ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΠΑΘΟΥΣ
Τῆ ἁγία καί Μεγάλη Παρασκευῆ τά ἅγια καί σωτήρια καί φρικτά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν τούς ἐμπτυσμούς, τά ραπίσματα, τά κολαφίσματα, τάς ὕβρεις, τούς γέλωτας, τήν πορφυρᾶν χλαῖναν, τόν κάλαμον, τόν σπόγγον, τό ὄξος, τούς ἥλους, τήν λόγχην καί προπάντων τόν Σταυρόν, καί τόν θάνατον, ἅ δι’ ἡμᾶς ἑκών κατεδέξατο ἔτι δέ καί τήν τοῦ εὐγνώμος Ληστοῦ, τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῶ, σωτήριον ἐν τῶ Σταυρῶ ὁμολογίαν.
<< Αὐτό εἶναι ὁλόκληρο τό νόημα, ὅλο τό βάθος τοῦ Σταυροῦ καί τοῦ Πάθους -σ’αὐτόν τό φαινομενικό θρίαμβο τοῦ κακοῦ, εἶναι πού στήν πραγματικότητα θριαμβεύει τό ἀγαθό. Γιατί ἡ νίκη τοῦ ἀγαθοῦ ξεκινᾶ ἀπό ἐδώ ἀκριβῶς, μέ τό ξεσκέπασμα τοῦ κακοῦ ὡς πραγματικά κακοῦ. Οἱ Ἰουδαῖοι γνωρίζουν πώς ψεύδονται. Ὁ Πιλάτος γνωρίζει πώς καταδικάζει σέ θάνατο ἕναν ἄνθρωπο πού εἶναι ἀπόλυτα ἀθῶος. Καί ὥρα μέ τήν ὥρα, βῆμα-βῆμα, μέσα στόν φοβερό αὐτό θρίαμβο τοῦ κακοῦ ἀρχίζει νά λάμπει τό φῶς τῆς νίκης ὁλοένα καί πιό λαμπερά. Ἡ νίκη μπορεῖ νά διαφανεῖ στή μετάνοια τοῦ σταυρωμένου ἐγκληματία, στά λόγια τοῦ κεντρυρίωνα πού ἐκτελοῦσε τή σταύρωση: “ἀληθῶς Θεοῦ υἱός ἦν οὖτος” (Ματθ. 27:54). Ὁ ἄνθρωπος πού πέθανε πάνω στό Σταυρό ὁλοκλήρωσε τή μαρτυρία Του. Καί μέσω αὐτῆς, ἀπό μέσα, – ὄχι ἀκόμα ἐξωτερικά – τό κακό καταστράφηκε, ἀποκαλύφθηκε καί ἀποκαλύπτεται συνέχεια ὡς κακό. Ἐπαναλαμβάνω, ὁ Σταυρός ἀρχίζει τή νίκη, ἡ ὁποία ἐκπληρώνεται μέ τό θάνατο καί τήν ἀνάσταση τοῦ Ἐσταυρωμένου>>.