ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

Τῆ ἡμέρα Πέμπτη τῆς ἕκτης Ἑβδομάδος ἀπό τοῦ Πάσχα, τήν Ἀνάληψιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Σαράντα ἡμέρες μετά τό Πάσχα, σύμφωνα μέ τίς ἐξιστορίσεις τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν, πραγματοποιήθηκε ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, πού εἶναι μία ἀπό τίς σπουδαῖες Δεσποτικές ἑορτές.

Ἡ σημασία τῆς Ἀναλήψεως εἶναι πολύ μεγάλη. Διότι ὅταν λέμε ὅτι ἀνελήφθη ὁ Κύριος δέν ἐννοοῦμε ὅτι ἀνελήφθη ὡς θεός, γιατί ὡς Θεός ἧταν πάντοτε στούς οὐρανούς, ἀλλ’ὅτι ἀνελήφθη ὡς Θεάνθρωπος, γεγονός τό ὁποῖο σημαίνει ὅτι ἀνελήφθη ἡ δική μας, ἡ ἀνθρώπινη φύση, πού κάθισε στά δεξιά τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, ὅπως θεολογικώτατα λέει τό Δοξαστικό τῶν Ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ: “Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῶ, Κύριος ἐν φωνή σάλπιγγος, τοῦ ἀνυψῶσαι τήν πεσοῦσαν εἰκόνα τοῦ Ἀδάμ”.

Ἐπάνοδος, λοιπόν, τοῦ Θεανθρώπου στόν οὐρανό, ἀνύψωση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ὡς νικήτριας μέχρι τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, στοιχεῖα πού προσφέρει σέ ὅλους μας ἡ ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως καί γεμίζει μέ αὐτά ἀπό χαρά καί ἐλπίδα τίς ψυχές μας.