administrator

Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (1 Σεπτεμβρίου)

από

Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (1 Σεπτεμβρίου)

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἑορτάζει σήμερα τὴν ἀρχὴ τῆς Ἰνδικτιῶνος – ἀπὸ τὴν λατινικὴ λέξι «indictio», ἡ ὁποία σημαίνει ὁρισμὸς – δηλαδὴ τὴν ἔναρξι τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ὁ ὅρος προῆλθε ἀπὸ τὴν συνήθεια τῶν Ῥωμαίων αὐτοκρατόρων νὰ ὁρίζουν διὰ θεσπίσματος γιὰ διάστημα δεκαπέντε ἐτῶν τὸ ποσὸν τοῦ ἐτησίου φόρου, ποὺ εἰσέπρατταν αὐτὴν τὴν ἐποχὴ γιὰ τὴν συντήρησι τοῦ στρατοῦ. Κατ᾿ ἐπέκτασιν καθιερώθηκε νὰ ὀνομάζωνται ἰνδικτιῶνες καὶ οἱ δεκαπενταετεῖς αὐτοὶ κύκλοι ποὺ ἄρχισαν ἐπὶ Καίσαρος Αὐγούστου, τρία χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν γέννησι τοῦ Χριστοῦ.

Ἐπειδὴ ὁ Σεπτέμβριος εἶναι ἐποχὴ συγκομιδῆς καρπῶν καὶ προετοιμασίας γιὰ τὸν νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε νὰ ἑορτάζουν οἱ χριστιανοὶ τὴν ἀρχὴ τῆς γεωργικῆς περιόδου ἀποδιδόντας εὐχαριστίες στὸν Θεὸ γιὰ τὴν εὔνοιά του πρὸς τὴν κτίση. Εἶναι αὐτό ποὺ ἤδη ἔκαναν οἱ Ἰουδαῖοι σύμφωνα μὲ τίς ἐντολὲς τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου· τὴν πρώτη δηλαδὴ ἡμέρα τοῦ ἑβδόμου ἰουδαϊκοῦ μηνός, ἀρχὲς Σεπτεμβρίου, τελοῦσαν τὴν ἑορτὴ τῆς Νεομηνίας, ἢ τῶν Σαλπίγγων, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐσχόλαζαν ἀπὸ κάθε ἐργασία, γιὰ νὰ προσφέρουν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων «εἰς ὀσμὴν εὐωδίας Κυρίῳ» (Λευϊτ. 23,18).

Ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ δημιουργὸς τοῦ χρόνου καὶ τοῦ σύμπαντος, ὁ προάναρχος Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, ὁ ὁποῖος ἐσαρκώθη, γιὰ νὰ ἀποκαταλλάξῃ τὰ πάντα εἰς Ἑαυτὸν καὶ νὰ συναγάγῃ Ἰουδαίους καὶ ἐθνικοὺς εἰς μίαν Ἐκκλησίαν, ἤθελε νὰ ἀνακεφαλαιώση ἐν Ἑαυτῷ τὸν αἰσθητὸ κόσμο καὶ τὸν γραπτὸ Νόμο. Ἔτσι, αὐτὴν τὴν ἡμέρα ποὺ ἡ φύσις ἑτοιμάζεται νὰ διατρέξη ἕνα νέο κύκλο ἐποχῶν, ἑορτάζουμε τὸ γεγονός, κατὰ τὸ ὁποῖο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἰσῆλθε στὴν Συναγωγὴ καὶ ἀνοίγοντας τὸ βιβλίο τοῦ Ἡσαΐου ἀνέγνωσε τὸ χωρίο, ὅπου ὁ Προφήτης ὁμιλεῖ ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος «Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἑμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, κηρύξαι ἐνιαυτὸν (= ἔτος) Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Ὄλες οἱ Ἐκκλησίες, συναθροισμένες «ἐπὶ τὸ αὐτό», ἀναπέμπουν σήμερα δοξολογία πρὸς τὸν ἕνα τρισυπόστατο Θεό, ὁ ὁποῖος διαμένει στὴν αἰώνια μακαριότητα, διακρατεῖ τὰ πάντα ἐν τῇ ζωῇ καὶ στέλνει ἄφθονες τίς εὐλογίες του κάθε ἐποχὴ στα κτίσματά του. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἀνοίγει τίς θύρες τοῦ νέου ἔτους καὶ μᾶς προσκαλεῖ νὰ τὸν ἀκολουθήσωμε, γιὰ νὰ γίνωμε μέτοχοι τῆς αἰωνιότητός του.

Γιὰ τὴν ἡμέρα αὐτή, ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης γράφει στὸν Συναξαριστή του:

Πρέπει νὰ ἠξεύρωμεν, ἀδελφοί, ὅτι ἡ τοῦ Θεοῦ ἁγία Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερον τὴν Ἰνδικτιῶνα, διὰ τρία αἴτια. Πρῶτον, ἐπειδὴ καὶ αὐτὴ εἶναι ἀρχὴ τοῦ χρόνου. Διὰ τοῦτο καὶ κοντὰ εἰς τοὺς παλαιοὺς Ῥωμάνους πολλὰ ἐτιμᾶτο αὐτὴ ἐξ ἀρχαίων χρόνων. Ἰνδικτιὼν δὲ κατὰ τὴν ῥωμαϊκήν, ἤτοι λατινικὴν γλῶσσαν, θέλει νὰ εἰπῇ ὁρισμός. Καὶ δεύτερον ἑορτάζει ταύτην ἡ Ἐκκλησία, ἐπειδὴ καὶ κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν, ἐπῆγεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μέσα εἰς τὴν Συναγωγὴν τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν τὸ Βιβλίον τοῦ Προφήτου Ἡσαΐου, καθὼς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς (Λουκ. δ´). Τὸ ὁποῖον Βιβλίον ἀνοίξας ὁ Κύριος, ὢ τοῦ θαύματος! εὐθὺς εὗρε τὸν τόπον ἐκεῖνον, ἤτοι τὴν ἀρχὴν τοῦ ἑξηκοστοῦ πρώτου κεφαλαίου τοῦ Ἡσαΐου, εἰς τὸ ὁποῖον εἶναι γεγραμμένον διὰ λόγου του τὰ λόγια ταῦτα· «Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ ἕνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρύξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν». Ἀφ᾿ οὗ δὲ ἀνέγνωσεν ὁ Κύριος τὰ περὶ αὑτοῦ λόγια ταῦτα, ἐσφάλισε τὸ Βιβλίον καὶ τὸ ἔδωκεν εἰς τὸν ὑπηρέτην. Ἔπειτα καθίσας, εἶπεν εἰς τὸν λαὸν «ὅτι σήμερον ἐτελειώθησαν οἱ λόγοι τῆς Προφητείας ταύτης εἰς τὰ ἐδικά σας αὐτία». Ὅθεν ὁ λαὸς ταῦτα ἀκούων, ἐθαύμαζε διὰ τὰ χαριτωμένα λόγια, ὁποῦ εὔγαινον ἐκ τοῦ στόματός του, ὡς τοῦτο γράφει ὁ αὐτὸς Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς.

Εἶναι δὲ καὶ τρίτη αἰτία, διὰ τὴν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κάμνει σήμερον ἐνθύμησιν τῆς Ἰνδίκτου, καὶ ἑορτάζει τὴν ἀρχὴν τοῦ νέου χρόνου· ἤγουν, ἵνα διὰ μέσου τῆς ὑμνῳδίας καὶ ἱκεσίας, ὁποῦ προσφέρομεν εἰς τὸν Θεὸν ἐν τῇ ἑορτῇ ταύτῃ, γένῃ ὁ Θεὸς ἵλεως εἰς ἡμᾶς, καὶ εὐλογήσῃ τὸν νέον χρόνον, καὶ χαρίσῃ τοῦτον εἰς ἡμᾶς εὐτυχῆ καὶ γεμάτον ἀπὸ ὅλα τὰ σωματικὰ ἀγαθά. Καὶ ἵνα φωτίσῃ τὰς διανοίας μας, εἰς τὸ νὰ περάσωμεν ὅλον τὸν χρόνον καθαρῶς καὶ μὲ ἀγαθὴν συνείδησιν, καὶ εἰς τὸ νὰ εὐαρεστήσωμεν τῷ Θεῷ, μὲ τὴν φύλαξιν τῶν ἐντολῶν του. Καὶ οὕτω νὰ τύχωμεν τῶν ἐν Οὐρανοῖς αἰωνίων ἀγαθῶν.

Πηγή: https://www.xfd.gr

Εγκύκλιος – Κοίμηση της Θεοτόκου – 2021

από

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ Τῌ ΠΑΝΕΝΔΟΞῼ ΚΟΙΜΗΣΕΙ ΤΗΣ
ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ
ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

Η Κοίμηση της Θεοτόκου. Τοιχογραφία καθολικού Ι.Μ. Βατοπαιδίου (1312 μ.Χ.)

«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετὰ τὸκον Παρθένος, καὶ μετὰ θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε, τὴν κληρονομίαν σου».

Πρός τό φιλόχριστο πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί χριστιανοί,

Μέ ἱερό θάμβος καί δέος στεκόμεθα ἐνώπιον τῆς ὁλόφω­της μορφῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία ὡς ἀληθής μητέρα τῆς ζωῆς μετέστη πρός τήν ἀθάνατον καί οὐράνιον ζωήν χωρίς ὅμως νά ἐγκαταλείψει τόν κόσμον, τόν ὁποῖον περισκέπει καί περιφρουρεῖ μέ τίς ἅγιες προσευχές Της. Ἡ μνήμη τῆς Κοιμήσεως τῆς Κυρίας Θεοτόκου εἶναι ὑπόθεσις ἑορτῆς πνευματικῆς καί χαρᾶς παγκοσμίου. Εἶναι Πάσχα αὐτή ἡ πανίερη ἑορτή τῆς πίστεώς μας, δηλαδή πνευματικό πέρασμα στήν χώρα τῆς ἀτελεύτη­της ἐλπίδος. Ἡ Κοί­μηση τῆς Θεοτόκου εἶναι ζωηφόρος, καθώς στό ὑπε­ρευλογημένο πρόσωπό Της ἔχουν νικηθεῖ οἱ ὅροι τῆς μεταπτωτικῆς φύσεως καί «ζωήν προμνηστεύεται θάνατος». Ἑορτά­ζοντες τήν φωτοφόρον Κοίμησιν καί τήν εἰς τούς οὐρανούς ἁγίαν Μετά­στασίν Της ζοῦμε ἐμπει­ρικῶς, ὡς μέλη τοῦ Παναγίου Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, τήν δύναμιν καί τήν ἐλπιδοφόρο προοπτική τοῦ μυστηρίου τῆς Ἀναστάσεως καί ὁμολογοῦμεν τήν ἐν σώματι ὁλόφωτον καί δεδοξασμένην παρουσίαν τῆς Παναγί­ας μας στόν οὐρανό, πλησίον τοῦ Υἱοῦ Της, ἀπό τόν Ὁποῖον παραμένει στούς αἰῶνες ἀχώριστη, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ πηγή τῆς χαρᾶς τῆς ἑορτῆς. Ἡ ἐξέχουσα θέση τῆς Κυρίας Θεοτόκου στήν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσα Ἐκκλησία ἐξασφα­λίζει στήν ἐπίγεια στρατευομένη Ἐκκλησία τή διαρκή μεσιτεία καί μητρόθεη προστασία Της. Γιά τόν λόγο αὐτό ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως εἶναι τό ἐπιστέγασμα ὅλων τῶν Θεομητορικῶν ἑορτῶν. Ὅλοι μας γνωρίζομεν ἐκ πείρας τό ἀκούραστον, τό ἔμμονον, τό φιλάνθρωπον καί ἀμετάθετον τῆς στοργῆς καί τῆς μεσιτείας Της, γι’ αὐτό καί Τήν ἀποκαλοῦμε «Μητέρα» καί «Μεσίτρια». Πῶς νά μήν θαυμάσει κανείς λοιπόν τό ἀξεπέραστο με­γαλεῖο τῆς ἁγίας Παρθένου. Ἐκείνη μέ τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τόν συνεχῆ πνευματικό Της ἀγώνα, πρώτη ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους ἔφθασε στήν θέωση καί ἄνοιξε τόν δρόμο σέ ὅλους μας νά ἐνδυθοῦμε τήν πρώτη οὐράνια ὀμορφιά καί δόξα, αὐτόν δηλαδή τόν ἴδιο τόν Κύριό μας καί Σωτῆρα μας Ἰησοῦν Χριστόν.

Στίς ἄχραντες μητρικές παλάμες Της ἐναποθέτουμε ὅλοι ἐμεῖς, τά πνευματικά της παιδιά, τήν ζωήν μας. Στά πρεσβευτικά χέρια Της ἀκου­μποῦν μέ ἐμπιστοσύνη οἱ κουρασμένες ψυχές μας καί οἱ ἀποσταμένες ἐλπίδες μας. Καί ὅταν τά νέφη τῶν λυπηρῶν μᾶς καλύπτουν, Ἐκείνη πάλι μᾶς ἐνθαρρύνει μέ τίς προσευχές Της, μᾶς ζεσταίνει μέ τήν συμπόνοια Της, μᾶς σκεπάζει μέ τήν ἀγάπη Της, μᾶς ἐμπνέει καί μᾶς διδάσκει μέ τήν ἁγία ζωή Της. Βαθειά πληγωμένες φαντάζουν σήμερα πολλές ἀνθρώ­πινες καρδιές ἀπό τήν κρίση, τήν φτώχεια, τόν φόβο, τήν ἀδικία, τήν σύγχυση, τά ἀδιέξοδα, τήν ἠθική καί πνευματική ἀνεστιότητα, τήν πανδημία. Πολλοί ἄνθρωποι σήμερα βαδίζουν, ἴσως καί ἀνεπιγνώ­στως, τό ζοφερό καί ἀδιέξοδο μονοπάτι τῆς ἀπομακρύνσεώς τους ἀπό τόν Θεό, παραμένοντες τραγικά μόνοι καί ἀπελπιστικά δυστυ­χεῖς. Τό μυστήριον τῆς ἀνομίας ἐ­νεργεῖται πλέον ἐμφανῶς καί προλειαίνονται προκλη­τικῶς οἱ δρόμοι τῆς ἀπωλείας. Παρά ταῦτα, πολλοί ἄνθρωποι συνεχίζουν νά ἀναζη­τοῦν πίστη, φῶς, ἐλπίδα, βεβαιότητα, στήριγμα, ὅραμα ζωῆς. Πρός τίνα καταφύγω; – ἀναρωτιοῦνται-. Ποῦ πορευθῶ; Ποιόν βοηθό θά ἔχω στίς θλίψεις μου; Ποιόν συνοδοιπόρο; Στά ἐναγώνια αὐτά ἐ­ρωτήματα ἀπαντήσεις ζωῆς δίδει Ἐκείνη πού μᾶς δείχνει πάντα τόν Χριστό καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου, Ἐκείνη πού πάντα εἶναι κοντά μας, ὡς ἄλλο γαλήνιο λιμάνι στή φουρτούνα, ὡς χαρά στή θλίψη, ὡς στοργική ἐπίσκε­ψη στήν ἀσθένεια, ὡς συγχώρηση στήν πτώση, ὡς φῶς στό σκοτάδι.

Καθώς ζοῦμε πλέον σέ χρόνους ὄντως ἀποκαλυπτικούς, σκληρούς καί ἐπικινδύνους, ἄς ὑψώσουμε ἱκετευτικῶς νοῦν καί καρδίαν πρός τήν οὐράνια Μητέρα μας, τήν Παναγία, ἐπαναλαμβάνοντας μέ ὅση δύναμη ἔχουμε τήν προσευχή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ πρός Ἐκείνη: «Χάρισε, Δέσποινα πλουσιοπάροχα στόν λαό σου, στόν δικό σου αὐτό κλῆ­ρο, τό ἔλεος καί τήν χαρά. Δώσε λύση σέ ὅλα αὐτά τά δεινά πού σκιάζουν τήν ζωή μας. Ἐσύ βλέπεις πόσες καί ποιάς σκληρότητας θλίψεις μᾶς δοκιμάζουν, θλίψεις πού προέρχονται καί ἀπό τά δικά μας λάθη ἀλλά καί τήν κακότητα τῶν ἄλλων. Ἐσύ μέ τήν δύναμή σου μπορεῖς νά μεταβάλλεις τίς θλίψεις μας πρός τό καλύτερο, χαρίζουσα εἰρήνη, ἀγάπη καί καταλλαγή στίς μεταξύ μας σχέσεις, καί ἀπομακρύνουσα ἀποτελεσματικῶς ὅλους ἐκείνους πού ὡς ἄγρια καί ἀνή­μερα θηρία ἑτοιμάζονται νά πέσουν ἐπάνω μας. Ἀντιστάθμισε εὐσπλα­χνικά τίς δικές μας ἁμαρτίες καί τά λάθη μέ τόν πλοῦτο τῆς βοηθείας σου καί τῆς θεραπείας, χαρίζουσα στίς ψυ­χές καί τά σώματά μας πλούσια καί συνεχῆ τήν χάρη σου. Καί ὅταν ἀκό­μα ἐμεῖς γιά τίς ἁμαρτίες μας δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε τόν πλοῦτο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ἐσύ βοήθησέ μας νά τόν κατανοήσουμε καί ἔτσι μέ τήν δική σου χάρη σωζόμενοι καί δυναμούμενοι ἄς γίνουμε ἄξιοι γιά νά δοξάσουμε, μέ ὅλη μας τήν δύναμη, τόν Προαιώνιο Λόγο πού σαρκώθηκε ἀπό σένα, μαζί μέ τόν Ἄναρχόν Του Πατέρα καί τό Ζωοπάροχο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύ­τητους αἰώνες». Ἀμήν.

Ἡ παντοδύναμος χάρις τοῦ ἐκ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐνανθρω­πήσαντος Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εὔχομαι πατρικῶς νά σᾶς σκεπάζει πάντοτε.

Χρόνια πολλά, Εὐλογημένα καί Θεοχαρίτωτα.

Διάπυρος εὐχέτης ὅλων σας πρός τόν Κύριον.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος

Δελτίο τύπου – Πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας (12-08-2021)

από

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

12-08-2021

Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Σερρῶν καί Νιγρίτης ἀνακοινώνονται τά ἑξῆς ἀναφορικά μέ τό πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Τό Σάββατο 14 Αὐγούστου, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος θά ἱερουργήσει στήν θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν ἱερό Ναό Ἁγ. Παρασκευῆς Βόλου καί ἀκολούθως θά τελέσει ἱερό μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ πατρός του Ἀποστόλου, μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἀπό τῆς πρός Κύριον ἐκδημίας του.

Στίς 7:30 τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ Σεβ. θά χοροστατήσει στόν πανηγυρικό Ἑσπερινό καί στήν ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου τῆς Παναγίας, πού θά τελεσθοῦν στόν ἑορτάζοντα ἱερό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Σερρῶν.

Τήν Κυριακή 15 Αὐγούστου, ἡμέρα μνήμης τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας, Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν πανηγυρική θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν ἑορτάζοντα ἱερό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Σερρῶν, κατά τήν διάρκεια τῆς ὁποίας θά τελεσθεῖ ἡ εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ Διακόνου π. Γεωργίου Καρδάση.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Δελτίο τύπου – Σερρών Θεολόγος: «Κύριε, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα» (Μτθ. η,25) (07-08-2021)

από

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Κύριε, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα» (Μτθ. η,25)

07-08-2021

Κάθε χρόνο τά δάση τῆς πατρίδος μας, ὁ φυσικός μας πλοῦτος, ἀπειλοῦνται μέ ὁλοκληρωτικό ἀφανισμό ἐξ αἰτίας τῶν καταστρεπτικῶν πυρκαϊῶν τοῦ καλοκαιριοῦ, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν μέγα ἐθνικό πρόβλημα. Ἡ ἀντιμετώπισή τους ἀπαιτεῖ τή συμμετοχή καί τή συστράτευση ὅλων μας σέ αὐτή τήν πανεθνική προσπάθεια, τόσο γιά τήν πρόληψη καί ἀποφυγή τῆς ἐκδήλωσής τους, ὅσο καί τή συνδρομή τῶν ἁρμοδίων ἀρχῶν στό κατασβεστικό τους ἔργο.

Πρέπει νά γίνει ἀντιληπτό ἀπό ὅλους ὅτι οἱ δασικές πυρκαϊές ἀπειλοῦν τήν ποιότητα τῆς ζωῆς μας, τό ἴδιο τό μέλλον τοῦ πλανήτη μας, τοῦ σπιτιοῦ μας δηλαδή, πού ὑφίσταται ἤδη τίς ὀδυνηρές συνέπειες τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς. Ἀνάγκη ἐπιτακτική γιά ὅλους μας εἶναι νά καλλιεργήσουμε στήν ζωή μας οἰκολογική συνείδηση, τήν ἀγάπη δηλαδή γιά τό περιβάλλον, νά βοηθήσουμε ὅλοι μας στήν πρόληψη καί ἀντιμετώπιση τῆς οἰκολογικῆς καταστροφῆς. Ἄλλωστε μήν ξεχνᾶμε ὅτι τό φυσικό μας περιβάλλον τό κληρονομήσαμε μέν ἀπό τούς πατέρες μας, ἀλλά τό ἔχουμε δανειστεῖ καί ἀπό τά παιδιά μας καί πρέπει νά τούς τό παραδώσουμε καλύτερο. Ἡ Ἐκκλησία μας προσεύχεται ἐκτενῶς «ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καί καιρῶν εἰρηνικῶν», ἀλλά καί γιά τήν διατήρηση τῆς ἁρμονίας καί τῆς ὡραιότητος τοῦ κόσμου, πού ἀποτελεῖ δημιουργία καί δῶρον τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Διά τοῦτο καί τό λεγόμενο οἰκολογικό ζήτημα πού καθημερινῶς γίνεται ὅλο καί πιό ἔντονο, εἶναι πρωτίστως πρόβλημα πνευματικό καί ἠθικό, συνδεόμενο μέ τήν ἀπιστία, ἀπληστία καί ἠθική φτώχεια τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου.

Δυστυχῶς καί ἐφέτος ἡ πατρίδα μας δοκιμάζεται σκληρά ἀπό πληθώρα πυρκαϊῶν, πού κατέστρεψαν μέγα μέρος τοῦ δασικοῦ πλούτου τῆς χώρας μας καί ἀφάνισαν περιουσίες συνανθρώπων μας. Παρά τίς ὑπεράνθρωπες καί γενναῖες προσπάθειες τῶν πυροσβεστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀξίζουν πολλῶν συγχαρητηρίων, ἡ οἰκολογική καί οἰκονομική καταστροφή ὑπῆρξε τεραστία. Ἰδιαιτέρως ἐπλήγησαν ἀπό τήν μανίαν τοῦ πυρός οἱ περιοχές τῆς Ἀττικῆς, τῆς Ἠλείας, τῆς Μεσσηνίας, τῆς Εὔβοιας τῆς Φθιώτιδος καί τῆς Μάνης. Οἱ σκέψεις μας καί οἱ προσευχές μας εἶναι μαζί τους.

Ὡς Σῶμα Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς μέλη τῆς μεγάλης πνευματικῆς οἰκογενείας τοῦ Κυρίου μας, ἄς προσευχηθοῦμε, λοιπόν, μέ ὅλην μας τήν δύναμη πρός τόν Σωτῆρα Χριστόν, ὑπέρ καταπαύσεως τῆς καταστροφικῆς λαίλαπας τοῦ πυρός καί τῆς κατά Θεόν ἐνισχύσεως τῶν ἀγωνιζομένων ἡρωϊκῶς γιά τήν κατάσβεσίν της, πυροσβεστῶν, μονίμων καί ἐθελοντῶν, ἀλλά κυρίως ὑπέρ τῶν πυροπλήκτων ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι δοκιμάζονται σκληρῶς καί ποικιλοτρόπως ἐκ τῶν καταστρεπτικῶν πυρκαϊῶν. Ἐξίσου σημαντικό ἐπίσης εἶναι νά σταθοῦμε δίπλα τους μέ πράξεις ἀλληλεγγύης γιά νά ἀνακουφίσουμε τόν ὀξύ πόνο τους καί τήν ἀπολύτως δικαιολογημένη ἀγωνία καί θλίψη τους.

ΕΙΔΙΚΗ ΕΥΧΗ ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑ ΤΟ 2007
ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΥΣΙΝ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός καί Σωτήρ μας. Τούτη τήν ὥρα τῆς μεγάλης δοκιμασίας, πού διέρχεται ὁ τόπος μας ἐξ αἰτίας τῶν πυρκαϊῶν πού κατακαίουν τόν φυσικό μας πλοῦτο καί καταστρέφουν περιουσίες, αἰσθανόμεθα τήν ἀνάγκη νά καταφύγουμε στή βοήθειά Σου, ζητώντας τό ἔλεός Σου γιά τή σωτηρία μας. Σύ Κύριε διεφύλαξες ἀπό τή φωτιά τούς Ἁγίους Τρεῖς Παῖδας καί πολλούς Ἁγίους Μάρτυρές Σου ἐδόξασες, ὅταν διέταξες νά μή τούς ἐγγίσουν οἱ φλόγες τῆς καμίνου καί τά πεπυρακτωμένα σίδερα τῶν βασανιστῶν τους.

Κατάπαυσε Κύριε, τούς ἰσχυρούς ἀνέμους πού πολλαπλασιάζουν τήν καταστρεπτική δύναμη τῆς φωτιᾶς καί ἐνίσχυσε τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν ὡς καθῆκον τους τήν ἀντιμετώπισή της. Δῶσε δύναμη καρτερίας σ’ ἐκείνους πού ἐπλήγησαν καί ἔχασαν τίς περιουσίες τους καί παρηγόρησε ἐκείνους πού εἶχαν στήν οἰκογένειά τους θύματα.

Δέν γνωρίζουμε, Κύριε, τίς αἰτίες αὐτῶν τῶν πυρκαϊῶν. Ἀλλ’ εἴτε αὐτές ὀφείλονται στόν καύσωνα εἴτε σέ ἀμελῆ ἐνέργεια ἀνθρώπου, συγχώρησε τούς ἀμελεῖς καί διάσωσε τόν λαόν Σου καί τήν κληρονομίαν Σου ἀπό τήν ἀπειλή, ἀπό τυχόν συνέχιση τῆς καταστροφῆς καί ἀπό ἀναζωπύρωση τῶν ἑστιῶν.

Κύριε, εἴμεθα ἁμαρτωλοί καί ὁμολογοῦμε τά πάθη μας. Ὅμως Κύριε ”Σοί μόνῳ ἁμαρτάνομεν ἀλλά καί σοί μόνῳ λατρεύομεν”. Ἀναγνωρίζουμε τά λάθη μας καί μετανοοῦμε γι’ αὐτά μέ δάκρυα. Συγχώρησέ μας τούς ἁμαρτωλούς καί δίδαξέ μας τά δικαιώματά Σου. Σ’ αὐτή τή δύσκολη ὥρα μέ τό εὐλογημένο χέρι Σου σκέπασέ μας καί προστάτευσε τόν τόπο μας, ρύσαι μας ἀπό πάσης περιστάσεως καί ξαναδῶσε μας τή χαρά τῆς εὐτυχίας καί τῆς ἀσφάλειας. Πρεσβευτές μας ἐπικαλούμεθα τήν Πάναγνη Μητέρα Σου καί ὅλους τούς Ἁγίους Σου. Ἀμήν».