Α’ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΣΕΡΡΩΝ

Στήν περιοχή τῆς Κάτω Καμενίκιας, στά δυτικά τῆς πόλεως τῶν Σερρῶν βρίσκεται ὁ Ἱερός Ναός Εὐαγγελιστρίας. Πότε ἀκριβῶς ἀνεγέρθηκε δέν τό γνωρίζουμε. Ἡ περιοχή Ἄνω καί Κάτω Καμενίκια ἀναφέρεται ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Βυ ζαντίου. Ἐπί Τουρκοκρατίας ἡ Κάτω Καμενίκια ὀνομαζόταν Κριστιάν (Χριστια νική) Καμενίκια, γεγονός πού μαρτυρεῖ πώς πρέπει νά ὑπῆρχε Ἱερός Ναός ἀπό πολύ παλιά ἐκεῖ. Δέν ὑπάρχουν ἐπίσης στοιχεῖα γιά τήν ἡμερομηνία τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Τό παλαιότερο στοιχεῖο πού ἀναφέρεται μέ συγκεκριμένη ἡμερομηνία εἶναι μία εἰκόνα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀπό τό 1817. Πολλές ἐπισκευές ἀναφέρονται γιά τή συντήρησή του. Στό ὑπέρθυρο τῆς νό τιας μεσαίας θύρας ὑπῆρχε μέ ἔκτυπα ἀνάγλυφα γράμματα ἡ ἐπιγραφή «ΑΝΗ ΓΕΡΘΗΟ ΝΑΟΣ ΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΤΩ 1881 ΜΑΡΤΙΟΥ».

Πιθανόν νά ἀνακαινίσθηκε τό 1881. Μικροκαταστροφές ἔγιναν στό διάβα τῶν ἐτῶν, ἀλλά πάντοτε γινόταν ἐπιδιορθώσεις. Τό 1933 ἐπιδιορθώθηκαν οἱ ἁψίδες μέ μαρμαροκονίαμα. Τό 1944 ἀνακεραμώθηκε ἡ στέγη καί περιφράχθηκε τό προαύλιο μέ τοῖχο. Ἡ σημερινή μορφή τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι τρίκλιτη βασιλική, μέ σχῆμα σχεδόν τετράγωνο (18,30X17,80), ἔγινε σέ τρία στάδια, τά ἔτη 1962, 1971 καί 1984. Τό 1962 ἐπισκευάσθηκε μέρος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ στό πρῶτο στάδιο, ἀλλά οἱ ἐργασίες δέν ὁλοκληρώθηκαν. Στίς 13 Ἰουλίου τοῦ 1907, στό παλαιό κωδωνοστάσιο τοῦ Ναοῦ, ἔγινε ἡ μάχη τοῦ Μακεδονικοῦ ἀντάρτικου σώματος τοῦ Καπετάν Μητρούση μέ τούς Τούρκους. Ἐκεῖνο τό ἱστορικό κωδωνοστάσιο δυστυχῶς κατεδαφίστηκε τό 1926 καί ἀντικαταστάθηκε ἀργότερα μέ μεγαλύτερο καί ἐπιβλητικότερο, πού δεσπόζει σ’ ὅλη τήν περιοχή.

Ἡ ἁγιογράφηση τοῦ Ναοῦ πραγματοποιήθηκε σέ δύο χρονικές περιόδους. Ἡ πρώτη τό 1979-1982, ἀπό τόν ἁγιογράφο Γεώργιο Ζλατάνη. Τότε ἁγιογραφήθηκαν τό ἱερό Βῆμα καί ἕνα μικρό τμῆμα τοῦ κυρίως Ναοῦ. Κατά τήν δεύτερη, τό 1996-1998, ὁλοκληρώθηκε ἡ ἀγιογράφηση τοῦ Ναοῦ ἀπό τούς ἁγιογράφους ἀδελφούς Βλάχου καί Ἀντώνιο Λαδιᾶ. Τό 2007 ἄρχισε ἡ ἐπένδυση τοῦ Ναοῦ μέ πέτρα. Ὁλοκληρώθηκε τό κωδωνοστάσιο, τό ἀνατολικό τμῆμα καί ἡ νότια πλευρά τοῦ Ναοῦ.

Στό βόρειο τμῆμα τοῦ αὔλειου χώρου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, τό 1991, ἀνεγέρθηκε Παρεκκλήσιο πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Χριστό φορου. Ἡ πνευματική δράση τῆς ἐνορίας εἶναι ἀξιόλογη. Λειτουργοῦν κατηχητικά μέσου καί κατώτερου σχολείου. Γίνεται κύκλος μελέτης Ἁγίας Γραφῆς. Τό ἴδιο ἀξιόλογη εἶναι καί ἡ φιλανθρωπική δράση καί τό κοινωνικό ἔργο τῆς ἐνορίας στήν ὁποία λειτουργεῖ συσσίτιο ἀγάπης, ὅπου προσφέρεται φαγητό σέ 70-80 ἄτομα καθημερινά. Προσφέρονται δέματα ἀγάπης καί ἐνδύματα σέ τακτά χρονικά διαστήματα σέ ἀπόρους.

Ἐφημέριοι τοῦ Ναοῦ εἶναι ὁ Αρχιμ. Δαυΐδ Σταυρινός, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Φωτιάδης καί ὁ Διάκονος Ματσαρόκης Καλλίνικος.

Διεύθυνση: Σέρρες, Παρ. Τουρλεντέ. Τ.Κ. 62125
Τηλ. 23210 45876.

Α’ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ
ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ  ΣΕΡΡΩΝ

Ὁ πρῶτος Ἱερός Ναός κτίσθηκε τό 1946. Σύμφωνα μέ πληροφορίες ἐνοριτῶν ὁ ὑπάρχων Ἱερός Ναός ἄρχισε νά κτίζεται τό 1952 καί ἐγκαινιάσθηκε στίς 17 Σεπτεμβρίου 1967 ἀπό τόν μακαριστό Μητροπολίτη Σερρῶν καί Νιγρίτης Κωνσταντῖνο (Καρδαμένη). Ὁ Ναός εἶναι ἐγγεμένη σταυροειδής τρίκλιτη βασιλική μέ τροῦλο καί μέ τρία κλίτη πού στά ἀνατολικά ἀπολήγουν στήν κεντρική κόγχη τοῦ Ἱεροῦ Βήματος.

Μεταγενέστερες προσθῆκες ἀποτελοῦν ὁ νάρθηκας καί τό καμπαναριό πού ἔγιναν τό 1970. Στό Ναό φυλάσσεται τεμάχιο ἐκ τῶν ἱερῶν Λειψάνων τῶν Ἁγίων Σαράντα Μαρτύρων, προσφερθέν στήν ἐνορία ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγο. Στόν αὔλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ὑπάρχει τό Ἱερό Παρεκκλήσιο τῶν Ἁγίων Εὐφημίας, Εἰρήνης τῆς Ἀθηναίας καί Εἰρήνης τοῦ Χρυσοβαλάντου.

Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ εἶναι ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Ἠλιάδης.
Διεύθυνση: Σέρρες, Μ. Μπότσαρη 70 – 77, Τ.Κ. 62124
Τηλ. 23210 23718.

Α’ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ  ΣΕΡΡΩΝ

Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Σερρῶν βρίσκεται στή δυτική πλευρά τῆς ἀκροπόλεως ἔξω ἀπό τά τείχη τῆς πόλεως. Εἶναι ἄγνωστο πότε πρωτοκτίστηκε. Σέ ἱστορικές πηγές ἀναφέρεται ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 12ου αἰώνα λειτουργοῦσε ὡς Ναός τοῦ βυζαντινοῦ νεκροταφείου τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος. Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τίς παλαιές εἰκόνες πού βρέθηκαν τό 1892 στό Ναό α) τῆς Θεοτόκου «ΜΗΡ ΘΟΥ, Η ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ» καί β) τοῦ Χριστοῦ μέ τήν ἐπιγραφή «ΔΕΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΥΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΖΛΛΣ(1628)».

Τό ἔτος 1202 ὁ Ἱερός Ναός καταστράφηκε ἀπό τόν τσαρίσκο τῶν Βουλγάρων Ἰωαννίτση, τόν ἐπονομαζόμενο Σκυλογιάννη, ἐνῶ ἀνακαινίσθηκε ἐκ βάθρων τό 1738 καί τό 1838. Σύμφωνα μέ ἐνεπίγραφες πλάκες τῆς Ρωμαϊκῆς καί Βυζαντινῆς ἐποχῆς, κτίστηκε στό χῶρο τοῦ ρωμαϊκοῦ καί στή συνέχεια βυζαντινοῦ νεκροταφείου τῆς πόλεως τῶν Σερρῶν. Ἀπό τήν ρωμαϊκή ἐποχή βρέθηκε μία ἐνεπίγραφη ἐπιτύμβια πλάκα μέ ἀνάγλυφη ροζέτα καί ἡμικυκλικό στεφάνι πού φέρει τήν ἐπιγραφή «ΜΩΜΩ ΔΙΟΝΥΣΙΩ ΤΩ ΑΝΔΡΙΜΝΗΜΗΣ ΧΑΡΙΝ». Ἡ ἐπιτύμβια πλάκα τῆς βυζαντινῆς ἐποχῆς εἶχε τήν ἐπιγραφή « ΜΝΗΣΘΗΤΙ- ΚΡ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΣΟΥ ΛΑΖΑΡΩΝ ΠΤΡ».

Τό 1913 οἱ Βούλγαροι καί πάλι πυρπόλησαν τό Ναό μέ ἀποτέλεσμα νά καεῖ σχεδόν ὅλος ἐκτός ἀπό τήν κεντρική ἁψίδα. Ἐπανοικοδομήθηκε πάνω στά θεμέλια τοῦ παλαιοῦ βυζαντινοῦ Ναοῦ τό 1935 μετά ἀπό πρωτοβουλία μιᾶς ἐπιτροπῆς γυναικῶν πού ἀποτελοῦνταν ἀπό τίς κ. Γούναρη Ἀσημίνα, Ζωγράφου Μαρίκα, Κακαβούτη Θεοδώρα καί Κικοπούλου Εὐθαλία. Ἡ ἐπανοικοδόμηση τοῦ Ναοῦ ὁλοκληρώθηκε τό 1950. Ξανακτίστηκε σέ βυζαντινό ρυθμό τρίκλιτης βασιλικῆς μέ σαμαρωτή δίρριχτη κεραμοσκεπή στέγη μέ ἕξι ζεύγη ξυλίνων ἐπικαλυμμένων κιόνων. Τό Ἱερό Βῆμα εἶναι πολύκογχο. Ἐκτός τῆς μεγάλης κόγχης ἔχει ἄλλες μικρότερες γιά τήν προσκομιδή, τό σκευοφυλάκιο κ.λ.π.

Ὁ Ναός μετά τήν ἐπανοικοδόμησή του λειτουργοῦσε ὡς παρεκκλήσιο τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Μεγάλων Ταξιαρχῶν. Τό 1984 προτάθηκε νά γίνει ἐνοριακός. Κατόπιν συντονισμένων ἐνεργειῶν ὑπογράφηκε ἀπό τόν τότε Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας τό ὑπ’ ἀριθμ. 14 / 22-1-1985 διάταγμα. Ὁ Ναός ἐγκαινιάστηκε ἀπό τόν Μητροπολίτη Μάξιμο στίς 28 Σεπτεμβρίου τοῦ 1986. Ἀπό τό 1986 καί μετά ἔγιναν βελτιωτικές ἀνακαινίσεις τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Ἀνεγέρθηκε ἡ αἴθουσα, τό γραφεῖο καί ἡ ἀποθήκη, δημιουργήθηκε λεβητοστάσιο καί ἐγκαταστάσεις ὑγιεινῆς, πλακοστρώθηκε καί περιφράχθηκε ὁ αὔλειος χῶρος, ἀνακαινίστηκε προϋπάρχουσα βρύση ἀπό τό 1900, ἐπιπλώθηκε καί ἁγιογραφήθηκε ἀπό τόν Σπυρίδωνα Δροῦμπο, ἀνακατασκευάστηκε τό τέμπλο, ἀντικαταστάθηκε ἡ σκεπή καί κεραμοσκεπάστηκε ὁ νάρθηκας. Ἐπίσης κτίσθηκε τό ἱερό ναΰδριο τοῦ «Ἀθανάτου Σωτῆρος Χριστοῦ». Τέλος ἀνεγέρθηκε τό ἱερό παρεκκλήσιο «Ὁ Χριστός ἐν τῇ φυλακῇ» πίσω ἀπό τό Ἱερό Βῆμα, διότι παλαιότερα δίπλα στόν Ἅγιο Παντελεήμονα ὑπῆρχε κοιμητηριακός Ναός μέ αὐτή τήν ὀνομασία. Τό καμπαναριό ἀνεγέρθηκε τό 1961 μέ δωρεά τοῦ Κατσαρίδη Γ.

Στόν Ἱερό Ναό ὑπάρχουν τά ἑξῆς ἱερά κειμήλια:
1. Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ Παντοκράτορος τοῦ ἔτους 1885.
2. Εὐαγγέλιο βελούδινο ἀργυρό τοῦ ἔτους 1811.
3. Εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ ἔτους 1879.
4. Ἁγιοπότηρον.

Θεία Λειτουργία τελεῖται κάθε Κυριακή καί κάθε ἑορτή. Λειτουργεῖ ἐνοριακό φιλόπτωχο ταμεῖο. Στόν Ἱερό Ναό ὑπάγεται τό Ἱερό Παρεκκλήσιο Κοιμήσεως Θεοτόκου παραθεριστῶν Χρυσοπηγῆς Σερρῶν. Κτίστηκε τό 1957 ὅταν ἄρχισαν νά κτίζονται καί τά πρῶτα σπίτια τῶν ἐκεῖ παραθεριστῶν. Τό 1996 κατόπιν ἐντολῆς τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σερρῶν καί Νιγρίτης Μαξίμου, γκρεμίσθηκε τό ἀρχικό Παρεκκλήσιο καί ἀνεγέρθηκε νέο. Ἐγκαινιάσθηκε στίς 9/8/1997. Λειτουργεῖ κατά τούς μῆνες Ἰούλιο καί Αὔγουστο κάθε Κυριακή καί τόν Δεκαπενταύγουστο στίς ἱερές παρακλήσεις πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

Ἐφημέριοι τοῦ Ναοῦ εἶναι ὁ Αρχιμ. Νικήτας Χαλέμης και ο Πρωτοπρεσβύτερος Στυλιανός Κουκουλᾶς.

Διεύθυνση: Σέρρες, Ἁγίου Παντελεήμονος & Ἀν. Χρυσάφη Τ.Κ. 62122.
Τηλ.23210 65222.