προσταγὴ τοῦ ἀνθυπάτου, μεταφέρθηκε στὴ Νίκαια, ὅπου δι᾿ αὐτοῦ πολλοὶ πίστεψαν στὸν Χριστὸ καὶ θανατώθηκαν ἄλλοι μὲ φωτιὰ καὶ ἄλλοι μὲ μαχαίρια. Ἐκεῖ ἀφοῦ τὸν κρέμασαν, ἔγδαραν τὶς σάρκες του, τὸν μαστίγωσαν καὶ τὸν ἔστειλαν στὴν Ἀπάμεια, ὅπου καὶ ἐκεῖ ὑπέστη πολλὰ καὶ ποικίλα μαρτύρια. Ἀπὸ ἐκεῖ ὁ ἀνθύπατος τὸν ὁδηγοῦσε δέσμιο στὴν Καισάρεια. Στὸ δρόμο, πολλὲς φορὲς προσπάθησε νὰ πείσει τὸν Κοδρᾶτο νὰ προσφέρει θυσία στοὺς θεούς, ἀλλὰ ὁ μάρτυρας παρέμεινε ἄκαμπτος στὴν πίστη του. Τότε κοντὰ στὴν Ἑρμούπολη, διέταξε νὰ τὸν βάλουν ἐπάνω σὲ πυρακτωμένη σχάρα καὶ ἔπειτα τὸν ἀποκεφάλισαν. Τελεῖται δὲ ἡ σύναξή του κοντὰ στὴν Ξηροκίρκου.
Οἱ Ἅγιοι Ῥουφῖνος καὶ Σατορνῖνος
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους στὴν Καισάρεια (τῆς Καππαδοκίας), τὴν ἐποχὴ ποὺ ὁ ἀνθύπατος Νικομήδειας Περίνιος, ὁδηγοῦσε ἐκεῖ τὸν μάρτυρα Κοδράτο.
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ψυχαΐτης
Ἔλαμψε στὰ χρόνια της σκληρῆς πάλης γιὰ τὶς ἅγιες εἰκόνες. Ἀσκητικότατος στὴ ζωή, εἶχε φοβερὸ ψυχικὸ σθένος καὶ μεγάλη τόλμη. Ἡ ἐμφάνισή του κλόνιζε τοὺς ἀντιπάλους καὶ στερέωνε τοὺς φίλους καὶ ὁμόδοξους. Οἱ εἰκονομάχοι αὐτοκράτορες τὸν καταδίωξαν. Ἔτσι πέρασε πολλὲς περιπέτειες, τὶς ὁποῖες ὑπερνίκησε καὶ κατέβαλε. Μετὰ ἀπὸ κάθε διωγμὸ ἐπανερχόταν ὁρμητικότερος. Ἐπίσης ἦταν προικισμένος καὶ μὲ θαυματουργικὴ χάρη. Ὁ θάνατος τὸν βρῆκε ὄρθιο στὸ στάδιο τῶν ἱερῶν ἀγώνων καὶ τὸν ἔφερε στὰ ἀθάνατα σκηνώματα τῶν δικαίων.
Ὁ Ἅγιος Μάξιμος
Ἔζησε στὰ σκληρά, ἀλλὰ ἔνδοξα χρόνια τῶν διωγμῶν ποὺ ὑπέστη ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες. Πιστὸς γνήσιος, πῆρε στοὺς ὤμους τὸν σταυρό του, κήρυττε παντοῦ τὸν Χριστὸ καὶ ἔφερε σ᾿ Αὐτὸν πολυάριθμους εἰδωλολάτρες. Γι᾿ αὐτὸ διώχτηκε καὶ ταλαιπωρήθηκε. Πέρασε δὲ τὴν ζωή του μέσα σὲ διαρκῆ κίνδυνο καὶ μάχη. Τέλος ἔπεσε, ἀφοῦ λιθοβολήθηκε ἀπὸ φανατικοὺς εἰδωλολάτρες καὶ ἔτσι φόρεσε τὸ ἀμάραντο στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.
Ὁ Ὅσιος Ταράσιος ὁ θαυματουργὸς «ὁ ἐν Λυκαονίᾳ»
Ἡ μνήμη του ἀναφέρεται στὸν Συναξαριστὴ Delehaye στὶς 8 Μαΐου καὶ ὀτον Λαυρωτικὸ Κώδικα 70 φ. 2176 στὶς 7 Μαΐου μὲ τὸ ἀκόλουθο ὑπόμνημα: «Οὗτος ὁ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν ἐκ βρέφους σκεῦος ἐκλογῆς καὶ ἀνάθημα γέγονε, σκληραγωγίᾳ, νηστείᾳ, προσευχῇ, δάκρυσι, χαμευνίᾳ ἑαυτὸν ἐκδώσας καὶ πάσῃ κακουχίᾳ καὶ ταλαιπωρίᾳ καὶ διὰ τὴν ἄκραν αὐτοῦ ἀρετὴν ἠξιώθη θαυματουργιῶν μεγίστων ἐκ Θεοῦ, δαίμονας ἀποσοβεῖν, νεκροὺς ἐγείρειν, λεπροὺς καθαίρειν, πάθη ἀνίατα θεραπεύειν καὶ ἁπλῶς πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἴωμενος· καὶ ἐν τούτοις τοῖς ἀγαθοῖς πᾶσιν ἐπαγωνιζόμενος μετὰ μικρὸν νοσήσας καὶ προεγνωκὼς τὴν αὐτοῦ πρὸς Θεὸν ἐκδημίαν πρὸς Κύριον, ἀπῆλθε χαριεντιζόμενος μετὰ τῶν ἁγίων ἀγγέλων, τῶν λαβόντων αὐτοῦ τὴν τιμίαν ψυχήν».
Ὁ Ὅσιος Νεῖλος ὁ Νέος, ὁ Μυροβλύτης (Εὕρεση τιμίων λειψάνων του)
Προφητεία τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ Νέου τοῦ καὶ Μυροβλύτου, τοῦ ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθωνος ἀσκήσαντος, πρὸ 600 ἐτῶν, περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῶν ἐν τέλει τοῦ αἰῶνος ἀνθρώπων.
«Κατὰ τὸ 1900 ἔτος βαδίζοντες πρὸς τὸν μεσασμὸν τοῦ 8ου αἰῶνος ἄρχεται ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου, νὰ γίνεται ἀγνώριστος. Ὅταν πλησιάσῃ ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθῆ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τὰ τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθῆ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία. Τότε ἔρχεται ὁ κόσμος νὰ γίνεται ἀγνώριστος, μετασχηματίζωνται αἱ μορφαὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν θὰ γνωρίζωνται οἱ ἄνδρες ἀπὸ τὰς γυναῖκας διὰ τῆς ἀναισχύντου ἐνδυμασίας καὶ τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς· οἱ τότε ἄνθρωποι θὰ ἀγριέψουν καὶ θὰ γενοῦν ὡσὰν θηρία ἀπὸ τὴν πλάνην τοῦ Ἀντιχρίστου. Δὲν θὰ ὑπάρχει σεβασμὸς εἰς τοὺς γονεῖς καὶ γεροντότερους, ἡ ἀγάπη θὰ ἐκλείψη, οἱ δὲ Ποιμένες τῶν Χριστιανῶν, Ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, θὰ εἶναι τότε ἄνδρες κενόδοξοι, παντελῶς μὴ γνωρίζοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστεράν, θὰ ἀλλάξουν τὰ ἤθη, αἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σωφροσύνη θὰ ἀπολεσθῆ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ βασιλεύσῃ ἡ ἀσωτεία. Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ φιλαργυρία θὰ φθάσουν εἰς τὸν μέγιστον βαθμόν, καὶ οὐαὶ εἰς τοὺς θησαυρίζοντας ἀργύρια. Αἱ πορνεῖαι, μοιχείαι, ἀρσενοκοιτίαι, κλοπαὶ καὶ φόνοι, θὰ πολιτεύωνται, ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ διὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καὶ ἀσελγείας, οἱ ἄνθρωποι θέλουν στερηθῇ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὅπου ἔλαβον εἰς τὸ Ἅγιον Βάπτισμα ὡς καὶ τὴν τύψιν τῆς συνειδήσεως.
Αἱ Ἐκκλησίαι δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων καὶ ἀλλοίμονον τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν πίστιν, διότι θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τὸν κόσμον εἰς τὰ ἱερὰ Καταφύγια διὰ νὰ εὕρουν ψυχικὴν ἀνακούφισιν τῶν θλίψεών των καὶ παντοῦ θὰ εὑρίσκουν ἐμπόδια καὶ στενοχώριας. Κὰ πάντα ταῦτα γεννήσονται διὰ τὸ ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θέλει κυριεύσῃ τὰ πάντα, καὶ γεννήσεται ἐξουσιαστὴς πάσης τῆς Οἰκουμένης καὶ θὰ ποιῇ τέρατα καὶ σημεῖα κατὰ φαντασίαν, θέλῃ δὲ δώσῃ πονηρᾶν σοφίαν εἰς τὸν ταλαίπωρον ἄνθρωπον, διὰ νὰ ἐφεύρῃ, νὰ ὁμιλῇ ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον, ἀπὸ τὴν μίαν ἄκραν της γῆς, ἕως τὴν ἄλλην, τότε θὰ πέτανται στὸν ἀέρα ὡς πτηνὰ καὶ διασχίζοντες τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες.
Καὶ ταῦτα πάντα ποιοῦντες οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι, διαβιοῦντες ἐν ἀνέσει, μὴ γνωρίζοντες οἱ ταλαίπωροι ὅτι ταῦτα ἐστὶ πλάνη τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ τόσον θὰ προοδεύση τὴν ἐπιστήμην κατὰ φαντασίαν ὁ πονηρός, ὥστε ἀποπλανῆσαι τοὺς ἀνθρώπους καὶ μὴ πιστεύῃ εἰς τὴν ὕπαρξιν τοῦ τρισυποστάτου Θεοῦ.
Τότε βλέπων ὁ Πανάγαθος Θεὸς τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, θέλει κωλοβώσῃ τὰς ἡμέρας, διὰ τοὺς ὀλίγους σῳζόμενους, διότι θέλει πλανῆσαι εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Τότε αἰφνιδίως θέλει ἔλθῃ ἡ δύστομος ῥομφαῖα καὶ θὰ θανατώση τὸν πλάνον καὶ τοὺς ὀπαδοὺς αὐτοῦ».
Καταγόταν - σύμφωνα μὲ τὴν Ἀκολουθία του, ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 1847 - ἀπὸ τὸν Ἅγιο Πέτρο τῆς Κυνουρίας. Ὅταν ὁ Νεῖλος ἦλθε σὲ κατάλληλη ἡλικία, μαζὶ μὲ τὸν θεῖο του Μακάριο (ποὺ ἦταν καὶ δάσκαλός του στὰ ἱερὰ γράμματα), ἐντάχθηκαν στὸ Μοναστήρι τῆς Μαλεβῆς.
Ἐκεῖ ὁ Νεῖλος χειροτονήθηκε ἱεροδιάκονος καὶ στὴ συνέχεια ἱερομόναχος. Κατόπιν πῆγε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου ἀσκήτευσε στὸ σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Πέτρου τοῦ Ἀθωνίτη (στὸ Καραβοστάσι) ἐπὶ πολλὰ χρόνια καὶ εἶναι ἄγνωστο πὼς τρεφόταν ἀφοῦ τὸ σπήλαιο εἶναι ἀπρόσιτο. Πέθανε εἰρηνικὰ στὶς 12 Νοεμβρίου 1651. Ὁ τάφος του βρέθηκε στὶς 7 Μαΐου 1845 ἀπὸ μοναχὸ ὀνόματι Αἰχμάλωτο ποὺ τοῦ εἶχε ὑποδείξει τὸν τόπο στὸν ὕπνο του ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος. Κατὰ τὴν ἀνεύρεση τοῦ τάφου ἔγιναν πολλὰ θαύματα. Ἀπὸ τὸν τάφο του ἀνάβλυζε μύρο ποὺ γιάτρευε τοὺς πιστούς.
Τὸ λείψανό του βρίσκεται στὸ μοναστήρι τῆς Λαύρας. Τιμᾶται ὡς προστάτης Κυνουρίας. Ὁ Φώτης Κόντογλου ἔχει ζωγραφίσει τὴν σεπτή του εἰκόνα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων-Ἀχαρνῶν.
Ὁ Ὅσιος Παχώμιος ὁ νέος ὁσιομάρτυρας
Βλέπε βιογραφία του 21 Μαΐου.
Μνήμη μεταθέσεως τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου
Σ᾿ ἄλλους Συναξαριστές, (Deleyaye σ. 406), κατὰ τὴν 19η Ἰανουαρίου, «ἐπάνοδος τοῦ λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Εὐθυμίου».
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος, Μάρτυρας.
Ημερολόγιο 2024
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
Τοπικό Αγιολόγιο
Τοπικοί άγιοι στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης είναι ο Ιερομάρτυς Άγιος Νικήτας ο νέος, ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Σερραίος, οι εν Μεγάροις Άγιοι Τέσσαρες Μάρτυρες, ο Άγιος Νεομάρτυς Βενέδικτος ο εξ Εζεβών, ο Όσιος Ιωάννης κτίτορας της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κάλλιστος Α'
Ιεροί Ναοί
Στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης υπάγονται 114 Ενοριακοί Ναοί, που κατανέμονται σε 4 Αρχιερατικές Περιφέρειες, 66 Παρεκλήσια και 22 Ναοί Κοιμητηρίων.
Προσκυνηματικοί Ναοί
Οι Προσκυνηματικοί Ναοί της Ιεράς Μητροπόλεως μας είναι ο Ιερός Καθεδρικός Ναός καί Προσκυνηματικός των Αγίων Θεοδώρων Σερρών και ο Ιερός Προσκυνηματικός Ναός Αγίου Αντωνίου Στρυμονικού Σερρών.
Ιερές Μονές
Τα πάνσεπτα Ιερά Μοναστήρια που στολίζουν πνευματικώς την Ιερά μας Μητρόπολη είναι η Ιερά Ανδρώα Μονή της Αγίας Παρασκευής Σερρών, η Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών, η Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Αγίου Πνεύματος Σερρών, η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου "Βύσσιανης", η Ιερά Μονή Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Αγίου Πνεύματος και η η Ιερά Μονή Αγίου Πνεύματος του ομώνυμου χωριού.
Πρωτοσύγκελλος
Αρχιμ. Γαβριήλ Παλιούρας
Τηλ.: +30 23210 68115
E-Mail: [email protected]
Γενικ. Αρχιερ. Επίτροπος
Πρωτοπρ. Θωμάς Τσιάγγας
Τηλ.: +30 23210 68102
Ιδιαίτερο Γραφείο
Αρχιμ. Νεκτάριος Καϊμακάμης
Τηλ.: +30 23210 68100
Γραμματεία
Αρχιμ. Νικήτας Χαλέμης, Θεολόγος
Πρωτ. Χριστόδουλος Καμπερίδης
Αλέξανδρος Αναγνωστόπουλος, Θεολόγος
Τηλ.: +30 23210 68103
Φαξ: +30 23210 68117
Επικοινωνία
Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης
Κύπρου 10, 62122 Σέρρες
Τηλ.: +30 23210 68100
Φαξ: +30 23210 68119
E-Mail: [email protected]