Οἱ παρακλητικοί κανόνες τῆς Θεοτόκου

Οἱ παρακλητικοί κανόνες τῆς Θεοτόκου

Τό Δεκαπενταύγουστο εἶναι μία περίοδος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, κατά τήν ὁποία ἡ ὀρθόδοξη ψυχή στρέφει τά μάτια μέ βαθιά κατάνυξη πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἐπί δεκαπέντε μέρες, πρίν ἀπό τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως, σημαίνουν οἱ καμπάνες τήν ὥρα τοῦ δειλινοῦ καί τά πλήθη τῶν πιστῶν σπεύδουν μέ βαθιά κατάνυξη νά ψάλλουν τόν Μικρό καί τόν Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα δοξολογώντας τήν μητέρα τοῦ Χριστοῦ μέ κυρίαρχο τόνο τά συναισθήματα τοῦ πένθους καί τῆς ὀδύνης, τῆς βαρυαλγούσης ψυχῆς τοῦ πιστοῦ, πού ζητᾶ τήν παρηγοριά ἀπό τήν Παναγία.

Ἡ Μικρή καί ἡ Μεγάλη Παράκληση ψάλλονται, ἐναλλάξ, δηλαδή τήν μία μέρα ψάλλεται ἡ Μεγάλη καί τήν ἄλλη ἡ Μικρή, γιά νά ἀποφεύγεται ἡ μονοτονία. Μόνο κατά τούς ἑσπερινούς τῶν Σαββάτων καί τῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου δέν ψάλλονται οἱ Παρακλήσεις καί αὐτό ἐπειδή τό περιεχόμενο τους εἶναι πένθιμο καί ἱκετευτικό καί δέν συμφωνεῖ πρός τό χαρμόσυνο ὕφος τῶν ἑορταστικῶν αὐτῶν ὕμνων. Ἐκτός, ὅμως, ἀπό τήν περίοδο τοῦ Δεκαπενταύγουστου ἡ Μικρή, ἰδίως, Παράκληση ψάλλεται συχνά, “ἐν πάση περιστάσει καί θλίψει ψυχῆς”, εἴτε στούς ἱερούς Ναούς, εἴτε καί κατ’οἶκον, ἀπό τούς πιστούς, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν νά ἱκετεύσουν δι’αὐτῆς τήν Θεοτόκο καί νά ἐπικαλεσθοῦν τήν μεσιτεία Της.

Ἡ Παράκληση εἶναι μία ἀκολουθία πού ἔχει συγκινήσει καί συγκινεῖ κατά τρόπο μοναδικό τά ἑκατομμύρια τῶν Ὀρθοδόξων μέσα στούς αἰῶνες. Κανείς δέν ἀμφιβάλλει γιά τήν θαυματουργική ἐπέμβαση τῆς Παναγίας στή ζωή μας, πού εἶναι “ἡ ἀκαταίσχυντος προστασία μας” καί “ἡ ἀμετάθετος ἐλπίδα μας”. Ἄν καί “μετέστη ἐκ γῆς πρός οὐρανόν”, δέν ἐγκατέλειψε τήν γή μας. Διαβιβάζει διαρκῶς τίς θερμές παρακλήσεις καί ἱκεσίες μας “πρός τόν Υἱόν καί Θεόν της”. Δέν παραβλέπει τίς παρακλητικές φωνές μας, δέν ἀδιαφορεῖ, καταλαβαίνει τόν πόνο καί τήν ἀγωνία μας καί “προφθαίνει εἰς βοήθειαν μας”.

Ἡ διάκριση τῶν Παρακλήσεων σέ Μικρή καί Μεγάλη ὀφείλεται ἀποκλειστικῶς καί μόνον στήν ἔκταση, τό μέγεθος τῶν τροπαρίων. Τά τροπάρια, δηλαδή, τῆς Μικρῆς Παρακλήσεως εἶναι μικρότερα καί συντομότερα ἀπό ἐκεῖνα τῆς Μεγάλης.

Ἡ Μικρή Παράκληση εἶναι ποίημα κάποιου ἀγνώστου ὑμνογράφου, ὁ ὁποῖος κατ’ἄλλους μέν ὀνομάζονταν Θεοστήρικτος καί ἦταν Μοναχός, κατ’ἄλλους δέ Θεοφάνης.

Ὅπως φαίνεται, ὅμως, πρόκειται περί τοῦ ἰδίου προσώπου τό ὁποῖο ἔγινε Μοναχός καί ἀπό Θεοφάνης μετονομάσθηκε σέ Θεοστήρικτο. Ἡ Μεγάλη Παράκληση εἶναι ἔργο τοῦ Θεοδώρου τοῦ Β’, τοῦ Δουκός, Βασιλέως τῆς Νικαίας, τοῦ ἐπονομαζόμενου Λασκάρεως, ὁ ὁποῖος ἔζησε περί τά μέσα τοῦ 13ου αἰώνος καί εἶναι πολύ μεταγενέστερες τοῦ Θεοστηρίκτου, τοῦ Μοναχοῦ.

Ταυτόχρονα, ἀπό 1 Αὐγούστου μέχρι καί 14 Αὐγούστου νηστεύουμε πρός τιμήν τῆς Παναγίας καί γιά τήν ψυχή μας, αὐστηρά, ὑπακούοντας στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ γιά τήν νηστεία καί διότι μαζί μέ τήν προσευχή εἶναι τά πιό ἰσχυρά ὅπλα τών χριστιανῶν στήν πάλη κατά τοῦ κακοῦ καί τῆς ἁμαρτίας.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΕΡΡΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΕΡΡΩΝ

Η τοπική Εκκλησία των Σερρών στολίζεται πνευματικώς με πάνσεπτα ιερά μοναστήρια πού λειτουργούν ως εργαστήρια αγιασμού και σωτηρίας αλλά και ως λιμάνια ζωής και ελπίδος για τους πιστούς που καταφεύγουν σ’ αυτά, για να εμπνευσθούν και να ενισχυθούν στον πνευματικό τους αγώνα. Στα πανίερα αυτά σκηνώματα της δόξης του Θεού, ήρθε να προστεθεί στην Ιερά Μητρόπολή μας  ένα ακόμη.Η ιερά ανδρώα Μονή της Αγίας Παρασκευής Σερρών, η οποία με την δέουσα λαμπρότητα και  την πρέπουσα Εκκλησιαστική τάξη, καθιερώθηκε επίσημα από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγο, το πρωί της Κυριακής 22 Ιουνίου 2014 κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

Η Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής  έχει ως σκοπό να συμβάλλει στην πνευματική καλλιέργεια και τον αγιασμό των αγάμων κληρικών πού διακονούν στην τοπική μας Εκκλησία, να γίνει ὁ τόπος της πνευματικής τους αναφοράς αλλά καί φάρος πνεύματος και αγιασμού για την τοπική μας Εκκλησία συνολικώς.Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε τόσο στον ιερό θεσμό του μοναχισμού όσο και στους πνευματικούς, ποιμαντικούς  αλλά και πρακτικούς λόγους ίδρυσης της ως είρηται Ιεράς Μονής, αλλά και  στο ιστορικό των ενεργειών που απαιτήθηκαν για την ευόδωση του εγχειρήματος.

Ακολούθως ο Σεβασμιώτατος εχάρισε στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής περίτεχνο Σταυρό με μικρό απότμημα του Τιμίου Ξύλου και ευχήθηκε τα δέοντα στη νέα αδελφότητα. Στα πλαίσια μάλιστα του σπουδαίου αυτού πνευματικού γεγονότος για την Ιερά Μητρόπολή μας  είχε μεταφερθεί από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μακρυμάλλης Ευβοίας ἡ χαριτόβρυτος κάρα της προστάτιδος της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής, ενώ  πλήθος πιστών προσήλθε  στην Ιερά Μονή  από το απόγευμα της Τετάρτης 16 Ιουνίου για να συμμετάσχει στις καθημερινές ιερές ακολουθίες  και να λάβει δαψιλώς την θεία  χάρη και την ευλογία

Το σύνολο των μοναχών είναι 12 υπό την καθοδήγηση του Ηγούμενου Αρχιμ. Γαβριήλ Παλιούρα. Τ.Κ. 62122, Σέρρες Τηλ. 23210 22480 και οι ώρες επισκέψεως κοινού είναι καθημερινές.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Τιμίου Προδρόμου «οἰκητήριον τό πάλαιἀνδρῶν, ἀρετήν μετιόντων», κτίσθηκε στό μεσοδιάστηματῶν χρόνων 1270 – 1275 στούς πρόποδες τοῦ Μενοικείου ὄρους. «…περί αὐτήν τήν μονήν ἅπας χῶρος, στενός μέν ἦν καί βραχύς καίπρός εἰσελεύσεις τε καί πρός ἐξελεύσεις, κρημνώδης τε καί σκληρός, σχεδόν δε εἰπεῖν, καί ὅλως ἄβατος ὅλως κεκαλυμμένος ὑπό παντοίων ἀγρίων φυτῶν τε καί ἀκανθῶν…».

Ἔτσι περιγράφεται ὁ χῶρος πού περιβάλλει τό ἱερό καθίδρυμαστό προοίμιο τῆς τυπικῆς διατάξεως τοῦ μοναστηριοῦ, πού συντάχθηκε τό 1324 ἀπό τόν δεύτερο κτήτορα, τόν ἀπό τό 1328 Μητροπολίτη Ζιχνῶν Ἰωακείμ πού, περί τό τέλος τῆς ζωῆς του, διά τοῦ θείουκαί ἀγγελικοῦ σχήματος, μετονομάσθηκε σέ Ἰωάννην μοναχόν.

Ὁ πρῶτος κτήτορας τῆς Μονῆς Ἰωαννίκιος, ἀφού διέτρεξε συνοδευόμενος ἀπό τούς μαθητές τοῦ καί τόν μικρό του ἀνηψιό Ἰωακείμτίς πλαγιές τοῦ βουνοῦ τοῦ Μενοικέως, κατέληξε, ἱκανοποιημένος ἀπό τήν ἡσυχία τοῦ χώρου, περί τήν «…πεπαλαιωμένην καί ἄσκεπον, θηρίοις μόνοις καί ἐρπετοῖς οἰκητήριον…» ἐκκλησία τοῦ Τιμίου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ, σήμερα εὑρισκομένη πίσω ἀπό τό καθολικό τῆς Μονῆς, ὅπου καί οἰκοδόμησε κελιά γιά τούς ἀδελφούς του. Αὐτῆς τῆς μικρῆς σέ ἀριθμό μοναχῶν κοινότητας ὡς προϊστάμενος, ὁ κτητόρας Ἰωαννίκιος ἐπιμελεῖται, τρέφοντας καί ἐνδύοντας ὅλους, κυρίως, ὅμως, γενόμενος «…λιμήν ἀναψύξεως καί σωτηρίας» αὐτῶν τῶν ἀνδρῶν πού ἔκοψαν κοντά του τό οἰκεῖοθέλημα, ἕως καί τό 1290, ὁπότε καί ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Ἐζεβῶν.

Ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Τιμίου Προδρόμου, μέ τήν φροντίδα τοῦ δεύτερου κτήτορα, πού ἀπό τό 1928 ἔγινε Ἐπίσκοπος Ζιχνῶν αὐξήθηκε, ἔδειξε τήν πνευματική της δύναμη καί ἄρχισε νά ἐπηρεάζει θετικά δοκιμάστηκε δεινά ἀπό κύματα πού ὀρθώνονταν πολύ πάνω ἀπό τό ἀναστημά της καί ἄντεξε. Στούς δύσκολους αὐτούς καιρούς τήν διευθέτηση τῶν προβλημάτων της ἐπωμίστηκαν ἄνθρωποι πού εἶχαν, κατά τήν ρήση τοῦ δευτέρου κτήτορα Μητροπολίτη Ζιχνῶν Ἰωακείμ, «τόν Θεόν πρό τῶν ὀφθαλμῶν τους», γέροντες πού ἐπ-ξια γιά τήν σώφρονα διακυβέρνηση, ὀνομάστηκαν Νέοι Κτήτορες καί Μεγάλοι Κυβερνῆτες, ἐνῶ τήν προστασία καί συνδρομή τους πρός τήν Μονή προσέφεραν οἱ αὐτοκράτορες τοῦ Βυζαντίου Ἀνδρόνικος Β’ ὁ Παλαιολόγος, Ἰωάννης ΣΤ’ ὁ Καντακουζηνός καί Ἀνδρόνικος Γ’ ὁ Παλαιολόγος, πού μέ χρυσόβουλα ἀνεκήρυξαν τόν Ἰούνιο τοῦ 1321 καί τόν Ἰανουάριο τοῦ 1329 τό μοναστήρι ὡς Βασιλικό καθώς καί Οἰκουμενικοί Πατριάρχες οἱ ὁποῖοι περιέβαλαν τήν Ἱερά Μονή μέ ἔκτακτες προνομίες.

Τόν ἱερό αὐτό τόπο ἐπέλεξε, ὁ πρῶτος μετά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ο Οἰκουμενικός Πατριάρχης Γεννάδιος ὁ Σχολάριος γιά νά ἐφησυχάσει. Τό «Μαργαρίτ» μοναστήρι , ὅπως τό ἀποκαλοῦσαν οἱ Τοῦρκοι, παρά τήν προστασίατῶν σουλτανικῶν ἐγγράφων ἐρημώθηκε ἀπό τούς κατακτητές τό 1571, ἐνῶ τό 1917 ἔπαθε τήν χειρότερή του καταστροφή. Οἱ Βούλγαροι ἐξόρισαν τούς 29 πατέρες καί ἔκλεψαν τούς τριακόσιους δώδεκα τόμους ἀπό περγαμηνά καί χαρτῶα χειρόγραφα, καθώς καί ὅλα τά ἀνεκτίμητα κειμήλιά του. Τό Καθολικό τῆς Μονῆς εἶναι κτίσμα τοῦ 14ου αἰώνα καί ἀρχιτεκτονικά εἶναι μονόκλιτη βασιλική μέ τροῦλο. Οἱ ἀρχαιότερες ἀπό τίς τοιχογραφίες του ἔγιναν τό 1319 καί ἡ τεχνοτροπία τους σχετίζεται μέ τήν ἑλληνιστική παράδοση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐξαιρετικῆς τέχνης εἶναι καί τό ξυλόγλυπτο τέμπλο τοῦ ναοῦ, ἔργο τοῦ 1804, καθώς καί τά βημόθυρα τῆς Ὠραίας Πύλης πού κατασκευάσθηκαν τό 1555.

Τήν αὐλή τοῦ μοναστηριοῦ στολίζει ἡ φιάλη, ἕνακομψό πολυγωνικό ἀρχιτεκτόνημα, ἔργο τοῦ 1854. Στά ἱερά λείψανα τοῦ μοναστηριοῦ ὑπάρχουν ἡ κάρα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου καί τό ἱερόλείψανο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Γενναδίου τοῦ Σχολαρίου. Κατόπιν ἐκδόσεως Προεδρικοῦ Διατάγματος, ἀπό τό 1986 στό μοναστήρι τοῦ Τιμίου Προδρόμου Σερρῶν ἐγκαταστάθηκε συνοδεία μοναστηριῶν. Ἡγουμένη τῆς Μονῆς εἶναι ἡ Γερόντισσα Φεβρωνία Κρομμύδα. Ἑορτάζει στίς 29 Αὐγούστου τήν μνήμη τῆς Ἀποτομῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἡ Μονή δέχεται ἐπισκέπτες κατά τίς ὧρες 8:30 π.μ. ἕως 12:00 μ.μ. καί ἀπό 16:00 μ.μ. μέχρι στίς 19:30 μ.μ. Διεύθυνση: Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρῶν, Τ.Κ. 62100. Τηλ. (23210) 74623. To Σύνολο εγγεγραμμένων Μοναχών είναι 30.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Στή βόρεια πλευρᾶ τοῦ δημοτικοῦ διαμερίσματος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀπέναντι ἀπό την Ἱερά Μονή Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ, ψηλά σέ ἕνα καταπράσινο πευκόφυτο λόφο, δεσπόζει ἡ Ἱερά Μονή Προφήτου Ἠλιού. Ὁ πρῶτος Ναός κτίσθηκε περίπου στίς ἀρχές τοῦ 1900. Μέ τό πέρασμα τῶν χρόνων ἐγκαταλείφθηκε καί ἐρημώθηκε. Μέχρι τό 1928 χρησιμοποιήθηκε ὁ χὼρος ὡς φυλάκιο, ἐνῶ ἀργότερα καί μέχρι τό 1990 ὁ περιββάλον χῶρος λειτούργησε ὡς κατασκήνωση. Μεταξύ τοῦ 1990 – 1995 ἐγκαταστάθηκε ἡ ἀδελφοτήτα τῶν μοναστριῶν καί ἔγιναν ἀναστηλωτικές ἐργασίες σέ ὅλο τον χῶρο. Ἀπό τό ἀρχικό καθολικό διατηρήθηκαν μόνο ἡ Ἁγία Τράπεζα καί οἱ πλάγιοι τοῖχοι του καί ἀνεγέρθηκε νέο κατά τόν ἁγιορετικό ἀρχιτεκτονικό τύπο. Στή Μονή ὐπάρχουν δύο Ἱερά Παρεκκλήσια: τῆς Παναγίας Μυρτιδιώτισσας, πού ἀνεγέρθηκε τό 1992 καί στό ὁποῖο φυλάσσεται τό θαυματουργό εἰκόνισματῆς Θεοτόκου, ὅπου ἔχει μεταφερθεῖ ἀπό τήν Ἀθήνα καί τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, τό ὁποῖο βρίσκεται στό κοιμητήριο τῆς Μονῆς.

Σήμερα στήν Μονή ἐγκαταβιώνουν 9 μοναχές ὑπό την πνευματική καθοδήγηση τῆς Γερόντισσας Ακυλίνας Τσιμπίση, οἱ ὁποῖες ἀσχολοῦνται μέ τήν ἁγιογραφία, τήν κεντητική καί τήν ξυλογλυπτική, καλύπτοντας ἀνάγκες τῆς Μονῆς. Ἑορτάζει στίς 20 Ἰουλίου τήν μνήμη τοῦ Προφήτου Ἠλιού καί στις 24 Σεπτεμβρίου τῆς Παναγίας Μυρτιδιώτισσας. Ἡ Μονή δέχεται ἐπισκέπτες κατά τίς ὧρες 8:30 π.μ. ἕως 12:00 μ.μ. καί ἀπό 16:00 μ.μ. μέχρι στίς 19:30 μ.μ. Διεύθυνση: Ἱερά Μονή Προφήτου Ἠλιού, Τ.Κ. 62051, Ἅγιον Πνεῦμα Σερρῶν. Τηλ. 23210 91360.