Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι, Κοσμᾶς καί Δαμιανός

Τῆ Α’ τοῦ μηνός Ἰουλίου, Μνήμη τῶν Ἁγίων καί θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, τῶν ἐν Ρώμη τελειωθέντων

Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός οἱ Ἀνάργυροι ἦταν ἀδέλφια καί καταγόταν ἀπό τήν Ρώμη. Σπούδασαν καί οἱ δύο τήν ἰατρική καί ἐξάσκησαν αύτή ὄχι σάν ἐπικερδές ἐπάγγελμα, ἀλλά σάν φιλανθρωπική διακονία. Χρήματα δέν δέχονταν, οὔτε ἀπό φτωχό, ἀλλά οὔτε καί ἀπό πλούσιο. Κυρίως, ἔτρεχαν καί πρόσφεραν πρόθυμα τίς υπηρεσίες τους στούς φτωχούς, παρά στούς πλούσιους. Διότι ὅπως ἔλεγαν, μιά καλύβα ἔχει περισσότερη ἀνάγκη ἀπό ἕνα παλάτι. Ὁ Θεός, μάλλιστα εὐλόγησε τήν ἰατρική τους καί μέ θαυματουργική δύναμη. Αὐτό, ὅμως, κίνησε τό φθόνο τῶν ἄλλων γιατρών, μέ πρῶτο τό δάσκαλο τους, πού τούς μισοῦσε ἐπιπλέον, διότι αὐτοί ἦταν χριστιανοί. Κάποια μέρα ἐνῶ μάζευαν θεραπευτικά βότανα, τούς δολοφόνησαν, ἀφοῦ τούς ἔσπρωξαν, μέ ὁρμή στόν γκρεμό. Φάνηκε, ἔτσι ἡ καταστρεπτική ἰδιοτέλεια τῶν συναδέλφων τους, καί ἀντίθετα πόση “φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον”, φιλαδελφία ἐλεύθερη ἀπό κάθε προσποίηση καί ὑποκρισία, καλλιεργοῦσαν οἱ δύο Ἅγιοι Ἀνάργυροι.